Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014
Κύριε Παντοκράτωρ ο Θεός ημών, αγαθέ και φιλάνθρωπε, ο δι ημάς και δια την ημετέραν σωτηρίαν ευδοκήσας εξαποστείλαι τον μονόγενή και αγαπητόν και συναΐδιον σου Υιόν, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, ος δια Πνεύματος αγίου και της αειπαρθένου Μαρίας την ημετέραν ουσίαν απαθώς και ατρέπτως προσλαβών, σήμερον εξ’ αυτής εγεννήθη τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, μη αλλοιωθείς τη αυτού θεότητι.
Καταξίωσον, δεόμεθά σου, ημάς, οίτινες επιστεύσαμεν αυτώ, και εις το όνομα αυτού εβαπτίσθημεν, και δια της υιοθεσίας τέκνα σου γεγόναμεν, ίνα καθ’ εκάστην τω άρτω του παναγίου Πνεύματος τρεφόμενοι και ανακαινιζόμενοι, καταντήσωμεν εις άνδρα τέλειον, και εις μέτρον ηλικίας ελθείν του πληρώματος αυτού, όπως εν τοιαύτη ελπίδι και προστης παναρρήτου γεννήσεως αυτού ετησίως εορτάζοντες, καταξιωθώμεν της αιωνίου ζωής επιτυχείν. Ότι ευλογητός εί εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014
Δικαιολογημένα λέει η σοφία του λαού πως μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις! Τι μπορεί κάποιος να πει αντικρύζοντας ένα τόσο απλό λουλουδάκι, όπως αυτό που βλέπουμε στη φωτογραφία; Κι όμως... Από μόνη της αυτή η εικόνα ή, ακόμη καλύτερα, από μόνο του αυτό το λουλουδάκι διηγείται αυτές τις χίλιες λέξεις και ίσως και πολύ περισσότερες. Το άνθος αυτό βρίσκεται μέσα σε ένα μοναστήρι. Η Ιερά Μονή των Αγίων Αναργύρων στην Αταλάντη της Φθιώτιδας φιλοξενεί όχι μόνο αυτό, αλλά και πολλά άλλα ακόμη του είδους του. Εκεί μέσα απολαμβάνει την ηρεμία τη φύσης και τη γαλήνη του μοναστηριού. Οι υπέροχες φωνές των μοναχών με τις ψαλμωδίες τους χαρίζουν στο άνθος αυτό την ειρήνη κι αυτό με τη σειρά του μας υπενθυμίζει πως είναι δημιούργημα του Θεού και Τον δοξάζει με την ύπαρξή του και μόνο. Αν παρατηρήσουμε τους στήμονες του άνθους αυτού θα δούμε ότι είναι σε σχήμα σταυρού. Αλήθεια, που αλλού θα μπορούσε να βρίσκεται ένα τέτοιο άνθος από έναν τόπο που καθημερινά και αδιάκοπα δοξολογεί το όνομα του Θεού; Ακόμη κι αυτό που είναι τόσο μικρό και που μπορεί το ανθρώπινο χέρι να το συντρίψει και να το κόψει από εκεί, αναφωνεί καθημερινά μαζί με τις μοναχές ότι ο Θεός είναι μεγάλος.
Αλήθεια, εμείς είμαστε σε θέση με την ύπαρξή μας και μόνο να δοξολογούμε τον Θεό; Οι μοναχές στο μοναστήρι ικετεύουν καθημερινά με τις προσευχές τους και με τις ψαλμωδίες τους. Υμνούν τον Θεό και προσεύχονται για την ειρήνη και τη σωτηρία των ανθρώπων. Ας σταθούμε κι εμείς δίπλα τους σαν αυτά τα μικρά λουλουδάκια και ας φανερώνουμε με τις σκέψεις, αλλά κυρίως με τις πράξεις μας, το πόσο μεγάλος είναι ο Θεός!!!
Χρήστος Παρασκευόπουλος
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014
Aιώνες τώρα, κάθε χρόνο, γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Για μια ακόμη φορά καλούμεθα να εμβαθύνουμε στο μεγάλο μυστήριο της σαρκώσεως του Υιού του Θεού. Σταματά το μυαλό του ανθρώπου! Η απορία, η έκπληξη, το δέος γεμίζουν τις ψυχές μας. Η ανθρώπινη φύση είναι το ταπεινό και φτωχικό ένδυμα, που φόρεσε ο Χριστός για να κατέβει στη γη. Η υμνογραφία της Εκκλησίας μας, με την εμπνευσμένη ποίησή της και τη βαθιά θεολογία της, δίνει ένα ανυπέρβλητο και μοναδικό μεγαλείο στην ακολουθία των Χριστουγέννων. Το κοντάκιο:
<<Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει και η γη το σπήλαιον τω απροσίτω προσάγει.>>
Μεγαλόπρεπο, πασίγνωστο και πολυαγαπημένο, υπογραμμίζει τη λεπτομέρεια, ότι, όταν γεννήθηκε ο Χριστός, ο Βασιλεύς των Βασιλέων, η γη δεν Του πρόσφερε παλάτια λαμπροστόλιστα, αλλά ένα ταπεινό σπήλαιο.
Ο Μέγας Βασίλειος ονομάζει τα Χριστούγεννα “γενέθλιον ημέρα της ανθρωπότητος”. Είναι το πιο θαυμαστό γεγονός, που έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας καινούριας ζωής, μιας μεγάλης αλλαγής για όλους τους ανθρώπους. Αποκαλύπτει την αλήθεια για τον Θεό, για τη ζωή και το θάνατο. Άλλαξε την πορεία της Ιστορίας και την όψη του κόσμου.
Υπερφυσικό και ανεξιχνίαστο γεγονός η ενανθρώπιση του Θεού! Ο Υιός του Θεου έγινε Υιός του ανθρώπου, για να κάνει τους υιούς Του, υιούς του Θεού. Αν ο Χριστός δεν προσελάμβανε την ανθρώπινη φύση για να την μεταμορφώσει και να την αγιάσει, θα ήταν αδύνατη η σωτηρία του ανθρώπου και η θέωσή του.
Η θεία αγάπη που σαρκώθηκε, βρίσκει και φέτος έναν κόσμο αρνητικό, αιματοβαμμένο από πολέμους και συγκρούσεις, άθεο ή αδιάφορο. Γεννιέται όμως ο Θεός της αγάπης και προσφέρει τον εαυτό του για την αναγέννηση αυτού του κόσμου.
Ας προσευχηθούμε με όλη μας την καρδιά, αυτά τα Χριστούγεννα να είναι μια προσωπική συνάντηση με το Θείο Βρέφος. Ας προσευχηθούμε με όλη τη θέρμη της καρδιάς μας, να σταματήσουν οι πόλεμοι που μαστίζουν την ανθρωπότητα και η αγάπη του Θεού να γεμίσει τις καρδιές μας, για να φανούμε άξιοι της υψηλής αποστολής για το ανέβασμα από τα γήινα και εφήμερα, στον κόσμο των ιδεών, της λύτρωσης και του αγιασμού. Ας μη μείνει κανένας μας χωρίς να νιώσει στην καρδιά του αληθινά Χριστούγεννα.
Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014
Όπως η άγκυρα, που πιάνεται από τον βράχο στον πυθμένα, βαστάει το πλοίο ολόκληρο σε ασφάλεια, έτσι συμβαίνει και με τη δική μας άγκυρα, με την δική μας ελπίδα, με τον Χριστό. Μέσα στις θύελλες και στις καταιγίδες της ζωής, μέσα στις θλίψεις και τους πειρασμούς πιανόμαστε από τον Χριστό και αποφεύγουμε το πνευματικό μας ναυάγιο.
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2014
Το φθινόπωρο είναι η πιο όμορφη εποχή για την πατρίδα μας. Το καλοκαίρι πέρασε με τις μεγάλες ζέστες και τις διακοπές και ήρθε το γλυκό και υπέροχο φθινόπωρο, που μας καλεί να μπούμε στον κανονικό ρυθμό της ζωής μας.
Ο Σεπτέμβριος είναι ο πρωτοχρονιάτικος εκκλησιαστικός μήνας της Ορθοδοξίας, «Αρχή Ινδίκτου». Κατά τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, η Εκκλησία γιορτάζει την Ινδικτιώνα για τρείς λόγους: α) Ως αρχή του χρόνου, β) ως ανάμνηση της μετάβασης του Κυρίου στη Συναγωγή των Ιουδαίων, κατά την οποία Του δόθηκε το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα για να αναγνώσει και Αυτός άρχισε την ανάγνωση από την αρχή του 61ου κεφαλαίου και γ) όπως δια μέσου της υμνωδίας και ικεσίας ο Θεός γενεί ίλεως και ευλογήσει τον νέο χρόνο. Ο Ησαΐας στο 61ο κεφάλαιο προφητεύει για τη ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού με τα παρακάτω λόγια: «Το Πνεύμα του Κυρίου με κατέχει, γιατί ο Κύριος με έχρισε και μ’ έστειλε ν’ αναγγείλω το χαρμόσυνο μήνυμα στους φτωχούς, να θεραπεύσω τους συντριμμένους ψυχικά. Στους αιχμαλώτους να κηρύξω απελευθέρωση και στους τυφλούς ότι θα βρουν το φως τους, να φέρω λευτεριά στους τσακισμένους, να αναγγείλω του καιρού τον ερχομό που ο Κύριος θα φέρει τη σωτηρία στο λαό Του» (Λουκάς 4:18,19).