Μάρτιος - Απρίλιος 2015
Ο πανηγυρισμός του Πάσχα συνεχίζεται καθόλη την εβδομάδα που το ακολουθεί, την Διακαινήσιμο, τη νέα εβδομάδα. Όλη αυτή λογίζεται ως μία πασχάλιος ημέρα, κατά την οποία «αυτήν την ζωηφόρον ανάστασιν εορτάζομεν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού», κατά το Συναξάρι. Η Διακαινήσιμη εβδομάδα στην αρχαία Εκκλησία ήταν και η πρώτη εβδομάδα του εκκλησιαστικού έτους, αφού ως αρχή του εθεωρείτο η μεγάλη Κυριακή του Πάσχα. Καθόλη την εβδομάδα μπορούμε να τρώμε απ’ όλα.
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2015
Ένας καινούργιος χρόνος ξετυλίγεται μπροστά μας. Μια νέα περίοδος που έχει τις δικές της απαιτήσεις. Ένα στάδιο για την πραγμάτωση των σκοπών μας, των ονείρων μας.
Συνηθίζουμε να κάνουμε σχέδια για τη ζωή μας. Από πολύ νωρίς στην ιστορία των πολιτισμών, ο χρόνος απασχόλησε τον άνθρωπο. Η σύγχρονη Φυσική θεωρεί ότι ο χρόνος είναι συνάρτηση της εμπειρίας της ζωής μας πάνω στη γη και μεταβάλλεται, συμπαρασύροντας στη μεταβολή και τις εμπειρίες μας.
Πέρα από τη φυσική εκτίμηση του χρόνου, το μέγεθος αυτό στην καθημερινότητα της ζωής έπαιξε σημαντικό ρόλο, αφού συνδέθηκε αναπόσπαστα με τη βιολογική μας ύπαρξη, την εναλλαγή των εποχών. Η ζωή μάς δίνει κάθε φορά, με την είσοδο του νέου χρόνου, μια καινούργια ευκαιρία για να ξανακοιτάξουμε το παρελθόν, μια καινούργια ώθηση για να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους μας και να συνειδητοποιήσουμε τις αποφάσεις μας, ατενίζοντας το μέλλον. Διαπιστώνουμε ότι, στο τέλος, όλα εξαρτώνται από το πώς διαχειριστήκαμε το παρόν, που τόσο γρήγορα γίνεται παρελθόν. Αυτό το παρόν θα πρέπει να το αξιοποιήσουμε χωρίς καμία αναβολή.
Έτσι, στην κάθε στιγμή δίνουμε ένα νόημα, δεν είμαστε άλογα πλάσματα. Ο Θεός μας έπλασε με νου, συνείδηση και ψυχή! Είμαστε πλασμένοι με αισθήματα και συναισθήματα με σκέψη, αρχές και κανόνες, με δυνατότητα να παίρνουμε αποφάσεις.
Όμως ο “οδοδείκτης” είναι σαφής. “Εγώ είμαι η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή” θα μας υπενθυμίζει πάντα ο Αρχηγός της πίστεώς μας. Πόσες φορές δεν μεμψιμοιρούμε και παραπονιόμαστε επειδή οι συνάνθρωποί μας δεν μας έδειξαν κατανόηση. Πόσο πράγματι θέλουμε να μας αγαπούν! Όμως εμείς, πόσο άραγε προσφέρουμε και πόσο αγαπάμε; Η μικρότητα και η φιλαυτία, πόσο τάχα μας αφήνει να κινηθούμε σε μια ανιδιοτελή προσφορά; Ο Κύριος είπε: “Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως”.
Ας επανέλθει στη ζωή μας ο σεβασμός προς το συνάνθρωπό μας, η αρετή εκείνη που υπήρξε το θεμέλιο του πολιτισμού όλων των εποχών.
Είμαστε ο καθένας μας το πρόσωπο για τον οποίο ο Θεάνθρωπος γεννήθηκε, έπαθε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Εύχομαι να αναστηλώσουμε και πάλι την ανθρώπινη κοινωνία που βαδίζει προς τη διάλυση. Με όπλα την προσευχή, την αγάπη, την ταπείνωση, ας αγωνιστούμε όλα αυτά να γίνουν πράξη.
