Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2024
Η Άσκηση Της Αγάπης
Σκοπός της αγάπης είναι να κάνει ο άνθρωπος τόπο να έρθει ο Χριστός να ενθρονιστεί στην καρδιά του. Η άσκηση της αγάπης έχει σκοπό να μας κάνει μετόχους της Βασιλείας του ενός αληθινού Θεού. Πρόκειται για μία μετοχή που ξεκινάει με τη συμμετοχή μας στα μυστήρια της Εκκλησίας, αλλά βιώνεται ως «απέραντη ηδονή αυτών που βλέπουν ακατάπαυστα το άρρητο κάλλος του Προσώπου του».
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2024
Δεν Θέλω Να Σώσεις Ούτε Εμένα
Του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου
«Γνώρισα έναν άνθρωπο, ο οποίος αγαπούσε τόσο πολύ τους αδελφούς του, που έλεγε: «Θεέ μου, θέλω να σώσεις τους αδελφούς μου· και να τους σώσεις όλους. Αν τυχόν δεν σώσεις όλους τους αδελφούς μου, δεν θέλω να σώσεις ούτε εμένα. Γιατί δεν μπορώ να καταλάβω τί σημαίνει παράδεισος, χωρίς τους αδελφούς μου».
Πηγή: https://www.pemptousia.gr/rimata_zois/den-thelo-na-sosis-oute-emena/
Σεπτέμβριιος - Οκτώβριος 2024
Τσαλακωμένη εικόνα
Προ 20 και πλέον ετών, είχα την ευλογία από τον Θεό να συνταξιδέψω αεροπορικά με έναν εκλεκτό ιερομόναχο αγιορείτη της Μονής Φιλοθέου, τον π. Κοσμά. Στο ταξίδι μου έλυσε πολλές απορίες σε θέματα πίστεως και Αληθείας. Στην συνέχεια μου έστειλε αρκετά βιβλιαράκια εκδόσεως Μονής Καρακάλου Αγίου Όρους, που περεταίρω με βοήθησαν στο να αντιληφθώ το σχέδιο της σωτηρίας του Χριστού, ιδίως στο τομέα της προσωπικής σχέσης με τον Θεό. Έκτοτε διατηρήσαμε μια επικοινωνία μέσω email που ο ίδιος μου έστελνε κατά καιρούς. Ένα από αυτά έχει τον παραπάνω τίτλο και το περιεχόμενό του έχει αρκετό ενδιαφέρον ώστε να το δημοσιεύσουμε προς ωφέλεια των αναγνωστών. Καθώς το διαβάζουμε, ας ευχόμεθα και υπέρ αναπαύσεως πατρός ημών Κοσμά Φιλοθεΐτου, καθώς κοιμήθηκε προ ολίγων ετών. (Κ. Γεννάδης)
† Πατρός Κοσμά Φιλοθεΐτου
Ξέρεις πόσο λυτρωτικό είναι να διαλύεις την εικόνα σου;
Να κάνεις συντρίμμια το είδωλό σου και να τσαλακώνεις το προφίλ σου;
Να ξεγυμνώνεις το κορμί σου, δίχως να ντρέπεσαι μήπως φανούν οι ουλές της μοναξιάς σου, τα σημάδια των παθών σου;
Να αφήνεις όλα τα όπλα του εγώ σου πάνω στο τραπέζι και να εγκαταλείπεσαι, χωρίς όπλα και προστασίες, στην πραγματικότητα της ζωής;
Να νιώθεις την ελευθερία του να μην είσαι κάποιος, να μην πρέπει να αποδείξεις τίποτε σε κανένα.
Να είσαι ανώνυμος στον έπαινο και απαθής στην κατηγορία.
Να είσαι αυτό που είσαι και όχι εκείνο που οι άλλοι θέλησαν ή φαντάστηκαν να είσαι για τις δικές τους ανάγκες.
Να γίνεσαι αυτό που λέει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος και με συγκλονίζει: «Σαν να μην υπήρξες ποτέ...»
Να μάθεις τελικά ότι ο έπαινος και η κατηγόρια είναι ίδια φυλακή;
Σεπτέμβριιος - Οκτώβριος 2024
Ίτσιος Δημήτριος, Λοχίας Πεζικού
Για να εκτιμηθεί η συμβολή της Ελλάδας κατά τον Β΄ΠΠ, παρακάτω παρατίθεται σε ημέρες η διάρκεια της αντίστασης των ευρωπαϊκών χωρών: Ελλάδα 219, Νορβηγία 61, Γαλλία 43, Πολωνία 30, Βέλγιο 18, Ολλανδία 4, Γιουγκοσλαβία 3, Τσεχοσλοβακία, Λουξεμβούργο και Δανία αμαχητί.
Οι Έλληνες στρατιώτες έδωσαν μια ηρωική μάχη στα οχυρά. Ξεχωριστή όμως, είναι η ιστορία του έφεδρου λοχία Δημήτρη Ίτσιου, ο οποίος ήταν επικεφαλής της αντίστασης στο πολυβολείο Π8 στην Ομορφοπλαγιά του Μπέλες πάνω από τα Άνω Πορόια Σερρών.
