Η μεγάλη αλήθεια για τη σωτηρία του ανθρώπου βρίσκεται στα λόγια του Ιησού Χριστού στον Νικόδημο, τον φαρισαίο διδάσκαλο: «Αμήν, αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθεί άνωθεν, ου δύναται ιδείν την βασιλείαν του Θεού» (Ιωάν. 3:3), δηλαδή εάν κάποιος δεν γεννηθεί από πάνω, από τον ουρανό, από τον Θεό, δεν μπορεί να ανήκει στη βασιλεία του Θεού.
Η αναγέννηση του ανθρώπου είναι η καινούργια ζωή που βάζει ο Θεός στον άνθρωπο με το Άγιο Πνεύμα, όταν αυτός ειλικρινά μετανοήσει και πιστέψει στον Ιησού Χριστό και στο απολυτρωτικό Του έργο πάνω στο σταυρό.
Ο Απ. Πέτρος μάς λέει: «Ευλογημένος να’ ναι ο Θεός, ο Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που από μεγάλη ευσπλαχνία μας ξαναγέννησε σε μια καινούρια ζωή με την ανάσταση του Ιησού Χριστού» (Α΄ Πέτρου 1:3).
Ο Απ. Πέτρος επίσης, στο πρώτο του κήρυγμα είπε: «Να μετανοήσετε και να βαπτιστεί ο καθένας σας στο όνομα του Ιησού Χριστού, για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας, κι έτσι θα λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος». Το Άγιο Πνεύμα έρχεται και σκηνώνει στον άνθρωπο με την άνωθεν γέννηση, την αναγέννηση.
Ας προσέξουμε τα λόγια του Αγίου Κυπριανού: «Όταν βασανιζόμουν μέσα στα πυκνά σκοτάδια μιας ασέληνης νύχτας, δεν είχα κανένα αληθινό φως να με οδηγήσει. Δεν μπορούσα να φανταστώ πως ήταν ποτέ δυνατόν να πετάξει κανείς από πάνω του την παλαιά ζωή της αμαρτίας. Και όμως με την παντοδύναμη χάρη του Θεού, με την μετάνοια, η νέα ζωή έγινε πραγματικότητα.Καθάρισε τον ρύπο της ψυχής μου, θανάτωσε την αμαρτία, ζωογόνησε την αρετή και άρχισα μια καινούργια ζωή σύμφωνα με το άγιο θέλημα του Θεού».
Με την ευκαιρία της πρόσφατης αγιοκατατάξεως του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη παραθέτουμε μερικά από τα περιστατικά της ζωής του:
– Όταν ο Γέροντας κοινωνούσε τους πιστούς και έβλεπε τα πρόσωπά τους, άλλα πρόσωπα έβλεπε με μορφές ζώων και άλλα να λάμπουν σαν τον ήλιο. Ενώ όταν προσκόμιζε, έβλεπε τις ψυχές που περνούσαν από μπροστά του και τον παρακαλούσαν να τις μνημονεύσει.
– Στους γονείς που ρωτούσαν τι κάνουν τα παιδιά τους όταν δεν ακούνε έλεγε: «Προσευχή θα κάνετε με πίστη θα τα νουθετήσετε και όσο μπορείτε με την αγάπη και με τον καλό τον τρόπο. Όχι με αυστηρότητα».
– Αναφερόμενος ο Γέροντας στο θέμα της νηστείας έλεγε: « Η νηστεία είναι η πρώτη εντολή του Θεού και ο Χριστός μας ακόμη νήστεψε. Εμένα δεν με έβλαψε η νηστεία μέχρι σήμερα που είμαι 70 χρονών. Και τα δαιμόνια και οι αρρώστιες και όλα τα πάθη με τη νηστεία και με την προσευχή αποβάλλονται.»
– Ένας άνθρωπος ρώτησε: «Εφόσον ο πατήρ Ιάκωβος αγαπά Τον Θεό γιατί ο Θεός επέτρεψε και πήγε στο νοσοκομείο και του έκαναν σοβαρές εγχειρήσεις;» Ο Γέροντας απάντησε: «Επέτρεψε ο Θεός για να ταπεινωθώ».
Πηγή: ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, Έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου Αττικής
Το βάπτισμα του Ιωάννη του Βαπτιστή είναι η αφετηρία της επανασύνδεσής μας με το δημιουργό μας, τον Ιησού Χριστό, που είναι και ο αρχηγός και τελειωτής της σωτηρίας μας.
