Φεβρουάριος - Μάρτιος 2022
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Η προσευχή λύνει τα προβλήματα
Ο Θεός είναι το μόνο πρόσωπο που ελεύθερα και σε οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να Του μιλήσουμε και να μοιραστούμε μαζί Του τα προβλήματά μας, τις δυσκολίες και τις ανάγκες μας. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην μας καταλάβει. Πάντοτε πρόθυμα και με αγάπη μας δέχεται και μας ακούει με προσοχή. Ο Κύριος ευχαριστιέται πάρα πολύ όταν πηγαίνουμε κοντά Του και προσευχόμαστε σ’ Αυτόν. Πολλά μέρη της Αγίας Γραφής μας τονίζουν τη σπουδαιότητα της επικοινωνίας μαζί Του, για όλα τα θέματα που μας απασχολούν. Σε ορισμένα μάλιστα μέρη, επίμονα μας τονίζει και μάλιστα σε τόνο διαταγής, ότι πρέπει πάντοτε να προσευχόμαστε. Έτσι, ο πρώτος λόγος που προσευχόμαστε, είναι γιατί ο Κύριος μας το ζητάει. Όταν ο Κύριος μας λέγει ότι η προσευχή είναι απαραίτητη για τη ζωή μας, πρέπει να το δεχόμαστε, να υποτασσόμαστε και να το βάζουμε σε καθημερινή πρακτική εφαρμογή.
Στην παραβολή που είπε ο Κύριος για τον άδικο κριτή και τη χήρα (Λουκ. 18:1-8), με πολλή έμφαση από την αρχή ακόμη της παραβολής, τονίζει την ανάγκη που έχουμε για προσευχή. Στο χωρίο 1 λέει: «τους είπε και παραβολή για να τους διδάξει ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχονται και να μην αποκάμνουν». Όσοι από εμάς αγαπάμε τον Κύριο, πρέπει να δεχθούμε τα λόγια αυτά του Κυρίου κατ’ απόλυτο τρόπο. Ο Κύριος μας καλεί πάντοτε να προσευχόμαστε και να μην αποκάμνουμε. Σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας ή της νύχτας, ο νους μας και η καρδιά μας να είναι στον Κύριο. Στην κατάταξη των αξιών και προτεραιοτήτων στη ζωή μας πρέπει να βάλουμε πρώτα την επικοινωνία μας με τον Κύριο. Μόνον έτσι θα στρέψουμε την προσοχή Του στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Έτσι και μόνον έτσι εκφράζουμε την αγάπη μας σ’ Αυτόν. Και σ’ αυτό, πολύ βοηθάει η μονολόγιστη ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με».
Στον Κύριο θα αναπαυθούμε και θα ξεκουραστούμε. Αυτόν και μόνον Αυτόν έχουμε ανάγκη. Στη θερμή επικοινωνία μαζί Του παίρνουμε τη δύναμη που χρειαζόμαστε για μια ζωή, ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε για μια ζωή, την αμαρτία, τον κόσμο της αμαρτίας και τον «πονηρό». Η προσευχή είναι το βαθύτερο, ανώτερο, πλατύτερο και ουσιαστικότερο βίωμα της πνευματικής μας ζωής. Η προσευχή σαν πηγή ζωής, δύναμης και χαράς, κυριαρχούσε πάντοτε στη ζωή των Αγίων. Ο Απ. Παύλος, αναγνωρίζοντας τη μεγάλη ευλογία της προσευχής, γράφει: «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α΄ Θεσ. 5:17). Επομένως, όχι μόνο πρέπει πάντοτε να προσευχόμαστε, αλλά να προσευχόμαστε συνέχεια, ασταμάτητα, «αδιαλείπτως». Το Πνεύμα μας, ο νους μας και η καρδιά μας να είναι στον Κύριο. Μέσα σε τόσες σπουδαίες και αναγκαίες δουλειές μας, να βάλουμε πρώτη την προσευχή. Είτε είμαστε μόνοι μας, είτε στην Εκκλησία ή στο λεωφορείο, στον δρόμο, στη δουλειά μας, πάντοτε και συνέχεια να βρίσκουμε χρόνο να ευχαριστούμε, να δοξάζουμε τον Θεό, να Του εκφράζουμε την αγάπη μας και να Του ζητάμε αυτά που έχουμε ανάγκη. Η προσευχή να διαπεράσει τα βάθη του «είναι» μας. Αυτή εξ άλλου ήταν και είναι η πρακτική των αμέτρητων Αγίων, που αφιέρωσαν την ζωή τους σε βαθιά προσευχή πίστης και αφιέρωσης στον Κύριο. Έχουμε την ευλογία να έχουμε γνωρίσει από κοντά σύγχρονους Αγίους, που το κύριο χαρακτηριστικό της βιωτής τους ήταν η προσευχή, όπως οι Άγιοι Παΐσιος, Πορφύριος, Ιάκωβος Τσαλίκης, Σωφρόνιος του Έσσεξ και τόσοι άλλοι.
Η ζωντανή επαφή και επικοινωνία με τον Κύριο είναι η μόνο εγγύηση για μια ανώτατη ζωή εσωτερικής γαλήνης και ηρεμίας, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη στη σύγχρονη αυτή ζωή του άγχους και της κατάθλιψης. Στην πολλή προσευχή θα κατανοήσουμε τον εαυτό μας, τον κόσμο και τον Θεό. Στην πολλή προσευχή θα μάθουμε να ζούμε σωστά. Και στην προσευχή θα πάρουμε από τον Κύριο τις λύσεις για τα προβλήματά μας, την ικανοποίηση των αναγκών μας, την απελευθέρωση από τις παγίδες του σατανά. Και τη θεραπεία από τις ψυχικές και σωματικές ασθένειες.
Μιχάλης Κανταρτζής