Νοέμβριος –  Δεκέμβριος  2025

BOHΘEIA ΣTOYΣ ΛAOYΣ
H OPΘOΔOΞH IEPAΠOΣTOΛH

Αγιοκατάταξη του Ιεραποστόλου π. Χρυσοστόμου Παπασαραντοπούλου

Με πολύ συγκίνηση και περίσσεια χαρά πληροφορηθήκαμε την αγιοκατάταξη του π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου (1903-1972), πρωτοπόρου της Ορθοδόξου Ιεραποστολής στην αφρικανική ήπειρο, που έγινε από την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στις 8/10/2025.

Ο π. Χρυσόστομος ήταν ιερομόναχος από το Βασιλίτσι της Μεσσηνίας. Υπηρέτησε ως εφημέριος στη Μεσσηνία, την Έδεσσα και τη Θεσσαλονίκη. Επίσης διετέλεσε ηγούμενος στη Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνος και στη Μονή Βουλκάνου Μεσσηνίας. Σπούδασε θεολογία και έμαθε γαλλικά σε μεγάλη ηλικία. Παρά τα προβλήματα της υγείας του και τη μεγάλη του ηλικία, δεν δίστασε να αφήσει το 1960 την Ελλάδα και να πορευθεί στην Αφρική, για να φυτέψει τον σπόρο της Ορθοδοξίας, της αγάπης, της προσφοράς στην Ουγκάντα, την Τανζανία, την Κένυα και το Κονγκό, ενώ ήταν ο εμπνευστής και πνευματικός ιδρυτής της Αδελφότητας Ορθοδόξου Ιεραποστολής που στήριξε και στηρίζει έμπρακτα την ιεραποστολική δραστηριότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αφρική.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο σπούδαζε στην Θεολογική Σχολή γνωρίστηκε με φοιτητές από την Ουγκάντα. Από αυτούς πληροφορήθηκε την ανάγκη ευαγγελισμού των Αφρικανών, αλλά και της παροχής βοήθειας σε αυτούς, οι οποίοι μαστίζονται από επιδημίες, πείνα και κάθε είδους δυστυχία. Με εφόδια την πίστη, την αγάπη και την ελπίδα, παρουσιάστηκε στον τότε Πατριάρχη Αλεξανδρείας Χριστόφορο και ζήτησε την ευλογία του. Ο Πατριάρχης του επέστησε την προσοχή στους κινδύνους που έμελλε να αντιμετωπίσει στην ιεραποστολή. Όμως ο φλογερός ιεραπόστολος δεν εκάμφθη και δήλωσε στον Πατριάρχη ότι είναι έτοιμος να πεθάνει για την αποστολή αυτή.

Έκτοτε ο άγιος γέρων Χρυσόστομος έκανε την Αφρική νέα του πατρίδα. Έζησε, όχι στην ιεραποστολή, αλλά για την ιεραποστολή.

Εκοιμήθη στις 29 Δεκεμβρίου 1972 σε ηλικία 69 ετών και ετάφη στο κοιμητήριο της Κανάγκα. Στις 21 Δεκεμβρίου 1996 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του, τα οποία ευρίσκονται στον κήπο του Ι. Ναού του Αγίου Ανδρέα στο ιεραποστολικό κέντρο της Κανάγκα.

Σεπτέμβριος –  Οκτώβριος  2025

BOHΘEIA ΣTOYΣ ΛAOYΣ
H OPΘOΔOΞH IEPAΠOΣTOΛH

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ ΚΑΙ ΩΚΕΑΝΙΑΣ
Για μία νέα Πεντηκοστή

Με μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη προς τον Πανάγαθο Θεό, σας ανακοινώνουμε ότι την Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής, 14 Μαΐου 2025, ο διάκονος π. Τιμόθεος Τριανταφύλλου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδος στο Σαουένι, στη Φίτζι (330 νησιά στον νότιο ειρηνικό ωκεανό). Η θεία λειτουργία τελέστηκε με τη συμμετοχή των πατέρων Αρχιμ. Μελετίου, Βαρθολομαίου και Αλεξίου, ενώ το ψαλτήριο διακόνησε ο π. Δαμασκηνός από την Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους μαζί με τα παιδιά της χορωδίας του ορφανοτροφείου μας. Ο π. Δαμασκηνός αφιερώνεται παράλληλα στην μετάφραση της θείας λειτουργίας του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στη γλώσσα των Φίτζι και μελοποιεί τους εκκλησιαστικούς ύμνους στην αγγλική γλώσσα, προσφέροντας ένα ανεκτίμητο έργο για την πνευματική ανάπτυξη των ντόπιων πιστών.

