Μάρτιος - Απρίλιος 2017

 

25martiouΟ στρατηγός Μακρυγιάννης μιλά για το ξεσήκωμα εκείνο του έθνους το 1821 και δίνει ένα γενικό μήνυμα για την επανάσταση. «Μια χούφτα απόγονοι εκείνων των παλαιών Ελλήνων, χωρίς τουφέκια και πολεμοφόδια και τ' άλλα αναγκαία του πολέμου ξεσηκωθήκαμε με ένα μόνο σύνθημα. Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδας την ελευθερία».

 

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από την ελευθερία για να ζήσει και να αναπτυχθεί. Ζώντας ελεύθερος, καταξιώνει την ύπαρξή του και υλοποιεί τους στόχους της. Η ελληνική επανάσταση του 1821 δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. «Τη λευτεριά μας δεν την βρήκαμε στο δρόμο», μας λέει ο μεγάλος στρατηγός Μακρυγιάννης. Χρειάστηκαν κόποι, θυσίες, ηρωισμοί, κατορθώματα θαυμαστά. Γενιές ολόκληρες υπέφεραν, πόνεσαν, υπέμειναν πολλές δοκιμασίες, θυσιάστηκαν για την πολύτιμη ελευθερία.

 

Η επανάσταση του 1821 προήλθε από άλλες μικρότερες επαναστάσεις, τοπικές εξεγέρσεις, αδιάκοπη ανταρσία επάνω στα βουνά και ύστερα από μακρά ιδεολογική και ψυχική προετοιμασία. Χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι, προκειμένου να επιτύχουν τον αφελληνισμό των ραγιάδων, διάφορα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα. Δεν πέτυχαν το σκοπό τους, αλλά αντίθετα άναψε περισσότερο η πίστη τους στον Χριστό και η αγάπη για την ελευθερία. Το έθνος έζησε υπόδουλο, αλλά ελεύθερο στην ψυχή και αδούλωτο. Ο παπάς στο Κρυφό Σχολειό πλάθει τις καρδιές των νέων, καλλιεργεί την εθνική συνείδηση και προφητεύει το μέλλον: «Μη σκιάζεστε στα σκότη. Η λευτεριά σας της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι, της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει». Με σύνθημα «Ελευθερία ή θάνατος» ξεσηκώθηκαν οι πρόγονοί μας για την πολυπόθητη ελευθερία. Εδώ σταματούν τα λόγια μπροστά στο αντίκρισμα του θανάτου για την πατρίδα, ο Έλληνας αγωνιστής βλέπει πέρα από το θάνατο. Ο Φώτης Κόντογλου μιλά χαρακτηριστικά: «Η Ελληνική επανάσταση είναι η πιο πνευματική επανάσταση που έγινε στον κόσμο. Είναι αγιασμένη». Είναι πραγματικά η μόνη επανάσταση που έδωσε αγίους.

 

Για τους Έλληνες, το 1821 είναι σταθμός ιστορικός και συνάμα πνευματικός. Το 1821 έδωσε τα πρότυπα των αγωνιστών, την ανιδιοτέλεια των προσπαθειών, μέχρι θυσίας της ίδιας της ζωής. Στην Πόλη κρεμάστηκε ο Πατριάρχης Γρηγόριος, ανοίγοντας πρώτος το μαρτυρολόγιο της επανάστασης. Ο Αθανάσιος Διάκος πολέμησε σαν νέος Λεωνίδας και σουβλίστηκε για την πίστη του. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Ησαΐας Σαλώνων, ο Παπαφλέσσας, ο Θέμης Βλαχάβας και άλλοι πολλοί πολέμησαν για την αγαπημένη τους πατρίδα.

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2017

 

Ελευθερία είναι η υπέρβαση του θανάτου, η είσοδός μας στο χώρο της θείας αιωνιότητας, όπου δεν υπάρχει θάνατος. Ελευθερία είναι ακόμη και η αγάπη. Διότι αυτός που μισεί, είναι κλεισμένος μέσα στη φυσική του ατομικότητα, μέσα στη φυλακή του εγωισμού του. Όντας αγάπη, ο άνθρωπος εισέρχεται στην υπόσταση του άλλου, δεν περιορίζεται από δουλείες. Αυτός που ζει την εν Χριστώ ελευθερία είναι απαλλαγμένος από καθετί τυπικό, που σκλαβώνει τη ζωή του.

