Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2025
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Ας Σκορπίζομε Σε Όλους Την Αγάπη Μας Ανιδιοτελώς
Ας σκορπίζομε σε όλους την αγάπη μας ανιδιοτελώς, αδιαφορώντας για τη στάση τους. Όταν έλθει μέσα μας η χάρις του Θεού, δεν θα ενδιαφερόμαστε αν μας αγαπάνε ή όχι, αν μας μιλάνε με καλοσύνη.
Θα νιώθομε την ανάγκη εμείς να τους αγαπάμε όλους.
Είναι εγωισμός να θέλομε οι άλλοι να μας μιλάνε με καλοσύνη. Ας μη μας στενοχωρεί το αντίθετο.
Ας αφήσομε τους άλλους να μας μιλάνε όπως αισθάνονται.
Ας μη ζητιανεύομε την αγάπη. Επιδίωξή μας να είναι ν’ αγαπάμε και να προσευχόμαστε με όλη μας την ψυχή για κείνους.
Τότε θα προσέξομε ότι όλοι θα μας αγαπάνε χωρίς να το επιδιώκομε, χωρίς καθόλου να ζητιανεύομε την αγάπη τους.
Θα μας αγαπάνε ελεύθερα και ειλικρινά από τα βάθη της καρδιάς τους χωρίς να τους εκβιάζομε. Όταν αγαπάμε χωρίς να επιδιώκομε να μας αγαπάνε, θα μαζεύονται όλοι κοντά μας σαν τις μέλισσες. Αυτό ισχύει για όλους μας.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Γέροντος Πορφυρίου, «Βίος και Λόγοι»
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2025
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε
Να μην εκβιάζουμε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μη ζητάμε απ’ τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κ.λπ., ή να μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον, για να τα υπομένομε.
Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό πού επιθυμούμε κι αν ο Κύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητάμε. Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του. Εφόσον πιστεύουμε στην αγαθή Του πρόνοια, εφόσον πιστεύομε ότι Εκείνος γνωρίζει τα πάντα απ’ τη ζωή μας κι ότι πάντα θέλει το αγαθόν, γιατί να μη δείχνομε εμπιστοσύνη;
Εμείς να μην επιμένουνε· η προσπάθεια κάνει κακό αντί για καλό. Μην κυνηγάμε ν’ αποκτήσομε αυτό που θέλομε, αλλά να τ’ αφήνομε στο θέλημα του Θεού. Γιατί, όσο το κυνηγάμε, τόσο αυτό απομακρύνεται.
Άρα, λοιπόν, υπομονή και πίστη και γαλήνη. Κι αν το ξεχάσομε εμείς, ο Κύριος ποτέ δεν ξεχνάει και αν είναι για το καλό μας, θα μας δώσει αυτό πού πρέπει κι όταν πρέπει. Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας. Δεν είπε ο Κύριος: «Ζητείται δε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού… και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν»;
Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε. Και κοιτάξτε το μυστικό. Το μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα.
Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας με τον Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, «δώσ’ μου τούτο, εκείνο…». Είναι αρκετό να λέμε, «Κύριε Ιησού, ελέησον με». Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Του.
Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού. Αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν, όμως, υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Γέροντος Πορφυρίου, «Βίος και Λόγοι»
Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά.
Ιούλιος - Αύγουστος 2025
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Όταν σε αδικούν
Αν κάποια μέρα περπατάς ήσυχος στο δρόμο σου και δεις τον αδελφό σου να προπορεύεται και αυτός ήσυχα, αλλά σε μια στιγμή αντικρύσεις έναν κακό άνθρωπο, να πετάγεται ξαφνικά από μια πάροδο και με ένα μαχαίρι να ορμά κατεπάνω στον αδελφό σου, να τον χτυπά, να του τραβά τα μαλλιά, να τον πληγώνει και να τον ρίχνει κάτω ματωμένο, εσύ, μπροστά σ’ αυτό το θέαμα, θα οργιστείς εναντίον του αδελφού σου ή θα τον λυπηθείς; Φυσικά θα τον λυπηθείς και θα προσπαθήσεις να τον βοηθήσεις όσο μπορείς.
