Μάρτιος - Απρίλιος 2022
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ
Θέλεις να γεννηθείς άνωθεν;
Η άνωθεν γέννηση είναι η αναγέννηση που κάνει ο Θεός στη ζωή του ανθρώπου, ο οποίος ειλικρινά μετανοεί για την αμαρτωλή του ζωή και πιστεύοντας στο έργο του Χριστού στο Σταυρό, επιθυμεί να γίνει συνειδητό και ενεργό μέλος της Εκκλησίας, που είναι το Θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας περιγράφουν αυτή την ξαναδημιουργία του ανθρώπου με τα παρακάτω λόγια: «Ανόρθωση, αποκατάσταση, αναστοιχείωση, μεταποίηση, αναπτέρωση, ανάπλαση, αναμόρφωση, ανακαίνιση, καινή κτίση, ανακεφαλαίωση, αναγέννηση, νέα ζωή, αληθινή ζωή» (Βλέπε Φωνή Κυρίου, 10-11-1985).
Ο σύγχρονος άνθρωπος καλείται υπεύθυνα να διαλέξει: Ή να συνεχίζει να ζει, όπως ζει, μακριά από τον Θεό και να πληρώνει κάθε μέρα το κόστος της εκλογής του ή να πει: «Τέρμα στη ζωή αυτή. Στρέφομαι στον Χριστό και ζω σύμφωνα με τις εντολές Του».
Γράφει πάνω σ’ αυτό η Φωνή Κυρίου της 22-2-1989: «Όπως ο απ. Παύλος, έτσι και οι Άγιοι γνωρίζουν από προσωπική εμπειρία, ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Σωτήρ του κόσμου. Όποιος έχει προσωπική πείρα της σωτηρίας του Χριστού, όποιος έχει αναγεννηθεί, είναι ο πραγματικός, ο αληθινός, ο γνήσιος Χριστιανός».
Αν ο άνθρωπος δεν αναγνωρίσει ότι, παρά τις επιτυχίες του σε πολλούς τομείς της ζωής του, έχει αποτύχει να ζει ήρεμος, ευτυχισμένος, ικανοποιημένος, χωρίς άγχος και ψυχικά βάρη και δεν ζητήσει τη βοήθεια του Θεού να τον ξαναδημιουργήσει, θα συνεχίσει να ζει στην εσωτερική ψυχική μιζέρια και απόγνωση. Τη στιγμή που ο άνθρωπος σοβαρεύεται, γίνεται μέσα του ένας διανοητικός και συναισθηματικός αγώνας. Ο άνθρωπος αναλογίζεται και αποφασίζει να μετανοήσει, ζητά συγχώρηση και ο Θεός τον συγχωρεί και τον κάνει ένα καινούργιο δημιούργημα. Αποφασίζει με το μυαλό του και με την καρδιά του ν’ αλλάξει ζωή, να στραφεί στον Θεό. Και για να πραγματοποιήσει την απόφασή του αυτή απαιτείται: μετάνοια, λύπη και ντροπή για όσα έκανε και για όποιον αδίκησε, λύπησε ή δεν συγχώρησε. Λύπη, επίσης για τα τόσα χρόνια που έζησε μακριά από τον Θεό, προσβάλλοντας την αγαθότητα του Ουράνιου Πατέρα, την αγάπη του Χριστού που την ζωή Του έδωσε για μας, την χάρη του Αγίου Πνεύματος που επιθυμεί να καθαρίσει τις καρδιές μας, ώστε να κατοικήσει μέσα μας ολόκληρη η Αγία Τριάδα.
Την κραυγή αυτή για τη σωτηρία, τη βλέπουμε και στον άσωτο γιο. Όταν συνήλθε, είπε: «Θα σηκωθώ και θα πάω στον Πατέρα μου και θα του πω: Πατέρα αμάρτησα στον Θεό και σ’ εσένα. Δεν είμαι άξιος πια να λέγομαι γιός σου» (Λουκάς 15: 18-19).
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2022
Η Αναγέννηση
Η ολοκληρωτική Αλλαγή
Πώς ο άνθρωπος αναγεννιέται;
Την απάντηση μας την δίνει η παραβολή του Ασώτου Υιού (Λουκάς 15:11-32). Ο άσωτος γιος κάποια μέρα συνήλθε και αποφάσισε να γυρίσει στον πατέρα του, ομολογώντας την αμαρτία του και ζητώντας από τον πατέρα του να τον συγχωρήσει και να τον δεχτεί. Συγκεκριμένα είπε: «Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω, Πατέρα αμάρτησα» (Λουκάς 15:18). Και αυτό ακριβώς έκανε. Ο πατέρας του, που εδώ μας οδηγεί στον Πατέρα Θεό, τον δέχτηκε και είπε τα καταπληκτικά χαρακτηριστικά λόγια: «Ο γιός μου ήταν νεκρός και αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε» (Λουκάς 15:24). Αυτό που είπε ο πατέρας για τον άσωτο γιό του, ισχύει για τον κάθε άνθρωπο που με μετάνοια και συντριβή επιστρέφει στο ουράνιο Πατέρα Θεό και ζητάει τη σωτηρία του.
Η αναγέννηση του ανθρώπου είναι υπόθεση μιας στιγμής ή μιας μικρής περιόδου. Σε μια στιγμή σώθηκε η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, ο πρώην αρχιτελώνης Ζακχαίος, η Σαμαρείτισσα (η μετέπειτα Αγία Φωτεινή), ο Δεσμοφύλακας των Φιλίππων, ο Ληστής στο σταυρό. Ο Θεός όρισε, ώστε ο άνθρωπος να μετανοήσει για τις αμαρτίες του και την αμαρτωλή στάση του απέναντί Του και με πίστη στο απολυτρωτικό έργο του Χριστού στο σταυρό να ζητήσει τη σωτηρία του. Στην Φωνή Κυρίου 23 Ιανουαρίου 2005 διαβάζουμε: «Δεν υπάρχει αμαρτωλός που να μετανόησε και να μη σώθηκε. Αποκλείεται η απελπισία και η απώλεια για τον αμαρτωλό που πιστεύει στο Χριστό».
Ο αείμνηστος Αρχιμανδρίτης Προκόπιος Παπαθεοδώρου στο βιβλίο του: «Η Σωτηρία υπό το φως της Αγίας Γραφής», σελ. 155, γράφει: «Η Σωτηρία του ανθρώπου είναι χάρις, δωρεά που αποκτάται με την πίστη. Ο Θεός έστειλε τον Υιό Του, ο οποίος με τη θυσία Του μας τακτοποίησε με το Θεό και μας καλεί να πιστέψουμε για να πάρουμε σωτηρία. Αυτή προσφέρεται δωρεάν χωρίς κανένα αντάλλαγμα, παρά μόνο με την αναγνώριση και τη βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητας και ενοχής του ανθρώπου και της ανικανότητάς του να σωθεί μόνος του και δια της πίστης».
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: «Αυτός που δεν δικαιώνεται με τα έργα αλλά με την πίστη, έχει καύχημα προς τον Θεό, ότι χωρίς έργα, ενώ ήταν μυριάδες φορές υπεύθυνος, ο Θεός όχι μόνο τον απάλλαξε από την κόλαση, αλλά και τον έκανε δίκαιο-σωσμένο».
Η σωτηρία, λοιπόν, η αναγέννηση, η άνωθεν γέννηση, είναι προσωπική υπόθεση. Ο μακαριστός πρώην Σεβ. Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Ειρηναίος, στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του λέει: «Το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι η προσωπική αναγέννησή μας, η δυνατότητα να αναγεννηθούμε, να γίνουμε νέοι άνθρωποι και αναγεννημένοι».
Η ζωή μετά την αναγέννηση του ανθρώπου είναι μια ζωή γεμάτη από τον καρπό του Αγίου Πνεύματος: «Αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστοήθεια, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια» (Γαλ. 5:22).
Είναι, λοιπόν, μεγάλη ανάγκη ο σύγχρονος ταλαιπωρημένος άνθρωπος να αναγεννηθεί. Να ζητήσει ταπεινά με μετάνοια και πίστη ο Θεός να τον αναγεννήσει, να τον κάνει έναν καινούργιο άνθρωπο, να έρθει στη ζωή του μια ριζική, θαυμαστή και ολοκληρωτική αλλαγή.
Μιχάλης Κανταρτζής
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2021
Η Αναγέννηση
Η ολοκληρωτική Αλλαγή του ανθρώπου
Ο σύγχρονος άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη για μια ριζική, ολοκληρωτική αλλαγή στη ζωή του. Επιθυμεί να αλλάξει τελείως. Θέλει να γίνουν όλα μέσα του καινούργια, νέα. Καινούργιο μυαλό που θα γεννάει καινούργιες σκέψεις, καινούργια καρδιά γεμάτη με όμορφα συναισθήματα, καινούργιοι πόθοι και επιθυμίες, μια πραγματική ανάσταση ενός καινούργιου κόσμου στη ζωή του.
