Ο Γιάννης πήρε τη σάκα του και ξεκίνησε βιαστικός, για να είναι στο σχολείο του πριν κτυπήσει το κουδούνι. Βγήκε στην αυλή και σταμάτησε για λίγα λεπτά να θαυμάσει την ανθισμένη τριανταφυλλιά.Ο Γιάννης με προσοχή έβαλε το τριαντάφυλλο στην τσέπη του μπουφάν του, το ακούμπησε κάτω και μπήκε στο παιχνίδι τερματοφύλακας.
Ύστερα από λίγο χτύπησε το κουδούνι. Ο Γιάννης άρπαξε το μπουφάν και πήρε τη θέση του στη γραμμή. Μόλις μπήκαν στην τάξη και αντίκρισε τη δασκάλα στην έδρα, θυμήθηκε το τριαντάφυλλο. Το μάθημα είχε ήδη αρχίσει, όμως ο Γιάννης αφηρημένος σκάλιζε τις τσέπες του.
«Γιάννη, γιατί δεν προσέχεις στο μάθημα; Έλα αμέσως και πες μου τι ψάχνεις στις τσέπες σου», είπε η δασκάλα αυστηρά. Ο Γιάννης κατακοκκίνισε και με το κεφάλι κατεβασμένο προχώρησε στην έδρα.
«Τι έχεις στην τσέπη σου; Βάλτο πάνω στην έδρα να το δω κι εγώ», επέμεινε η δασκάλα. Μπροστά στα έκπληκτα μάτια της τότε, ο Γιάννης έβγαλε ένα μάτσο κόκκινα ροδοπέταλα και μερικά ζουπηγμένα φύλλα και τα ακούμπησε πάνω στην έδρα λέγοντας : «Κυρία το πρωί ζήτησα από τη μητέρα μου να μου κόψει ένα τριαντάφυλλο για να σας το προσφέρω. Το έβαλα στην τσέπη μου για το προφυλάξω την ώρα του παιχνιδιού. Τα παιδιά χρησιμοποίησαν το μπουφάν μου για τέρμα κι εγώ στην προσπάθειά μου να αποκρούσω τη μπάλα το ποδοπάτησα μια-δυο φορές…και να το αποτέλεσμα», είπε δείχνοντας τα μαδημένα ροδοπέταλα.
Η δασκάλα χαμογέλασε με κατανόηση. Μάζεψε προσεχτικά στη χούφτα της ό,τι έμεινε από το κάποτε πανέμορφο τριαντάφυλλο και το μύρισε διακριτικά.
«Εντάξει Γιάννη», μπορείς τώρα να πας στη θέση σου. Σ’ ευχαριστώ πάντως για το δώρο σου. Το δέχομαι όπως είναι, αν και θα το προτιμούσα όπως ήταν πριν το ποδοπατήσεις! Όλα τα παιδιά στην τάξη τότε γέλασαν…
Πολλά από τα παιδιά, τους εφήβους και τους νέους λένε : «Έχω ακόμα καιρό. Άσε με πρώτα να χαρώ και απολαύσω αυτά που προσφέρει ο κόσμος και, όταν μεγαλώσω, τότε θα δώσω τη ζωή μου στον Χριστό».
Βέβαια, ο Χριστός δέχεται όλους, μικρούς ή μεγάλους, και δεν διώχνει ποτέ κανέναν! Όμως, είναι πολύ πιο ωραίο να προσφέρεις η ζωή σου στον Χριστό, όταν ακόμα είσαι μικρός, σαν ένα φρεσκοκομμένο μπουμπουκάκι, αντί να Του προσφέρεις τα απομεινάρια μιας μαδημένης ζωής. Μην αφήσεις λοιπόν το διάβολο να ποδοπατήσει τα νιάτα σου και να προσφέρεις στον Χριστό τα γεράματά σου. Δώσε την καρδιά σου τώρα που είσαι μικρός κι έχεις μια ολόκληρη ζωή μπροστά σου να Τον υπηρετήσεις.
Ο Χριστός με ανοιχτή αγκαλιά λέει: «Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να ’ρθουν σ’ εμένα, γιατί η βασιλεία του Θεού ανήκει σ’ ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά» (Ματθαίος 19:14).