Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2025
Από την Βιωτή του Οσίου Παϊσίου
Οι Καλοί Λογισμοί
Ο Γέροντας πάντα μας προέτρεπε να έχουμε καλούς λογισμούς. Έλεγε:
– Ανάλογα με το τι μηχανή έχει ο καθένας μας είναι και το έργο που παράγει. Σου φέρνω ένα παράδειγμα, για να το καταλάβεις. Αν ένας έχει μία μηχανή που κατασκευάζει σφαίρες και μέσα στη μηχανή βάλει το καλύτερο υλικό που υπάρχει, για παράδειγμα χρυσάφι, η μηχανή του θα διαμορφώσει καταστροφικές σφαίρες. Αν βάλεις ασήμι, θα βγάλει ασημένιες σφαίρες, σίδηρο, σιδερένιες σφαίρες. Αν όμως τώρα κάποιος μετατρέψει τη μηχανή αυτή και αντί για να βγάζει σφαίρες την φτιάξει έτσι, ώστε να κατασκευάζει, ας πούμε δισκοπότηρα, πηλό αν της ρίξεις πήλινα δισκοπότηρα θα βγάλει. Σίδηρο, σιδερένια δισκοπότηρα, κ.ο.κ.
Μία μέρα πήγε στο Γέροντα ένας δημοσιογράφος, στον οποίο δεν στέριωνε καλός λογισμός. Όλα τα έβλεπε με κακό λογισμό. Άρχισε λοιπόν να ρωτά το Γέροντα διάφορα πράγματα και να τον στενοχωρεί. Σε μια στιγμή ρωτά το Γέροντα.
– Γιατί, Γέροντα κάθεστε εδώ πέρα αμέριμνος στην ησυχία σας και δεν πηγαίνετε έξω, να βοηθήσετε τον κόσμο που πνίγεται από προβλήματα;
Τότε ο Γέροντας με ανεβασμένο λίγο τον τόνο της φωνής του, του λέει:
– Η δική σου μηχανή είναι χαλασμένη και παράγει μόνιμα κακούς λογισμούς. Ό,τι και να δεις, ό,τι και σου πουν, στραβά θα το πάρεις. Τώρα με βλέπεις εδώ, λες γιατί δεν πάω έξω να βοηθήσω τον κόσμο. Αν πάω έξω, θα πεις γιατί, αφού είμαι καλόγηρος, γυρνώ μέσα στον κόσμο και δεν κάθομαι στην ησυχία. Γι’ αυτό το λόγο μόνο ένα έχω να σου πω και τίποτε άλλο. Να διορθώσεις το χαλασμένο σου λογισμό και να ξέρεις ότι άλλη είναι η δουλειά του σηματοδότη στους πολύβοους δρόμους της Αθήνας και άλλη του φάρου στα έρημα βράχια.
Πηγή: Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, Ο Γέρων Παΐσιος, Άγιον Όρος, 1994
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2025
Από την Βιωτή του Οσίου Παϊσίου
Γκρίνια ή Δοξολογία;
Η γκρίνια είναι σα να καταριέται ο ίδιος ο άνθρωπος τον εαυτό του, οπότε μετά έρχεται η οργή του Θεού.
Στην Ήπειρο γνώριζα δύο γεωργούς. Ο ένας ήταν οικογενειάρχης και είχε ένα-δυό χωραφάκια και εμπιστευόταν τα πάντα στον Θεό. Εργαζόταν όσο μπορούσε, χωρίς άγχος. «Θα κάνω ό,τι προλάβω», έλεγε.
Μερικές φορές άλλα δεμάτια σάπιζαν από την βροχή, γιατί δεν προλάβαινε να τα μαζέψει, άλλα του τα σκόρπιζε ο αέρας, και όμως για όλα έλεγε «δόξα Σοι ο Θεός» και όλα του πήγαιναν καλά.
Ο άλλος είχε πολλά κτήματα, αγελάδες κ.λπ. δεν είχε και παιδιά. Αν τον ρωτούσες «πώς τα πας;» απαντούσε «άστα, μην τα ρωτάς». Ποτέ δεν έλεγε «δόξα Σοι ο Θεός», όλο γκρίνια ήταν. Και να δείτε, άλλοτε του ψοφούσε η αγελάδα, άλλοτε του συνέβαινε το ένα, άλλοτε το άλλο. Όλα τα είχε, αλλά προκοπή δεν έκανε.
Γι’ αυτό λέω, η δοξολογία είναι μεγάλη υπόθεση. Από μας εξαρτάται αν γευθούμε ή όχι τις ευλογίες που μας δίνει ο Θεός. Πώς όμως να τις γευθούμε, αφού ο Θεός μας δίνει λ.χ. μπανάνα και εμείς σκεφτόμαστε τι καλύτερο τρώει ο τάδε εφοπλιστής;
Πόσοι άνθρωποι τρώνε μόνο ξερό παξιμάδι, αλλά μέρα-νύχτα δοξολογούν τον Θεό και τρέφονται με ουράνια γλυκύτητα!
Αυτοί οι άνθρωποι αποκτούν μια πνευματική ευαισθησία και γνωρίζουν τα χάδια του Θεού. Εμείς δεν τα καταλαβαίνουμε, γιατί η καρδιά μας έχει πιάσει γλίτσα και δεν ικανοποιούμαστε με τίποτε. Δεν καταλαβαίνουμε ότι η ευτυχία είναι στην αιωνιότητα και όχι στην ματαιότητα.
Λόγοι Δ, «Οικογενειακή ζωή», ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Ιούλιος - Αύγουστος 2025
Από την Βιωτή του Οσίου Παϊσίου
Οι υπόδικοι νεκροί
– Γέροντα, όταν πεθάνει ο άνθρωπος, συναισθάνεται αμέσως σε τι κατάσταση βρίσκεται;
– Ναι, συνέρχεται και λέει «τι έκανα;», αλλά δεν ωφελεί αυτό. Όπως ένας μεθυσμένος, αν σκοτώσει λ.χ. την μάνα του, γελάει, τραγουδάει, επειδή δεν καταλαβαίνει τι έκανε, και, όταν ξεμεθύσει, κλαίει και οδύρεται και λέει «τι έκανα;». Έτσι και όσοι σ’ αυτήν την ζωή κάνουν αταξίες, είναι σαν μεθυσμένοι. Δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν, δεν αισθάνονται την ενοχή τους. Όταν όμως πεθάνουν, τότε φεύγει αυτή η μέθη και συνέρχονται. Ανοίγουν τα μάτια της ψυχής τους και συναισθάνονται την ενοχή τους, γιατί η ψυχή, όταν βγει από το σώμα, κινείται, βλέπει, αντιλαμβάνεται με μια ασύλληπτη ταχύτητα.
Μερικοί ρωτούν πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία. Για τον άνθρωπο όμως που πεθαίνει γίνεται κατά κάποιον τρόπο η Δευτέρα Παρουσία, γιατί κρίνεται ανάλογα με την κατάσταση στην οποία τον βρίσκει ο θάνατος.
– Γέροντα, πως είναι οι κολασμένοι;
– Είναι υπόδικοι, φυλακισμένοι, που βασανίζονται ανάλογα με τις αμαρτίες που έκαναν και περιμένουν να γίνει η τελική δίκη, η μέλλουσα κρίση. Υπάρχουν βαρυποινίτες, υπάρχουν και υπόδικοι με ελαφρότερες ποινές.
– Και οι Άγιοι και ο ληστής;
– Οι Άγιοι και ο ληστής είναι στον Παράδεισο, αλλά δεν έχουν λάβει την τέλεια δόξα, όπως και οι υπόδικοι είναι στην κόλαση, άλλα δεν έχουν λάβει την τέλεια καταδίκη. Ο Θεός, ενώ έχει πει εδώ και τόσους αιώνες το «μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών», παρατείνει-παρατείνει τον χρόνο, επειδή περιμένει εμάς να διορθωθούμε. Αλλά εμείς παραμένοντας στις κακομοιριές μας αδικούμε τους Αγίους, γιατί δεν μπορούν να λάβουν την τέλεια δόξα, την οποία θα λάβουν μετά την μέλλουσα Κρίση.
Πηγή: https://www.impantokratoros.gr/Ppaisios-metathanaton.el.aspx
Μάιος - Ιούνιος 2025
Μυστικοί Ασκητικοί Αγώνες
Σε Όποιο Αφεντικό Δουλεύεις, Από Αυτό Θα Πληρωθείς...
Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από τον Θεό, πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά βασανίζονται. Όποιος δεν πιστεύει στον Θεό και στην μέλλουσα ζωή, εκτός που μένει απαρηγόρητος, καταδικάζει και την ψυχή του αιώνια. Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθείς. Αν δουλεύεις στο μαύρο αφεντικό, σου κάνει την ζωή μαύρη από εδώ. Αν δουλεύεις στην αμαρτία, θα πληρωθείς από τον διάβολο.
Αν εργάζεσαι την αρετή, θα πληρωθείς από τον Χριστό. Και όσο εργάζεσαι στον Χριστό, τόσο θα λαμπικάρεσαι, θα αγάλλεσαι. Αλλά εμείς λέμε: «Χαμένο το’ χουμε να εργασθούμε στον Χριστό;» Μα είναι φοβερό! Να μην αναγνωρίζουμε την θυσία του Χριστού για τον άνθρωπο!
Σταυρώθηκε ο Χριστός, για να μας λυτρώσει από την αμαρτία, για να εξαγνισθεί όλο το ανθρώπινο γένος. Τί έκανε ο Χριστός για μας; Τί κάνουμε εμείς για τον Χριστό;
Ο κόσμος θέλει να αμαρτάνει και θέλει τον Θεό καλό. Αυτός να μας συγχωράει και εμείς να αμαρτάνουμε. Εμείς δηλαδή να κάνουμε ό,τι θέλουμε και Εκείνος να μας συγχωράει. Να μας συγχωράει συνέχεια και εμείς το βιολί μας. Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν, γι’ αυτό ορμούν στην αμαρτία. Όλο το κακό από ‘κει ξεκινάει, από την απιστία. Δεν πιστεύουν στην άλλη ζωή, οπότε δεν υπολογίζουν τίποτε. Αδικούν, εγκαταλείπουν τα παιδιά τους ... Γίνονται πράγματα ..., σοβαρές αμαρτίες. Ούτε οι Άγιοι Πατέρες έχουν προβλέψει τέτοιες αμαρτίες στους Ιερούς Κανόνες - όπως για τα Σόδομα και Γόμορρα είχε πει ο Θεός: «Δεν πιστεύω να γίνονται τέτοιες αμαρτίες, να πάω να δω!»
Αν δεν μετανοήσουν οι άνθρωποι, αν δεν επιστρέψουν στον Θεό, χάνουν την αιώνια ζωή. Πρέπει να βοηθηθεί ο άνθρωπος να νιώσει το βαθύτερο νόημα της ζωής, να συνέλθει, για να νιώσει την θεία παρηγοριά. Σκοπός είναι να ανεβεί πνευματικά ο άνθρωπος, όχι απλώς να μην αμαρτάνει.
Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου
- Λόγοι Α΄ - με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο
Μάρτιος - Απρίλιος 2025
Μυστικοί Ασκητικοί Αγώνες
Η Γκρίνια Φέρνει Πολλά Προβλήματα
Άγιος Παΐσιος: «Εάν αφήσεις τον εαυτό σου στην κακομοιριά, εσύ θα μοιρολογάς και το ταγκαλάκι θα χτυπάει παλαμάκια…». Η γκρίνια φέρνει γκρίνια και η κακομοιριά φέρνει κακομοιριά. Όποιος σπέρνει κακομοιριά, θερίζει κακομοιριά και αποθηκεύει άγχος.
Ενώ, όποιος σπέρνει δοξολογία, δέχεται την Θεϊκή χαρά και την αιώνια ευλογία. Ο γκρινιάρης, όσες ευλογίες και αν του δώσει ο Θεός, δεν τις αναγνωρίζει. Γι’ αυτό απομακρύνεται η Χάρη του Θεού και τον πλησιάζει ο πειρασμός, ο οποίος του φέρνει όλο αναποδιές, ενώ τον ευγνώμονα τον κυνηγάει ο Θεός με τις ευλογίες Του.
Όταν δεν γκρινιάζει κανείς, για μια δυσκολία που τον βρίσκει, αλλά δοξάζει τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει, για να του τα φέρει όλα πιο ανάποδα. Γιατί όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει.
Τον γκρινιάρη και στον Παράδεισο να τον βάλει ο Θεός, δεν θα αναπαυτεί και από μόνος του θα πάει στην Κόλαση, γιατί θα έχει παράπονα. Η γκρίνια είναι μεγάλο κακό και όποιος την έχει, δεν προχωράει πνευματικά. Για έναν μικρό γογγυσμό υπέστη ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ναυάγιο… Βλέπετε, επιτρέπει ο Θεός να ταλαιπωρηθούν για μικρά πράγματα οι Άγιοι, για να έχουμε εμείς παραδείγματα, ώστε να αντιμετωπίζουμε τους πειρασμούς με υπομονή, με προσευχή, αλλά και με χαρά.