Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2025
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Οσίου Εφραίμ του Σύρου
Ὁ ἀναμάρτητος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἑκούσια ὑπέμεινες τὸν σταυρικὸ θάνατο γιὰ τὴ σωτηρία μας, γιὰ νὰ σώσεις τὸ γένος μας, ποὺ εἶχε φυλακισθεῖ στὰ κατώτατά της γῆς,
Σὺ ποὺ μὲ τὸ θάνατό Σου ἐπήγασες ζωὴ στὸν κόσμο, καὶ νέκρωσες τὸν θάνατο καὶ σὰν σκηνὴ ξέσκισες καὶ κατέστρεψες τὸ δεσμωτήριο τοῦ Ἅδη, ἡ βροχὴ τῆς ἀφθαρσίας, ὁ ἀτίμητος μαργαρίτης τῆς θείας ἀστραπῆς, τὸ ζωηφόρο σταφύλι ποὺ ἀποστάζεις τὸ γλυκασμὸ τῆς παγκόσμιας σωτηρίας, τὸ ἀληθινὸ καὶ ἀνέσπερο φῶς, ὁ Λόγος, ἡ σοφία καὶ ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ Πατέρα, ἡ λάμψη τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ, ἀκατάληπτε καὶ ἀνεξερεύνητε Χριστέ, ὁ μόνος εὔσπλαγχνος καὶ συμπαθής, δεῖξε καὶ σὲ μένα τὸν ἁμαρτωλὸ τὴν πολλή Σου ἀγαθότητα, καὶ ἀκούοντας τὶς παρακλήσεις μου, δώρησέ μου ὅλα ὅσα σου ζητῶ.
Μὴ μὲ ἀποδοκιμάσεις τὸν ἀδιόρθωτο. Μὴ μὲ ἀπορρίψεις τὸν ρᾴθυμο καὶ ἀνυπόμονο. Μὴν πεῖς σὲ μένα τὸν ἄθλιο στὴ Δευτέρα Παρουσία Σου: «Τί ὑπέμεινες γιὰ μένα;» γιατὶ δὲν ὑπέφερα ποτὲ ἔστω καὶ λίγο... Λυπήσου, Κύριε, λυπήσου, εὔσπλαγχνε, λυπήσου, φιλάνθρωπε, λυπήσου, μόνε ἀγαθέ, καὶ μὴ μὲ κρίνεις ἀνάξιό της ἀγάπης Σου.
Μὴ μὲ ἐλέγξεις ὀργισμένος καὶ μὴ θυμηθεῖς τὶς παλιὲς καὶ τὶς πρόσφατες ἀνομίες μου. Σὲ Σένα τὸν Κύριο καὶ Θεὸ εἶναι ἡ δικαιοσύνη καὶ σὲ μένα ἡ ντροπή...
Σπλαγχνίσου με καὶ ἐλέησέ με μόνο γιὰ τὴν ἀγαθότητά Σου. Στήριξε τὴν ψυχή μου Σὺ ποὺ ἀνορθώνεις τοὺς πεσμένους. Δές, οἱ ἁμαρτίες μου εἶναι μεγάλες καὶ πολλές, καὶ ἡ προσευχή μου εἶναι ἀδύνατη, καὶ ἡ σκληρότητα τῆς καρδιᾶς μου ξήρανε τὰ δάκρυα τῆς μετάνοιας...
Βοήθησέ με, Κύριε, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου καὶ σῶσέ με τὸν ἀσεβῆ χάρη στὴν εὐσπλαγχνία Σου. Μὲ τὶς πρεσβεῖες τῆς Κυρίας Θεοτόκου καὶ ὅλων τῶν Ἁγίων... Ἀμήν.
