Μάρτιος - Απρίλιος 2019

 

ΣΑΡΑΚΟΣΤΙΑΝΑ & ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ

HStaurwshtouIhsouXristou

Η Κατάκριση

Ο άγ. Αναστάσιος ο Σιναΐτης, παίρνοντας αφορμή από τα λόγια του Κυρίου «μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε», λέει σχετικά: «Όταν βλέπετε τον αδελφό σας να αμαρτάνει, να μην τον κρίνετε. Να θυμόσαστε πως ένας είναι ο κριτής, ο Θεός, που θα αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα του. Είδες το αμάρτημα του αδελφού σου, γνωρίζεις όμως τις καλές πράξεις του; Μήπως τις αμαρτίες του τις έπλυνε κιόλας με τα δάκρυα της μετανοίας του;»

Ποτέ μη χτυπάς

Ποτέ μη χτυπάς έναν πιο αδύναμο από σένα. Είναι ανίσχυρος και θα ταπεινωθεί πιο πολύ.Ποτέ μην πολεμάς με έναν πιο δυνατό από σένα, θα σε τσαλακώσει. Πολέμα τον εαυτό σου και τότε θα νικήσεις και τους δύο, και τον αδύνατο και τον δυνατό. Θα είσαι νικητής στα μάτια του Θεού και αθώος ενώπιόν Του.

(Ο αγ. Γαβριήλ, ο δια Χριστόν σαλός)

Σταυρός και Ανάσταση

Σταυρός και Ανάσταση αποτελούν μια αδιάσπαστη ενότητα. Ο αναστάς Χριστός είναι και ο σταυρωθείς «δι’ ημάς και δια την ημετέραν σωτηρίαν».

Ο αναστάς είναι ο μοναδικός Κύριος του ουρανού και της γης, γιατί είναι και ο σταυρωθείς εκών (με τη θέλησή Του), για τη σωτηρία μας. Νίκησε το θάνατο με το δικό Του θάνατο.

Μάρτιος - Απρίλιος 2019

 

25 Μαρτίου 1821

1821

Η θύμησή μας φορτωμένη από αναρίθμητες ιστορικές ημερομηνίες, χαραγμένες στα φύλλα τριών χιλιάδων ετών της ιστορικής μας ζωής, ας σταθεί για λίγο με στοχασμό και ευλάβεια στην 25η Μαρτίου. Η ημέρα αυτή αποτελεί ένα φωτεινό μετέωρο, μία ξεχωριστή ημέρα δύο μεγάλων εορτών.

Εδώ και 20 αιώνες αντιλάλησε στο ταπεινό σπίτι της Ναζαρέτ απ’ τη φωνή του Αρχαγγέλου, που έφερε τη χαρμόσυνη αγγελία του ουρανού προς τη γη, του Θεού προς την αγνή Μαρία: «Χαίρε ΚεχαριτωμένηΟ Κύριος μετά Σου».

Η δούλη του Θεού υποτάσσεται στην υπέροχη, τη μοναδική της κλήση. Μιλά ο ουρανός στη γη και η γη απαντά χαρούμενα στον ουρανό. Μεγαλειώδες, ασύλληπτο μυστήριο. Κι αν δούμε πιο βαθιά, θα καταλάβουμε ότι αποτελεί την εμφάνιση της θείας ευσπλαχνίας του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.

Την ημέρα αυτή της 25ης Μαρτίου επίσης γιορτάζουμε, με σεβασμό και ιδιαίτερη υπερηφάνεια, την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης εναντίον των Τούρκων, που για 400 χρόνια μας είχαν υποδουλώσει και ζούσαμε κάτω από τη σκλαβιά. Όταν το 1453 ακούστηκε η φοβερή κραυγή «Εάλω η Πόλις», από την ημέρα αυτή εάλω (αλώθηκε) και η ελευθερία των Ελλήνων.

Η επανάσταση του 1821 δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός της ζωής του Έλληνα. Είναι η συνέπεια πολιτιστικών, πνευματικών, κοινωνικών ζυμώσεων και εξελίξεων. Ας θυμηθούμε πώς ο στρατηγός Μακρυγιάννης χαρακτηρίζει το ξεσήκωμα εκείνο του έθνους: «Μία χούφτα απόγονοι εκείνων των παλαιών Ελλήνων, χωρίς τουφέκια και πολεμοφόδια και τα άλλα αναγκαία του πολέμου, ξεσηκωθήκαμε εναντίον μυριάδων εχθρών, μόνο με ελάχιστο οπλισμό, τις ηθικές και πνευματικές δυνάμεις που υπερέχουν των άπειρων όπλων των εχθρών».