Ηλιοπούλου Φωτεινή,
Εκπαιδευτικός
«Μην κρίνετε τους συνανθρώπους σας, για να μη σας κρίνει κι εσάς ο Θεός. Μην τους καταδικάζετε, για να μη σας καταδικάσει κι εσάς ο Θεός. Συγχωρείτε, για να σας συγχωρήσει κι εσάς ο Θεός. Δίνετε, για να σας δώσει κι εσάς ο Θεός. Η δωρεά του θα είναι πλούσια, άφθονη, τέλεια και ξέχειλη· γιατί, ό,τι μέτρο χρησιμοποιείτε για τους άλλους, το ίδιο θα χρησιμοποιήσει και για σας ο Θεός» (ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 6:37-38).
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2015
Δεν είναι λίγες οι φορές που διαπιστώνουμε αποτυχία στη ζωή μας. Ο Λόγος του Θεού μας δίνει πάντοτε τη “συνταγή” της επιτυχίας, ιδιαίτερα το πώς να αποφεύγουμε οδυνηρές συνέπειες. Ας μελετήσουμε με προσοχή τα παρακάτω χωρία της Κ. Διαθήκης από την επιστολή προς Ρωμαίους:
«Μην αφήνετε, λοιπόν, την αμαρτία να κυριαρχεί στο φθαρτό σας σώμα και μην υπακούετε σ’ αυτήν υποκύπτοντας στις επιθυμίες αυτού του σώματος. Κι ακόμα, μην αφήνετε τίποτε από τον εαυτό σας στη διάθεση της αμαρτίας, ώστε αυτή να το χρησιμοποιήσει εναντίον σας σαν όργανο για το κακό. Αντίθετα, να προσφέρετε τον εαυτό σας στον Θεό, όπως ταιριάζει σε ανθρώπους που πέθαναν κι αναστήθηκαν για μια νέα ζωή. Να κάνετε κάθε μέλος σας όπλο στα χέρια του Θεού για το καλό» (6:12-13).
«Ποιο είναι το συμπέρασμα; Να αμαρτάνουμε, μια και δε μας εξουσιάζει ο νόμος αλλά η χάρη του Θεού; Ποτέ τέτοιο πράγμα! Δεν ξέρετε πως σ’ όποιον δείχνετε δουλική υπακοή, σ’ αυτόν και ανήκετε ολοκληρωτικά; Έτσι, ή ανήκετε στην αμαρτία, και τότε σας περιμένει ο αιώνιος θάνατος ή υπακούτε στον Θεό, και σας προσμένει η σωτηρία μαζί του» (6:15-16).
«Χρησιμοποιώ την ανθρώπινη εικόνα της δουλείας, γιατί δεν μπορείτε αλλιώτικα να με καταλάβετε. Παλιότερα είχατε υποδουλώσει όλο το είναι σας σε πάθη και πράξεις αντίθετες στο θεϊκό θέλημα, με αποτέλεσμα να ζείτε αντίθετα προς τις εντολές του Θεού. Έτσι πρέπει και τώρα να υποδουλώσετε όλο το είναι σας στο θεϊκό θέλημα, για να βρεθείτε κοντά στον Θεό. Μην ξεχνάτε πως, όσον καιρό ήσασταν υπόδουλοι στην αμαρτία, ήσασταν μακριά από το θέλημα του Θεού. Ποιο ήταν το κέρδος σας από τη διαγωγή σας εκείνη; Ντρέπεστε τώρα γι’ αυτήν, γιατί οδηγούσε τελικά στο θάνατο. Τώρα όμως είστε ελεύθεροι πια από την αμαρτία κι ανήκετε στον Θεό. Καρπός της καινούριας ζωής σας είναι η αγιοσύνη, και το τέλος της πορείας σας είναι η αιώνια ζωή. Γιατί ο μισθός που δίνει η αμαρτία είναι ο θάνατος, ενώ το δώρο που χαρίζει ο Θεός είναι η αιώνια ζωή, την οποία έφερε ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας» (6:19-23).
