Το φθινόπωρο είναι η υπέροχη εποχή του χρόνου, γιατί μετά την ανάπαυση του καλοκαιριού, μας αγκαλιάζει με καινούργιες φιλοδοξίες, επιθυμίες και σχέδια για μια καινούργια και επιτυχημένη περίοδο για όλους μας. Ενώ πολύ γρήγορα από το χειμώνα περνάμε στο καλοκαίρι αγγίζοντας λίγο την άνοιξη, το φθινόπωρο είναι μεγάλο, ευχάριστο και δροσιστικό και δεν βιάζεται να μας βάλει στο χειμώνα.

Το φθινόπωρο μας ανοίγει μεγάλους ορίζοντες για μια υπέροχη ζωή. Αντίθετα με οποιεσδήποτε αρνητικές προβλέψεις, πρέπει να πιστεύουμε ότι αρχίζει μια νέα περίοδος επιτυχίας και προόδου. Η βεβαιότητα αυτή βρίσκεται στον Θεό, που με την Παντοδυναμία Του και τη μεγάλη Του αγάπη θα νικήσει και θα χρησιμοποιήσει πρώτα εμάς σωστά, με τις περιστάσεις και με οτιδήποτε άλλο χρειαζόμαστε για να αποκτήσουμε και να πετύχουμε μια καλύτερη ζωή.

Ο Ιησούς Χριστός στο δυστυχισμένο πατέρα του δαιμονισμένου παιδιού είπε: «Αν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά σ’ εκείνον που πιστεύει» (Μάρκος 9:23). Όταν συγκεντρώσεις την προσοχή σου στον Θεό και με όση δύναμη έχεις, Του ζητήσεις να σε κάνει έναν καινούργιο άνθρωπο, τότε ο Κύριος έρχεται στη ζωή σου, σε ελευθερώνει από κάθε κακό. Tο Άγιο Πνεύμα σου δίνει τεράστιες υπεράνθρωπες δυνάμεις να αντιμετωπίσεις δυσκολίες και προβλήματα που με ανθρώπινες προσπάθειες ήταν αδύνατο να τις αποκτήσεις. Ο απ. Παύλος είπε: «Όταν κάποιος ανήκει στον Χριστό είναι μια καινούρια δημιουργία. Τα παλιά πέρασαν, όλα έχουν γίνει καινούρια» (Β΄ Κορινθ. 5:17).

Η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Θεό κινεί τις τεράστιες δυνάμεις Του για τη λύση των προβλημάτων σου και την πρόοδό σου σ’ όλους τους σωστούς τομείς της ζωής σου. Εμπιστεύεσαι με ειλικρίνεια στον Θεό για κάτι καλό, αλλά αδύνατο για σένα, και ο Παντοδύναμος και Πανάγαθος Θεός το κάνει δυνατό. Η πίστη στον Θεό είναι η μεγάλη δύναμη που έδωσε ο Παντοδύναμος και που κινεί τη δική Του υπεράνθρωπη δύναμη. Δεν υπάρχει πρόβλημα ή δυσκολία μεγαλύτερη από τον Θεό. Εκείνο που υπάρχει είναι η αμφιβολία, η ολιγοπιστία, η απιστία, η άγνοια του Θεού και το χειρότερο από όλα η υπερηφάνεια που κατέχει τον άνθρωπο. Έτσι δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την υπεράνθρωπη δύναμη του Θεού για να ελευθερωθεί.

Όταν πιστεύεις στον Θεό και εμπιστεύεσαι σ’ Αυτόν τις υποθέσεις σου, δεν μπορεί παρά να νικήσεις. Ο προφήτης Δαβίδ λέει: «Με τον Θεό μαζί μας θα κάνουμε σπουδαία κατορθώματα» (Ψαλμ. 60:14). Δείχνοντας πίστη στον Θεό θα διαπιστώσεις ότι: «Όλα είναι δυνατά γι’ αυτόν που πιστεύει» (Μάρκος 9:23). Η πίστη στον Θεό, εκτός του ότι εξασφαλίζει τη νίκη και τη λύση των προβλημάτων σου, δημιουργεί μέσα σου έναν καινούργιο άνθρωπο που παραδέχεται και πιστεύει στο αδύνατο. Έναν άνθρωπο που πιστεύει ότι «αυτά που είναι αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό» (Λουκάς 18:27). Έτσι μαθαίνεις ότι όσο πιστεύεις ότι τα πράγματα για σένα θα πάνε καλά, τότε σου έρχονται και καλά. Πιστεύεις ότι με τη δύναμη του Θεού θα καλυτερεύουν τα πράγματα, ευχαριστείς τον Θεό και Τον δοξάζεις χωρίς να βλέπεις ακόμα καμιά βελτίωση και τα πράγματα αρχίζουν να καλυτερεύουν. Η εμπιστοσύνη σου στον Θεό ενεργοποιεί τον Παντοδύναμο και Αυτός μετατρέπει τα αρνητικά και τα αδύνατα της ζωής σου σε πραγματικά και δυνατά.