Το βάπτισμα του Προδρόμου ήταν βάπτισμα μετανοίας, που υποδήλωνε την επιστροφή του ανθρώπου στον Θεό και την υπακοή του στο θείο θέλημα. Ήταν ένα είδος προπαρασκευής και προετοιμασίας, που απέβλεπε στη μεσολάβηση του Θεού μέσω του Μεσσία, δηλαδή στη δικαίωση των ανθρώπων και στη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στα λόγια του Χριστού προς τον Βαπτιστή Ιωάννη (Ματθ. 3: 14-17).
Όταν ο Χριστός προσήλθε στο βάπτισμα του Ιωάννη, σαν άνθρωπος αποδέχτηκε το θείο θέλημα εκ μέρους ολόκληρης της ανθρωπότητας. Και τότε η μαρτυρία του ουράνιου Πατέρα, που Τον αναγνώρισε σαν τον Υιό Του τον αγαπητό και η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος σωματικά εν είδει περιστεράς σήμανε την αποδοχή του Χριστού από τον Πατέρα ως τον Μεσσία, που θα φέρει τη βασιλεία του Θεού στους ανθρώπους.
Η γιορτή των Θεοφανείων είναι προσκλητήριο ανανέωσης και επιστροφής στον Κύριο της δόξης, ο οποίος αν και ήταν Θεός ταπείνωσε τον εαυτόν Του και έγινε άνθρωπος, αναμάρτητος, συγχωρητικός και ελεήμων, η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Το βαθύτερο νόημα της γιορτής των Θεοφανείων, όμως, φανερώνεται σε εκείνους που θα καθαρίσουν με τον αγιασμό τις αισθήσεις τους από το σκοτάδι της αμαρτωλής καθημερινότητας, για να ελευθερωθούν και να σωθούν.
Σ’ αυτό το προσκλητήριο καλούμεθα κι εμείς σήμερα για την δική μας σωτηρία.
http://www.ekklisia
online.gr/nea/theo
fania-2018-espe
rinos-ton-theofa
nion-stin-mitro
poli-verias
Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας ήρθε ο ίδιος ο Θεός με τη δική μας φύση, να εξαλείψει τη θλίψη και το δάκρυ από κάθε άνθρωπο. Για πρώτη φορά ήρθε στην ανθρωπότητα το γνήσιο γέλιο και η χαρά. Για πρώτη φορά ο άνθρωπος γίνεται αιώνιος, μεταφέρεται σε μια κατάσταση απέραντης και μόνιμης ευδαιμονίας, σε μια στενή κοινωνία με τον Θεό, με τους αγγέλους και με όλους τους Αγίους. Τέλος, για πρώτη φορά ο νέος άνθρωπος, ο συνειδητός Χριστιανός, ζει με την προσδοκία και τη χαρά του θανάτου του. Η πραγματικότητα της αιώνιας ζωής με τον Θεό αποτελεί αστείρευτη δύναμη και νίκη για όλα τα βάσανα.
Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε για να αλλάξει η ζωή μας. Ήρθε με θεία, υπερφυσική και υπεράνθρωπη δύναμη, ν’ αναστήσει τον τραγικά πεσμένο άνθρωπο και την κοινωνία. Η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, η μεγαλύτερη δύναμη του σύμπαντος, είναι η μοναδική δύναμη που «σκηνώνει» μέσα στον άνθρωπο και τον κάνει έναν ευτυχισμένο νικητή της ζωής. Ο ερχομός του Ιησού Χριστού στη γη μάς έφερε τη δύναμη της τελειότητας του Θεού και την αγνότητα των αγγέλων. Η ηθική, η ομορφιά και το σπάνιο σύγχρονο αγαθό της ειρήνης, υπέροχη και αιώνια περιουσία του Θεού, ήρθαν στη γη από τον Ιησού Χριστό.
Ήρθε ο Κύριος της ζωής και του θανάτου, για να πλύνει και να εξαγνίσει τον αμαρτωλό άνθρωπο με το αίμα Του που έχυσε επάνω στο Σταυρό. Ήρθε να ελευθερώσει τον άνθρωπο από το άγχος, τις τύψεις, που κάνουν τη ζωή του τυραννική και αφόρητη.
