Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2013

«Χωρίς πίστη είναι αδύνατον να γίνει κανείς ευάρεστος εις τον Θεόν. Διότι εκείνος που προσέρχεται εις τον Θεόν, πρέπει να πιστεύει ότι υπάρχει Θεός και ότι αμείβει εκείνους που τον ζητούν» (Εβρ. 11:6).

Ο Κύριος μας ζητά να έχουμε πίστη και εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν για όλα τα ζητήματα, τα προβλήματα, τις ανάγκες και τις ασθένειές μας. Να πιστεύουμε ότι Αυτός είναι ικανός να μας βοηθήσει να λύσουμε τα προβλήματα, να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας, να θεραπευτούν οι ασθενείς μας. Μας τονίζει ότι δεν είμαστε ευάρεστοι μπροστά Του και δεν μας καλοδέχεται, όταν δεν πιστεύουμε ότι Αυτός θέλει και μπορεί να μας δώσει αυτό που Του ζητάμε.

Επειδή πολλοί πιστεύουν ότι ο Θεός ακούει μόνον τους Αγίους, ο Κύριος μας ξεκαθαρίζει ότι η προσευχή που γίνεται με θερμή πίστη και εμπιστοσύνη σ’ Εκείνον, εισακούγεται. Λέει στο θείο Του Λόγο: «Να προσεύχεσθε ο ένας για τον άλλο, για να θεραπευτείτε. Η παράκληση του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη και αποτελεσματικότητα» (Ιάκ. 5:16). Είναι, λοιπόν, καθήκον μας αλλά και προνόμιο να προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλον.

Στην Αδελφότητά μας προσευχόμαστε για όσους μας το ζητούν. Ο Κύριος δίνει την απάντηση:

• Ευχαριστώ τον Κύριο που οι ιατρικές εξετάσεις του άντρα μου ήταν πολύ καλές.
• Ο Κύριος δίνει χαρά και ειρήνη μέσα στις ταραγμένες μέρες που ζούμε.
• Μέσα από τις δυσκολίες, ο Κύριος μας φέρνει πιο κοντά Του.
• Ευχαριστώ τον Κύριο που μας υποσχέθηκε ότι θα είναι μαζί μας όλες τις ημέρες της ζωής μας μέχρι τη συντέλεια του αιώνα και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες θα μας δίνει δύναμη.
• Ευχαριστώ τον Κύριο για τον ευλογημένο αυτό τόπο της Αδελφότητας μας.
• Ο αδελφός μου ο Χ. που είχε άσχημο ατύχημα, έγινε καλά και επέστρεψε στη δουλειά του.
• Ο Θεός άλλαξε τις διαθέσεις των ανθρώπων απέναντί μου. Τον ευχαριστώ.
• Ευχαριστώ τον Κύριο που με βοήθησε στο πρόβλημά μου.
• Ευχαριστώ τον Κύριο για τη βοήθεια που μου πρόσφερε συνάνθρωπός μας σε ένα πρόβλημά μου.
• Μετά από πολλή προσευχή, ο Κύριος έδωσε λύση σε πρόβλημα αδελφής μας.
• Ευχαριστώ τον Κύριο για την παρηγοριά Του σε περιόδους θλίψεις.
• Ο Κύριος προνόησε για μένα για πράγματα που δεν τα είχα σκεφτεί. Βλέπω τα θαυμαστά Του, Τον ευχαριστώ και Τον δοξάζω.
• Τίποτα δεν παίρνει την ειρήνη από μέσα μας, όσο δύσκολες κι αν είναι οι καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Δόξα στο Θεό.
• Χωρίς να νιώθω κούραση στα γεράματά μου, με βοηθάει να κάνω τα καθημερινά. Τον ευχαριστώ.
• Ο Κύριος μου δίνει δύναμη να αντιμετωπίζω όλα τα αρνητικά. Τον ευχαριστώ.
• Ευχαριστώ τον Κύριο που με δυναμώνει, παρά την απογοήτευση και μελαγχολία που νιώθω.
• Για την καλή πορεία της υγείας του Γ. και για την αγάπη Του και το έλεός Του να μη με εγκαταλείπει ποτέ, Τον ευχαριστώ.
• Ευχαριστώ τον Κύριο που ακούει τις προσευχές μας και απαντά.
• Για τις όμορφες μέρες που πέρασα με τη χριστιανική συντροφιά που μου χάρισε, Τον δοξάζω και Τον ευχαριστώ.

Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

Η προσευχή είναι μεγάλο όπλο, στολίδι υπέροχο η ευχή, καταφύγιο ασφάλειας και λιμάνι ηρεμίας, θησαυρός αγαθών και πλούτου, που κανείς δεν μπορεί να τον αρπάξει. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η προσεχή είναι το τείχος των πιστών, είναι το ακαταμάχητο όπλο μας, είναι μέσο καθαρμού της ψυχής μας, είναι η απολύτρωση από τα αμαρτήματά μας, είναι πηγή μυρίων αγαθών. Γιατί, προσευχή δεν είναι τίποτε άλλο, παρά διάλογος με τον Θεό και συνομιλία με τον Κύριο των όλων. Ποιος θα μπορούσε να είναι πιο ευτυχισμένος από εκείνον που αξιώνεται να συνομιλεί συνεχώς με τον Θεό;

Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2012

Ας είμαστε προσεκτικοί στην προσευχή! Είναι μεγάλο όπλο όταν γίνεται με θερμότητα, χωρίς κενοδοξία και με ειλικρινή διάθεση. Είναι μεγάλο αγαθό η προσευχή, όταν γίνεται με ευχάριστη και νηφάλια σκέψη. Πώς λοιπόν θα είναι και ευχάριστη; Αν ασκήσουμε τον εαυτό μας να ευχαριστεί τον Θεό, όχι μόνο όταν δεχόμαστε τα δώρα Του, αλλά και όταν έχουμε αποτυχίες. Γιατί ο Θεός άλλοτε δίνει ευλογίες και άλλοτε δεν δίνει. Και τα δύο όμως τα κάνει για το καλό μας, με αποτέλεσμα, είτε πάρεις είτε δεν πάρεις, παίρνεις κι όταν δεν παίρνεις. Είτε επιτύχεις κάτι είτε δεν επιτύχεις, πετυχαίνεις και τότε που δεν πετυχαίνεις. Συμβαίνει δηλαδή κάποτε, το να μην πάρουμε αυτό που ζητούμε να είναι ωφελιμότερο από το να το πάρουμε.

Ο Κύριος μας διδάσκει να κάνουμε την προσευχή μας κοινή υπέρ των αδελφών μας. Γιατί δεν λέει: «Ο Πατέρας μου που το μεγαλείο Του φαίνεται κυρίως στους ουρανούς», αλλά: «Ο Πατέρας μας», συνιστώντας να αναπέμπουμε τις προσευχές μας υπέρ του κοινού σώματος των πιστών και σε καμιά περίπτωση να μην αποβλέπουμε μόνο στο δικό μας συμφέρον, αλλά πάντοτε στο συμφέρον του πλησίον. Με τον τρόπο αυτό και την έχθρα εκμηδενίζει, και την υπερηφάνεια καταστέλλει, και το φθόνο ξεριζώνει, και τη μητέρα όλων των αγαθών, την αγάπη, εισάγει, και την ανισότητα των ανθρώπινων πραγμάτων εξορίζει, και δείχνει την πλήρη ισοτιμία του βασιλιά προς τον φτωχό, αφού στα μέγιστα και βασικότατα μετέχουμε όλοι εξίσου.

Προσευχή: Πρεσβ. Ηλίας Γ. Διακουμάκης, σελ.57,58)

Ιούλιος - Αύγουστος 2012

Προτού, λοιπόν, υψώσουμε ικετευτικά τα χέρια μας στον ουρανό, ας πάρουμε τη μεγάλη απόφαση της ειλικρινούς μετάνοιας. Επειδή με τα ίδια μας τα χέρια εκτελούμε πολλές αμαρτίες, γι’ αυτό ακριβώς έχει καθιερωθεί ώστε, όταν τα υψώνουμε για προσευχή, να μας υπενθυμίζουν ότι αυτά υπάρχουν μόνο για αγαθά έργα και όχι για εκτέλεση πονηρών και άδικων πράξεων. Έτσι θα θυμάσαι, όταν πρόκειται να αρπάξεις κάτι ή να χτυπήσεις κάποιον, ότι αυτά τα χέρια θα τα υψώσεις στον Θεό ως πνευματική θυσία της προσευχής. Γι’ αυτό, σε παρακαλώ, μην τα ντροπιάζεις, μην τα κάνεις ανάξια εμφανίσεως στον Θεό με την τέλεση οποιασδήποτε αμαρτίας.

Καθάριζέ τα με την ελεημοσύνη, με τη φιλανθρωπία, με την καλοσύνη και με κάθε θεάρεστη πράξη, ώστε καθαρά τα χέρια σου να τα υψώνεις σε προσευχή. Αν δεν προσεύχεσαι ποτέ με χέρια λασπωμένα, πολύ περισσότερο μην το κάνεις με χέρια λερωμένα από την αμαρτία. Κακό και αμαρτία δεν είναι το να υψώνεις τα χέρια σου άπλυτα σε θέση προσευχής, αλλά να υψώνεις χέρια καταμολυσμένα από αναρίθμητα αμαρτήματα. Αυτό είναι φοβερό και προκαλούμε τη λύπη του Θεού και την αυτοτιμωρία μας.

(«Προσευχή», Πρεσβ. Ηλ. Γ. Διακουμάκος, σελ. 75-76)

Μάιος - Ιούνιος 2012

Όπως ακριβώς ποτέ δεν είναι άκαιρο να αναπνέει κανείς, έτσι ούτε το να ζητάει κανείς είναι άκαιρο, αλλά άκαιρο είναι το να μην απαιτεί ο άνθρωπος από τον Θεό. Γιατί, όπως ακριβώς έχουμε ανάγκη και απ’ αυτή την αναπνοή, έτσι έχουμε ανάγκη και από τη βοήθειά Του, κι αν θέλουμε, εύκολα μπορούμε να προσελκύσουμε την εύνοιά Του.