Δοκίμασε, λοιπόν, αγαπητέ μου τον Θεό, τον Παντοδύναμο και Πανάγαθο. Πίστευσε απόλυτα στον Χριστό. Εμπιστεύσου Τον. Τότε θα δεις ότι ο Καλός Θεός δεν θα είναι Παντοδύναμος και Πανάγαθος μόνο για τους άλλους, αλλά θα γίνει Παντοδύναμος και Πανάγαθος και για σένα.

Η ειρήνη της ψυχής είναι το μοναδικό απαραίτητο αγαθό για τον σύγχρονο άνθρωπο. Όποιος έχει την ειρήνη της ψυχής είναι μακάριος, ευτυχισμένος και ήρεμος.

Η σύγχρονη διαμόρφωση της ζωής τόσο στην εργασία, στην κοινωνία και στην καθημερινή μας ζωή, αλλά ακόμα και πολλές φορές στην οικογένεια, κουράζουν αφάνταστα τον άνθρωπο ψυχικά. Ο άνθρωπος χάνει την ειρήνη της ψυχής του. Συνειδητά και ασυνείδητα, όλες οι παραπάνω επιδράσεις προσπαθούν να κάνουν τη ζωή πολύ αγχώδη. Έτσι ο κουρασμένος άνθρωπος προσπαθεί να ηρεμήσει και να διασκεδάσει την εσωτερική του αγωνία και ταραχή, άλλοτε δουλεύοντας πιο πολύ, άλλοτε ρίχνοντάς το έξω και άλλοτε έχοντας κάποιο μόνιμο χόμπι. Το θλιβερό είναι, ότι όσο πιο πολύ ο άνθρωπος παραδίδεται σε τέτοιες ασχολίες, τόσο πιο πολύ νιώθει το κενό, το άγχος και την κατάθλιψη να μεγαλώνουν μέσα του.

Η πρώτη, λοιπόν, μεγάλη ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου είναι να αποκτήσει την ειρήνη της ψυχής. Να ηρεμήσει διανοητικά και ψυχικά, να γαληνεύσει για να αντιμετωπίσει τις δύσκολες καταστάσεις της σύγχρονης ζωής με τη δύναμη της ηρεμίας, της ψυχραιμίας και της εσωτερικής γαλήνης. Τα μεγαλύτερα δράματα της ζωής, οι μεγαλύτερες αποτυχίες, τα «χοντρότερα» λάθη γίνονται όταν ο άνθρωπος είναι ταραγμένος.

Ο άνθρωπος σήμερα, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα, την υπεράνθρωπη καλή δύναμη που θα τον βοηθήσει να ηρεμήσει μια για πάντα. Η λύση της σύγχρονης κενότητας και αγωνίας του ανθρώπου δεν βρίσκεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Δεν βρίσκεται ούτε στον ίδιο, ούτε στο περιβάλλον του. Βρίσκεται έξω απ’ αυτόν και πάνω απ’ αυτόν στον Θεό. Ο Θεός κατέχει τη μοναδική καλή και δοκιμασμένη δύναμη που έχει βοηθήσει και συνεχίζει να βοηθάει ουσιαστικά και απόλυτα κάθε άνθρωπο που θα ζητήσει τη δύναμη αυτή.

Ο Θεός έδειξε την αγάπη Του και την παντοδυναμία Του στον άνθρωπο με έργα, όχι με λόγια. Την έδειξε με το να θυσιάσει τον Μονογενή Του Γιο πάνω στο Σταυρό για τον άνθρωπο. Την έδειξε με την ανάστασή Του από τον θάνατο, πάλι για τον άνθρωπο. Όλα τα έκανε και τα κάνει ο Θεός για τον άνθρωπο. Ιδιαίτερα για τον αγχώδη και δυστυχισμένο σύγχρονο άνθρωπο. Για να μπορεί κάθε ένας να ζήσει μια μόνιμα, χαρούμενη και ευτυχισμένη ζωή.