Αγάπη

«Δεν ωφελούν τίποτε όλες οι άλλες αρετές και όλα διαλύονται, όταν δεν γίνονται με αγάπη».

Αγ. Ιωάν. Ο Χρυσόστομος

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2017

 

The Time“Πάει ο παλιός ο χρόνος...” λέει ένα τραγούδι που όλοι, μικροί όταν ήμασταν, τραγουδήσαμε.

 

Είναι ο άνθρωπος δεμένος με το χρόνο και αυτό όλοι το γνωρίζουμε. Το παρόν γίνεται αμέσως παρελθόν και το μέλλον παρόν. Ο χρόνος περνάει και αφήνει σημαντικά και ασήμαντα έργα στην ιστορία της ζωής του καθενός. Στα μάτια μας ο χρόνος κινείται, φεύγει, κυλάει. Ο χρόνος δεν αποθηκεύεται. Δεν μπορούμε να τον σταματήσουμε, να τον κρατήσουμε. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το χρόνο που μας δίνεται, διαφορετικά χάνεται χωρίς γυρισμό. “Χρόνου φείδου” έλεγαν οι πρόγονοί μας, που θα πει να μην ξοδεύεις το χρόνο σου άχρηστα, σπαταλώντας τον σε βλαβερές και ανούσιες εκδηλώσεις.

 

Στην κάθε στιγμή δίνουμε ένα νόημα. Δεν είμαστε άλογα όντα. Έχουμε νου, συνείδηση, ψυχή. Χρησιμοποιούμε άραγε όπως πρέπει το χρόνο; Μήπως στρέφουμε την προσοχή μας σε πράγματα χωρίς αξία, ανούσια, που μας απομακρύνουν από το πραγματικό νόημα της ζωής μας; Ο τρόπος που διαχειρίζεται κανείς το χρόνο του είναι συνήθως αποτέλεσμα της πνευματικότητας που διαθέτει και του περιβάλλοντος που ζει.

 

Η δίψα για την απόκτηση υλικών αγαθών, πολυτέλειας και άνεσης αποπροσανατολίζουν τον άνθρωπο. Το νόημα της ζωής γίνεται σχετικό και περιορισμένο. Μην ξεχνάμε ότι ο Θεός μάς έπλασε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» δική Του. Αυτό σημαίνει πως είμαστε πλασμένοι για μια δυναμική πορεία προς τη θέωση του ανθρώπινου προσώπου μέσα στο γήινο χρόνο. Τα υλικά αγαθά έρχονται και φεύγουν. Δεν έχουν τη δύναμη να χαρίσουν στον άνθρωπο την αληθινή ευτυχία. Ζητούν σωματική και πνευματική δύναμη, αλλά καταστρέφουν την ψυχική ηρεμία χωρίς αντιστάθμισμα.

 

Ο άνθρωπος μέσα στο χρόνο που φεύγει ασταμάτητα δεν είναι τίποτε το σημαντικό. Μέσα όμως στην Εκκλησία του Χριστού είναι κάτι το μεγαλειώδες, το μοναδικό. Έχουμε μέσα μας την πνοή του Θεού, την αθάνατη ψυχή μας. Ας οπλιστούμε με υπομονή, συγχωρητικότητα, αγάπη για το συνάνθρωπό μας και τότε η ζωή μας θα πάρει άλλο νόημα, θα αποκτήσει ποιότητα. Άλλωστε, ξέρουμε πως η χαρά της προσφοράς είναι η μεγαλύτερη χαρά της ζωής.

 

Ευχόμαστε μια δημιουργική για το χρόνο αυτό πορεία, γεμάτη από την ευλογία και τη χάρη του Θεού.

 

Ας μην ξεχνάμε πως από την κάθε στιγμή καθορίζεται και η πορεία του ανθρώπου προς την αιωνιότητα. Ας υποδεχτούμε, λοιπόν, με ελπίδα και αισιοδοξία τον καινούργιο χρόνο.