Ο νεοχειροτονηθείς π. Τιμόθεος και η οικογένειά του, η πρεσβυτέρα Δήμητρα με τα δύο παιδιά τους στη σχολική ηλικία, έχουν μετακομίσει πρόσφατα από την Μελβούρνη στο Νάντι των Φίτζι... Οι αποφάσεις τους και οι αυταπάρνησή τους αποτελούν παράδειγμα έμπρακτης αγάπης προς όλους.

Παράλληλα, τρεις Έλληνες τεχνίτες βρίσκονται στην Τόνγκα, όπου ολοκληρώνουν σύντομα τον Ναό του Αγίου Γεωργίου. Επίσης, ο π. Μελέτιος συνεχίζει την αγιογραφία του παρεκκλησίου των Αγίων Αποστόλων στην ίδια περιοχή.

Αδελφοί, η ορθόδοξη αποστολή στον Ειρηνικό Ωκεανό αντιμετωπίζει προκλήσεις, αλλά και ευλογίες. Σας παρακαλούμε πολύ να προσεύχεστε για τους εργάτες του Ευαγγελίου, για τους νεοφώτιστους αδελφούς μας και για όσους αφιερώνονται στην μετάφραση, την οικοδόμηση και την κατήχηση. Μόνο με την ενότητα της προσευχής μας και την πρακτική έκφραση της αγάπης μας θα καρποφορήσει ο σπόρος της πίστης.

† Ο Νέας Ζηλανδίας, Μύρων

Νησιά Φίτζι στον Ειρηνικό Ωκεανό

Ιούλιος –  Αύγουστος  2025

ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ
H OPΘOΔOΞH IEPAΠOΣTOΛH

Ο Χριστός Πέθανε Υπέρ Ημών 

† Ο Γκόμας και Μεγάλου Κίβου, Τιμόθεος

Στον Κύκλο των Νέων της Ιεράς μας Επισκοπής, ένα παιδί με ρώτησε: Θεοφιλέστατε, τι σημαίνει ότι ο Χριστός πέθανε υπέρ ημών; (Άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως).

Κάλεσα λοιπόν δύο δίδυμα αδέρφια κοντά μου, και τα έβαλα μπροστά όλων. Τους ρώτησα αν μοιάζουν τα δίδυμα. Όλοι είπαν ότι μοιάζουν γιατί είναι δίδυμα. Μετά τους ρώτησα αν αυτά τα δίδυμα αδέρφια που μοιάζουν είναι ομοούσιοι. Όλοι είπαν ότι είναι ομοούσιοι, δηλαδή είναι της ίδιας φύσης, γιατί είναι όλοι τους άνθρωποι.

Στη συνέχεια, τους είπα αυτή την παραβολική ιστορία. Ένας δίδυμος αδερφός λήστεψε σε ένα χωριό. Όταν τον είδαν, οι αστυνομικοί άρχισαν να τον κυνηγήσουν, και εκείνος έφυγε για να μην συλληφθεί, έτρεξε να σωθεί. Επέστρεψε στο σπίτι του, όπου ήταν και ο δίδυμος αδερφός του. Την ίδια ώρα μπήκε η Aστυνομία και βγήκε ο άλλος αδελφός του που δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα για να συναντήσει τους αστυνομικούς. Όταν τον είδαν οι αστυνομικοί είπαν ότι αυτός είναι ο εγκληματίας. Τον συνέλαβαν και τον έδεσαν και τον οδήγησαν σε βασανιστήρια, βρίσκοντάς τον από κάθε άποψη όμοιο με αυτόν που έκλεψε, αλλά αγνοώντας ότι ήταν αθώος, ότι δεν είχε διαπράξει την αμαρτία!