Η πρώτη, λοιπόν, ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για ειρήνη ψυχής μπορεί να ικανοποιηθεί. Και μπορεί να ικανοποιηθεί με την υπεράνθρωπη δύναμη του Θεού, που βγαίνει από την νίκη του θανάτου, την ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Ο Ιησούς Χριστός πάρα πολύ απλά και ξεκάθαρα διακήρυξε την αλήθεια αυτή λέγοντας: «Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και οι φορτωμένοι και εγώ θα σας ξεκουράσω» (Ματθ. 11:28). Όποιος πιστεύει στην ειλικρίνεια της διακήρυξης αυτής και στη δύναμη και την αγάπη του Θεού να αλλάζει τον άνθρωπο ριζικά, πλησιάζει έτσι το Θεό και γίνεται σε μια στιγμή ένας καινούργιος άνθρωπος. Αυτή ήταν η εμπειρία της Μαρίας Μαγδαληνής, του Ληστή στο σταυρό και όλων των αγίων Αποστόλων και Πατέρων της Εκκλησίας.

Το κήρυγμα του Ευαγγελίου είναι: «Μετάνιωσε για την αμαρτωλή σου ζωή, πίστεψε στον Ιησού Χριστό και θα σωθείς» (Πράξεις 2:38, 3:19, 4:12). Και το πρώτο αποτέλεσμα της σωτηρίας είναι η εσωτερική γαλήνη και ηρεμία, η ειρήνη της ψυχής που φέρνει ο Θεός στον άνθρωπο, όταν αυτός ελευθερώνεται από το αμαρτωλό του παρελθόν και καθαρίζεται με το Άγιο Πνεύμα.

Κάθε, λοιπόν, ταλαιπωρημένος ψυχικά άνθρωπος μπορεί να ηρεμήσει. Μπορεί, αποκτώντας την ειρήνη της ψυχής και δοκιμάζοντας τον μοναδικό αυτό τρόπο του Θεού. Κανένας που δοκίμασε δεν μετάνιωσε.

Όταν ο Απ. Παύλος και ο Σίλας κήρυξαν στους Φιλίππους, οι άρχοντες τους έπιασαν και τους έβαλαν στη φυλακή, με εντολή στο δεσμοφύλακα να τους φυλάει ασφαλισμένους καλά. Αυτός εφ’ όσον πήρε μια τέτοια εντολή, τους έβαλε στο πιο εσωτερικό κελί και για λόγους ασφαλείας έσφιξε τα πόδια τους στην ξυλοπέδη.

Γύρω στα μεσάνυχτα, ο Παύλος και ο Σίλας προσεύχονταν και έψελναν ύμνους στον Θεό και τους άκουγαν οι φυλακισμένοι. Ξαφνικά, έγινε σεισμός τόσο δυνατός, που σαλεύτηκαν τα θεμέλια της φυλακής. Αμέσως άνοιξαν όλες οι πόρτες και τα δεσμά των φυλακισμένων λύθηκαν. Ο δεσμοφύλακας ξύπνησε και όταν είδε τις πόρτες της φυλακής ανοιχτές, έβγαλε το σπαθί του κι ήθελε να σκοτωθεί, νομίζοντας ότι οι φυλακισμένοι είχαν δραπετεύσει. Τότε ο Παύλος του φώναξε: «Μην κάνεις κανένα κακό στον εαυτόν σου! Είμαστε όλοι εδώ»! Ο δεσμοφύλακας ζήτησε να του φέρουν φώτα, πήδηξε μέσα στο κελί, και τρομαγμένος έπεσε στα πόδια του Παύλου και του Σίλα. Ύστερα τους έβγαλε έξω και τους ρώτησε: «Κύριοι τι πρέπει να κάνω για να σωθώ»; Αυτοί είπαν: «Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό, και θα σωθείς κι εσύ και το σπίτι σου». Και κήρυξαν σ’ αυτόν και σ’ όσους ήταν στο σπίτι του το Λόγο του Κυρίου. Ο δεσμοφύλακας τους πήρε την ίδια εκείνη ώρα μέσα στη νύχτα κι έπλυνε τις πληγές τους, ύστερα βαπτίστηκαν αμέσως ο ίδιος και όλη του η οικογένεια. Κατόπιν τους ανέβασε στο σπίτι του και τους έστρωσε τραπέζι. Ήταν πανευτυχής κι αυτός και όλη η οικογένεια που είχαν βρει την πίστη στον Θεό (Πράξεις των Αποστόλων, 16:25-34).

