Μάρτιος - Απρίλιος 2020

Ηρεμία Και Γαλήνη

H υπερένταση και το στρες της εποχής μας έχουν κατακτήσει και κατακτούν το ήρεμο ιερό της ψυχής μας και του νευρικού μας συστήματος. Το δυσάρεστο αυτό φαινόμενο που ήταν άγνωστο πριν 40-50 χρόνια, σήμερα κάνει τρομερό και καταστρεπτικό έργο στον άνθρωπο.

Η σύγχρονη, πολυδιάστατη και πλούσια σε υλικά αγαθά και δραστηριότητες ζωή δεν προσφέρει καμία ουσιαστική ανακούφιση στον άνθρωπο της εποχής μας. Ο σύγχρονος άνθρωπος παραμένει νευρικός, αγχώδης, καταθλιπτικός και φορτωμένος με πραγματικά και φανταστικά βάρη, ψάχνοντας να βρει καινούργιους τρόπους να ξεδώσει και να εκτονωθεί.

Βασική, λοιπόν, και απαραίτητη ανάγκη του ανθρώπου σήμερα είναι να ηρεμήσει. Ο Πασκάλ πάνω σ’ αυτό είπε: «Ένας από τους λόγους που ο άνθρωπος δημιουργεί προβλήματα στη ζωή είναι η ανικανότητά του να ηρεμήσει». Πολλές λανθασμένες αποφάσεις μας οφείλονται στο ταραγμένο μας μυαλό. Η ηρεμία και η γαλήνη της ψυχής είναι η πηγή αποτελεσματικών δραστηριοτήτων. Ο Έντγουιν Μάρκον είπε κάτι πολύ αληθινό: «Μέσα στην καρδιά του κυκλώνα που σχίζει τον ουρανό, υπάρχει ένας κεντρικός χώρος ηρεμίας. Από το κέντρο αυτό της ηρεμίας του κυκλώνα πηγάζει η δύναμή του». Για να μπορέσει, λοιπόν, ο άνθρωπος σήμερα να κυριαρχεί στις καταστάσεις που δημιουργούν υπερεντάσεις, νεύρα και άγχος, θα πρέπει να μάθει να γίνει κυρίαρχος της εσωτερικής του γαλήνης και ηρεμίας.

Το εσωτερικό δράμα του σύγχρονου ανθρώπου, όσο και να οφείλεται στη διαμόρφωση της σύγχρονης ζωής, έχει τις ρίζες του στην απομάκρυνσή του από τον Θεό, που είναι η γαλήνη και η ηρεμία, η χαρά και η πηγή της μοναδικής όμορφης ζωής (Ιωάν. 10:10). Η μόνιμη εμπειρία της ηρεμίας που κυριαρχεί στο σώμα, στην καρδιά, στο νου και στο πνεύμα του ανθρώπου, αποκτάται όταν ο άνθρωπος «ξαναδημιουργείται» από τον Θεό: «Όποιος είναι του Χριστού είναι καινούργιο δημιούργημα. Τα παλαιά πέρασαν, όλα έγιναν καινούργια» (Β΄ Κορινθ. 5:17). Με τη δύναμη του Θεού μπορεί και αντιμετωπίζει οτιδήποτε αρνητικό, δύσκολο και αδύνατο. Ο Θεός έχει τη δύναμη, που βγαίνει από τη γαλήνη και την ηρεμία.

Όταν έχεις προσωπική γνώση και σχέση με τον Θεό, τότε οι ιδιότητες της Παντοδυναμίας, της Παντογνωσίας και της Πανσοφίας του Θεού επιδρούν στη ζωή σου. Ο Θεός της αγάπης τοποθετεί τις θείες δυνάμεις της ηρεμίας και της γαλήνης στη ζωή σου. Έτσι, καμία άλλη δύναμη δεν μπορεί να σε εξουσιάζει. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός στους ταραγμένους μαθητές Του, όπως και σε μας, λέει: «Ειρήνη σας αφήνω, την δική μου ειρήνη σας δίνω, όχι όπως ο κόσμος δίνει. Ας μη ταράζεται η καρδιά σας, ούτε ας δειλιά» (Ιωάν. 14:27). Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μέσα στους αιώνες μεταμορφώνει τους ταραγμένους, αγχώδεις και καταθλιπτικούς, σε ήρεμους και γαλήνιους. Η φωνή της αγάπης και της δύναμής Του στην ανεμοθύελλα ακούγεται σήμερα: «Σιώπα, φιμώσου» και η ανεμοθύελλα υποτάχτηκε στη φωνή του και «σταμάτησε ο άνεμος κι έγινε απόλυτη γαλήνη» (Μάρκος 4:39).

