Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2019
«Και επί γης ειρήνη…»
Σε λίγο, όλος ο χριστιανικός κόσμος, από την μια άκρη της γης μέχρι την άλλη, θα γιορτάσει το μεγαλύτερο γεγονός της ανθρωπότητας, τη γέννηση του Ιησού Χριστού, του Σωτήρα του κόσμου.
Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της ειρήνης, είναι «η παγκόσμια ημέρα των γενεθλίων της ειρήνης». Ήδη ο προφήτης Ησαΐας μίλησε για την έλευση του «Άρχοντα της ειρήνης» και την αιώνια ειρήνη που Αυτός θα φέρει: «Και της ειρήνης Αυτού ούκ έστιν όριον» (Ησ. 9:7).
Κατά τη νύχτα των Χριστουγέννων ο ύμνος των αγγέλων είναι σαφής: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». Ο άρχων της ειρήνης είναι ο Χριστός και αργότερα κατά τη διάρκεια της παρουσίας Του στη γη θα πει «την ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν». Η ειρήνη του Θεού κατέβηκε από τους ουρανούς και τοποθέτησε τη θεϊκή της ανάσα επάνω στη γη μας. Και φέτος, την άγια νύχτα, ο αγγελικός ύμνος της ειρήνης θα αντηχήσει σ’ όλη τη γη. Προβάλλει όμως το ερώτημα: Πού είναι σήμερα η ειρήνη που έφερε στον κόσμο ο Χριστός; Η ειρήνη είναι υπέρτατη ηθική αξία, γιατί προστατεύει από τον όλεθρο το πολυτιμότερο αγαθό μας, την ίδια μας τη ζωή.
Οι λαοί ξεσηκώνονται ο ένας εναντίον του άλλου. Υπάρχουν σ’ όλο τον κόσμο εξεγέρσεις, αναστατώσεις, καταστροφές, πυρκαγιές, σεισμοί και άλλα φαινόμενα καταστρεπτικά, που πλήττουν την ανθρωπότητα. Πού υπάρχει, λοιπόν, σήμερα η ειρήνη, που τόσο υμνήθηκε και θεωρείται ευλογία Θεού; Κι αυτό γιατί στην εποχή μας υπάρχει κρίση ανθρωπισμού. Η μόνιμη εγκαθίδρυσή της αποτελεί κορυφαία εκδήλωση ανθρωπισμού.
Οι ανθρώπινες σχέσεις περνούν μεγάλη κρίση στην εποχή μας. Η αδιαφορία για τον πλησίον, η αποξένωση, τα φαινόμενα βίας και εγκληματικότητας, δείχνουν πως η ανθρώπινη ύπαρξη ελάχιστα υπολογίζεται. Ο ανταγωνισμός μεταξύ διεθνών οικονομικών οργανισμών, η επεκτατική πολιτική των μεγάλων κρατών, ο εθνικισμός πολλών λαών, ο θρησκευτικός και ιδεολογικός φανατισμός, τα τεράστια συμφέροντα των πολεμικών βιομηχανιών, είναι μερικοί από τους λόγους που οδηγούν σε πολεμικές καταστάσεις. Αν μπορούσαν όλα αυτά τα υπέρογκα ποσά που δαπανώνται για πολεμικούς σκοπούς, να χρησιμοποιηθούν για ειρηνικά έργα, θα έλυναν προβλήματα σοβαρά που μαστίζουν την ανθρωπότητα.
Από την αρχαία εποχή ο άνθρωπος αισθανόταν φόβο και αποτροπιασμό για τον πόλεμο. Κατά τον Ηρόδοτο, τον πατέρα της Ιστορίας, ο πόλεμος έχει χαρακτηριστεί ανοησία και ηλιθιότητα: «Ουδείς ούτως ανόητός εστιν, όστις πόλεμον προ ειρήνης αιρείται», δηλ. Κανείς δεν είναι τόσο ανόητος, ώστε να προτιμάει τον πόλεμο από την ειρήνη, τονίζει ο ιστορικός μας.
Ο Θουκυδίδης πάλι, μιλώντας για τον εμφύλιο πόλεμο στην Κέρκυρα, τονίζει ότι ο πόλεμος είναι «βίαιος διδάσκαλος πάντων». Η Αγία Γραφή αναφέρει ως βασικό αίτιο του πολέμου την αποστασία μας από τον Θεό.
Η ειρήνη δεν είναι υπόθεση μόνο των μεγάλων της γης. Είναι ευθύνη προσωπική του καθενός μας. Να απαγορεύουμε στον εαυτό μας πράξεις βίας. Να είμαστε ειρηνικοί με τους συνανθρώπους μας. Να εμποδίσουμε κάθε αντιπαλότητα και να ειρηνεύουμε τις διχόνοιες.
Φωτεινή Ηλιοπούλου - Εκπαιδευτικός