Το πρώτο γεγονός της πίστης στον Χριστό ήταν ότι έγιναν «πανευτυχείς». Η δύναμη του Θεού μπήκε μέσα τους και τους έκανε πανευτυχείς. Ο Κύριος διώχνει τη λύπη, το άγχος, την κατάθλιψη και δίνει τη μεγάλη χαρά της άνωθεν γέννησης (Ιωάν.3:3). Το ερώτημα, λοιπόν, για κάθε άνθρωπο είναι: Θέλεις να γίνεις ένας πανευτυχής καινούργιος άνθρωπος; Θέλεις η δύναμη του Θεού να έρθει στη ζωή σου, να αλλάξει την αδύνατη και κακή φύση σου και να την κάνει δυνατή και καλή; Αν θέλεις, δεν έχεις παρά να ζητήσεις απ’ τον Χριστό να σε αλλάξει. Να κάνει το θαύμα της αλλαγής της φύσης μέσα σου. Στη θεραπεία του τυφλού, η τυφλή φύση έγινε φύση όρασης. Ο τυφλός είδε. Στον παράλυτο, η παράλυτη φύση έγινε φύση υγείας. Στο δαιμονισμένο, η δαιμονισμένη φύση έγινε φύση γαλήνης, ηρεμίας και ειρήνης. Σε κάθε άνθρωπο που ζητάει τη σωτηρία του, η αμαρτωλή του φύση γίνεται θεία, γιατί την αλλαγή αυτή την κάνει το Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.

Αυτό το θαύμα, είναι το θαύμα που θέλει να κάνει ο Θεός στη ζωή κάθε ανθρώπου. Μια γυναίκα του υποκόσμου μιλούσε με έναν κληρικό. Του είπε ότι τα έχασε όλα στη ζωή, την ηθική, το όνομά της, την αξιοπρέπεια, βουτήχτηκε στη λάσπη της αμαρτίας. Υπήρχε σωτηρία γι’ αυτήν; Ο κληρικός της εξήγησε ότι ο Χριστός την αγαπάει και την δέχεται. Ο Χριστός είπε: «Αυτόν που έρχεται σ’ εμένα δεν θα τον βγάλω έξω». Η γυναίκα κατάλαβε, μετανόησε, ζήτησε τον Χριστό στη ζωή της κι έγινε μια «πανευτυχισμένη» γυναίκα, όπως ο δεσμοφύλακας των Φιλίππων.

Ο Χριστός θέλει η δύναμή Του να ευεργετήσει κάθε άνθρωπο. Όταν η αιμορροούσα άγγιξε τον Χριστό με πίστη, ο Ιησούς Χριστός το ένιωσε και είπε: «Ποιος άγγιξε τα ρούχα μου»; Διότι ένιωσε ότι βγήκε δύναμη από μέσα Του. Στη γυναίκα αυτή ο Κύριος είπε: «Κόρη μου, η πίστη σου σε έσωσε. Πήγαινε στο καλό, είσαι θεραπευμένη από την αρρώστια σου».

Τη στιγμή, λοιπόν, αυτή αγαπητέ μου, μπορείς να πεις:

Αυτό το μήνα, μαζί με τον εορτασμό της Ελληνικής Επανάστασης, γιορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ο Άγγελος έφερε στην Παναγία τη χαρμόσυνη είδηση ότι θα γεννήσει τον Χριστό. Αλλά γέννηση Χριστού σημαίνει ενανθρώπιση του Κυρίου.