Αυτή την απόλυτη γαλήνη τη δίνει μόνον ο Ιησούς Χριστός σε κάθε ταραγμένο που ταπεινά θα τη ζητήσει. Όταν ο άνθρωπος παραδώσει τον εαυτό του στον Θεό και εξουσιαστεί από Αυτόν, τότε αόρατα, αλλά δυναμικά, ο υπέροχος Αυτός Θεός της αγάπης τον φροντίζει, τον προστατεύει, τον φωτίζει να λύνει με ηρεμία τα προβλήματά του. Το μυαλό του ανθρώπου του Θεού δεν «μπλοκάρεται» από την υπερένταση. Με τη βοήθεια της θείας, υπεράνθρωπης δύναμής Του οδηγείται σε λύσεις, που μόνον ο Θεός μπορεί και δίνει.

Ο Θεός δεν είναι αδιάφορος στην επιδημία της υπερέντασης, του άγχους και της κατάθλιψης. Το πρόβλημα δεν είναι στον Θεό, ούτε προέρχεται από τον Θεό. Το πρόβλημα είναι στον άνθρωπο και στη σύγχρονη ζωή που διαμορφώθηκε από την επιστημονική περίοδο που πήγε πάρα πολύ μπροστά, όμως αφήνοντας τον άνθρωπο κενό εσωτερικά και αβοήθητο. Ο Θεός και μόνον ο Θεός έχει τη δύναμη και την ικανότητα να ηρεμήσει το σύγχρονο άνθρωπο και να τον ελευθερώσει από τα άγχη, τις καταθλίψεις και την καταστρεπτική υπερένταση.

Μιχάλης Κανταρτζής

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2020

ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η Ελπίδα

Eλπίδα! Μια λέξη που αξίζει να γραφεί με ανεξίτηλα γράμματα στο νου και στην καρδιά του ανθρώπου. Ελπίδα! Είναι λέξη δυναμική, που πάντοτε κοιτάζει μπροστά με θάρρος και αισιοδοξία.

Ο Αμερικανός καρδιολόγος Μ. Γουίλσον είπε: «Η ελπίδα είναι το φάρμακο που χρησιμοποιώ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Η ελπίδα μπορεί να θεραπεύσει σχεδόν κάθε τι.»

Σ’ ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων στον Κορεατικό πόλεμο παρουσιάστηκε το φαινόμενο να πεθαίνουν οι Αμερικανοί αιχμάλωτοι σε 48 ώρες, χωρίς κάποια οργανική ασθένεια. Οι αιχμάλωτοι που έμειναν σε σκηνές τον χειμώνα, έριχναν μια κουβέρτα στο κεφάλι τους, κάθονταν ακίνητοι για 48 ώρες και πέθαιναν.

Ψυχολόγοι και Ψυχίατροι που ερεύνησαν το φαινόμενο αυτό, ανακάλυψαν ότι η αιτία του θανάτου ήταν η απελπισία που τους είχε καταλάβει από την απάνθρωπη ζωή που ζούσαν. Δεν είχαν καμία ελπίδα να ζήσουν και έτσι οδηγούσαν σε 48 ώρες τον εαυτό τους στο θάνατο. Από έρευνα που έκαναν σε αυτούς που έζησαν, διαπίστωσαν ότι όσοι πήγαιναν στα παιδικά τους χρόνια σε κατηχητικά σχολεία ή στην Εκκλησία, όσοι είχαν πίστη στο Θεό, έλπιζαν στο Θεό και δεν απελπίστηκαν, δεν οδήγησαν τον εαυτό τους στο θάνατο.