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2025
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Σημεία Και Τεράστια
Από Τους Πρώτους Χριστιανούς
Στα πρώτα βήματα των μαθητών του Χριστού, ακριβώς μετά την Ανάληψη του Κυρίου και την Πεντηκοστή, ανέβαιναν μαζί ο Πέτρος κι ο Ιωάννης στο ναό, στις τρεις το απόγευμα, την ώρα της προσευχής. Μπροστά στην πύλη του ναού, που λέγεται Ωραία, έφερναν έναν άνθρωπο χωλό εκ γενετής και τον έβαζαν κάθε μέρα εκεί για να ζητάει ελεημοσύνη απ’ αυτούς που έμπαιναν στο ναό. Αυτός τους κοίταξε με προσοχή περιμένοντας κάτι να πάρει απ’ αυτούς. Αλλά ο Πέτρος είπε: «Χρήματα ασημένια και χρυσά δεν έχω· αυτό όμως που έχω, αυτό σου δίνω: στο όνομα του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, σήκω πάνω και περπάτα!» Και πιάνοντάς τον από το δεξί χέρι, τον σήκωσε. Αμέσως στερεώθηκαν τα πόδια του και οι αστράγαλοί του και μ’ ένα πήδημα στάθηκε όρθιος κι άρχισε να περπατάει. Ύστερα μπήκε μαζί τους στο ναό, περπατώντας και πηδώντας και δοξολογώντας το Θεό.
Ως αποτέλεσμα, οι μαθητές του Χριστού να αρχίσουν να κηρύττουν στον λαό για την ανάσταση του Ιησού και να τον προτρέπουν σε μετάνοια.
Ενώ αυτοί μιλούσαν στο λαό, τους πλησίασαν οι ιερείς και ο διοικητής της φρουράς του ναού και οι Σαδδουκαίοι, αγανακτισμένοι, γιατί δίδασκαν το λαό και κήρυτταν ότι η ανάσταση του Ιησού αποδεικνύει την ανάσταση των νεκρών. Τους συνέλαβαν, λοιπόν, και τους έβαλαν στη φυλακή και την επόμενη μέρα τους κάλεσαν και τους έδωσαν εντολή να μη μιλούν καθόλου ούτε να διδάσκουν για τον Ιησού.
Όταν οι δύο απόστολοι απολύθηκαν, πήγαν στους αδερφούς και τους ανακοίνωσαν όσα τους είπαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι. Αυτοί, όταν τ’ άκουσαν, προσευχήθηκαν όλοι μαζί στο Θεό και είπαν: «Κύριε, εσύ δημιούργησες τον ουρανό, τη γη, τη θάλασσα και όλα όσα βρίσκονται σ’ αυτά...Και τώρα, Κύριε, κοίταξε τις απειλές τους! Δώσε δύναμη στους δούλους σου να κηρύττουν το λόγο σου με θάρρος. Άπλωσε το χέρι σου, για να γίνονται θεραπείες και θαυματουργικές αποδείξεις της δύναμής σου, στο όνομα του άγιου δούλου σου, του Ιησού».
Όταν τελείωσαν την προσευχή, σείστηκε ο τόπος όπου ήταν συγκεντρωμένοι· όλοι πλημμύρισαν από το Άγιο Πνεύμα και κήρυτταν το λόγο του Θεού με θάρρος (Πράξεις των Αποστόλων, Κεφ. 3 και 4).
Στο παραπάνω περιστατικό βλέπουμε πόσο άμεσα απαντούσε ο Θεός στην προσευχή της πίστης.
Ξέρουμε ότι ο Θεός δεν αλλάζει, αντίθετα είναι ο ίδιος χθες, σήμερα και στους αιώνες. Επομένως, να μην αμφιβάλλει η καρδιά μας, αλλά όταν προσευχόμαστε και ζητάμε το θέλημα του Θεού, να πιστεύουμε ότι ο Θεός ακούει και απαντάει.