Και ο Χριστός γίνεται άνθρωπος «ίνα σώσει τον άνθρωπο» με τη θυσία Του. Για μας η Παναγία είναι η Κεχαριτωμένη, η Αειπάρθενος, η «Γαστήρ ενθέου σαρκώσεως, δι’ ης νεουργείται η κτίσις, δι’ ης βρεφουργείται ο Κτίστης». Ένα γεγονός μεγαλειώδες και απαράμιλλο είναι αυτό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Και γιορτάζουμε και τις δύο γιορτές μαζί, σε μία μεγάλη διπλή γιορτή: της Πίστης και της Λευτεριάς. Γιορτάζουμε την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα του έθνους μας από τον τουρκικό ζυγό, που για τετρακόσια χρόνια καταδυνάστευσε το Ελληνικό γένος. Είναι ο μήνας ηρώων, γενναίων και μεγάλων ανδρών και γυναικών, οσίων και αγίων που έπεσαν μαχόμενοι στους αγώνες του Ελληνικού έθνους «για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία». Είναι ημέρες που φέρνουμε στη μνήμη μας ανυπέρβλητες σελίδες δόξας της ελληνικής φυλής. Μέρες από μεγαλόπρεπες πράξεις, που πραγματοποιήθηκαν από τους ήρωες του ’21, αλλά και από απλούς ανθρώπους, με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος».

Έρχονται στη σκέψη μας όλες εκείνες οι μορφές που δεν λύγισαν, δεν δίστασαν και δημιούργησαν το θαύμα του 1821. Πού να σταθούμε και ποιον να πρωτοθαυμάσουμε; Τον πρωτομάρτυρα Ρήγα Φεραίο που έσπειρε το σπόρο της λευτεριάς, τον Υψηλάντη που έδωσε κι αυτός τη ζωή του για την Πατρίδα, τον συμπαθέστατο Παπαφλέσσα, τον μεγάλο Γέρο του Μωριά Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Αθανάσιο Διάκο, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τους Ναυάρχους Κανάρη και Μιαούλη, τις γυναίκες Μαντώ Μαυρογένους, Μπουμπουλίνα, τις γυναίκες του Ζαλόγγου και της Αραπίτσας στη Νάουσα, που προτίμησαν ένδοξο θάνατο παρά ταπεινωτική ζωή! Το ’21 μας άφησε «ιστορικές μαρτυρίες σαν ένα ποτάμι αίματος και δακρύων».

Ας σκεφτούμε τι οφείλουμε σε όλους εκείνους που πολέμησαν για να μας ελευθερώσουν από τη μακραίωνη σκλαβιά. Πώς μπορεί κανείς να ξεπληρώσει αυτό το χρέος; Με την αγάπη προς την Πατρίδα, να τη διατηρήσουμε ελεύθερη και σπουδαία, όπως υπήρξε από αρχαιοτάτων χρόνων. Η πίστη μας και η προσευχή μας στον Θεό να είναι συνεχής και δυνατή. Και αυτά τα ιδανικά να τα μεταλαμπαδεύσουμε και στα παιδιά μας.

Ηλιοπούλου Φωτεινή, Εκπαιδευτικός

Η Παναγία μας αξιώθηκε να δεχτεί μέσα της το πυρ της θεότητος χωρίς να καεί, διότι, σύμφωνα με τους θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας, είχε προηγηθεί η ένωση του νου της με τον Θεό. Η Παναγία μας «ήνωσε τον νουν τω Θεώ». Ευρισκομένη «εις τα Άγια των Αγίων» έγινε ο πρόδρομος της ησυχαστικής παράδοσης της Εκκλησίας μας. Σ’ αυτήν την ησυχαστική κατάσταση τη βρήκε στη Ναζαρέτ «Άγγελος Πρωτοστάτης ουρανόθεν» πεμφθείς και της φανέρωσε το μεγάλο μυστήριο της βουλής του Θεού, το «σεσιγημένον» μέσα στους αιώνες.

Το Πάσχα, λουσμένο μέσα στα λουλούδια της Άνοιξης, μοσχοβολά τη γέννηση της ζωής όλων εκείνων που πίστεψαν, έζησαν και άφησαν τον φθαρτό τούτο κόσμο με τη χαρά της ανάστασης στην καρδιά τους. Είναι το ποτάμι που ήρεμα, γλυκά και άφθονα χύνει το νερό της ζωής στις διψασμένες, στεγνές και νεκρές ζωές της εποχής μας. Η χαρά η μεγάλη είναι ότι ο άνθρωπος του Θεού δεν πεθαίνει ποτέ. Η ζωή συνεχίζεται πιο όμορφη, με νέες εξαιρετικές και υπερφυσικές εμπειρίες και γι’ αυτούς που έφυγαν για τον Κύριο και γι’ αυτούς που μένουν και ζουν ως συνειδητοί Χριστιανοί την ευτυχισμένη και αναστημένη ζωή.

Το «Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη» είναι ένα σάλπισμα ευφροσύνης, αισιοδοξίας και νίκης. Η ανάσταση είναι η γιορτή της χαράς. Είναι η μεγάλη «Λαμπρή». Μέσα από το ψυχρό μνήμα ξεπήδησε η ζωή, η μοναδική ζωή. Ο θάνατος δεν είναι πια το τέλος της ζωής. Είναι η αρχή μιας άλλης ζωής, της πραγματικής ζωής, της ευτυχισμένης ζωής εδώ κάτω στη γη και μετά της τρισευτυχισμένης αιώνιας ζωής στον ουρανό.

Η ανάσταση είναι η γιορτή της μοναδικής ελπίδας για μια αιώνια ζωή. Το «Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη» είναι ένα σάλπισμα εσχατολογικό, παραδείσιο και υπερκόσμιο. Η ανάσταση άνοιξε την πόρτα της αιώνιας ζωής. Δεν είναι σχήμα λόγου ούτε ποιητική έκφραση το γεγονός αυτό. Η ανάσταση πραγματικά έγινε, πραγματικά γίνεται και πραγματικά θα γίνεται σε κάθε έναν που με ειλικρίνεια και μετάνοια τη ζητάει. Είναι μια ζωντανή εμπειρία, που δυναμώνει την πίστη και την ελπίδα στην άφθαρτη και υπέροχη ζωή του ουρανού.

Η ελπίδα για τη ζωή πέρα από τον τάφο δίνει φτερά στον άνθρωπο της σύγχρονης καταθλιπτικής εποχής. Όσο η εφήμερη, αγχώδης ζωή καταποντίζει τον άνθρωπο του καιρού μας, τόσο πιο πολύ η ελπίδα της ανάστασης και της αιώνιας ζωής εμψυχώνει τον πιστό να ζήσει και να εργαστεί για τη δόξα του Θεού. Η ελπίδα ότι ο άνθρωπος θα αναστηθεί είναι η μοναδική πηγή εσωτερικής γαλήνης και δύναμης, μέσα στη σύγχρονη ζωή της απόγνωσης.

Η δύναμη της ανάστασης που νίκησε τον θάνατο, τον μεγαλύτερο εχθρό της ζωής, νικάει όλα τα δεινά που αντιμετωπίζει ο συνειδητός Χριστιανός. Αυτό που υποσχέθηκε ο Κύριος, ότι δηλαδή το Άγιο Πνεύμα θα είναι μέσα μας και γύρω μας (Ιωάν. 14:17), γίνεται πραγματικότητα στη ζωή κάθε καινούργιου ανθρώπου. Το Άγιο Πνεύμα που έχει σκηνώσει μέσα στον πιστό, με την αόρατη, αλλά πραγματική δύναμη της ανάστασης, αναλαμβάνει για λογαριασμό του πιστού την υπόθεσή του, τα προβλήματά του, τις δυσκολίες του, τις σατανικές πιέσεις και τις αντιμετωπίζει νικηφόρα.

Ό,τι καλό, ό,τι όμορφο, ό,τι ωφέλιμο για τον άνθρωπο, ως πνευματική οντότητα, είναι βγαλμένο από την ανάσταση του Ιησού Χριστού. Χωρίς ανάσταση έχουμε χάος, απόγνωση, διαφθορά, πνευματική τρέλα. Με την ανάσταση στη ζωή μας έχουμε χαρά της νίκης του θανάτου, ελπίδα στην πραγματικότητα της αιώνιας ζωής και δύναμη για μια υπέροχη ζωή εδώ κάτω στη γη, αλλά και για μια ακόμα πιο υπέροχη ζωή στον ουρανό. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή, εκείνος που πιστεύει σ’ Εμένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει. Και καθένας που ζει κι εμπιστεύεται σ’ Εμένα δεν θα πεθάνει ποτέ» (Ιωάν. 11: 25,26).

Τα Άγια Θεοφάνεια είναι μία από τις αρχαιότερες εορτές της Εκκλησίας μας, η οποία θεσπίσθηκε το 2ο αιώνα μ.Χ. και αναφέρεται στη φανέρωση της Αγίας Τριάδας κατά τη βάπτιση του Ιησού Χριστού.