Την ολοκληρωτική αυτή ανανέωση ούτε η κοινωνία, ούτε κανένα σύστημα, ούτε ο ίδιος ο άνθρωπος μπορεί να την κάνει. Η αλλαγή του ανθρώπου είναι πνευματική υπόθεση. Είναι υπόθεση εσωτερική. Και στον πλανήτη μας δεν υπάρχει δύναμη που να μπορεί να κάνει τον άνθρωπο καινούργιο, με μια πέρα για πέρα καινούργια ζωή. Κάθε μεταρρύθμιση απ’ έξω ή αυτο-μεταρρύθμιση, παρά τις καλές διαθέσεις του ίδιου του ανθρώπου, καταλήγει σε απογοήτευση και αποτυχία.
Η μοναδική δύναμη για ολοκληρωτική αλλαγή του ανθρώπου είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Ο μακαριστός Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος στο περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία Ιαν. - Φεβ. 2000, σελ. 3, γράφει: «Ζωή χωρίς Χριστό είναι ηθική αυτοκτονία, είναι αυτοκαταστροφή, είναι γκρεμός, είναι θάνατος. Ζωή με οδηγό τον Χριστό είναι πρόοδος, είναι χαρά, είναι ανύψωση είναι λύτρωση, είναι βίωση και απόλαυση αληθινής ευτυχίας…
Μονάχα ο Χριστός σώζει, μονάχα ο Χριστός εξημερώνει και εξευγενίζει την ανθρώπινη καρδιά, μονάχα ο Χριστός εκπολιτίζει, μονάχα ο Χριστός ειρηνεύει τις ανθρώπινες κοινωνίες».
Ήρθε, λοιπόν, ο Χριστός στη γη για να κάνει τον άνθρωπο καινούργιο, με μια εντελώς καινούργια ζωή. Τον άνθρωπο βέβαια που θα θελήσει και θα ζητήσει την αλλαγή αυτή.
Στην Αγία Γραφή το γεγονός της ολοκληρωτικής αλλαγής του ανθρώπου παρουσιάζεται ως μια καινούργια γέννηση. Μια γέννηση από πάνω (άνωθεν). Ο Ιησούς Χριστός, στο σοφό Νικόδημο, παρουσίασε την «ξαναγέννηση» αυτή του ανθρώπου με τα παρακάτω λόγια: «Αν δεν γεννηθεί κανείς από πάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία του Θεού» (Ιωάν. 3:3). Ο Νικόδημος ήταν Φαρισαίος, όμως είχε ειλικρινές ενδιαφέρον για την αλήθεια του Θεού. Επισκέφθηκε, λοιπόν, ένα βράδυ τον Ιησού για να ακούσει τη διδασκαλία Του και έτσι άκουσε τα παραπάνω λόγια του Θεανθρώπου, ο οποίος του τόνισε, και το τονίζει και σ’ εμάς σήμερα, ότι η καινούργια ζωή είναι «άνωθεν» ενέργεια, είναι του Θεού και όχι του ανθρώπου. Για να ζήσει κανείς την όμορφη ζωή (τη βασιλεία του Θεού στη γη) θα πρέπει να ξαναγεννηθεί από τον Θεό. Το έργο αυτό της αναγέννησης το επιτελεί το Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το Άγιο Πνεύμα (Γαλάτας 3:2). Και ο άνθρωπος γίνεται καινούργιο δημιούργημα: «Όταν κάποιος ανήκει στο Χριστό είναι μια νέα δημιουργία. Τα παλιά πέρασαν. Όλα έχουν γίνει καινούργια» (Β’ Κορ. 5:17).
Μιχάλης Κανταρτζής
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2021
Μπορείς Να Γίνεις Καινούργιος Άνθρωπος
Το Άγιο Πνεύμα είναι η δύναμη του Θεού που αναγεννά τον άνθρωπο με την πίστη του ανθρώπου και την μετάνοια.
«Με την μετάνοια, η Μαρία η Αιγυπτία βγήκε από την κόλαση την οποία δημιούργησε με την ανήθικη ζωή της και βρήκε την αληθινή χαρά και μετάνοια. Με την μετάνοια θα σωθούμε. Με μια τέτοια μετάνοια, ειλικρινή, συγκλονιστική, αποφασιστική!» (Αντίλογοι από την Γαλιλαία, αριθμ. Φύλ. 58).
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος έγραφε: «Χωρίς τη μετάνοια, η λύτρωση και η σωτηρία που έφερε ο Χριστός μένει ανενεργός. Με τη μετάνοια προσοικειούται ο άνθρωπος, κάνει δική του την εν Χριστώ σωτηρία. Γι΄ αυτό και ο Χριστός καλεί σε μετάνοια. Μετανοείτε, ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουρανών» (Πειραϊκή Εκκλησία, Ιουλ. 2005, σελ. 3).
Το δεύτερο βήμα είναι η πίστη στο Χριστό ως τον μοναδικό Σωτήρα. «Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό και θα σωθείς συ και ο οίκος σου» είπε ο απ. Παύλος στον δεσμοφύλακα των φυλακών (Πράξεις 16:31).
Το περιοδικό «Σωτήρ», 3 Νοεμβρίου 2002 γράφει: «Δια να σωθούμε μας χρειάζεται πίστις, αδίστακτος, ακλόνητος πίστης εις τον Θεάνθρωπον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού, τον μόνον Σωτήρα των ανθρώπων. Η Αγία Γραφή λέει: «Από κανέναν άλλο δεν μπορεί να προέλθει η σωτηρία ούτε υπάρχει άλλο πρόσωπο κάτω από τον ουρανό δοσμένο στους ανθρώπους, με το οποίο πρέπει να σωθούμε» (Πράξεις 4:12).
Ο άνθρωπος Σώζεται με την πίστη και όχι με τα καλά έργα. Τα καλά έργα τα κάνει αφού σωθεί. Το φυλλάδιο της Εκκλησίας «Φωνή Κυρίου» της 23.11.2003 λέει: «Η σωτηρία είναι δώρο του Θεού και όχι κατόρθωμα του ανθρώπου. Σωζόμαστε από τη χάρη του Θεού, δια της πίστεως». Αυτό που συνεισφέρουμε στην υπόθεση της σωτηρίας μας είναι η πίστη. Τα καλά έργα είναι ο φυσικός καρπός της πίστεως. Ο Άγιος Μάρκος ο Αθηναίος λέγει πως τα έργα που κάνουμε για να σωθούμε φαίνονται σαν «εγκλήματα λάμποντα».
Η σωτηρία μας είναι δωρεάν με την μετάνοια και την πίστη.
Όταν λοιπόν, ο άνθρωπος μετανοεί ειλικρινά και με πίστη στο Χριστό ζητάει τη σωτηρία του, τότε το Άγιο Πνεύμα τον αναγεννά σε μια καινούργια άφθονη και πλούσια πνευματική ζωή (Ιωάν. 10:10). Στη ζωή αυτή, την πρώτη θέση κατέχει ο Κύριος και η Εκκλησία. Μέσα στην Εκκλησία, με τους άλλους αναγεννημένους αδελφούς του μετέχει με επίγνωση και συνέπεια στην πνευματική και μυστηριακή της ζωή. Είναι ο συνειδητός Χριστιανός, το ζωντανό μέλος της ενορίας του, ο ταπεινός και ευτυχισμένος υπηρέτης του Κυρίου.
Μιχάλης Κανταρτζής
Ιούλιος - Αύγουστος 2021
Μπορείς Να Γίνεις Καινούργιος Άνθρωπος
Ένας καινούργιος άνθρωπος! Ριζικά αλλαγμένος. Αναγεννημένος. Αυτό είναι το όραμα της χριστιανικής πίστης. Γι’ αυτό σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Χριστός. Γι’ αυτό ίδρυσε την Εκκλησία Του. Γι΄ αυτό κατήλθε το Άγιο Πνεύμα. Όλα υπηρετούν αυτόν τον μεγάλο σκοπό. Όλα αποβλέπουν σε αυτό τον υπέρτατο στόχο. Ο άνθρωπος να γίνει ζωντανή εικόνα του Θεού. Να αναδειχθεί μέτοχος της ζωής του Χριστού.
Αναγεννημένος με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και ενωμένος ο άνθρωπος με τον Ιησού Χριστό πορεύεται πλέον σ’ έναν καινούργιο δρόμο. Μέσα του ρέουν οι χυμοί μιας νέας ζωής, της ζωής του Χριστού. Μπροστά του διανοίγεται μια καινούργια πορεία, την οποία κατευθύνει το θέλημα του Θεού και την φωτίζει άπλετα το Ευαγγέλιο της χαράς και της ελπίδας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι για να γίνουν καινούργιοι άνθρωποι, πρέπει ν’ αλλάξουν οι συνθήκες της ζωής τους. Νομίζουν ότι τα προβλήματα της ζωής τους βρίσκονται έξω από αυτούς. Νομίζουν ότι, αν είχαν περισσότερα χρήματα ή καλύτερη κοινωνική και επαγγελματική θέση, θα ήταν πραγματικά ευτυχισμένοι. Η πείρα όμως διδάσκει ότι όσο καλοί κι αν είναι οι εξωτερικοί παράγοντες, δεν μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο ευτυχισμένο, γιατί δεν έχουν τις δυνάμεις εκείνες που χρειάζεται ο άνθρωπος για να γίνει ένας καινούργιος άνθρωπος. Μόνον όταν εσωτερικά αλλάξει ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει την ειρήνη και τη χαρά, που με τόσους κόπους μάταια μακριά από το Χριστό αναζητεί.
Την ριζική αυτή αλλαγή του ανθρώπου, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, την επιτελεί το Άγιο Πνεύμα. Ο Πατέρας Ειρηναίος λέει: «Χωρίς το Πνεύμα του Θεού δεν μπορούμε να σωθούμε». Επίσης σύμφωνα με τον π. Μακάριο τον Αιγύπτιο: «Με τη δύναμη του Πνεύματος και την πνευματική αναγέννηση έρχεται ο άνθρωπος στα μέτρα του πρώτου Αδάμ και γίνεται καλύτερος απ’ αυτόν, γιατί αποθεώνεται». Ο Ιερός Χρυσόστομος γράφει: «Ενώ είμαστε κενοί γινόμαστε άρτιοι, νεκροί ανιστάμεθα, φθαρτοί μεταβαλλόμαστε σε αφθαρσία, θνητοί μετατρεπόμαστε σε αθανασία γήινη, γινόμαστε ουράνιοι, έχοντας τη γέννηση από τη σάρκα, γινόμαστε πνευματικοί… Ενώ είμαστε σπήλαιο ληστών (δηλαδή παθών) μεταμορφωνόμαστε σε ναό του ζωντανού Θεού, πένητες και πεπερασμένοι συγγενείς και οικείοι του Θεού, συγκοινωνοί και συγκληρονόμοι Του». Το Πανάγιο Πνεύμα, με την αναγεννητική Του δύναμη, «τελειώνει» (ολοκληρώνει) τη νέα δημιουργία και μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε νέα κτίση» (από τη φωνή Κυρίου, 7 Ιουνίου 1998).
Το Άγιο Πνεύμα, λοιπόν, αναγεννά τον άνθρωπο και τον κάνει έναν καινούργιο άνθρωπο. Το κάνει αυτό, όταν ο άνθρωπος μετανοήσει για την αμαρτωλή του ζωή και πιστέψει στον Χριστό ως τον Μοναδικό του Σωτήρα. Μετάνοια και πίστη, δι’ αγάπης ενεργουμένη είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για τη σωτηρία του ανθρώπου.
Μιχάλης Κανταρτζής
Χωρίς Τον Χριστό Δεν Θέλω Τίποτα
«Σταθείτε όλα τα σύμπαντα, όλοι οι υπάρχοντες νόες και όλα τα όντα. Κάτω όλες οι νόες, όλες οι ζωές, όλες οι αθανασίες, όλες οι αιωνιότητες. Διότι όλα αυτά χωρίς τον Χριστό είναι κόλαση. Η μία κόλαση χωρίς τον Χριστό στην άλλη κόλαση.
Η ζωή χωρίς τον Χριστό, ο θάνατος χωρίς τον Χριστό, η αλήθεια χωρίς τον Χριστό, ο ήλιος χωρίς τον Χριστό, τα σύμπαντα χωρίς Αυτόν, όλα είναι μία τρομερή ανοησία, ανυπόφορο μαρτύριο, σισύφειο βάσανο, κόλαση. Και ο Θεός ο ίδιος, αν δεν είναι ο Χριστός είναι κόλαση.
Δεν θέλω, ούτε την αλήθεια χωρίς τον Χριστό, ούτε την δικαιοσύνη χωρίς τον Χριστό, ούτε τον Θεό χωρίς τον Χριστό. Δεν τα θέλω με κανένα τρόπο. Θα δεχτώ κάθε είδους θάνατο. Ας με θανατώσετε με όποιον τρόπο θέλετε, αλλά χωρίς τον Χριστό δεν θέλω τίποτα. Ούτε τον εαυτό μου, ούτε τον ίδιο Θεό, ούτε τίποτα άλλο ανάμεσά μας. Δεν θέλω, δεν θέλω, δεν θέλω».
(Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)