Η σύγχρονη ζωή είναι φορτωμένη από πολλές και διαφορετικές πιέσεις, που κάθε μέρα επιδρούν αρνητικά σε εκατομμύρια ανθρώπους και τους κάνουν να απογοητεύονται, να απελπίζονται και να δημιουργούν άγχη, καταθλίψεις, φοβίες και μελαγχολίες. Ζούμε στην εποχή του ψυχικού πόνου, της αφόρητης καταπίεσης, της πίεσης του χρόνου, της εργασίας, του περιβάλλοντος, των οικονομικών αναγκών και άλλων πολλών και διαφόρων πιέσεων, που κάνουν το σύγχρονο άνθρωπο να χάνει το θάρρος του, να απελπίζεται κάθε μέρα πιο πολύ και καμιά φορά χωρίς σοβαρή αιτία.

Αντίθετα, αυτοί που έχουν ελπίδα, αυτοί που πιστεύουν σε ένα καλύτερο μέλλον, ανεβαίνουν ψηλότερα από τα σύγχρονα εμπόδια, γίνονται οι άνθρωποι που εμπνέουν την αισιοδοξία, την πίστη στην νίκη και τη διάθεση για αγώνα και επιτυχία. Η ελπίδα είναι μια δυναμική πραγματικότητα που οδηγεί κάθε ταλαιπωρημένο και απογοητευμένο άνθρωπο να κοιτάζει μπροστά με θάρρος και αισιοδοξία. Η ελπίδα μας κρατάει στη ζωή, μας εμψυχώνει, ανοίγει καινούργιους δρόμους σε όλους τους τομείς της ζωής μας.

Αν, λοιπόν, η ανθρώπινη ελπίδα βοηθάει πολύ τον άνθρωπο, η ελπίδα στον Μόνο Αληθινό Παντοδύναμο και Πανάγαθο Θεό κάνει θαύματα, υπερφυσικές πράξεις που μεταμορφώνουν τον άνθρωπο που αναγέννησε ο Θεός και τον κάνει υπερνικητή.

Η ελπίδα του Θεού δίνει στον άνθρωπο δύναμη, τον οδηγεί στη νίκη και στο θρίαμβο. Η ελπίδα μας και η εμπιστοσύνη μας στο Θεό θαυματουργεί. Ο άνθρωπος του Θεού με χαρά και αισιοδοξία φωνάζει: «Διατί είσαι περίλυπος ψυχή μου και διατί ταράττεσαι εντός μου; Έλπιζε επί τον Θεόν, επειδή έτι θέλω υμνεί Αυτόν. Αυτός είναι η σωτηρία του προσώπου μου και ο Θεός μου» (Ψαλμός 42:11).

Οποιοδήποτε κι αν είναι το πρόβλημα του ανθρώπου, όταν ελπίζει στο Θεό θα έρθει ο χρόνος που θα δοξάσει το Θεό για τη λύση του προβλήματός του. Όταν ο άνθρωπος γνωρίζει το Θεό και ζει κάθε μέρα με το Θεό, του δίνει τη δύναμη, την αισιοδοξία, την πίστη και την ελπίδα για τη νικηφόρα αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων.

Ο άνθρωπος που ζει με το Θεό και για το Θεό, δεν απελπίζεται. Ο Θεός που είναι «πηγή της ελπίδας» (Ρωμ.15:13) κατοικεί μέσα του και του δίνει δύναμη να αντιμετωπίσει με ελπίδα τις αντίξοες περιστάσεις.

Μιχάλης Κανταρτζής

Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2019

ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η Ειρήνη

Η ειρήνη, είναι η πιο πολύτιμη και η πιο σπάνια αρετή της σύγχρονης ζωής. Ο άνθρωπος πίστεψε ότι με την ευημερία, με τα υλικά αγαθά και με τις διάφορες δραστηριότητές του, θα αποκτήσει την ειρήνη της ψυχής και θα ζήσει ήρεμος και ευτυχισμένος.

Αντίθετα, έγινε πιο ταραγμένος, με άγνωστο μέχρι τώρα άγχος, με καταθλίψεις και μελαγχολίες. Στην απελπιστική αυτή κατάσταση, ο Ιησούς Χριστός, ο «Άρχοντας της ειρήνης» (Ησαΐας 58:6), έρχεται και προσκαλεί τον άνθρωπο να πιστέψει σ’ Αυτόν για να βρει την σίγουρη και την πολυπόθητη ειρήνη που μάταια ζητάει μακριά απ’ Αυτόν. Η πραγματική ειρήνη είναι πρόσωπο. Είναι ο Θεάνθρωπος Κύριος της ζωής και του θανάτου. Ο Μόνος που έχει αποδειχτεί ότι έχει την ειρήνη και μπορεί να τη δώσει σ’ όσους Του τη ζητούν.

Ο Θεάνθρωπος, στο σύγχρονο αγχώδη άνθρωπο, δίνει τη δική Του ειρήνη, όχι όπως ο κόσμος τη δίνει. Στους ταραγμένους μαθητές Του, όπως και σε κάθε ταραγμένο, λέει: «Ειρήνη σας αφήνω, τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δεν σας τη δίνω εγώ όπως τη δίνει ο κόσμος» (Ιωάν. 14:27). Η ειρήνη που δίνει ο Θεάνθρωπος είναι γνήσια, εσωτερική, βαθιά, μόνιμη και απαλλαγμένη από την ανθρώπινη αδυναμία. Την ειρήνη αυτή τη ζει κάθε συνειδητός χριστιανός. Είναι η ειρήνη του Θεού. Η ειρήνη της ψυχής και της συνείδησης, ο ουρανός στην καρδιά του ανθρώπου του Θεού. Είναι η ειρήνη που κάνει κάθε φορτίο της ζωής ελαφρό, κάθε δυσκολία, ευκολία, κάθε αδύνατο, δυνατό.

Η υπερφυσική θεϊκή και ουράνια ειρήνη του Θεού, είναι ο φύλακας και ο φρουρός κάθε σύγχρονης επίθεσης στον ιερό χώρο της καρδιάς του συνειδητού χριστιανού. Ο Απόστολος Παύλος γράφει: «Η ειρήνη του Θεού, που είναι ασύλληπτη στο ανθρώπινο μυαλό, θα διαφυλάξει τις καρδιές και τις σκέψεις σας κοντά στον Ιησού Χριστό» (Φιλιπ. 4:7). Αυτή είναι η μοναδική και υπέροχη αλήθεια. Η ειρήνη του Θεού ξεπερνά κάθε ανθρώπινη σύλληψη. Δεν υπάρχει πιο αισιόδοξο μήνυμα για τον σύγχρονο ταραγμένο άνθρωπο. Δεν είναι μια απλή ανθρώπινη ειρήνη κατανοητή στο μυαλό του ανθρώπου. Είναι η ειρήνη του Θεού που έφερε ο Κύριος Ιησούς Χριστός με το λυτρωτικό Του έργο πάνω στο σταυρό. Εκεί στο σταυρό συμφιλίωσε μια για πάντα τον άνθρωπο με το Θεό. Η συμφιλίωση αυτή γίνεται πραγματικότητα στη ζωή του, όταν ο άνθρωπος με ειλικρινή συντριβή και μετάνοια, με πίστη στο Χριστό και το έργο Του επάνω στο σταυρό, ζητάει τη σωτηρία. Ο Απ. Παύλος βροντοφωνάζει: «Ο Χριστός είναι η ειρήνη μας» (Εφεσ. 2:14,17).

Ο άνθρωπος που ζητάει την ειρήνη Του με μετάνοια και πίστη στο Χριστό, γίνεται ένας καινούργιος άνθρωπος. Με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος που έχει «σκηνώσει» μέσα του δεν φοβάται τις καταστρεπτικές δυνάμεις της κατάθλιψης και του άγχους. Ενώ κι αυτός, όπως όλοι οι άνθρωποι, βομβαρδίζονται με τις ίδιες αρνητικές και καταστρεπτικές πιέσεις της σύγχρονης ζωής, νιώθει μέσα του τη θεϊκή δύναμη της ειρήνης του Θεού να τον φυλάγει, να τον προστατεύει και να τον κρατάει ήρεμο. Ο άνθρωπος του Θεού, ο καινούργιος και αναγεννημένος από το Άγιο Πνεύμα άνθρωπος, έχει μια εσωτερική γαλήνη που δεν συλλαμβάνεται με το ανθρώπινο μυαλό και δεν εκφράζεται με ανθρώπινα λόγια. Έχει την ειρήνη του Θεού που δεν είναι γήινη, αλλά ουράνια από το Θεό δοσμένη σε κάθε ειλικρινά μετανοημένο άνθρωπο. Την ειρήνη αυτή χρειάζεται απαραίτητα ο σύγχρονος ταραγμένος άνθρωπος.

