Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2016
Μια ακόμη εποχή του χρόνου έφθασε, που έχει τις δικές της ομορφιές και χάρες. Τα δένδρα σιγά-σιγά άρχισαν να ρίχνουν τα φύλλα τους, αφήνοντας γυμνά τα κλαδιά. Τα δειλινά έρχονται πιο νωρίς, η ημέρα μικραίνει. Όλοι πια μετά τις καλοκαιρινές διακοπές έχουν γυρίσει στις εργασίες τους, ανανεωμένοι από την χαλάρωση και την ξεκούραση της εξοχής.
Γεγονότα άσχημα, παγκόσμια σημάδεψαν και αυτό το καλοκαίρι. Είναι ευθύνη όλων μας να αλλάξουμε πολλά πράγματα και για μας και για τους συνανθρώπους μας. Η ροή της καθημερινής μας ζωής είναι σχεδόν η ίδια, με τα προβλήματα, τις δυσκολίες και τις λίγες χαρές της. Πρωταγωνιστές είμαστε εμείς οι άνθρωποι, ενώ η παρουσία και η χάρη του Θεού είναι χθες και σήμερα η ίδια, είναι αναλλοίωτη μέσα στους αιώνες. Εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε με δυνατή θέληση καθημερινά τη ζωή μας, ευθυγραμμίζοντας τις πράξεις μας με το θέλημα του Θεού.
Σήμερα ο άνθρωπος βρίσκεται σε σύγχυση και προσπαθεί να δικαιολογήσει τις πράξεις του με τη δική του φιλοσοφία. Η ζωή από τη φύση της είναι δύσκολη. Όμως ο “οδοδείκτης” είναι σαφής: «Εγώ ειμί η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή» θα μας υπενθυμίζει πάντα ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο αρχηγός της πίστεώς μας.
Οι αρχές που μας παρέδωσε είναι σαφείς, ολοκληρωμένες και αναλλοίωτες. Να συντονιζόμαστε πάνω σε αυτές είναι βέβαια δύσκολο. Χρειάζεται θέληση εκ μέρους μας μεγάλη, αλλά και η χάρη του Θεού να μας σκεπάζει. Ας θυμηθούμε τα λόγια του Χριστού: «Τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστί».
Μέσα στην πολύβουη σύγχρονη μεγαλούπολη, η σκληρότητα της ζωής μάς κάνει κάποιες φορές να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στα προβλήματα των συνανθρώπων μας. Και δεν είναι μόνον οι υλικές ανάγκες που μπορούμε να υπηρετήσουμε. Πολλοί μοναχικοί άνθρωποι έχουν εξίσου ανάγκη επικοινωνίας και λόγων παρηγορητικών.
Αν ζει ο Χριστός μέσα μας, οι θλίψεις και τα προβλήματα δεν μας γονατίζουν. Η ειρήνη βασιλεύει μέσα μας, δεν κλεινόμαστε στον εαυτό μας, αδιαφορώντας για όσα γίνονται γύρω μας. Με συνεχή προσευχή πίστης και αγάπη Θεού μπορούμε να ζήσουμε νικηφόρα και άφθονη πνευματική ζωή.
Ας κάνουμε τα σχέδιά μας τη νέα εκκλησιαστική χρονιά, που αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρίου. Ας δυναμώσουμε τη θέλησή μας και μάλιστα σε μία τόσο κρίσιμη εποχή, πνευματικά και οικονομικά, για να πραγματώσουμε την αποστολή μας σ’ αυτόν τον κόσμο. Μην ξεχνάμε ότι η ζωή μας είναι ένα «πέρασμα», μία «γέφυρα» για τον τελικό προορισμό μας. Ας την αξιοποιήσουμε χρησιμοποιώντας με σοφία και σύνεση το χρόνο μας.
Ευλογημένη εκκλησιαστική χρονιά!
Ηλιοπούλου Φωτεινή, Εκπαιδευτικός
Η Άμπελος και τα Κλήματα
«Εγώ είμαι το αληθινό κλήμα, κι ο Πατέρας μου είναι ο αμπελουργός. Κάθε κληματόβεργα πάνω μου που δεν κάνει καρπό την κόβει και κάθε κληματόβεργα που κάνει καρπό την κλαδεύει, για να καρποφορήσει περισσότερο. Εσείς είστε κιόλας κλαδεμένοι και καθαροί εξαιτίας των όσων σας έχω διδάξει. Μείνετε ενωμένοι μαζί μου. Τότε θα ’μαι κι εγώ ενωμένος μαζί σας. Όπως η κληματόβεργα δεν μπορεί να καρποφορήσει από μόνη της, αν δεν είναι ενωμένη με το κλήμα, το ίδιο κι εσείς αν δε μείνετε ενωμένοι μαζί μου. Εγώ είμαι το κλήμα, εσείς οι κληματόβεργες. Εκείνος που μένει ενωμένος μαζί μου κι εγώ μαζί του, αυτός δίνει άφθονο καρπό, γιατί χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε. Αν κάποιος δεν μένει ενωμένος μαζί μου, θα τον πετάξουν έξω σαν την κληματόβεργα, και θα ξεραθεί. Τις βέργες αυτές τις μαζεύουν, τις ρίχνουν στη φωτιά, και καίγονται. Αν μείνετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου μείνουν ζωντανά μέσα σας, ό,τι θελήσετε ζητήστε το και θα σας δοθεί. Μ’ αυτόν τον τρόπο φανερώνεται η δόξα του Πατέρα μου: Όταν εσείς δώσετε άφθονο καρπό κι αποδειχθείτε έτσι μαθητές μου».
(Κατά Ιωάννην 15:1-8)
