Ιούλιος - Αύγουστος 2015
Η αρετή αυτή σχετίζεται με το άνοιγμα της καρδιάς μας, την αύξηση της χωρητικότητάς της. Είναι ανάγκη να χωρούν μέσα μας οι άλλοι, να χωρούν τα όσα έχουν κάνει εις βάρος μας, ακόμη και οι δικαιολογίες τους, έστω κι αν δεν μας φαίνονται και τόσο επαρκείς ή αληθινές. Να μπορεί να χωράει κάθε αδυναμία τους.
Κάνουμε τόση πάλη πολλές φορές να δεχθούμε τους άλλους όπως είναι! Διότι έχουμε την απαίτηση να είναι όπως εμείς θέλουμε. Αυτό όμως δεν γίνεται. Κάτι κακό μας κάνουν, συνειδητά ή ασυναίσθητα. Κάποια παράξενη συνήθεια έχουν. Ενδεχομένως κάποιους τρόπους διαφορετικής αγωγής από τους δικούς μας, κάποιες εξωτερικές συνήθειες που δεν μας ταιριάζουν, κάποιες αδυναμίες, κάποιες εκφράσεις της πεπτωκυίας, της πεσμένης αμαρτωλής φύσεως του ανθρώπου έχουν κι αυτοί, όπως αναντίρρητα έχουμε κι εμείς. Μας καλεί, λοιπόν, ο Θεός να ανοίξουμε την καρδιά μας και να βάλουμε μέσα τους συνανθρώπους μας όπως είναι, να τους αγαπήσουμε σαν αδελφούς μας.
Από το βιβλίο: «ΝΙΚΟΛΑΟΥ Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής: Από το καθ’ ημέραν στο καθ’ ομοίωσιν»
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015
Πραγματική νηστεία είναι μόνο να μην κάνεις τίποτε άδικο. Να λύνεις κάθε δεσμό αδικίας. Συγχώρησε τον πλησίον σου για το κακό που σου έκανε και ξέχασε αυτά που σου χρωστάει.
Η νηστεία σας να είναι καθαρή από δικαστικές πράξεις και προστριβές. Κρέας δεν τρως, αλλά κατασπαράζεις τον αδελφό σου. Νηστεύεις το κρασί, αλλά είσαι σπάταλος στις αδικίες. Περιμένεις να έρθει το βράδυ για να φας, αλλά ξοδεύεις όλη την ημέρα σου στα δικαστήρια. Αλλοίμονο σε κείνους που δεν μεθάνε από κρασί, αλλά από τις αδικίες.
Μ. Βασίλειος
Μάιος - Ιούνιος 2015
Πανδοχείο για όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, ιατρείο ψυχών και σωμάτων, τόπος ανανήψεως και αναρρώσεως, είναι η αγία μας Εκκλησία. Οι πόρτες της είναι πάντα για όλους ανοιχτές. Όλους τους δέχεται και όλους τους φροντίζει.
Μάρτιος - Απρίλιος 2015
Η ανάσταση του Ιησού Χριστού είχε ως συνέπεια να δώσει τιμή και αξία στη γυναίκα. Πρώτες μάρτυρες της ανάστασης ήσαν οι μυροφόρες γυναίκες, μεταξύ αυτών και η Μητέρα του Ιησού, η Υπεραγία Θεοτόκος. Αξιώθηκαν πρώτες οι μυροφόρες να ακούσουν από το στόμα του αγγέλου την ανάσταση του Θεανθρώπου, να δουν και να ακούσουν τον αναστημένο Χριστό και να μεταδώσουν το χαρμόσυνο μήνυμα στους μαθητές του, γεγονός το οποίο αναφέρουν και οι τέσσερεις ευαγγελιστές: «Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν, τον εσταυρωμένο; Ηγέρθη ουκ έστιν ώδε» (Μάρκος: 16 1-8).
Οι γενναίες και ευλογημένες αυτές γυναίκες, «όρθρου βαθέως», δηλ. με τα βαθιά χαράματα, ήλθαν στον τάφο του Ιησού, για να αλείψουν το σώμα Αυτού με αρώματα. Και ενώ μελαγχολικές σκέψεις κυριαρχούν στο μυαλό τους και τις απασχολεί σοβαρά η έλλειψη σωματικής δύναμης για να αποκυλήσουν τον βαρύ λίθο που έφραζε τον τάφο, αντικρίζουν ένα καταπληκτικό θέαμα. Ο βαρύς λίθος ήταν αποκυλισμένος και το μνημείο άδειο. Ο λευκοφορεμένος άγγελος, που καθόταν δεξιά του μνημείου, τις πληροφορεί για την ανάσταση του Ιησού. Μετά από λίγο βλέπουν μπροστά τους τον αναστάντα Χριστό, λέγοντας σ’ αυτές: «Χαίρετε». Αξιώνονται πριν από τους μαθητές του Ιησού να δουν τον αναστάντα και πρώτες αυτές να δεχθούν τον θείο χαιρετισμό. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός αυτό.
Με αφορμή τις μυροφόρες, η γυναίκα πλέον ανασύρεται από το περιθώριο της ζωής και αναδεικνύεται άξια προσωπικότητα. Δεν είναι πια δούλη, όπως την ήθελε ο παλαιός ειδωλολατρικός κόσμος. Με την προβολή των θεϊκών χαρισμάτων της, πήρε την θέση που της αξίζει μέσα στην κοινωνία και στην οικογένειά της. Το έργο της, έργο αρχόντισσας και δέσποινας μαζί, την κατέστησε «βασίλισσα» του σπιτιού. Οι μυροφόρες γυναίκες, οι ευγενικές και γενναίες αυτές ψυχές, με τις αρετές τους μας δείχνουν την αληθινή ομορφιά της ζωής. Και μείς σήμερα μπορούμε να μιμηθούμε τις αρετές των μυροφόρων, ιδίως την αγάπη που είχαν στον Χριστό.
Παρ. Μπαούρδας
Μάρτιος - Απρίλιος 2015
Ο πανηγυρισμός του Πάσχα συνεχίζεται καθόλη την εβδομάδα που το ακολουθεί, την Διακαινήσιμο, τη νέα εβδομάδα. Όλη αυτή λογίζεται ως μία πασχάλιος ημέρα, κατά την οποία «αυτήν την ζωηφόρον ανάστασιν εορτάζομεν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού», κατά το Συναξάρι. Η Διακαινήσιμη εβδομάδα στην αρχαία Εκκλησία ήταν και η πρώτη εβδομάδα του εκκλησιαστικού έτους, αφού ως αρχή του εθεωρείτο η μεγάλη Κυριακή του Πάσχα. Καθόλη την εβδομάδα μπορούμε να τρώμε απ’ όλα.