Γνωρίζαμε ότι η ελευθερία πρέπει κάπου να στηρίζεται, από κάπου να αντλεί δύναμη και να γεννά την τόλμη και το παράτολμο. «Έτσι οι Έλληνες του 1821 βγήκαν και έσυραν το χορό της Ελευθερίας και ο γύρος του χορού άνοιξε γρήγορα και μπήκε μέσα του όλο το έθνος, από το Δούναβη ως την Κύπρο», γράφει ο μεγάλος φιλόσοφος Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλος.

Είναι θαυμαστή η πίστη των αγωνιστών του ’21, που στηρίζουν τον δίκαιο αγώνα τους στην πίστη στον Χριστό. Αυτός είναι το στήριγμα και η βοήθειά τους.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο μεγάλος ήρωας τονίζει στους σκλαβωμένους Έλληνες: «Αυτή η ζωή της σκλαβιάς δεν έχει αξία. Όλα, και τα παιδιά μας ακόμα, είναι στα χέρια και στη διάκριση των Τούρκων». Δύσκολα εκείνα τα χρόνια της σκλαβιάς! Χρόνια με ταπεινώσεις, αιφνίδιους θανάτους, καταστροφή περιουσιών.

Αναδείχθηκαν γενναίοι, μεγάλοι άνδρες, αληθινοί ήρωες, όσιοι, μάρτυρες και άγιοι που έπεσαν μαχόμενοι «για του Χριστού την πίστην την αγίαν και της πατρίδος την ελευθερίαν». Μέρες από μεγαλόπρεπες πράξεις των ηρώων μας ανεπανάληπτες. Πού να σταθούμε και ποιους να πρωτοθυμηθούμε!

Τον πρωτομάρτυρα Ρήγα Φερραίο που έσπειρε το σπόρο της λευτεριάς, τον συμπαθέστατο Παπαφλέσσα, τον Αθανάσιο Διάκο, τον μεγάλο οπλαρχηγό - τον Γέρο του Μοριά - Κολοκοτρώνη, τους ναυάρχους μας Ανδρέα Μιαούλη, Κωνσταντίνο Κανάρη, τις γυναίκες Μαντώ Μαυρογένους, Μπουμπουλίνα, τις γυναίκες του Ζαλόγγου, τις Μεσολογγίτισσες, της γυναίκας της Νάουσας, του ποταμού της Αράπιτσας! Προτίμησαν ένδοξο θάνατο, παρά ταπεινωτική ζωή.

Το 1821 μας άφησε ιστορικές μαρτυρίες, σαν ένα ποτάμι αίματος και δακρύων. Πώς μπορεί να ξεπληρώσει κανείς αυτό το χρέος προς τους προγόνους μας; Αν είμαστε σήμερα ελεύθεροι, το χρωστάμε στους αθάνατους, ηρωικούς προγόνους μας!

Ας διατηρήσουμε την αγάπη, μέχρι αυτοθυσίας για την πατρίδα μας, την ελευθερία και την πίστη μας στο Θεό. Αυτά τα ιδανικά να τα μεταλαμπαδεύσουμε και στα παιδιά μας. Το έχουμε υποχρέωση. Έτσι θα χαρούν και οι ήρωες, βλέποντας πως «έπιασε τόπο» ο κόπος της αγάπης τους.

Ηλιοπούλου Φωτεινή, Εκπαιδευτικός

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2019

 

Στην Αρχή του Καινούργιου Χρόνου

elpidasigasti

Ένας ακόμη χρόνος πέρασε στην άβυσσο του παρελθόντος, ενώ ο καινούργιος χρόνος, το 2019, ήρθε με όνειρα και σχέδια. Τον υποδέχτηκε ένας κόσμος με μεγάλη τεχνολογική άνθιση, αλλά και σοβαρά οικονομικά και ηθικά προβλήματα. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν είναι ευχαριστημένος ούτε ειρηνικός. Ταλαιπωρείται από αβεβαιότητα, διάφορες φοβίες, αγωνία, που όλα αυτά του δημιουργούν μεγάλο άγχος. Αντιμετωπίζει δυσεπίλυτα προβλήματα ατομικά, οικογενειακά, κοινωνικά, που δημιουργούν αδιέξοδα στο νου και την καρδιά και τον οδηγούν πολλές φορές σε απόγνωση και απελπισία.