Αυτός όμως δεν έλεγε τίποτα, σιωπούσε. Δέχτηκε να υποφέρει οικειοθελώς, στη θέση του ενόχου αδελφού του, υπέρ αυτού, αντί αυτού. Πήρε πάνω του το αίσχος του αδερφού του, σήκωσε στους ώμους του την ατίμωση, τις ύβρεις, τη συκοφαντία, τον σταυρό και τον θάνατο, στη θέση του αδελφού του.

Έτσι ο Χριστός μας, που έγινε ομοούσιος με εμάς τους ανθρώπους, εκτός από την αμαρτία, που δεν γνώριζε αμαρτία: «Τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;» (Ιωάν. 8.46), βγήκε θεληματικώς από το πατρικό Του σπίτι, πρόθυμος να παραδοθεί, να πάθει στη θέση μας, αντί για εμάς, για να μας σώσει, όπως λέμε στο Σύμβολο της Πίστεως: «Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν». Και ο Θεός Πατέρας δέχθηκε τη θυσία του Υιού Του για μας, Τον ανέστησε από τους νεκρούς, και Αυτός ως Θεός και χωρίς αμαρτία, ανέστησε μαζί Του όλη την ανθρώπινη φύση που ήταν καταδικασμένη σε απώλεια και στην κόλαση.

Και προσέξτε κάτι άλλο, παιδιά μου, ο Χριστός δεν αναστήθηκε απλά από τον Άδη, από την κόλαση, αλλά αφού αναστήθηκε, πριν φύγει από εκεί, έσπασε, τις πόρτες, τα δεσμά, τα λουκέτα, τις κλειδαριές, γκρέμισε τους τοίχους αυτής της φυλακής, της κολάσεως: «Κύριε, τοὺς μοχλοὺς τοὺς αἰωνίους συντρίψας, καὶ δεσμὰ διαρρήξας, τοῦ μνήματος ἀνέστης, καταλιπῶν σου τὰ ἐντάφια, εἰς μαρτύριον τῆς ἀληθοῦς τριημέρου ταφῆς σου, καὶ προῆγες ἐν τῇ Γαλιλαία, ὁ ἐν σπηλαίῳ τηρούμενος. Μέγα σου τὸ ἔλεος, ἀκατάληπτε Σωτήρ, ἐλέησον ἡμᾶς» (Παρακλητική. Στιχηρά των Αίνων της Κυριακής, Πλ. Α’). «Ηνοίγησάν σοι Κύριε, φόβω πύλαι θανάτου· πυλωροί δε άδου ιδόντες σε έπτηξαν· πύλας γαρ χαλκάς συνέτριψας, και μοχλούς σιδηρούς συνέθλασας» (Αναστάσιμο στιχηρό Β΄ Ήχου). Και μόνος Του κράτησε το κλειδί της κολάσεως: «ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρός, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου» (Αποκάλυψη 1:17-18).

Αυτό σημαίνει ότι ένας άνθρωπος που τελικά, λόγω της σκληρότητας της καρδιάς του και της ζωής του μακριά από την Εκκλησία, μακριά από τον Χριστό, θα καταλήξει στην κόλαση, θα έχει εργαστεί σκληρά και αρνητικά με την αντιευαγγελική του ζωή για να ξαναφτιάξει μόνος του όλα όσα ο Χριστός γκρέμισε, τα δεσμά, τους μοχλούς της κολάσεως, για να κλειδωθεί εκεί μέσα αιώνια, αντί να ακολουθήσει τον Χριστό για να ζήσει μαζί του αιώνια στο σπίτι του Πατέρα Του, στον Ουρανό, στη Βασιλεία του Θεού. (Από τις Κατηχήσεις μας).