Παρομοίως κάθε άνθρωπος, που σε προσβάλλει, που σε βλάπτει, που σε συκοφαντεί, που σε αδικεί με οποιοδήποτε τρόπο, είναι ένας αδελφός σου, που έπεσε στα χέρια του κακοποιού διαβόλου.
Εσύ, όταν αντικρύσεις τον αδελφό σου να σε αδικεί, τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να τον λυπηθείς πολύ, να τον συμπονέσεις και να παρακαλέσεις θερμά και σιωπηλά το Θεό, να στηρίξει εσένα στη δύσκολη αυτή ώρα της δοκιμασίας σου και να ελεήσει και τον αδελφό σου που έπεσε θύμα του ληστού διαβόλου, και ο Θεός θα βοηθήσει και εσένα και τον αδελφό σου.
Διότι, αν δεν το κάνεις αυτό, αν, αλλά αντιθέτως, οργιστείς εναντίον του αδελφού σου, αντιτάσσοντας στην επίθεσή του την αντεπίθεσή σου, τότε ο διάβολος, που βρίσκεται στο σβέρκο του αδελφού σου, πηδάει και στο δικό σου σβέρκο και σας χορεύει και τους δύο...
Πηγή: https://romios.gr/pneymatikes-symvoyles-apo-ton-agio-porfyrio
Μάιος - Ιούνιος 2025
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Εγώ Φοβόμουνα Να Ακουμπήσω Τα Χέρια Μου Επάνω Στην Αγία Τράπεζα
«Εγώ τούς θυμιάζω και εκείνοι δεν υποκλίνονται. Λέω «στώμεν καλώς» και αυτοί κάθονται. Τούς ευλογώ και εκείνοι κουβεντιάζουν. Και το τραγικότερο; Λέω: «πίετε εξ αυτού πάντες» και προσέρχονται στη Θεία Κοινωνία ελάχιστοι. Πόνος μεγάλος για τον ιερέα.
– Πρέπει, γέροντα, να κοινωνούν όλοι;
Το λέει ο Κύριος. «Πάντες»!
– Μήπως έχει καμμιά άλλην έννοια ή λέξη και δεν την ξέρω;
– Και παρακάτω η ευχή λέει: «και δι’ ημών παντί τώ λαώ».
Φυσικά, όσοι δεν έχουν κωλύματα. Οι άλλοι πρέπει να πάρουν προηγουμένως άφεση από τον πνευματικό. Αλλιώς, χωρίς Θεία Κοινωνία, χωρίς Χριστό, πώς θα βγεις μέσα στην καθημερινότητα; Ήρθες στην εκκλησία και έχασες το σπουδαιότερο, το Δώρο, το πάν: Έμεινες με το αντίδωρο.
Ξέρεις, βρε Γιωργάκη, τι είναι «το Άγιο Θυσιαστήριο;»
Ό,τι πολυτιμότερο επί της γης. Οι βασιλικοί θρόνοι, οι προεδρικοί θώκοι, οι ακαδημαϊκές έδρες έχουν μικρή αξία. Η Αγία Τράπεζα είναι η φλεγόμενη βάτος.
Εδώ κατεβαίνει ο Χριστός, το Άγιο Πνεύμα παρόν, οι άγγελοι τριγύρω. Φοβερό θέαμα! Εγώ πολλές φορές φοβόμουνα να ακουμπήσω τα χέρια μου επάνω στην Αγία Τράπεζα. Και σ’ αυτό το θαύμα μπροστά, να ακούς τους πιστούς να ψιθυρίζουν για πεζά θέματα, να μη βιώνουν το μοναδικό γεγονός.
Ποιος λειτουργεί, μωρέ; Ο παπάς μόνος του ή όλοι -κλήρος και λαός- μαζί;
Γιατί τη λέμε «λειτουργία»; Είναι ή δεν είναι «έργο του λαού»;
Όπως στέκεται ο ιερέας πρέπει να στέκεται και ο πιστός. Συγκεντρωμένος. Απόλυτα παραδομένος στο Θεό. Αυτή την ώρα δέν είμαστε στη γη.
«Οι τα χερουβείμ εικονίζοντες». Είμαστε στον ουρανό, μπροστά στην Αγία Τριάδα.
Χωρίς «βιοτική μέριμνα». Είμαστε όλοι ιερουργοί… Πω, πω, πω! Τι μάς αξιώνει ο Θεός να ζούμε! Εάν πιστεύουμε ότι μπροστά μας τελεσιουργείται η Μεγάλη Θυσία, θα πρέπει να στεκόμαστε «μετά φόβου Θεού».
Να κλαίμε από ευτυχία που ο ίδιος ο Θεός κατέρχεται και θυσιάζεται από αγάπη για μάς. Εάν δεν τα πιστεύουμε, γιατί ερχόμαστε στην Εκκλησία; Ποιόν κοροϊδεύουμε;
Πιο συνεπείς είναι αυτοί που δεν μπαίνουν στο ναό. Στην εκκλησία σιωπούμε, συγκεντρωνόμαστε και μιλάμε στο Θεό.
– Τα κατάλαβες αυτά πού λέω;
Εάν ναι, έχεις ευθύνη να ευαισθητοποιείς και τους άλλους αδελφούς μας, πού αγνοούν τα τελεσιουργούμενα φρικτά μυστήρια. Έτσι είναι, όπως τα λέω. Να μάς δίνει ο Θεός δύναμη να αντέχουμε το «θαύμα».
Κανονικά θα έπρεπε και ο ιερέας και ο πιστός να πεθαίνουν, ζώντας τόσο κοντά στο Μυστήριο, τόσο κοντά στον Ήλιο. Αλλά ευδοκεί ο πολυεύσπλαχνος Θεός και, άκου φρικτό πράγμα, αναπαύεται κιόλας στη μηδαμινότητά μας.
Εδώ έκλαψε ο σεβάσμιος γέροντας, ο αληθινός λειτουργός…και πρόσθεσε:
– Φεύγεις, έτσι, από τη Θεία Λειτουργία γεμάτος γαλήνη, πού ακτινοβολεί και στο περιβάλλον… Τώρα μεταφέρεις Χριστό. Έγινες χριστοφόρος.
† Γεώργιος Παπαζάχος,
Καθηγητής Καρδιολογίας στο Παν/μιο Αθηνών και προσωπικός ιατρός του Οσίου Πορφυρίου
Μάρτιος - Απρίλιος 2025
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Πώς Αγιάζει ο Πιστός Χριστιανός
Είναι μεγάλη τέχνη να τα καταφέρετε να αγιαστεί η ψυχή σας. Παντού μπορεί ν’ αγιάσει κανείς. Και στην Ομόνοια μπορεί ν’ αγιάσει, αν το θέλει. Στην εργασία σας, όποια και αν είναι, μπορείτε να γίνετε Άγιοι. Με την πραότητα, την υπομονή, την αγάπη.
Πιο εύκολα και γρήγορα γίνεται κανείς Άγιος στην Ομόνοια, παρά στα Κατουνάκια. Τον ασκητή στην έρημο τον βασανίζει ο διάβολος, ενώ στην Ομόνοια αν δοθείς στην αγάπη των συνανθρώπων, αγιάζεις. Εάν αγαπάς όλους τους ανθρώπους, εάν γεμίσεις την καρδιά σου με Χριστό, τότε δεν χωράει μέσα σου το κακό και φεύγει. Δεν μπορεί να βρει τόπο, για να μείνει ο πονηρός.