Μιχάλης Κανταρτζής

Ιούλιος - Αύγουστος 2019

ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Εξομολόγηση

Καθώς αλλάζει η εποχή αποφάσισα να μπω στο δωμάτιό μου και να δω τι αλλαγές μπορούν και πρέπει να γίνουν. Αρχίζοντας από τα συρτάρια, διαπίστωσα πως είχαν μέσα πολλά «άχρηστα» αντικείμενα, αντικείμενα που κάποτε είχαν αξία. Σκόνη, υγρασία, φθορά ...

Ωωωω, ξάφνου προβάλλει μια φωτογραφία ... αναμνήσεις παρελθόντος ... συναισθήματα χαράς και λύπης ... και βγαίνουν στην επιφάνεια της ψυχής μου όλα όσα συνόδευσαν εμπειρικά τις αναμνήσεις αυτές. Χαρές, αλλά και πίκρες, θυμοί, στεναχώριες. Αυτός μου έκανε πολύ κακό ... και ακόμα δεν τον έχω συγχωρήσει. Αυτός μού έδωσε μεγάλη χαρά ... άραγε τι να κάνει αυτή η ψυχή; Πω πω, σκόνη. Κάτι πρέπει να κάνω. Κάνω ένα βήμα πίσω, ώστε να έχω καλύτερη οπτική του χώρου και διαπιστώνω πως το δωμάτιό μου είναι γενικά ένα αχούρι. Πώς ζούσα εδώ μέσα; Δεν είναι δυνατόν αυτό το δωμάτιο να είμαι εγώ, είπα μέσα μου.

Και καθώς διαλογιζόμουν τα λόγια αυτά, συνειδητοποίησα πως δυστυχώς αυτός είμαι. Αυτό το δωμάτιο είναι η έκφρασή μου, η εικόνα μου ... απηχεί πλήρως το ποιος είμαι. Μα δεν θέλω να ζώ εδώ μέσα, δεν θέλω να είμαι έτσι, δεν μου αρέσω.

Αποφάσισα λοιπόν, να πάρω ένα περιοδικό διακόσμησης, να εμπνευστώ από τις προτάσεις δωματίων από «αυτούς που ξέρουν πώς να στολίσουν ένα δωμάτιο σωστά» και να ταιριάζει σε μένα. Με χαρά λοιπόν ξεφύλλιζα το περιοδικό, ιδέες πολλές, προτάσεις πανέμορφες. Καθώς ο νους περιδιάβαινε στις σκέψεις και τις εικόνες, αναρωτήθηκα ... Άραγε μπορώ να υποστηρίξω αυτές τις προτάσεις ή θα ξαναγίνει το δωμάτιό μου όπως πριν, αφού εγώ παραμένω αμελής, ανοικοκύρευτος και αδιάφορος; Εγώ δεν κατάντησα το δωμάτιό μου σε αυτή την κατάσταση;

Επειδή, δεν έβρισκα λύση, αποφάσισα να πάω στον ειδικό, να μου πει τι πρέπει να κάνω και να γίνει το δωμάτιό μου όμορφο, φωτεινό, ευάρεστο στον κάθε επισκέπτη και κυρίως να με εκφράζει, να είναι η υλική προέκταση της ψυχής μου.

Πήγα στον «ειδικό» με σκοπό να μπει ένα τέλος στην ακαταστασία του «δωματίου» μου, να πεθάνει το παρελθόν μου και να αναγεννηθώ εσωτερικά, να γεμίσει η ζωή μου Φως, χαρά, χρώμα, Ζωή. Να ζήσω ελεύθερος από σκόνη, υγρασία, βρωμιά και δυσωδία.

Για να γίνει αυτό έπρεπε να “πετάξω” όλα τα παλιά, τα φθαρμένα, τα άχρηστα, να καθαρίσω το χώρο από τις βρωμιές και τις σκόνες, αχ αυτή η σκόνη, παντού τρυπώνει, παντού βρίσκεται. Ο «διακοσμητής μου» πρότεινε τον τρόπο. Να πετάξω τα παλιά. Ήταν τόσο εύκολο, τα πήρε ο ίδιος. Τι ευλογία, τι ευτυχία, λύτρωση πραγματική, το είχα βάρος, γιατί δεν ήξερα πως θα πετάξω από πάνω μου όλη αυτή τη «σαβούρα». Και μου πρότεινε λύσεις θεϊκές, λύσεις πανέμορφες, λύσεις ιδανικές. Λυτρώθηκα, φύσηξε νέος άνεμος στην ψυχή μου, φωτίστηκε το δωμάτιό της, η καρδιά μου, απέκτησε χάρη, απέκτησε χρώμα, ζωντάνια.

Τώρα μάλιστα, το δωμάτιό μου, η ψυχή μου δηλαδή, αρχίζει και μοιάζει με αυτά που είδα στο ειδικό βιβλίο διακόσμησης, τους Αγίους, όπως αυτοί στολίζουν την Εκκλησία, με τον ειδικό διακοσμητή, τον πνευματικό μου, να βάζει στη μέση της ύπαρξής μου τον δωροδότη όλων αυτών των αλλαγών, τον Σωτήρα Χριστό.

«Η μετάνοια είναι μια αδιάκοπη επιστροφή στον Θεό, μια διαρκής αναζήτηση και εύρεση, εύρεση και αναζήτηση του Αγαπημένου. Είναι μια μόνιμη επιθυμία κι ένας πόθος δριμύς, που συνοδεύει ως τη θύρα της Βασιλείας, όσους με αίσθηση της αμαρτωλότητάς τους και αποδεσμευμένοι από το ατομικό τους θέλημα, ζητούν να φτάσουν στην αγάπη, εκεί όπου ο Θεός είναι «τα πάντα τοις πάσι» εκεί όπου η παρουσία του Θεού κάνει τα πάντα αληθινά παρόντα, ελεύθερα και ζωντανά, γιατί μόνο αυτή η παρουσία νικά το κενό, το μηδενισμό και το θάνατο του ανθρώπου (π. Μιχάλης Καρδαμάκης, Ορθόδοξη πνευματικότητα, Άσκηση και μετάνοια).

Όπως, λοιπόν, φροντίζουμε τον υλικό μας χώρο, το σπίτι μας, όπως φροντίζουμε για την ενδυμασία μας, την σωματική μας υγεία και τρέχουμε να πάρουμε συμβουλές και φάρμακα από τους ειδικούς, πολύ περισσότερο οφείλουμε στην ίδια μας την ψυχή να της δώσουμε τη φροντίδα που χρειάζεται: «Έχοντας, λοιπόν, γύρω μας μια τόσο μεγάλη στρατιά μαρτύρων, ας τινάξουμε από πάνω μας κάθε φορτίο, και την αμαρτία που εύκολα μας εμπλέκει, κι ας τρέχουμε με υπομονή το αγώνισμα του δύσκολου δρόμου, που έχουμε μπροστά μας» (Εβρ. 12:1).

Να προσέλθουμε στο εξομολογητήριο όχι ως δικαστήριο, αλλά ως το χώρο που θα αφήσουμε εκεί τις αμαρτίες μας, τις έγνοιες μας, τα φορτία τις ψυχής μας και να λάβουμε τις απαραίτητες οδηγίες από τον πνευματικό μας για να γίνει η ψυχή μας όμορφη, ευάρεστη, φωτεινή και ευωδιαστή, σύμμορφη της εικόνας του Ιησού Χριστού.

Αντώνιος Βοναζούντας, Κατηχητής

Μάιος - Ιούνιος 2019

ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η Χαρά

Η πολυδιάστατη, πολύπλευρη και πολυάσχολη σύγχρονη ζωή έχει καταδικάσει τον άνθρωπο να ζει χωρίς την αληθινή πηγαία και γνήσια χαρά. Ο σύγχρονος άνθρωπος νομίζει ότι χαίρεται όταν γλεντάει και διασκεδάζει. Έρευνες, όμως, πάνω στο θέμα αυτό έδειξαν ότι και στις διασκεδάσεις και στα γλέντια ο άνθρωπος προσποιείται πως χαίρεται. Η σύγχρονη ευημερία, η πολυάσχολη ζωή, οι καθημερινές απαιτήσεις και η ακόρεστη επιθυμία για επιδείξεις, για ανέσεις, για περισσότερα υλικά αγαθά, έχουν απογυμνώσει τον άνθρωπο από τη χαρά και τον έχουν φορτώσει με άγχη, καταθλίψεις, μελαγχολίες και στεναχώρια.

Η ζωή όμως που δίνει ο Θεός σε κάθε έναν που Τον πλησιάζει με μετάνοια και πίστη είναι η πιο υπέροχη ζωή που υπάρχει στον πλανήτη μας. Ένα θαυμαστό χαρακτηριστικό της ζωής αυτής είναι η χαρά, που μόνον ο Ιησούς Χριστός έχει.

Το πρώτο μήνυμα που ήρθε με τους αγγέλους από τον ουρανό στη γέννηση του Ιησού Χριστού ήταν: «Σας φέρνω ευχάριστα νέα που θα προξενήσουν χαρά μεγάλη σε όλο το λαό: γεννήθηκε σήμερα στην πόλη Δαβίδ για σας Σωτήρας, που είναι ο Χριστός Κύριος» (Λουκ. 2:10,11).

Η μοναδική χαρά που φέρνει ο Ιησούς Χριστός σε κάθε άνθρωπο, είναι η χαρά της εσωτερικής ελευθερίας. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να νιώσει την πραγματική χαρά αν δεν αδειάσει απόλυτα από όλα τα κακά που τον κρατούν δεμένο στη δυστυχία. Η χαρά είναι αποτέλεσμα εσωτερικού καθαρισμού του ανθρώπου από το Θεό και όχι αποτέλεσμα διασκεδάσεων, κοσμικών επιδείξεων, δόξας, φήμης και πλούτου.

Ο Ιησούς Χριστός στον καθένα που Τον ζητά και Τον πιστεύει ως Σωτήρα του και Κύριό του, λαμβάνει τέτοια χαρά που ποτέ δεν στερεύει. Το μήνυμα αυτό της χαράς το πήραν και οι Άγιοι Απόστολοι και το έκαναν σύνθημα. Έτσι ο Απ. Ιωάννης λέει: «Και ταύτα γράφωμεν προς εσάς δια να είναι πλήρης η χαρά σας» (Α΄Ιωάν. 1:4). Ο Απ. Παύλος τονίζει στους Φιλιππησίους Χριστιανούς: «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε, πάλιν θα σας πω, χαίρετε» (Φιλιπ. 4:4). Ο Χριστιανισμός είναι η μοναδική θρησκεία της χαράς χωρίς όρια. Γιατί η πηγή της είναι Αυτός ο ίδιος ο Θεός που είναι η χαρά.

Η χριστιανική χαρά βρίσκεται στη δύναμη και στην αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Η χριστιανική χαρά βασίζεται στον τέλειο καθαρισμό που ο Παντοκράτορας κάνει στη ζωή του μετανοημένου ανθρώπου. Η χριστιανική χαρά βασίζεται στην αναγέννηση που φέρνει ο Κύριος των Κυρίων στον άνθρωπο και στη νέα ζωή που βάζει το Πανάγιο Πνεύμα Του. Και όλα αυτά δεν είναι λόγια. Είναι αλήθεια. Είναι ζωντανή εμπειρία της Εκκλησίας δύο χιλιάδες χρόνια τώρα.

Η χαρά, λοιπόν, αποκτάται με αναγνώριση της αποτυχίας του ανθρώπου να βρει τη χαρά μόνος του και με πίστη στο Θεό ως το Μόνο που μπορεί να δώσει τη χαρά. Ζήτησε έτσι τη χαρά από το Θεό και θα την πάρεις. Έχεις απόλυτη ανάγκη από τη χαρά του Θεού.