Ο Χριστός όμως ήρθε στη γη, πήρε ανθρώπινη μορφή, με σκοπό να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα προβλήματα αυτά και να του δώσει λύση στα αδιέξοδα.

Η απελπισία είναι η τραγική όψη της ζωής. Είναι η συννεφιά στον πεντακάθαρο ουρανό, δημιουργεί αδιέξοδο, οδηγεί πολλές φορές τον άνθρωπο σε αδράνεια. Ευτυχώς όμως υπάρχει και η αισιόδοξη όψη της ζωής. Είναι ο ήλιος που διαλύει τα σύννεφα. Υπάρχει διέξοδος γιατί ο Θεός μάς έχει προικίσει με ελπίδα. «Η ελπίδα είναι για την ψυχή, ό,τι είναι η αναπνοή για το σώμα», γράφει ο φιλόσοφος Γκαμπριέλ Μαρσέλ.

Ελπίδα είναι μία δύναμη ψυχική, έμφυτη από τον Θεό, που υπάρχει μέσα μας. Είναι η τάση της ψυχής να προσμένει ένα καλύτερο αύριο. Η ελπίδα είναι από τις βασικές χριστιανικές αρετές. Αποτελεί μαζί με την πίστη και την αγάπη, το τρίπτυχο των χριστιανικών αρετών. «Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. Μείζων δε τούτων η αγάπη» (Α’ Κορ. 13,13).

Η ελπίδα φανερώνεται σε δύσκολες στιγμές. Ελπίζω, σημαίνει πως έχω τη βεβαιότητα ότι, όπως και να εξελίσσονται οι καταστάσεις, τίποτε δεν είναι οριστικό και σταθερό. Υπάρχει πάντα διέξοδος προς το καλύτερο.

Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως κι όταν όλα μας εγκαταλείψουν, μένει η ελπίδα. Όπου υπάρχει ελπίδα, υπάρχει και ζωή. Αποτελεί ένα ανοιχτό παράθυρο που μπαίνει ο ήλιος σ’ ένα μισοσκότεινο δωμάτιο. Ρώτησε κάποιος τον φιλόσοφο Θαλή, έναν από τους επτά σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας, ποια είναι, κατά τη γνώμη του, η πιο πιστή σύντροφος του ανθρώπου. «Η ελπίδα» απάντησε, «γιατί αυτή, κι όλα τα άλλα αν χαθούν, μένει στον ευσεβή άνθρωπο».

Η ζωή δεν έχει χρώμα, αλλά παίρνει κάθε φορά το χρώμα που της δίνει ο καθένας μας.

Το ίδιο γεγονός δίνει χαρά στον ένα, λύπη στον άλλο. Εκείνος που έχει την ελπίδα του στον Θεό, πιστεύει ότι η ζωή, παρά τις δυσκολίες της, έχει ομορφιά, νόημα και μεγάλη αξία. Η ελπίδα βρίσκεται σε όλη την πληρότητά της, όταν έχουμε πλήρη γνώση της άσχημης καταστάσεώς μας. Αυτή μας δίνει τη δύναμη να υπερνικούμε κάθε δυσκολία.

Πολλοί στηρίζουν τις ελπίδες τους σε απατηλά στηρίγματα. Γρήγορα όμως διαπιστώνουν πως η ελπίδα τους ήταν ουτοπία. Ο καταναλωτισμός και ο ευδαιμονισμός αδειάζουν την ψυχή και ικανοποιούν μόνον το σώμα. Οι Αρχαίοι Έλληνες θεοποίησαν την ελπίδα σαν κόρη του Δία και της Πίστης και αδελφή της Τύχης και της Ειρήνης. Έτσι τόνιζαν το ζωντανό σύνδεσμο της ελπίδας με τη θεότητα, με την πίστη και την αιφνίδια και απροσδόκητη τροπή στο καλύτερο των ανθρωπίνων πραγμάτων, που διασκορπίζει από την ψυχή μας τα σύννεφα της βαριάς απελπισίας.