Η θεία καταγωγή του Ιησού Χριστού και η θεϊκή Του φύση και δύναμη μετατρέπουν το φθαρτό σε αιώνιο. Έτσι, ενώ τα σώματά μας λιώνουν στον τάφο, η ψυχή μας και ολόκληρη η προσωπικότητά μας ανασταίνεται και οδηγείται από τους αγγέλους στην πατρίδα μας, στον ουρανό (Λουκάς 16:22).
Για όσους, λοιπόν, ειλικρινά αναγνωρίζουν την πνευματική τους αποτυχία και ζητούν μια νέα ζωή από τον Αρχηγό της ζωής, τον Ιησού Χριστό, γι’ αυτούς και μόνο γι’ αυτούς η γέννηση του Ιησού Χριστού έχει ουσιαστική σημασία και σπουδαιότητα.
Ο Θεάνθρωπος ήρθε στη γη με μοναδικό σκοπό να βγάλει τον άνθρωπο από τον ηθικό και πνευματικό βούρκο. Ήρθε να τον ελευθερώσει από τα καθημερινά δεσμά μιας ανιαρής και καταθλιπτικής ζωής. Ήρθε για να του πάρει τα ξυλοκέρατα από το στόμα και να του δώσει το νέκταρ του ουρανού, την καθαρή, άφθονη και πολυδιάστατη, σε νόημα και βιώματα, ζωή. Ήρθε να δημιουργήσει μια νέα κοινωνία, την Εκκλησία. Όποιος, λοιπόν, θέλει, όποιος καταλαβαίνει, όποιος πιστεύει στην ειλικρίνεια του Χριστού, αυτός θα ζητήσει τη σωτηρία Του και αυτός θα αναστηθεί σε μια υπέροχη εδώ κάτω στη γη ζωή και σε μία απείρως πιο υπέροχη ζωή στην αιωνιότητα.
Ο κύριος σκοπός της γέννησης του Χριστού, το επαναλαμβάνουμε, ήταν να φέρει στη γη τη ζωή του ουρανού. Η ζωή αυτή ήταν, είναι και θα είναι άγνωστη και απλησίαστη στον άνθρωπο που δεν δέχεται ολόψυχα τον Χριστό ως Σωτήρα και Κύριο της ζωής του. Η ζωή αυτή, για κάθε συνειδητό Χριστιανό, είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστοήθεια, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα και εγκράτεια» (Γαλ. 5:22). Είναι μια ζωή υπέροχη και άφθονη (Ιωάν. 10:10), γεμάτη με θείες και φιλάνθρωπες δραστηριότητες, που ικανοποιούν τις ανθρώπινες ανάγκες, επουλώνουν πληγές, ενώνουν οικογένειες, χαρίζουν μόνιμη γαλήνη και χαρά.
Το Μέγα Μυστήριο
Η Γέννηση του Χριστού σημαίνει ότι για πρώτη φορά στην ιστορία ενώθηκε ο Θεός και ο άνθρωπος. Ο Υιός του Θεού ενανθρώπησε, προσέλαβε την ανθρώπινη φύση (πήρε πραγματικό ανθρώπινο σώμα και ψυχή). Το σώμα του Χριστού είναι το πρώτο ανθρώπινο σώμα που έφτασε τελικά στην Ανάσταση, νίκησε τη φθορά και το θάνατο.
Στους αγαπητούς φίλους και αναγνώστες της εφημερίδας μας
Ευχόμαστε οι εορτές των Χριστουγέννων
να γίνουν αφορμή για μεγαλύτερη αγάπη προς τον Θεό και τους ανθρώπους!
Από το Νοέμβριο μπήκαμε οριστικά και ουσιαστικά στην προ των Χριστουγέννων περίοδο. Μας τη θυμίζει το ημερολόγιο και η νηστεία βέβαια που προηγείται. Στεκόμαστε εκστατικά μπροστά στο μυστήριο και τα θαύματα του Θεού. Μένουμε άφωνοι, χωρίς να μπορούμε με τα γήινα μάτια μας να ερμηνεύσουμε το μεγαλείο του Θεού για όσα πρόσφερε και δεν παύει να προσφέρει στο ανθρώπινο γένος. Η ανθρώπινη φύση είναι το ταπεινό και φτωχικό ένδυμα που φόρεσε ο Χριστός για να κατεβεί στη γη μας. Από άπειρη αγάπη και συγκατάβαση, ο Θεός θέλησε ελεύθερα να γίνει άνθρωπος για τη δική μας σωτηρία. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς μίλησαν προφητικά και έγραψαν για τον ερχομό του Χριστού. Ο Σωκράτης κάποτε συνάντησε στο δρόμο έναν απ’ τους μαθητές του, τον Αλκιβιάδη, που πήγαινε στο ναό να προσφέρει θυσία στους θεούς. Τότε τον προέτρεψε να αναβάλει τη θυσία «έως αν εξ ουρανού τίς απεσταλμένος έλθει και διδάξει ημάς ως δει προς θεούς και ανθρώπους διάκεισθαι», δηλαδή, να αναβάλει τη θυσία «έως ότου από τον ουρανό έλθει κάποιος απεσταλμένος για να μας διδάξει πώς να συμπεριφερόμαστε στους θεούς και τους ανθρώπους».
Ήρθε ο Χριστός στον κόσμο για να κάνει τον άνθρωπο θεό, όπως γράφει ο Μέγας Αθανάσιος. Έτσι ο άνθρωπος που έχει τον Χριστό μέσα του είναι πιο δυνατός και σταθερός απ’ όσο ήταν ο Αδάμ, πριν την πτώση.
Κι αυτό είναι ένα από τα πιο μεγάλα μηνύματα των Χριστουγέννων. Το θείο βρέφος έρχεται και φέτος ταπεινά, χωρίς πανηγυρισμούς. Έρχεται όμως φορτωμένο με δώρα πολύτιμα, αμύθητης αξίας, υπερχρονικά. Μας φέρνει την αγάπη, τη χαρά, την ειρήνη, τη συμφιλίωση με τον ουρανό, την ελευθερία και τη λύτρωση. Μας κάνει ο Χριστός συγκληρονόμους Του (Ρωμ. 8:17).
Για να σωθεί όμως ο άνθρωπος από το ψέμα, το σκοτάδι, τη φθορά και το θάνατο, πρέπει συνεχώς ο ίδιος να θέλει να προσφέρει την καρδιά του στην αγάπη. Και αν συμβεί αυτό, τότε η αγάπη που θα τον πλημμυρίσει, θα απλωθεί και στον πλησίον του. Με την έμπρακτη αγάπη η καρδιά μας θα γίνει δοχείο της χάριτος του Θεού, φάτνη όπου θα γεννηθεί ο μικρός Ιησούς. Η θεία αγάπη που σαρκώθηκε, θα βρει κι εφέτος έναν κόσμο αρνητικό, ανυπότακτο, που ζει μέσα στην αμαρτία και την αδιαφορία για το συνάνθρωπό του.
Γεννιέται ο Θεός της αγάπης και προσφέρει τον εαυτό Του για την αναγέννηση του κόσμου. Έχουμε κι εμείς καθήκον να δείξουμε αγάπη και φροντίδα προς το συνάνθρωπό μας. Εάν κλειστούμε στο στενό οικογενειακό περιβάλλον, ό,τι υλικό κι αν κάνουμε, δέντρα χριστουγεννιάτικα, πολύχρωμα κεράκια, δώρα και πολλά άλλα «γήινα αγαθά», στην καρδιά μας δεν θα δώσουμε χαρά, γιατί ο Χριστός δεν θα γεννηθεί μέσα μας. Η αληθινή αγάπη είναι έμπρακτη. Να επισκεφτούμε τον άρρωστο, τον φυλακισμένο, τον πονεμένο, τον φτωχό συνάνθρωπό μας. Η χαρά που θα πάρουμε, θα μας γεμίσει ειρήνη, γαλήνη και θα μας φέρει πιο κοντά στο αληθινό νόημα των Χριστουγέννων.
Ας προσευχηθούμε με θέρμη ψυχής να έρθει ο Κύριος σε όλες τις ψυχές των ανθρώπων και να κατοικήσει σ’ αυτές. Κανείς αδελφός μας να μη μείνει χωρίς αληθινά Χριστούγεννα.
Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός
Μην έχετε ψευδαισθήσεις, ο Θεός δεν εμπαίζεται. Ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό θα θερίσει. Έτσι, όποιος σπέρνει στον αγρό των αμαρτωλών επιθυμιών του, θα θερίσει από εκεί ως καρπό την καταστροφή. Όποιος όμως σπέρνει στον αγρό του Πνεύματος, αυτός θα θερίσει ως καρπό του Πνεύματος την αιώνια ζωή. (Προς Γαλάτας 6:7-8)