Ιούλιος - Αύγουστος 2025
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Ἡ Ἁγία Προσευχή Ἀνασταίνει
Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς
Ἡ ἁγία προσευχή ἀνασταίνει τόν καθένα ἀπό μᾶς, ὅταν εἶναι εἰλικρινής, ὅταν φέρνει ὅλη τήν ψυχή στόν οὐρανό, ὅταν ἐσύ μέ φόβο καί τρόμο λέγῃς στόν Κύριο:
«Δές, δές τούς τάφους μου, ἀναρίθμητοι εἶναι οἱ τάφοι μου, Κύριε! Μέσα σέ κάθε ἕναν ἀπό αὐτούς τούς τάφους, νά ’την ἡ ψυχή μου, νά ’την νεκρή, μακρυά ἀπό Σένα, Κύριε»!
Ναί, μέ τήν ἁμαρτία, μέ τά πάθη μας, πεθαίνουμε ψυχικά. Ἡ ψυχή ἀποθνήσκει, ὅταν χωρίζεται ἀπό τόν Θεό. Ἡ ἁμαρτία εἶναι δύναμις πού χωρίζει τήν ψυχή ἀπό τόν Θεό.
Καί ἐμεῖς, ὅταν ἀγαπᾶμε τήν ἁμαρτία, ὅταν ἀγαπᾶμε τίς ἁμαρτωλές ἡδονές, στήν πραγματικότητα ἀγαπᾶμε τόν θάνατό μας, ἀγαπᾶμε τούς τάφους, τούς δυσώδεις τάφους, μέσα στούς ὁποίους ἡ ψυχή μας ἀποσυντίθεται.
Ἄν πενήντα φορές τήν ἡμέρα ἁμαρτήσῃς, ἄν πενήντα φορές ντροπιασθῇς, ἄν πενήντα τάφους σκάψῃς σήμερα, μόνο φώναξε: «Κύριε, δός μου μετάνοια. Πρίν εἰς τέλος ἀπόλωμαι, σῶσον με».
Ὁ Ἀγαθός Κύριος, ὁ ὁποῖος γνωρίζει τήν ἀσθένεια καί τήν ἀδυναμία τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς καί τῆς ἀνθρωπίνης θελήσεως, εἶπε: «Ἔλα, ἀδελφέ. Ἀκόμη κι ἄν ἑβδομηκοντάκις τήν ἡμέρα ἁμαρτήσῃς, πάλι ἔλα καί πές: ἥμαρτον».
Μάιος - Ιούνιος 2025
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Γενηθήτω το Θέλημά Σου
Ως συνειδητοί Xριστιανοί, έχουμε την ανάγκη να προσευχόμαστε, διότι περί σημαντικής ανάγκης πρόκειται. Να προσευχόμαστε όμως με προσοχή, προσπαθώντας να αφήσουμε την ώρα αυτή κάθε βιοτική μέριμνα, διότι μονάχα έτσι θα ωφεληθούμε.
Πότε όμως είναι ευάρεστη στο Θεό η προσευχή μας; Θυμηθείτε ότι η προσευχή δεν είναι λόγια και μετάνοιες, αλλά προσήλωση του νου και της καρδιάς μας στο Θεό.
Πότε εισακούεται από τον Θεό η προσευχή μας; Να πως πρέπει να ζητάς κάτι από τον Θεό: «Κύριε Εσύ βλέπεις ότι χρειάζομαι το συγκεκριμένο πράγμα ή ότι υποφέρω από τη συγκεκριμένη αρρώστια ή ότι υποφέρω από τη συγκεκριμένη συμφορά. Βοήθησέ με όπως Εσύ ξέρεις και όπως Εσύ θέλεις! Γενηθήτω το θέλημά Σου.»
Με αυτή την εσωτερική τοποθέτηση να προσεύχεσαι συνέχεια. Όχι μια φορά, έστω και παρατεταμένα, ούτε για μια μέρα μονάχα, αλλά για εβδομάδες, για μήνες, για χρόνια. Συνεχώς να ικετεύεις και να κραυγάζεις. Κύριε βοήθησέ με! Κύριε λύτρωσέ με! Ωστόσο ας μη γίνει ότι θέλω εγώ, μα ότι θέλεις Εσύ!
