Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2016
Η επίδραση του καλού πατέρα είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο κάθε οικογένειας. Τα σοφά του λόγια, η σωστή ζωή και συμπεριφορά του εμπνέουν, περιφρουρούν και εμψυχώνουν την οικογένεια.
Πριν μερικά χρόνια, ένας νέος κατέβηκε από την επαρχία για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο. Κάποιο βράδυ, ένας από τους φίλους του τον προσκάλεσε να πάνε σε καμπαρέ. Ο νέος αρνήθηκε με αποφασιστικότητα. Ο φίλος του παρεξηγήθηκε και του ζήτησε να μάθει το λόγο. Ο νέος του απάντησε: «Μου ζητάς να πάμε κάπου που ξέρω ότι ο πατέρας μου δεν θα ευχαριστηθεί αν το μάθει. Δεν θέλω να κάνω κάτι που θα τον στενοχωρήσει, γιατί εκείνος πάντα μου φέρεται με την καλύτερο τρόπο».
Η σοφή μητέρα εξυψώνει τον πατέρα στα μάτια των παιδιών της και τους εμπνέει σεβασμό σ’ αυτόν. Η πατρική αγάπη και εξουσία κρατάει το σπίτι. Η εξουσία που εφαρμόζεται με αγάπη, πάντοτε έχει άριστα αποτελέσματα. Χωρίς τη βοήθεια της πατρικής εξουσίας ούτε ο νόμος ούτε άλλη εξουσία ούτε το Ευαγγέλιο μπορούν να κρατήσουν την οικογένεια. Ο πατέρας που δεν μπορεί να κυβερνήσει το σπίτι του, δεν μπορεί να λέγεται πατέρας.
Μια φορά σε κάποιο σπίτι ο πατέρας ζήτησε από την εξάχρονη κόρη του να κλείσει την πόρτα. Η μικρή απάντησε: «Δεν την κλείνω». Τότε σηκώθηκε ο ανίκανος, άβουλος και άσοφος πατέρας και την έκλεισε. Θυμάμαι μια φορά στο σπίτι κάποιου γνωστού μου, ο πεντάχρονος μοναχογιός, παρά τις συνεχείς παρατηρήσεις του πατέρα του να σταματήσει να χτυπάει τα πόδια στο πάτωμα, συνέχιζε να το κάνει κοιτάζοντάς μας με ύφος θριάμβου. Ο ανίκανος, άβουλος και άσοφος πατέρας μάς είπε με παράπονο: «Είδες τι μας κάνει»;
Η αναρχία δεν γεννήθηκε στις διαδηλώσεις του όχλου, ούτε φύτρωσε στις κακές παρέες. Το πρόβλημα της υπακοής στους νόμους της κοινωνίας, της πολιτείας και της ηθικής βρίσκεται στα χρόνια της παιδικής ηλικίας. Το παιδί που δεν υπακούει στον πατέρα και στη μητέρα του, δεν πρόκειται να υπακούσει αργότερα στους νόμους του κράτους, της κοινωνίας και του Θεού. Ο Κύριος είπε: «Παιδιά να υπακούετε στους γονείς σας» (Εφεσ. 6:1).Έδινε σε όλους την πηγή και την ευλογία της υπακοής.
Χρειαζόμαστε απαραίτητα πατέρες που δεν θα είναι βάρβαροι και απάνθρωποι, αλλά άντρες πραγματικοί στα παιδιά τους και τρυφεροί στις γυναίκες τους. Δεν χρειαζόμαστε πατέρες, άντρες σκληρούς στις γυναίκες τους και τρυφερούς και αδύνατους στα παιδιά τους.
Μιχάλης Κανταρτζής