Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015

Κάποτε επισκεφτήκαμε τον Γέροντα Θεόκλητο στο ακροατήριό του, που ήταν απέναντι από τη Μονή Διονυσίου και εκεί ησύχαζε και προσευχόταν και του κάναμε μια ερώτηση: «Γέροντα, γιατί φεύγουν από αυτή τη ζωή μερικοί ευλαβείς, καλοί, ειρηνικοί κι ευλογημένοι άνθρωποι και μένουν στη ζωή άνθρωποι με εγκλήματα, με απάτες και αμαρτίες»; Και απάντησε ο Γέροντας Θεόκλητος: Παιδιά μου, ο Άγιος Αντώνιος ρώτησε αυτό το ερώτημα εις τον Θεόν και του απάντησε ο Θεός: «Αντώνιε, τα σα περιεργάσου και μη τα αλλότρια»: Κοίταξε τα δικά σου θέματα και μην προσπαθείς να ερευνήσεις τα κρίματα του Θεού. Και ο Άγιος Βασίλειος ρώτησε τον Θεό: «Θεέ μου, γιατί γίνονται αυτές οι αδικίες»; Και άκουσε φωνή από τον Θεό: «Βασίλειε, τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος. Όπως δεν μπορούμε να δούμε στο βάθος της θάλασσας, έτσι δεν μπορούμε να διακρίνουμε τις ενέργειες του Θεού».

Και συμπλήρωσε ο Γέρων Θεόκλητος με τη φράση του Απ. Παύλου: «Ημίν τοις πιστοίς εδόθη ου μόνον το εις αυτόν πιστεύειν, αλλά και του υπέρ Αυτού πάσχειν»: Σε εμάς τους πιστούς που λατρεύουμε τον αληθινό Θεό και όχι ξύλα, πέτρες, φεγγάρια και ουράνια σώματα, μας δόθηκε, όχι μόνο αληθινή πίστη, αλλά και το πάσχειν υπέρ Αυτού. Χριστιανός ο οποίος δεν απογοητεύεται, δεν αγανακτεί, δεν υβρίζει τον Θεόν για τα οδυνηρά της ζωής, είναι σαν να υφίσταται μαρτύριον και λογίζεται ως μάρτυρας ενώπιον του Θεού.

Και συνεχίζει ο Γέρων Θεόκλητος: «Είναι μεγάλη αμαρτία η αδικία. Η αδικία πληρώνεται πολύ σκληρά, και όταν αδικήσουμε κάποιον, οφείλουμε από αυτή τη ζωή να ξεπληρώσουμε την αδικία που κάναμε, διότι υπάρχει κίνδυνος να δοκιμαστούμε λόγω αυτής». Και ο Άγιος Ιάκωβος, ο Αδελφόθεος, λέγει στην επιστολή του ότι αυτός που αδικεί, συσσωρεύει άνθρακας εις την κεφαλήν μας, όταν βλέπει κάποιον να κάνει λάθος, να κάνει κακό, λέει: «Τον καημένο». Δηλαδή, είναι μια ερμηνεία αυτού του οποίου λέγει ο Άγιος Ιάκωβος ο αδελφόθεος, ότι όταν αδικούμε, στην πραγματικότητα αδικούμε τον εαυτό μας.