Γκόμα, Κονγκό, στις 09.10.2024

Ο Επίσκοπος Γκόμας και Μεγάλου Κίβου π. Τιμόθεος με τους πιστούς της Επισκοπής

Μάιος –  Ιούνιος 2025

ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ
H OPΘOΔOΞH IEPAΠOΣTOΛH

Τα Παιδιά Του Δρόμου στη Ρουάντα

Ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Αφρική είναι τα παιδιά του δρόμου. Όταν οι οικογένειες δεν μπορούν να αναθρέψουν τα πολλά παιδιά τα διώχνουν να ζήσουν στο δρόμο. Και εκείνα αναγκάζονται να κοιμούνται στο δρόμο σαν τα ζώα σε κοπάδια. Είναι ένας μόνιμος μπελάς, αφού επιβιώνουν κυρίως με την κλεψιά. Εκτεθειμένα στις άσχημες καιρικές συνθήκες, είτε πεθαίνουν από αρρώστιες, είτε σκοτώνονται από τους ιδιοκτήτες που προασπίζονται τις περιουσίες τους, είτε μεταξύ τους.

Όταν ο π. Χρυσόστομος ανέλαβε τα καθήκοντα του Πατριαρχικού Επιτρόπου της Ι. Επισκοπής Ρουάντας, το κράτος ζήτησε βοήθεια για τα παιδιά του δρόμου. Με τη βοήθεια του Αρχιμ. Αναστασίου Hamilcar Fidele Tuisenge, θεολόγου και κοινωνικού λειτουργού, οργανώθηκε το πρόγραμμα βοήθειας με τη χορηγία του π. Γεωργίου Σχοινά, εφημέριου του Ι. Ναού Αγ. Νικολάου Φιλοπάππου και των πνευματικών του παιδιών.

Ενοικιάστηκε χώρος που ονομάστηκε «Σπίτι της Αγάπης» με υπεύθυνη εκπαιδευτικό την Κωνσταντίνα Κανελλοπούλου από την Αθήνα.

Πρώτη φροντίδα ήταν η σωματική καθαριότητα και ο έλεγχος της ιατρικής τους κατάστασης. Παρέχουμε καινούργια ρούχα και παπούτσια. Ο έμπειρος παιδαγωγός π. Βασίλειος επισκέπτεται τους γονείς τους και γίνεται προσπάθεια επανένωσης του παιδιού με την οικογένειά του. Δόξα τω Θεώ, τα παιδιά, μετά την ένταξή τους στο πρόγραμμα, επιστρέφουν στο σπίτια τους!

Η ημέρα ξεκινά με προσευχή, γυμναστική, πρωινό και εκπαίδευση με κατήχηση, ψυχαγωγία με ύμνους, και εργόχειρες κατασκευές, μεσημεριανό, αθλητικές δραστηριότητες και βραδινό φαγητό. Κάθε απόγευμα, περνούν από το «Σπίτι της Αγάπης», διαβάζουν τα μαθήματά τους με τη βοήθεια εκπαιδευτικού και επιστρέφουν στα σπίτια τους.

Νιώθουμε πραγματικά μεγάλη συγκίνηση όταν τα μικρά παιδιά πιασμένα χέρι-χέρι έρχονται στον Ι. Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και ψάλλουν όλα μαζί. Τα παιδιά του δρόμου έγιναν παιδιά του Θεού!

Η Ιερά Επισκοπή Ρουάντας με ευγνωμοσύνη ευχαριστεί τους φίλους και δωρητές του Ι. Συνδέσμου για την ενίσχυση του προγράμματος.

Όποιος θα επιθυμούσε να στηρίξει την προσπάθεια αυτή, μπορεί να μας καλέσει, ώστε να του δώσουμε στοιχεία του Ι. Συνδέσμου.

Πηγή: Ιεραποστολικός Σύνδεσμος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, τεύχος 140, Α’ τρίμηνο 2025 

Η εκκλησία αγκάλιασε τα παιδιά του δρόμου

Τρώγοντας με πολύ χαρά

Τα παιδιά του δρόμου με την εκπαιδευτικό Κωνσταντίνα Κανελλοπούλου

Μάρτιος  –  Απρίλιος 2025

ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ
H OPΘOΔOΞH IEPAΠOΣTOΛH

Έτος ιεραποστόλου παπά-Κοσμά 

Του Μητροπολίτη Κατάνγκα Μελετίου

Με τη χάρη του Θεού συμπληρώνονται φέτος 35 συναπτά έτη από την εκδημία εις Κύριον του μακαριστού παπά-Κοσμά, ιδρυτού και διοργανωτού της Ιεραποστολής Κολουέζι στο Κονγκό. 35 έτη κόπου και μόχθου κατά τα οποία με τις ευχές και ευλογίες του σεπτού Πατριάρχου μας κ.κ. Θεοδώρου συνεχίζεται ταπεινά το έργο που ξεκίνησε αυτός, έθεσε τα θεμέλια, αφήνοντας για την λειτουργία του παρακαταθήκες τις οποίες ως ιερά θέσφατα τηρούμε εμείς μέχρι σήμερα.

