Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2016

Ας ακολουθήσουμε τον ιερό Χρυσόστομο στις σκέψεις του. Η προσευχή είναι λιμάνι στις τρικυμίες της ζωής, άγκυρα στους κλυδωνισμούς της, στήριγμα των κλονιζόμενων, θησαυρός των πτωχών, θεραπεία των ασθενών και πηγή διατηρήσεως της πνευματικής και σωματικής υγείας. Μας απελευθερώνει ταχύτατα από τα κακά και μας μονιμοποιεί στην εκτέλεση του καλού. Αν μας βρει κάποια δοκιμασία, η προσευχή την απομακρύνει εύκολα, αποδιώκει δε κάθε θλιβερό περιστατικό.

Με την προσευχή εξαφανίζεται κάθε λύπη. Είναι αιτία χαράς και μας χαρίζει την ψυχική ηρεμία που μας είναι τόσο απαραίτητη για το κτίσιμο του παρόντος και το σχεδιασμό του μέλλοντος, στις σπουδές και στη ζωή μας. Με την προσευχή και ο πτωχότερος των ανθρώπων γίνεται ο πλουσιότερος από όλους.

Η προσευχή που πηγάζει από τα βάθη της ψυχής, έχει τόσο μεγάλη δύναμη, που κατανίκησε τη δύναμη του πυρός, δάμασε το κτηνώδες των λεόντων, έδωσε τέλος στους πολέμους, έπαυσε μάχες, κατασίγασε τρικυμίες, εξεδίωξε δαίμονες, άνοιξε τις πύλες του ουρανού, έσπασε τα δεσμά του θανάτου, απομάκρυνε ασθένειες, σταμάτησε σεισμούς και εμπόδισε τις επιβουλές των ανθρώπων εναντίον μας.

Εκείνος που προσεύχεται από τα βάθη της ψυχής του και με θερμότητα, καταστέλλει τα πάθη, καταπραΰνει την εξέγερση του θυμού, αποβάλλει το φθόνο, διαλύει την κακή επιθυμία, μαραίνει την αγάπη προς τα εγκόσμια, αποκτά ηρεμία ψυχής και κατά τη διάρκεια της ενθέρμου προσευχής είναι σαν να ζει στον ουρανό.

«Η Δύναμη της Προσευχής» Αθαν. Ι. Δεληκωστοπούλου σελ. 6,7