Κάποιος σοφός γέροντας είπε πρέπει να γίνεις φορτικός στον Θεό και τους Αγίους Του!
Νομίζω, ακόμα, πως η ευχή του Ιησού είναι η καλύτερη και δυνατότερη προσευχή για κάθε περίσταση, μόνο που πρέπει να λέγεται όχι μηχανικά, δίχως συναίσθηση, αλλά με συμμετοχή του νου και της καρδιάς μας.
Πηγή Αγίου Θεοφάνους του Εγκλείστου,
«Ο δρόμος της ζωής», Ι.Μ. Παρακλήτου
Μάρτιος - Απρίλιος 2025
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Προσευχή Για Τους Εχθρούς
Η ψυχή δεν μπορεί να έχει ειρήνη, αν δεν προσεύχεται για τους εχθρούς. Η ψυχή που διδάχθηκε από τη χάρη του Θεού να προσεύχεται, αγαπά και λυπάται όλη τη δημιουργία, και προπαντός τον άνθρωπο, για τον οποίο (ο Κύριος) έπαθε επάνω στο σταυρό και πονούσε βαθιά για όλους μας.
Σας ικετεύω, δοκιμάστε. Αν κάποιος σας προσβάλει ή σας ατιμάσει ή σας πάρει κάτι από τα υπάρχοντά σας ή και αν καταδιώκει την Εκκλησία ακόμη, προσευχηθείτε στον Κύριο λέγοντας: «Κύριε, όλοι είμαστε πλάσματά Σου. Λυπήσου τους πλανημένους δούλους Σου και κάλεσέ τους σε μετάνοια». Και τότε θα έχεις αισθητά τη χάρη στην ψυχή σου. Στην αρχή βίαζε την καρδιά σου να αγαπά τους εχθρούς, και ο Κύριος, βλέποντας την αγαθή σου προαίρεση, θα σου δώσει κάθε βοήθεια. Η ίδια η πείρα σου θα σε πείσει γι’ αυτό. Όποιος όμως σκέφτεται το κακό για τους εχθρούς του, σημαίνει πως δεν έχει την αγάπη του Θεού και δεν γνώρισε ακόμα τον Θεό. Σημαίνει μάλλον πως κάποιο πονηρό πνεύμα εισήλθε στην καρδιά και της φέρνει κακούς λογισμούς, γιατί, κατά τα λόγια του Κυρίου, από την καρδιά εξέρχονται αγαθοί ή πονηροί διαλογισμοί.
Αν προσευχηθείς για τους εχθρούς σου, τότε θα έρθει η ειρήνη σ’ εσένα. Και όταν αγαπάς τους εχθρούς σου, γνώριζε πως είναι μεγάλη η χάρη που ζει μέσα σου.
Αν δεν έχεις αγάπη, τουλάχιστον μην τους διαβάλλεις και μην τους καταριέσαι. Και τότε καλύτερο θα είναι. Αν όμως κάποιος καταριέται και βρίζει, είναι φανερό ότι μέσα του ζει πονηρό πνεύμα, και αν δεν μετανοήσει, τότε μετά το θάνατό του θα πορευθεί εκεί όπου διαμένουν τα πονηρά πνεύματα.
Είναι αξιολύπητοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό και εναντιώνονται προς Αυτόν. Η καρδιά πονάει γι’ αυτούς και τρέχουν δάκρυα από τα μάτια. Σ’ εμάς είναι φανερά και ο Παράδεισος και η κόλαση. Το γνωρίσαμε αυτό δια του Αγίου Πνεύματος. Να, και ο Κύριος είπε: «Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστι» (Λουκ. ιζ΄ 21). Λοιπόν, από εδώ ακόμη αρχίζει η αιώνια ζωή και η αιώνια κόλαση.
Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ, «Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης»