Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2024
Οι Προσευχές της Πιστής Μητέρας Αλλάζουν τον Άσωτο Γιό
Γνωρίζουμε για την ζωή του Αγίου Αυγουστίνου, ο οποίος επηρεασμένος από το διεφθαρμένο περιβάλλον, νεαρός τότε, παρασύρθηκε σε ανήθικη ζωή και σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, απέκτησε εξώγαμο παιδί, τον Αδεοδάτο.
Η μητέρα του, όμως, η Αγία Μόνικα, με την πίστη της που εκφραζόταν με ένθερμη προσευχή υπέρ του γιού της, τον είδε να μεταστρέφεται στην αυθεντική πίστη στον Χριστό. Αναφέρονται τα εξής: «Σε ηλικία τριάντα δύο ετών περπατώντας στον κήπο του, σκεπτόμενος όσα τον απασχολούσαν, άκουσε μια παιδική φωνή, να του λέει: «Πάρε και διάβασε». Άνοιξε τότε το βιβλίο με τις Επιστολές του Απ. Παύλου που ήταν εκεί πρόχειρο και τα μάτια του έπεσαν στα χωρία της προς Ρωμαίους Επιστολής (κεφ. 13:13-14).: «Ως εν ημέρα, ευσχημόνως περιπατήσωμεν, μη κώμοις και μέθαις, μη κοίταις και ασελγείαις, μη έριδι και ζήλω. Αλλ’ ενδύσασθε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν και της σαρκός πρόνοιαν μη ποιείσθε εις επιθυμίας». «Μόλις τελείωσα την ανάγνωση των λίγων αυτών λέξεων», λέει ο ίδιος, «αμέσως χύθηκε στην καρδιά μου φως, το οποίο της χάρισε την ειρήνη και αμέσως διαλύθηκε το σκοτάδι, με το οποίο την περιέβαλαν οι αμφιβολίες μου». Στο εξής θα ζούσε μόνο για τον Χριστό και την Εκκλησία.
Μάλιστα, γράφει για την στάση της μητέρας του Μόνικας στις «Εξομολογήσεις» του: «Η μητέρα μου έχυνε για εμένα περισσότερα δάκρυα από όσα χύνουν οι μητέρες επάνω στα νεκρά τέκνα τους. Με την θέρμη της πίστης, η οποία της χάριζε η μεγάλη της ευσέβεια, με έβλεπε ηθικώς νεκρό. Και Συ Κύριε εισάκουσες την δέησή της και δεν περιφρόνησες τα δάκρυά της, με τα οποία πότισε το έδαφος, παντού όπου προσευχόταν. Οι πόνοι της να με αναγεννήσει διά του Πνεύματος ήταν σκληρότεροι από αυτούς τους οποίους υπέφερε να με γεννήσει διά της σαρκός».
Τα παραπάνω αποτελούν άριστο παράδειγμα μίμησης, όχι μόνον για τις μητέρες, αλλά και για τους πατέρες που έχουν παιδιά που ζουν μακριά από τον Χριστό και την Εκκλησία.
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2024
Λόγια Αγάπης Να Της Λες!
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Λόγια αγάπης να της λες.
Εγώ από όλα τη δική σου αγάπη προτιμώ και τίποτε δεν μου είναι τόσο βασανιστικό ή δυσάρεστο από τον ευρεθώ κάποτε σε διάσταση μαζί σου.
Κι αν όλα χρειαστεί να τα χάσω, και αν στους έσχατους βρεθώ κινδύνους, οτιδήποτε κι αν πάθω, όλα μου είναι ανοιχτά και υποφερτά, όσο εσύ μου είσαι καλά. Και τα παιδιά τότε μου είναι περιπόθητα, εφόσον εσύ μας συμπαθείς.
Ίσως κάποτε σου πει:
-Ποτέ ως τώρα δεν ξόδεψα από τα δικά σου, έχω ακόμα τα δικά μου, που μου έδωσαν οι γονείς μου.
Τότε πες της:
-Τι λες καλή μου; Έχεις ακόμα τα δικά σου; Ποια λέξη μπορεί να είναι χειρότερη από αυτή; Σώμα δεν έχεις πια δικό σου και έχεις χρήματα; Δεν είμαστε δύο σώματα μετά το γάμο, αλλά γίναμε ένα, δεν έχουμε δύο περιουσίες, αλλά μία.
Όλα δικά σου είναι, και εγώ δικός σου είμαι κορίτσι μου. Αυτό μας συμβουλεύει ο απόστολος Παύλος, λέγοντας ότι ο άνδρας δεν εξουσιάζει το σώμα του, αλλά η γυναίκα.
Και αν δεν έχω εγώ εξουσία στο σώμα μου αλλά εσύ, πόσο μάλλον δικά σου είναι τα χρήματα.
Ποτέ να μην της μιλάς με πεζό τρόπο, αλλά με φιλοφροσύνη, με τιμή και με αγάπη πολύ. Να την τιμάς και δεν θα βρεθεί στην ανάγκη να ζητήσει την τιμή από άλλους, δεν θα χρειαστεί να ζητήσει επαίνους από αλλού, αλλά θα έχει τους δικούς σου.
Να την προτιμάς από όλους για όλα, για την ομορφιά, για την σωφροσύνη της και μάλιστα να την εγκωμιάζεις.
Να κάνεις φανερό ότι σου αρέσει η συντροφιά της και ότι προτιμάς να μένεις στο σπίτι για να είσαι μαζί της από το να βγαίνεις στην αγορά.
Από όλους τους φίλους να την προτιμάς, και από τα παιδιά σου που σου χάρισε, και αυτά εξαιτίας της να τα αγαπάς.
Ιούλιος - Αύγουστος 2024
Παράπονα Για Τον Σύζυγο
Η σύζυγος αναπήρου γιατρού ήταν απελπισμένη, διότι ο άντρας της από την εργασία του στο νοσοκομείο πήγαινε στο καφενείο και γύριζε στο σπίτι μετά τα μεσάνυχτα, αφήνοντας ολόκληρη την ημέρα μόνους και εκείνη και τα παιδιά τους, που σχεδόν ποτέ δεν τον έβλεπαν. Του διαμαρτυρόταν, του κακομιλούσε και εκείνος αντιδρούσε, γυρίζοντας στο σπίτι ακόμα πιο αργά. Η σύζυγος βρισκόταν σε αδιέξοδο.
Έμαθε για τον π. Πορφύριο και έσπευσε να τον συναντήσει. Όταν έφτασε στα Καλλύσια, ο ασθενής Γέροντας είχε κουραστεί πολύ και του ήταν αδύνατον πλέον να συνεχίσει. Πολύς κόσμος περίμενε έξω. Η κυρία λυπήθηκε πολύ και αποτόλμησε να ζητήσει μία απλή ευλογία. Πλησίασε με πολύ αγωνία. Δεν πρόλαβε να πατήσει το σκαλοπάτι του κελιού του Γέροντα και άκουσε τη φωνή του: «Εσύ να περάσεις μέσα». Ο Γέροντας «έπιασε» την αγωνία της και έκρινε, όπως φάνηκε, ότι ήταν επείγουσα ανάγκη, παρά την εξάντλησή του, για να βοηθήσει την οικογένειά της που κλυδωνιζόταν.
Όταν η κυρία βγήκε από το κελί του Γέροντα, το πρόσωπό της λαμποκοπούσε από χαρά. Μας εκμυστηρεύτηκε τα εξής: «Ο Γέροντας μου τα αποκάλυψε όλα. Βλέπω τις αναπηρίες του άντρα σου, έχει κόμπλεξ και γι’ αυτό ξενυχτά, για να το ξεχάσει. Καθώς εσύ συνεχώς του γκρινιάζεις, εκείνος δεν θέλει να έρθει στο σπίτι και αργεί. Όσο πιο πολύ του γκρινιάζεις, τόσο πιο πολύ αργεί. Τώρα θα κάνεις το αντίθετο. Όσο πιο πολύ αργεί, τόσο πιο πολύ θα προσεύχεσαι για αυτόν, θα τον αγαπάς και θα τον περιποιείσαι. Έτσι, εκείνος θα αλλάξει σιγά-σιγά και θα τον τραβά όλο και πιο πολύ το σπίτι, η γυναίκα του και τα παιδιά του. Και το πρόβλημά σου θα λυθεί».
