Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2023
Για τα λεφτά
Γέρων
Ιουστίνος Πάρβου
Για τα λεφτά, ο άνθρωπος, μπορεί να φτάσει μέχρι την άκρη του κόσμου.
Για τον Θεό όμως, δεν μπορεί να πάει ούτε στην εκκλησία που είναι δίπλα του.
Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2022
Η Εκκλησία ως θεραπευτήριο
Η Εκκλησία θεραπεύει όχι με όσα λέγει, αλλά με ότι είναι: κοινότητα αγάπης, μιας αγάπης που δεν είναι συναίσθημα ώστε να το αναζητήσουμε στο εσωτερικό και τη διάθεση του ατόμου, αλλά σχέση, πράγμα που απαιτεί συνύπαρξη και αποδοχή σε μια κοινότητα συγκεκριμένη, κοινότητα αγάπης χωρίς αποκλειστικότητα και όρους.
Η Εκκλησία θεραπεύει με το να είναι μια τέτοια κοινότητα, στην οποία εντασσόμενος ο άνθρωπος εθίζεται να αγαπά και να αγαπάται ελεύθερα.
Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2022
Αναζητώντας το αληθινό φως της ζωής
... Πού κατοικείς, Φως μου; Βλέπεις πως Σε αναζητώ με δάκρυα. Αν δεν εμφάνιζες Συ τον Εαυτό Σου σε μένα, δεν θα μπορούσα να Σε ζητώ τώρα όπως Σε ζητώ. Αλλά Συ ο ίδιος με αναζήτησες, εμέ τον αμαρτωλό και μου έδωσες να γνωρίσω την αγάπη Σου. Μ' άφησες να δω πως η αγάπη Σου για μας Σε οδήγησε στο Σταυρό και πέθανες μέσα σε πόνους για χάρη μας. Συ μου έδωσες να γνωρίσω πως η αγάπη Σου Σε κατέβασε από τους ουρανούς στη γη, ακόμη και στον Άδη, για να δούμε την δόξα Σου...
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης
Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2022
Πανδοχείο είναι η Εκκλησία
Πανδοχείο για όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, ιατρείο ψυχών και σωμάτων, τόπος ανανήψεως και αναρρώσεως είναι η αγία μας Εκκλησία.
Υπηρέτες και ιατροί είναι οι οικονόμοι των θείων Μυστηρίων, οι οποίοι με το λάδι της αγάπης και το κρασί της διδασκαλίας θεραπεύουν τα έλκη της αμαρτίας.
Οι πόρτες του πανδοχείου είναι για όλους ανοικτές.
Μάϊος - Ιούνιος 2022
Η Τόλμη Των Μυροφόρων
Τη δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα γιορτάζουμε τις Μυροφόρες γυναίκες: η Μαρία Μαγδαληνή, η Μαρία του Ιακώβου, η Σαλώμη η κόρη του Ιωσήφ του Μνήστορος, η Ιωάννα η γυναίκα του Χουζά, η Μαρία η αδερφή του Λαζάρου, η αδερφή της η Μάρθα, η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά και βεβαίως η Μητέρα του Κυρίου μας, η Θεοτόκος.
Αγόρασαν αρώματα για να έρθουν στον τάφο του Χριστού. Με μεγάλο φόβο έφτασαν στο μνήμα. Δεν γνώριζαν για την ανάσταση του Χριστού, αλλά άγγελος Κυρίου είπε σ’ αυτές ότι αναστήθηκε ο Χριστός. Ο άγγελος τους διώχνει το φόβο και τους λέει: «Μην τρομάζετε. Ψάχνετε για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, το σταυρωμένο. Αναστήθηκε. Δεν είναι εδώ. Να και το μέρος όπου τον είχαν βάλει. Πηγαίνετε τώρα και πείτε στους μαθητές του και στον Πέτρο: “πηγαίνει πριν από σας στην Γαλιλαία και σας περιμένει· εκεί θα τον δείτε, όπως σας το είπε”» (Μαρκ. 16:6-7).
Αυτό το μήνυμα της Αναστάσεως ήταν το πρώτο που άκουσαν οι Μυροφόρες. Είναι πολύ σημαντικό, γιατί, αν και γνώριζαν ότι μεγάλη κουστωδία υπήρχε στον τάφο, όμως αυτές αγνόησαν τα πάντα. Τίποτε δεν είχε τη δύναμη να σταματήσει τις Μυροφόρες. Δεν προβληματίστηκαν στο ερώτημα: «Τις αποκυλήσει ημίν τον λίθον»;
Και όμως οι γυναίκες αυτές το τόλμησαν. Αυτό το θάρρος και η τόλμη ξεπέρασαν τη λογική. Αγαπούσαν ιδιαίτερα τον Κύριό τους, καθώς και ο Κύριος αυτές. «Μαρία», λέει ο Κύριος. «Διδάσκαλε», απαντά η Μαρία. Πόσο με αυτό το «Διδάσκαλε» δείχνει η Μαρία το πνεύμα της ταπεινοφροσύνης, αλλά και της ελεύθερης υποταγής και προσχωρήσεώς της στη διδασκαλία του Ιησού; Διαδηλώνει με απλότητα την πίστη της στον Χριστό. Έχει πίστη μεγάλη στον Διδάσκαλο, γι’ αυτό και φυλάττει στην καρδιά της τους μαργαρίτες της διδασκαλίας του Κυρίου και είναι έτοιμη να τους μεταδώσει και σε άλλους.
Όταν ο Κύριος ήταν στη Γαλιλαία, τον ακολουθούσαν και τον διακονούσαν. Παρακολουθούσαν τη διδασκαλία Του, αλλά και την πορεία Του στο μαρτύριο. Και στο μαρτύριο του σταυρικού θανάτου παρακολουθούσαν από μακριά με καρδιά ραγισμένη από τον πόνο. Είχαν πειστεί για τη θεϊκή υπόσταση του Ιησού και πίστεψαν σ’ Αυτόν με εμπιστοσύνη, με διάθεση γνήσια και ειλικρινή.
Το μήνυμα της Ανάστασης του Κυρίου και η παρουσία του Αναστάντος Κυρίου αμείβει την τόλμη τους, την αφοσίωσή τους και την πίστη τους στον Σταυρωθέντα και τώρα Αναστάντα Ιησού. Επιχείρησαν κάτι πολύ τολμηρό πέρα από τη λογική. Πέτυχαν τη χαρά του πρώτου χαιρετισμού του αγγέλου μετά την Ανάσταση και την εμφάνιση του Χριστού. Εκτίμησε ο Χριστός τον φόβο, ένα τόσο ανθρώπινο συναίσθημα, εκτιμά όμως και την τόλμη, το θάρρος και την πίστη των γυναικών και τη διάθεσή τους να συμπαρίστανται σε κάθε δυσκολία, να αγαπούν με όλη τη δύναμη της καρδιάς τους, να θυσιάζονται για τους άλλους.
Οι Μυροφόρες γυναίκες έχουν παραμείνει διαχρονικά ως ένα σύμβολο τόλμης, αγάπης και πίστης στον Διδάσκαλό τους Ιησού και «δοχεία» της Χάριτός Του και της παρακαταθήκης των εντολών Του.
Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός Θεός