Ο Κύριος λέγει: «Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμί» (Α’ Πετρ. 1:16). Αυτός, λοιπόν, είναι ο στόχος μας, ο σκοπός της ζωής μας. Να γίνουμε άγιοι. Και αυτό ήταν το έργο και ο διακαής πόθος του παπά-Κοσμά. Να αναλάβει το δύσκολο και μοναδικό αυτό έργο και να μετατρέψει τους Αφρικανούς αδελφούς σε έθνος άγιον, «βασίλειον ιεράτευμα».

Το κλειδί ήταν το ότι αγάπησε τον λαό αυτό με αγάπη υπερφυσική, με αγάπη που τον έκανε να αψηφά όλους τους κινδύνους και να δίνεται ολοκληρωτικά στον αγώνα για την πραγματοποίηση του μεγάλου και μοναδικού του στόχου. Γι’ αυτό και ο ίδιος είχε πει: «Το δόσιμο να είναι αληθινό, ολοκληρωτικό, δίχως κρατούμενα, με διάθεση αυτοθυσίας και αυταπαρνήσεως και με σκοπό να αφήσουμε τα κόκκαλά μας μεταξύ των ιθαγενών επί του ιεραποστολικού πεδίου».

Ο παπά-Κοσμάς με θεία νεύση προσέφερε όλο τον πλούτο και τα αποθέματα της αγάπης του στον λαό, μιας αγάπης αυθεντικής κατά Θεόν και όχι συναισθηματικής. Έτσι κατάφερε να πραγματοποιήσει και την δεύτερη βασική προϋπόθεση της κατά Θεόν επιτυχίας του έργου του. Έκανε δηλαδή και τον λαό να τον αγαπήσει και να αποβάλει κάθε ίχνος καχυποψίας για το πρόσωπό του. Βλέποντας την ολοκληρωτική προσφορά του και ότι δεν απέβλεπε σε οικονομικά ωφέλη, αλλά στη σωτηρία της ψυχής τους, ανταποκρίθηκαν στην αγάπη του και του έκαναν υπακοή, γιατί τους είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη, τους είχε κλέψει, όπως έλεγαν, τις καρδιές τους. Είχε γίνει στην καρδιά Κονγκολέζος, αν και στο μυαλό ήταν Ευρωπαίος, όπως εύστοχα την χαρακτηρίζει ο Μωυσής Καλένγκα, πού ήταν από τους πρώτους συνεργάτες του. Μάλιστα, του είχαν δώσει την προσωνυμία «ο άνθρωπος με το χαμόγελο».

Εγώ, ως διάδοχός του, έχοντας προ οφθαλμών το μεγάλο πνευματικό φορτίο που επωμίστηκα, πάντοτε στις δύσκολες στιγμές πηγαίνω στον τάφο του και τον παρακαλώ να με φωτίζει περί του πρακτέου και αμέσως η λύση έρχεται.

Εύχου, προσφιλέστατε αδελφέ και πατέρα μας, να συνεχίσουμε το ιερό σου έργο, πατώντας πάνω στα χνάρια σου που εσύ βάδισες και μας τα άφησες ως απλανείς οδοδείκτες, με την πίστη ότι αυτά θα μας οδηγήσουν εκεί, στον τόπο που εσύ προετοίμασες και μας περιμένεις, στην Βασιλεία των Ουρανών.

Πηγή: Περιοδικό Ιεραποστολικού Συνδέσμου «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ», τ. 139, σελ. 443-447

Βαπτίσεις από τον π. Κοσμά 

Ο τάφος του π. Κοσμά