 

Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2017

 

Exomologisi-1Τους έλεγε ο Ιησούς: «Μήπως φέρνουν το λυχνάρι για να το τοποθετήσουν κάτω από το δοχείο που μετρούν το στάρι ή κάτω απ’ το κρεβάτι; Το φέρνουν για να το τοποθετήσουν στο λυχνοστάτη. Έτσι, δεν υπάρχει τίποτε κρυφό που δε θα γίνει φανερό, ούτε μυστικό που δε θα φανερωθεί. Ας τ’ ακούει αυτά όποιος έχει αυτιά για ν’ ακούει» (Μάρκος 4:21-23)

 

Αν αναλογισθούμε τα παραπάνω λόγια του Ιησού Χριστού που τα ανέφερε στην επί του όρους ομιλία Του, τότε θα καταλάβουμε ότι όσο και αν προσπαθεί ο άνθρωπος να «καλύψει», να κρύψει αυτά που κάνει, όλα αυτά θα γίνουν φανερά. Δεν κρύβονται!

 

Γιατί, λοιπόν, να μην τα εξομολογηθεί ο άνθρωπος, ώστε να σβηστούν, να εξαφανισθούν τώρα, όσο ζει επί γης;

 

Διότι με την εξομολόγηση ό,τι ομολογεί ο άνθρωπος αυτό και σβήνει, εξαφανίζεται. Σαν να μην είχε γίνει ποτέ η αμαρτία που την εξομολογήθηκε ο άνθρωπος.

 

Βέβαια, εξομολόγηση δεν γίνεται χωρίς μετάνοια. Δεν είναι κάτι το μαγικό. Είναι η επιθυμία του ειλικρινούς πιστού Χριστιανού, που κατάλαβε πως έκανε κάτι λάθος και αποφασίζει να το διακόψει. Και έτσι το ομολογεί ενώπιον Θεού και ανθρώπου, του πνευματικού ιερέως.

 

Με τον τρόπο αυτό, ο άνθρωπος αρχίζει να καλλιεργεί μια διαφορετικού τύπου ζωή. Την νέα ζωή που προσφέρει ο Χριστός σε όσους Τον πιστεύουν και Τον ακολουθούν. Την ζωή που επιθυμεί τον Σωτήρα του Χριστό. Που θέλει να Του μοιάσει.

 

Και όταν έρθει η ώρα της αναχώρησης από τον κόσμο αυτό, όπως το έμβρυο βγαίνει από την κοιλιά της μητέρας του, έτσι και με τον θάνατο, σαν να βγαίνει από την «κοιλιά του σύμπαντος» σε έναν άλλο κόσμο-σύμπαν, στην παρουσία του Τριαδικού μας Θεού.

Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

 

Με τη γέννηση του Χριστού εισέβαλε στην ιστορία η Αγάπη με σάρκα και οστά και έκτοτε πασχίζει να μπολιάσει τα πάντα. Η Αγάπη δεν είναι ένα γλυκανάλατο αίσθημα, δεν είναι αποφυγή ευθύνης, δεν είναι ανοχή και ουδετερότητα. Είναι ο μόνος αυθεντικός τρόπος ζωής για κάθε Χριστιανό. Είναι η προσαγωγή της ζωής μας και της κτίσεως στην ανακαινιστική Χάρη της Αγάπης του Χριστού.

 

Το Μέγα Μυστήριο

Έκθαμβος στέκεται ο άνθρωπος μπροστά στο μέγα μυστήριο της σαρκώσεως του Υιού και Λόγου. Η αόρατη φύση του Θεού παίρνει ανθρώπινη μορφή. Η άπειρη ουσία τυλίσσεται μέσα στα σπάργανα. Η Βηθλεέμ δέχεται τον καθήμενον «δια παντός συν Πατρί». Ο έχων θρόνον ουρανόν ανακλίνεται στη φάτνη. Ο αναμάρτητος περιβάλλεται την αμαρτωλή ανθρώπινη φύση, για να την αγιάσει και να την επαναφέρει στην προπτωτική καθαρότητα.

Σελίδα 13 από 22

Το Σύμβολον της Πίστεως

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου, και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόνται εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Αγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών. Εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

Θα μας βρείτε

Σατωβριάνδου 31 - AΘHNA 104 31 1ος όροφος  (η είσοδος μας είναι διαφορετική της πολυκατοικίας)

Τηλέφωνο: 2105227726

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Top