Η ιστορία της βάπτισης έχει ως εξής: Μετά από θεία εντολή, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος εγκατέλειψε την ερημική ζωή και ήλθε στον Ιορδάνη ποταμό, όπου κήρυττε και βάπτιζε. Εκεί παρουσιάσθηκε κάποια ημέρα ο Ιησούς και ζήτησε να βαπτισθεί. Ο Ιωάννης, αν και το Άγιο Πνεύμα τον είχε πληροφορήσει ποιος ήταν Εκείνος που του ζητούσε να βαπτισθεί, στην αρχή αρνείται να Τον βαπτίσει ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος έχει ανάγκη να βαπτισθεί από Εκείνον. Ο Ιησούς όμως του εξήγησε ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού και τον έπεισε να Τον βαπτίσει. Και τότε μπροστά στα έκπληκτα μάτια των θεατών διαδραματίσθηκε μία μοναδική και μεγαλειώδης σκηνή, όταν με την μορφή ενός περιστεριού κατήλθε το Άγιο Πνεύμα και κάθισε επάνω στον βαπτιζόμενο Ιησού, ενώ συγχρόνως ακούσθηκε από τον ουρανό η φωνή του Θεού η οποία έλεγε: «Ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ηυδόκησα» («Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός μου»).

Από τότε και το Βάπτισμα των Χριστιανών δεν είναι «εν ύδατι», όπως το βάπτισμα «μετανοίας» του Ιωάννη, αλλά «εν Πνεύματι Αγίω». Ο Κύριος με το να βαπτιστεί αγίασε το νερό, το έκανε νερό αγιασμού και συμφιλίωσης με τον Θεό. Έτσι η Βάπτιση του Κυρίου άνοιξε τη θύρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος. Με την καθαρτική χάρη του αγίου Βαπτίσματος ο παλαιός αμαρτωλός άνθρωπος ανακαινίζεται και με την τήρηση των θείων εντολών γίνεται κληρονόμος της βασιλείας των ουρανών.

Ο αγώνας σήμερα για οικονομική επιβίωση ταλαιπωρεί αφάνταστα εκατομμύρια συμπατριωτών μας. Οι υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον έχουν μείνει στα χαρτιά. Ο Έλληνας υποφέρει, η οικογένεια μαστίζεται από την ανέχεια και την οικονομική κρίση. Ο Έλληνας δεν έχει τη δύναμη να συνεχίσει τη ζωή του με αυτές τις προϋποθέσεις. Η ήσυχη και ικανοποιητική ζωή του παρελθόντος έχει περάσει χωρίς επιστροφή. Ο Έλληνας αισθάνεται εγκαταλειμμένος από το κράτος, ανήμπορος να αντιδράσει και να σταθεί στα πόδια του. Η κάθετη πτώση των αξιών της ζωής, η υποβάθμιση του ανθρώπου σε ένα σεξουαλικό, υλιστικό και απάνθρωπο όν και το καθημερινό άγχος κάνουν τη σύγχρονη ζωή αφόρητη και καταθλιπτική.

Η «Εταιρεία της Ρώμης» που αποτελείται από ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και της επιστήμης προβλέπει ότι η ανθρωπότητα συνέχεια βυθίζεται και οδηγείται σε μια ανεπανόρθωτη καταστροφή, που κανείς δεν μπορεί να τη σταματήσει. Έτσι κάνουν έκκληση οι σύγχρονοι αυτοί σοφοί στον Ο.Η.Ε, σε Διεθνείς Κοινωνικούς και Θρησκευτικούς Οργανισμούς να πάρουν μέτρα, ώστε η ολοκληρωτική καταστροφή της ανθρωπότητας να αργήσει όσο το δυνατόν περισσότερο.