«Εσείς όμως δεν ζείτε κάτω από την εξουσία της αμαρτίας, αλλά ακολουθείτε τις εντολές του Πνεύματος, εφόσον βέβαια το Πνεύμα του Θεού κυριαρχεί στην ύπαρξή σας. Κι αν κάποιος δεν έχει το Πνεύμα του Χριστού, αυτός δεν ανήκει στον Χριστό. Αν όμως ο Χριστός κυριαρχεί στην ύπαρξή σας, τότε εξακολουθείτε βέβαια να πεθαίνετε σωματικά εξαιτίας της αμαρτίας, αλλά το Πνεύμα σάς δίνει ζωή, επειδή ο Θεός σάς δικαίωσε. Κι αν κατοικεί στο είναι σας το Πνεύμα του Θεού που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, αυτός που ανέστησε τον Χριστό από τους νεκρούς θα δώσει και στα θνητά σας σώματα ζωή με το Πνεύμα του, που ζει μέσα σας» (8:9-11).
Kυριάκος Γεννάδης
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2015
Μεγάλου Βασιλείου
Παρατήρησε λεπτομερώς τον εαυτό σου, για να μάθεις να χορηγείς στο κάθε συστατικό του τα ωφέλιμα: Στο σώμα τροφές και ενδύματα, στην ψυχή θεοσέβεια και αρετή. Μήτε να παραπαχαίνεις στο σώμα, μήτε να δίνεις σημασία στις σαρκικές απαιτήσεις. Επειδή «η σάρκα επιθυμεί αντίθετα προς το πνεύμα και το πνεύμα αντίθετα προς τη σάρκα κι αυτά τα δύο αντιμάχονται το ένα το άλλο» (Γαλ. 5:17), κοίτα μήπως, με το να παραφορτώνεις τη σάρκα, δίνεις πολλή εξουσία στο κατώτερο στοιχείο της υπάρξεώς σου.
Γιατί με το σώμα και την ψυχή συμβαίνει ό,τι και με μια ζυγαριά: Αν παραφορτώσεις τον ένα της δίσκο, οπωσδήποτε θα κάνεις ελαφρότερο τον άλλο. Όταν, λοιπόν, το σώμα καλοπερνά, η ψυχή γίνεται αδρανής και άτονη. Κι όταν, αντίθετα, η ψυχή εξυψώνεται με την αρετή, οι σαρκικές επιθυμίες μαραίνονται.
Πρόσεχε τον εαυτό σου, για να μπορείς να διακρίνεις πότε η ψυχή είναι υγιής και πότε ασθενής. Γιατί πολλοί, λόγω της μεγάλης τους απροσεξίας, αν και πάσχουν από βαριά και ανίατα πνευματικά νοσήματα, δεν το αντιλαμβάνονται. Εσύ, όμως, πρόσεχε τον εαυτό σου, ώστε ανάλογα με τα αμαρτήματά σου να ακολουθήσεις και την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Είναι μεγάλο και βαρύ το παράπτωμά σου; Σου χρειάζονται λεπτομερής εξομολόγηση, πικρά δάκρυα, αυστηρή νηστεία και συνεχής αγρυπνία. Είναι ελαφρότερο; Ας μετριαστεί και η μετάνοιά σου.
Η σύντομη αυτή προτροπή για προσοχή έχει εφαρμογή σε όλους τους Χριστιανούς, ανάλογα με την ιδιαίτερη διακονία που ο καθένας επιτελεί στην Εκκλησία, ώστε όλοι να εργάζονται με ακρίβεια, επιμέλεια και προθυμία.
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014
Κάθε ψυχή που έχει χάσει την ειρήνη, οφείλει να μετανοήσει και ο Κύριός της θα της συγχωρήσει τα αμαρτήματα. Σε αυτόν που μετανοεί, ο Κύριος δίνει τον Παράδεισο και την αιώνια Βασιλεία - δίνεται Αυτός ο Ίδιος. Και τότε η χαρά και η ειρήνη βασιλεύουν και πάλι μέσα στην ψυχή.