Κάθε χρόνος είναι ένα καινούργιο όραμα δημιουργίας, που πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε με δέος και ευθύνη. Εύχομαι οι δώδεκα μήνες που μας προσφέρει το 2019, να υφαίνονται πάνω στον αργαλειό της ελπίδας.

Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2019

 

Σιατίστης Παύλος: “Θέλω να προκαλέσω όσους ευθύνονται για την σύγχρονη γενοκτονία των εκτρώσεων''

mitropolitissisanioukaisiatistispaulos

Με αφορμή την πρόσφατη εκδημία του αγαπητού Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου δημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο που φανερώνει παράλληλα τον ακέραιο χαρακτήρα του, που έλεγε «τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη».

Πριν αρκετά χρόνια μετά από μια μεγάλη γιορτή ένα νέο ζευγάρι με κάλεσαν στο σπίτι τους για καφέ. Το ζευγάρι είχε τότε δυό παιδιά. Καθισμένοι στο όμορφο μπαλκόνι του σπιτιού η νεαρή σύζυγος με ερωτά, για λογαριασμό κάποιας φίλης της, όπως μου είπε, ποια είναι η θέση της Εκκλησίας για τις εκτρώσεις.

Της είπα ότι για να καταλάβει την θέση της Εκκλησίας πρέπει να απαντήσει σ᾽ ένα ερώτημα. Το έμβρυο που έχει συλληφθεί στην μήτρα μιάς γυναίκας τι ανθρωπολογική ταυτότητα έχει;

Είναι πλήρης άνθρωπος που εξελίσσεται, ή είναι ένα ανθρωποειδές που περιμένει τον ήλιο ή τον αέρα για να λάβει υπόσταση, να γίνει πλήρης άνθρωπος;

Της εξήγησα ότι η Εκκλησία λέγει ότι είναι πλήρης άνθρωπος εξ άκρας συλλήψεως.

Γι᾽ αυτό θεωρεί ότι η έκτρωση είναι καταστροφή της ζωής. Είναι έγκλημα και μάλιστα ειδεχθές, γιατί στρέφεται εναντίον του πιο αθώου και του πιο ανυπεράσπιστου πλάσματος στον κόσμο. Η συζήτησή μας τελείωσε εκεί.

Πέρασαν δύο χρόνια από τότε και την ίδια μέρα και γιορτή δέχθηκα πάλι την ίδια πρόσκληση από τα ίδια πρόσωπα και την αποδέχθηκα.

Καθώς ετοιμαζόταν ο καφές, για να μην είναι μόνη η σύζυγος, καθίσαμε στην αρχή στην κουζίνα. Αλλά εκεί κυκλοφορούσε και ένας μπόμπιρας, ένα μικρό παιδάκι που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια του.

Επεχείρησα να χαΐδέψω το κεφαλάκι του, όταν ακούω την μητέρα του να μου λέγει: «Αν αυτός ζει το οφείλει σε σας» και μου αποκάλυψε ότι το προ δύο ετών ερώτημα αφορούσε την ίδια.

Επάνω στο τραπέζι βρισκόταν ένα μεγάλο μαχαίρι του ψωμιού. Είπα λοιπόν στην μητέρα δείχνοντάς το: «πάρτο και σφάχτο».

Η μητέρα αντέδρασε σαν να την χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Τι κουβέντα μου λέγει είναι αυτή που είπατε; Γιατί, σου φαίνεται φρικτή, της απάντησα.

Μα σοβαρολογείτε, πάτερ! Ναί, της είπα, σοβαρολογώ, γιατί θέλω τώρα να καταλάβεις καλά αυτό που θα έκανες τότε. Βλέπεις τώρα μπροστά σου αυτό που θα έκανες τότε;

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2019

 

Τρεις Ιεράρχες: Οι αντιεξουσιαστές!

treisierarxes

Τρεις Ιεράρχες: Σήμερα που η εποχή μας χαρακτηρίζεται από τόσο έντονη κοινωνική αδικία, που καθένας νοιώθει «το δίκαιο να τον πνίγει» και είναι στα όρια να πάρει «το νόμο στα χέρια του».