Η κυρία σαν να ξύπνησε από κακό όνειρο και μονολογούσε: «Τί ανόητη που ήμουν τόσο καιρό. Με την γκρίνια μου πήγαινα να καταστρέψω την οικογένειά μου και δεν το καταλάβαινα».
Εφήρμοσε πιστά της οδηγίες του Γέροντα και σε σύντομο χρονικό διάστημα κέρδισε τον σύζυγό της.
(Από το βιβλίο «Ανθολόγιο Συμβουλών» του Γέροντος Πορφυρίου)
Μάιος - Ιούνιος 2024
Να Χαίρεται ο Άλλος από την Παρουσία σου
Εσύ που πλησιάζεις τον αδελφό σου, εσύ που είσαι σύζυγος, όταν πλησιάσεις τον ή την σύζυγό σου, εσύ που είσαι πατέρας, μητέρα, όταν πλησιάσεις το παιδί σου, ό,τι θα του πεις, ό,τι σκέφτεσαι να του πεις, πες το, αφού πρώτα του πεις δυο κουβέντες που θα του δώσουν χαρά, παρηγοριά, μια ανάσα. Να τον κάνεις να πει: «Ανακουφίσθηκα, χάρηκα!»
Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας αγαπούν, να χοροπηδούν από τη χαρά τους, όταν σας συναντούν. Διότι όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους και στην ψυχή τους έχουν πόνο, αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, και ο καθένας κρύβει τον πόνο μέσα στο πουγγί του το κρυφό, μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του, για να μην το ξέρουν οι άλλοι.
Έτσι εγώ δεν ξέρω τί πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξέρεις τί πόνο έχω εγώ. Μπορεί να γελώ και να φωνάζω, να παίζω, αλλά κατά βάθος πονώ, και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου. Γι’ αυτό δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο.
Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
Μάρτιος - Απρίλιος 2024
Μικρά αποσπάσματα σχετικά με την οικογένεια
από τον Όσιο Παΐσιο
Συζυγική Υπομονή
Όταν πήγαινε κάποιος παντρεμένος που δεν είχε καλή σύζυγο, είτε μία παντρεμένη της οποίας ο σύζυγος δεν ήταν καλός και σήκωνε σταυρό με υπομονή, τον αποκαλούσε άγιο, και αν ήταν γυναίκα την αποκαλούσε αγία.
Συναισθηματική Επιλογή Συζύγου
Κάποιος που είχε κάνει βεβιασμένη και αποκλειστικά συναισθηματική επιλογή συζύγου, είχε σοβαρά συζυγικά και γενικότερα οικογενειακά προβλήματα, τα οποία συζητούσε με τον Γέροντα. Σε μία συνάντησή τους του είπε:
«Πάντως το μεγάλο λάθος το έκανες. Αυτό δεν διορθώνεται. Τώρα να κοιτάξουμε πώς να αντιμετωπίσουμε με τη μεγαλύτερη επιτυχία τις συνέπειες του λάθους.»
Ο Γέροντας ήταν ρεαλιστής. Ούτε εξιδανίκευε την λανθασμένη επιλογή του επισκέπτη, ούτε τον άφηνε να απογοητευτεί από την συνειδητοποίηση του ανεπανόρθωτου λάθους του. Τον οδηγούσε σε προσπάθεια για την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση των δυσάρεστων συνεπειών του λάθους και αυτή η προσπάθεια συνιστούσε επιτυχία, ευπρόσδεκτη από τον Θεό.
(Ανθολόγιο συμβουλών, Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 402-403)