Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2021

Οι Δουλειές Του Σπιτιού Μοιράζονται

Η διαμόρφωση και οι ανάγκες της σύγχρονης ζωής, πραγματικές και μη, έχουν αναγκάσει τη γυναίκα που πολλές φορές είναι και μητέρα, να εργάζεται έξω από το σπίτι. Έτσι, είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτή να σηκώνει όλο το βάρος των εργασιών του σπιτιού. Όταν, λοιπόν, εργάζονται και οι δύο γονείς, και οι δύο είναι υπεύθυνοι για τις σπιτικές δουλειές. Υπολογίζεται ότι η εργαζόμενη γυναίκα, σύζυγος και μητέρα, εξακολουθεί να κάνει το 80 - 90% των εργασιών του σπιτιού. Αυτό είναι τρομερό φορτίο, που προκαλεί μεγάλη ταραχή και ισορροπία μιας οικογένειας, υπονομεύοντας την ειρήνη και την ενότητα στο σπίτι.

Ο άντρας που είναι συνηθισμένος πριν από το γάμο να μη βοηθάει στο σπίτι, θα πρέπει να ξεπεράσει τα κοινωνικά και ψυχολογικά του προβλήματα και εμπόδια και ν’ αρχίσει να σηκώνει ένα μέρος από τις δουλειές του σπιτιού.

Η παλαιά νοοτροπία ότι το νοικοκυριό είναι γυναικεία δουλειά πρέπει να ξεχαστεί. Είναι αδύνατον στη γυναίκα να τα βγάλει πέρα δουλεύοντας έξω από το σπίτι και φροντίζοντας επίσης και για τις δουλειές του σπιτιού. Ο μύθος που παλαιότερα επικρατούσε ήταν, ότι οι άνδρες δεν μπορούν να κάνουν τις πολλές δουλειές. Κι όμως γίνονται εξίσου καλά και από αντρικά χέρια. Δουλεύοντας κι οι δυο στο σπίτι μοιράζονται τις δουλειές, ενώ βοηθώντας ο ένας τον άλλον και πιο κοντά έρχονται και πιο γρήγορα τελειώνουν. Έτσι, μπορούν να εξοικονομήσουν χρόνο, που θα τον ξοδεύουν σε κοινή επαφή και επικοινωνία μεταξύ τους, αλλά και με τα παιδιά τους.

Μία από τις μεγαλύτερες οικογενειακές φροντίδες είναι το μεγάλωμα των παιδιών. Ο σπουδαιότερος λόγος που η ανατροφή των παιδιών είναι ευθύνη και των δύο γονιών είναι το γεγονός ότι τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο, άσχετα αν είναι βρέφη, παιδιά, έφηβοι ή νέοι. Είναι τρομερό στη σημερινή κοινωνία ο πατέρας να ξοδεύει πολύ λίγο χρόνο την ημέρα με το βρέφος του. Το παιδί μαθαίνει και αναγνωρίζει τη φροντίδα των γονιών. Οι Γερμανοί, την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πήραν 100 βρέφη από Εβραίες μανάδες, τα έκλεισαν σε μια κλινική και έδωσαν εντολή στις νοσοκόμες να τα ταΐζουν, να τα αλλάζουν, να φροντίζουν όλες τις ανάγκες τους, χωρίς να τους λένε ούτε μία λέξη. Τα αποτελέσματα ήταν και τα 100 βρέφη να πεθάνουν από μαρασμό.

Ο Θεός μάς έδωσε τα παιδιά μας για να τα αγαπάμε και να τα μεγαλώνουμε με τη φροντίδα και της μητέρας και του πατέρα. Δεν υπάρχει καλύτερη, αποδοτικότερη, ωφελιμότερη επένδυση για τον πατέρα και τη μητέρα από το να προσφέρουν το χρόνο τους στα παιδιά τους από την βρεφική ηλικία.

Μιχάλης Κανταρτζής