Δεν είναι αρκετό να είναι οι γονείς ευσεβείς. Πρέπει να μην καταπιέζουν τα παιδιά, για να τα κάνουν καλά παιδιά με τη βία. Είναι δυνατό να διώξουμε τα παιδιά από τον Χριστό, όταν ακολουθούμε τα της θρησκείας με εγωισμό. Μην τα εξαναγκάζετε να σας ακολουθούν στην Εκκλησία. Μπορείτε να πείτε: «Όποιος θέλει, μπορεί να έλθει τώρα μαζί μου ή αργότερα». Αφήστε να μιλήσει στις ψυχές τους ο Θεός. Η αιτία που μερικών ευσεβών γονέων τα παιδιά τους, όταν μεγαλώσουν, γίνονται ατίθασα και αφήνουν και την Εκκλησία κι όλα και τρέχουν αλλού να ικανοποιηθούν, είναι αυτή η καταπίεση που τους ασκούν οι «καλοί» γονείς. Οι τάχα «ευσεβείς» γονείς, που έχουν τη φροντίδα να κάνουν τους «καλούς χριστιανούς», μ’ αυτή την αγάπη τους, την ανθρώπινη, τα καταπιέζουν κι έγινε το αντίθετο. Πιέζονται, δηλαδή, όταν είναι μικρά τα παιδιά, κι όταν γίνουν δεκαέξι χρονών, δεκαεφτά, φθάνουν στο αντίθετο αποτέλεσμα. Αρχίζουν από αντίδραση να πηγαίνουν με παλιοπαρέες και να λένε παλιόλογα.

Ενώ, όταν αναπτύσσονται μέσα στην ελευθερία, βλέποντας συγχρόνως το καλό παράδειγμα των μεγάλων, χαιρόμαστε να τα βλέπουμε. Αυτό είναι το μυστικό, να είσαι καλός, να είσαι άγιος, για να εμπνέεις, να ακτινοβολείς. Η ζωή των παιδιών φαίνεται να επηρεάζεται από την ακτινοβολία των γονέων. Επιμένουν οι γονείς: «Άντε να εξομολογηθείς, άντε να μεταλάβεις, άντε να κάνεις εκείνο». Τίποτα δεν γίνεται. Ενώ βλέπει εσένα. Αυτό που ζεις, αυτό που ακτινοβολείς. Ακτινοβολεί ο Χριστός μέσα σου; Αυτό πηγαίνει στο παιδί σου. Εκεί βρίσκεται το μυστικό. Κι αν γίνει αυτό όταν το παιδί είναι μικρό σε ηλικία, δεν θα χρειασθεί να κοπιάσει πολύ όταν μεγαλώσει.

(Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου)