Μάιος - Ιούνιος 2018

Η Προσευχή Είναι Συνεχής

Η προσευχή είναι το ζων ύδωρ, με το οποίον η ψυχή σβήνει την δίψα της. Όταν προσεύχεσαι, πρέπει να γνωρίζης ότι ενώπιόν σου είναι ο Θεός και μόνον. Αυτός και κανείς άλλος εκτός Αυτού. Καθώς ο Θεός είναι εις τον κόσμον, τοιουτοτρόπως η ψυχή είναι εις το σώμα, μολονότι Εκείνος είναι απείρως υψηλότερος του κόσμου και δεν περιορίζεται υπ’ αυτού. Το σώμα σου είναι μικρόν και καθ’ ολοκληρίαν διεισδύεται από την μικράν ψυχήν σου. Ο κόσμος είναι μέγας, αλλ’ ο Θεός είναι απείρως μεγαλύτερος και πληροί τα πάντα εις όλην την δημιουργίαν «ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών».

Κάθε ευσεβής ψυχή και κάθε θεοφοβούμενος άνθρωπος συνομιλεί πνευματικώς με τον Θεόν. Ο Κύριος, όπως ο πατήρ και ο αυστηρός διδάσκαλος, άλλοτε επιδοκιμάζει και άλλοτε καταδικάζει τας σκέψεις, τας επιθυμίας, τας προθέσεις μας, ενίοτε μας λέγει: τούτο είναι καλόν, και άλλοτε πάλιν: τούτο είναι κακόν, και όλα αυτά είναι ολοφάνερα εις του ανθρώπου την ψυχήν.

Μολονότι ο Θεός γνωρίζει όλας τας ανάγκας μας, η προσευχή είναι αναγκαία δια την κάθαρσιν και διατήρησιν της ψυχής μας. Είναι καλόν να απολαμβάνωμεν το φως του ηλίου, θερμαινόμεθα και φωτιζόμεθα. Τοιουτοτρόπως και εις την προσευχήν, όταν ευρισκώμεθα ενώπιον του Θεού, του πνευματικού μας ηλίου, θερμαινόμεθα και φωτιζόμεθα.

Αι καλύτεραι στιγμαί τας οποίας δοκιμάζομεν επί της γης είναι εκείναι, κατά τας οποίας σκεπτόμεθα τα επουράνια πράγματα, όταν αναγνωρίζωμεν, δεχώμεθα και υποστηρίζωμεν την αλήθειαν, τον επουράνιον αυτόν κάτοικον και πολίτην. Τότε μόνον ζώμεν αληθώς. Το πραγματικόν, λοιπόν, συμφέρον της ψυχής απαιτεί να αφήνωμεν όσον το δυνατόν συχνότερον την γην και να υψωνώμεθα προς τον ουρανόν όπου η αληθινή ζωή, η πραγματική, η ατελεύτητος πατρίς μας.

Δια τους ειλικρινείς χριστιανούς η προσευχή είναι συνεχής, διότι συνεχώς αμαρτάνομεν. Η ευγνωμοσύνη πρέπει να είναι διαρκής διότι καθ’ ημέραν και στιγμήν λαμβάνομεν νέας ευεργεσίας παρά του Θεού, εκτός των παλαιών, αι οποίαι είναι αναρίθμητοι. Η δοξολογία επίσης πρέπει να είναι διαρκής, διότι διαρκώς βλέπομεν την δόξαν των έργων του Θεού, ιδιαιτέρως δε την δόξαν της απείρου αγάπης Αυτού προς ημάς.

«Η εν Χριστώ Ζωή»
Αγ. Ιωάν. της Κρονστάνδης σελ. 57,58