Ο Ίτσιος αν και ήταν μόνο με πέντε φαντάρους δεν παραδόθηκε και οι Γερμανοί είχαν μόνο μια λύση για να τους αφοπλίσουν. Να πάνε οι ίδιοι να πάρουν τα όπλα τους. Το συγκεκριμένο πολυβολείο κάλυπτε την υποχώρηση των Ελλήνων στρατιωτών και η αποστολή του ήταν να αντέξει όσο περισσότερο χρόνο μπορούσε. Ο έφεδρος λοχίας άντεξε μέχρι να του τελειώσουν τα πυρομαχικά. Περίπου 38 χιλιάδες σφαίρες ανάγκασαν τους Γερμανούς να θυσιάσουν πάνω από 250 άνδρες και να χάσουν έναν αντισυνταγματάρχη, τον Έμπελινγκ.
Ο Ίτσιος έχει εντολή να υποχωρήσει και αυτός, όταν κερδίσει τον απαιτούμενο χρόνο, αλλά οι Γερμανοί τον εγκλωβίζουν. Δίνει εντολή στους στρατιώτες να φύγουν και να τον αφήσουν μόνο του να συνεχίσει την αντίσταση. Οι άνδρες υπάκουσαν εκτός από δυο φαντάρους, συντοπίτες του από το διπλανό χωριό. Οι τρεις άνδρες μένουν για να πεθάνουν αγωνιζόμενοι, αλλά ούτε οι βολές των Στούκας τους εξοντώνουν, ούτε το πυροβολικό, ούτε οι επιθέσεις των επίλεκτων χερσαίων δυνάμεων της Βέρμαχτ. Τελικά τους νίκησε το αναπόφευκτο. Η εξάντληση δηλαδή των πυρομαχικών τους. Δεν είχαν πλέον άλλες σφαίρες. Αναγκαστικά παραδόθηκαν.
Οι Γερμανοί με χίλιες προφυλάξεις τους πλησίασαν και ο επικεφαλής τους άνοιξε διάλογο με τον λοχία. Ο διάλογος φθάνει με διάφορες παραλλαγές, αλλά το πνεύμα είναι πάντα ίδιο.
Στρατηγός Σόρνερ: Που είναι ο αξιωματικός σου;
Λοχίας Δημήτρης Ίτσιος: Δεν υπάρχει, εγώ είμαι επικεφαλής.
Στρατηγός Σόρνερ: Εσύ;
Λοχίας Δημήτρης Ίτσιος: Ναι;
Στρατηγός Σόρνερ: Συγχαρητήρια, με την αντίσταση σου ζωντάνεψες το πνεύμα των προγόνων σου...
Λοχίας Δημήτρης Ίτσιος: Έκανα το καθήκον μου.
Στρατηγός Σόρνερ: Και τώρα πρέπει να κάνω και εγώ το δικό μου. Μου στοίχισες πάνω από διακόσιους άνδρες.
Ο Διοικητής διέταξε να τον εκτελέσουν. Ο Ίτσιος με απορία ρώτησε γιατί, αλλά ο Γερμανός δεν είχε άλλες απαντήσεις. Έβαλε τους άνδρες του να παρουσιάσουν όπλα. Τον τίμησε και αμέσως μετά με το όπλο του πυροβόλησε τον ηρωικό λοχία στο κεφάλι.
Τους άλλους δύο φαντάρους δεν τους πείραξε. Μετά από λίγο τους άφησε ελεύθερους και αυτοί διηγήθηκαν την ιστορία τους και τη θυσία του Ίτσιου....
Μάιος - Ιούνιος 2024
Συνέντευξη με τον Θεό
Καλημέρα!
– «Θες να σου δώσω συνέντευξη;» ρώτησε ο Θεός.
– «Αν Σου περισσεύει χρόνος», απάντησα.
Ο Θεός χαμογέλασε:
– «Έχω μια αιωνιότητα, άρα, υπάρχει αρκετός χρόνος για να κάνω οτιδήποτε. Τι ερωτήσεις σκέφτεσαι να μου κάνεις;»
– «Τι είναι αυτό που Σε εκπλήσσει περισσότερο στους ανθρώπους;»
Και ο Θεός απάντησε:
• Ότι με το να αγχώνονται για το μέλλον τους, λησμονούν το παρόν τους, κι έτσι δεν ζουν ούτε το μέλλον ούτε το παρόν.
• Ότι ζουν σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ, και πεθαίνουν σαν να μην έχουν ζήσει καθόλου.
• Ότι βιάζονται να αποβάλουν την παιδικότητά τους: Θέλουν να μεγαλώσουν γρήγορα και ύστερα παρακαλούν να ξαναγίνουν παιδιά.
• Ότι χάνουν την υγεία τους προσπαθώντας να βγάλουν λεφτά, κι ύστερα χάνουν τα λεφτά τους για να ξαναβρούν την υγεία τους.
• Ο Θεός πήρε το χέρι μου στο δικό Του, μείναμε για λίγο σιωπηλοί και μετά ρώτησα:
– «Σαν γονιός, ποια είναι τα μαθήματα ζωής που θα ήθελες να μάθουν τα παιδιά Σου;»
Ο Θεός απάντησε χαμογελώντας:
• «Να μάθουν ότι δεν μπορούν να αναγκάσουν τους άλλους να τους αγαπήσουν. Αυτό που μπορούν να κάνουν, είναι να γίνουν άξιοι να αγαπηθούν.
• Και να μάθουν ότι για τα παιδιά μου, εγώ θα είμαι πάντα εδώ.
Από το ποίημα του James J. Lachard, «Μια συνέντευξη με τον Θεό»