Σήμερα, λοιπόν, τί θα μπορούσαν να πουν στους ανθρώπους αυτούς της σημερινής εποχής, τρία γεροντάκια που έζησαν τόσο παλιά;

Θα έλεγα ότι οι τρεις Ιεράρχες είναι τα πιο κατάλληλα και επίκαιρα πρόσωπα για τους ανθρώπους της σημερινής εποχής. Γιατί, χωρίς υπερβολή, ανήκουν στον λεγόμενο «αντιεξουσιαστικό χώρο»! Ναι. Αντιτάχθηκαν με την κακώς νοούμενη εξουσία και δεν δίστασαν να τα βάλουν με τους ισχυρούς της εποχής τους. Για να θυμηθούμε:

Ο Μέγας Βασίλειος αντιμέτωπος με τον αυταρχικό έπαρχο Μόδεστο που «απειλούσε θεούς και δαίμονες» για να αρέσει στον αιρετικό αυτοκράτορά του Ουάλη.

Ο Ιερός Χρυσόστομος αντιμέτωπος με την ματαιόδοξη αυτοκράτειρα Ευδοξία και τις μηχανορραφίες της για να τον εξοντώσει.

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος αντιμέτωπος με τους πληρωμένους εγκληματίες που ήθελαν να του κλείσουν το στόμα.

Κι αυτά γιατί ενοχλούσε το κήρυγμά τους, έλεγχε η ακεραιότητα του ήθους τους…

Προσπάθησαν να τους εξαγοράσουν, δεν πουλήθηκαν. Τους απείλησαν, δεν φοβήθηκαν. Τους κακοποίησαν, δεν λύγισαν! Αλλά κι ο αγώνας τους ήταν ευγενής. Δεν πήραν τα καδρόνια στα χέρια, δεν έκαναν καταστροφές, δεν επιδόθηκαν σε «πλιάτσικο», δεν φορούσαν κουκούλες! Έκαναν τον αγώνα τους επώνυμα και όχι ως «γνωστοί άγνωστοι».Το μυστικό τους; Κοινό και για τους τρεις: Η ζωντανή σχέση τους με τον Χριστό και την Εκκλησία. Από κει αντλούσαν θάρρος, δύναμη, σταθερότητα, διάκριση. Η σχέση τους με τον Κύριο, άνοιγε τους ορίζοντές τους και μπορούσαν να διακρίνουν και να κρίνουν σωστά τα ανθρώπινα πράγματα, όπως το είπε ο Κύριος: «και γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιω. 8, 32) ενώ διαβεβαίωνε ότι «εγώ ειμί η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή» (Ιω. 14, 6). Η σχέση με το Χριστό είναι σχέση με την Αλήθεια και σχέση με την μοναδική προϋπόθεση να είναι κανείς ελεύθερος!

Ας μη μας διαφεύγει ότι υπάρχουν χώροι, «κέντρα αποφάσεων», αντιλήψεις, που δεν θέλουν να έχουμε σχέση με το Θεό και την Εκκλησία του. Ειδικά, μάλιστα, δεν θέλουν για τους νέους να έχουν αυτή τη σχέση. Διότι δεν θέλουν να είμαστε ελεύθεροι. Φοβούνται τους ελεύθερους νέους, γιατί δεν θα είναι «διαχειρίσιμοι»!

Να παραμείνουμε ενωμένοι με τον Κύριο και την Εκκλησία του! Για να παραμείνουμε ελεύθεροι, αλύγιστοι, ανυποχώρητοι, ασυμβίβαστοι και σταθεροί στις αρχές μας. Για να έχει νόημα και να είναι όμορφος και αποτελεσματικός ο αγώνας μας. Όπως οι τρεις Ιεράρχες…

π. Βασίλειος

Πηγή: https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/treis-ierarches-oi-antiexousiastes/

Σελίδα 8 από 10

Το Σύμβολον της Πίστεως

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου, και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόνται εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Αγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών. Εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

Θα μας βρείτε

Σατωβριάνδου 31 - AΘHNA 104 31 1ος όροφος  (η είσοδος μας είναι διαφορετική της πολυκατοικίας)

Τηλέφωνο: 2105227726

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Top