• Ποιο, λοιπόν, είναι το μέλλον μας;
• Ποιο θα είναι το 2016;
• Πώς θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα βουνά αυτά της ηθικής, πνευματικής και οικονομικής κατάρρευσης της κοινωνίας;
• Υπάρχει λύση;

Το 2016 θα είναι αυτό που θα το κάνει ο καθένας μας για τον εαυτό του. Αυτό που σκεφτόμαστε, αυτό που σχεδιάζουμε, αυτό που επιθυμούμε και αγωνιζόμαστε. Όποιος αγαπά τη ζωή, θα ζήσει ζωή αγάπης. Όποιος μισεί τη ζωή, θα ζήσει ζωή μίσους. Ό,τι θα σπείρει ο άνθρωπος το 2016, αυτό και θα θερίσει (Γαλ. 6:7). Για να μπορέσει ο σύγχρονος άνθρωπος να αντιμετωπίσει τα πολυσύνθετα προβλήματα του 2016, θα πρέπει να γεμίσει με τη δύναμη εκείνη, που θα τον βοηθήσει και θα τον βοηθάει καθημερινά να δίνει λύσεις στα προβλήματα αυτά. Η δύναμη όμως αυτή δεν υπάρχει στον άνθρωπο. Υπάρχει μόνο στον Θεό. Η υπεράνθρωπη δύναμη που χρειαζόμαστε βρίσκεται στον Παντοδύναμο και Πανάγαθο Θεό, που είναι πρόθυμος και διατεθειμένος να τη δώσει σε κάθε άνθρωπο, που Τον σέβεται και Τον εμπιστεύεται.

Ο σύγχρονος, λοιπόν, άνθρωπος για να νικήσει τις αρνητικές δυνάμεις του 2016 που κάνουν τη ζωή του καταθλιπτική και αφόρητη, χρειάζεται μια ριζική αλλαγή και ανακαίνιση. Το έργο αυτό το κάνει μόνον ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Όταν ο Θεάνθρωπος έλεγε: «Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και οι φορτωμένοι και εγώ θα σας ξεκουράσω» (Ματθ. 11:28), το εννοούσε και το έκανε. Έτσι, άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές τάξεις, με πολλά και διαφορετικά προβλήματα, πάθη, αρρώστιες, έρχονταν στον Ιησού Χριστό, ελευθερώνονταν και γίνονταν καινούργιοι άνθρωποι.

Το θαύμα της αναγέννησης του ανθρώπου από τον Ιησού Χριστό τον κάνει έναν καινούργιο εσωτερικά άνθρωπο. Οικονομικοί παράγοντες όπως οι Τελώνες Ματθαίος και Ζακχαίος, διανοούμενοι όπως ο Νικόδημος και ο βουλευτής Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, γυναίκες με ανήθικη ζωή όπως η Σαμαρείτισσα και τέλος η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, που είχε 7 δαιμόνια, όλοι αυτοί βρήκαν την ειρήνη της ψυχής τους - το πιο πολύτιμο και σπάνιο αγαθό της εποχής μας - και έγιναν δυνατοί για να κάνουν καλά έργα.

Όποιος ειλικρινά καταλαβαίνει ότι είναι αδύνατος να αντιμετωπίσει τα σύγχρονα δεινά του 2016 και με ταπείνωση και συντριβή ζητάει τη σωτηρία του, αυτός γίνεται σε μια στιγμή ένας καινούργιος άνθρωπος. Ο Ιησούς Χριστός τον ανασταίνει κυριολεκτικά σε μια νέα ζωή και ο άνθρωπος γίνεται συνειδητό μέλος της Εκκλησίας, ικανός να σταθεί και να νικήσει σε κάθε δυσκολία, ακόμα και στις δύσκολες οικονομικά καταστάσεις.

Ο Απ. Παύλος βροντοφωνάζει:«Όποιος είναι του Χριστού είναι καινούργιο δημιούργημα, τα παλιά πέρασαν, όλα έχουν γίνει καινούρια» (Β’ Κορινθ. 5:17). Ο Χριστός που κατοικεί μέσα στον ανακαινισμένο άνθρωπο, του δίνει τη δύναμή Του να αντιμετωπίζει τα πάντα νικηφόρα. Η δύναμη αυτή, που είναι το Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το Άγιο Πνεύμα, που κατοικεί μέσα του και τον προστατεύει και τον βοηθά, φροντίζει τις ανάγκες του και τον φωτίζει να παίρνει σωστές αποφάσεις. Όποιος έχει τον Χριστό, έχει τη δύναμη του Θεού μέσα του για το 2016.

Ευχές

Είθε το Νέο Έτος ο Ουράνιος Πατέρας να σας ενισχύει με το Άγιο Πνεύμα, ώστε να κατοικήσει ο Χριστός
στις καρδιές σας και να είστε ριζωμένοι στην αγάπη (Εφ. 3:16­­–17)