«Ο Ιορδάνης σχηματίζεται από δύο παραπόταμους. Τον Ιορ και τον Δαν. Γι’ αυτό λέγεται Ιορδάνης. Το ανθρώπινο γένος που είναι και αυτό ένας απέραντος ποταμός πάνω στη γη, σχηματίζεται από δύο παραπόταμους, τον Αδάμ και την Εύα. Όπως ο Ιορδάνης χύνεται στη νεκρά θάλασσα, έτσι και το ανθρώπινο γένος προ Χριστου χυνόταν, κατέληγε στο θάνατο.
Όταν, όμως, ήρθε ο Χριστός και μπήκε στη μέση της ιστορίας, την έστρεψε πάλι προς τη ζωή, όπως συμβολικά λέμε ότι ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω. Ο Χριστός είναι η ιστορία του κόσμου. Αυτός την ζωοποιεί. Αυτός την κατευθύνει. Αυτός τη μεταμορφώνει.»
Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Με τη δύναμη του Θεού και τη βοήθειά του, όλοι όσοι αγαπούμε τον Κύριο θα περάσουμε το 2023 με επιτυχίες, με νίκες, με προόδους και με πάρα πολλές χαρούμενες και ευλογημένες ημέρες. Το 2023 θα εκπληρωθούν πολλές μας επιθυμίες. Πολλά όνειρα θα πραγματοποιηθούν και για μας τους ίδιους, για τα αγαπητά μας πρόσωπα και για την Πατρίδα μας.
Κάποιος που διαβάζει τις παρακάτω γραμμές ίσως γελάσει όταν σκεφτεί τις άσχημες μέρες που ζούμε. Πώς είναι δυνατόν το 2023 να γίνει ένας λαμπρός χρόνος στη ζωή μας, όταν υπάρχουν τόσα προβλήματα εξαιτίας της ανεργίας, της αδικίας στην οικονομία, στην ηθική, στην υγεία, κλπ.
Ο καλός Θεός και Πατέρας για να μας χαρίσει μια ακόμα χρονιά, σημαίνει ότι έχει κάποιο καλό σκοπό για μας. Μας δίνει ζωή για να απολαύσουμε το 2023. Δεν μας την δίνει για να ζήσουμε δυστυχισμένοι. Βέβαια, σαν ζωντανοί οργανισμοί που είμαστε, θα έχουμε προβλήματα. Τα προβλήματα δείχνουν ότι ζούμε. Και όσο πιο ζωντανοί είμαστε, τόσο πιο πολλά προβλήματα θα έχουμε, αλλά μπορούμε να τα μεταστρέψουμε σε υπηρέτες μας με την χάρη του Θεού, όπως περιγράφεται παρακάτω.
Το 2023 θα είναι ένας θαυμαστός χρόνος, γιατί ο Θεός είναι ο ζωντανός Θεός αγάπης και καλοσύνης που θέλει και μπορεί να μας βοηθήσει. Με το Θεό το 2023 θα «κάνουμε ανδραγαθίες» (Ψαλμ. 60:12). Ανδραγαθίες υπομονής, μακροθυμίας, ταπεινοφροσύνης και δραστηριότητας, που όχι μόνον θα βοηθηθούμε ώστε να νικάμε τα αρνητικά της ζωής, αλλά και θα ζούμε δημιουργικά και καρποφόρα.
Το 2023 θα είναι χρόνος θαυμαστός, γιατί ο Θεός που ήταν καλός το 2022 και όλα τα παρελθόντα έτη, θα είναι το ίδιο καλός και το 2023.
Ποιος αλήθεια μας φρόντισε, μας προστάτευσε, μας θεράπευσε, μας χάρισε τα προς το ζην αναγκαία. Ποιος σε δύσκολες στιγμές έδωσε λύση σε δύσκολα και άλυτα προβλήματα; Ο Θεός υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει, και θέλει και μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο που ειλικρινά και ταπεινά ζητάει τη βοήθειά Του. Ο Θεός, από την παν-αγάπη Του έχει βάλει τον εαυτό Του στην υπηρεσία των ανθρώπων που πονούν και υποφέρουν, των ανθρώπων όμως που, αναγνωρίζοντας την αμαρτωλότητά τους, ζητούν το έλεος και τη συγχώρηση του Θεού στη ζωή τους. Και μόνον να σκεφτούμε την θυσία του Ιησού Χριστού επάνω στο Σταυρό για όλους τους ανθρώπους που είχαν γεννηθεί μέχρι τότε και για όλους που θα γεννιόνταν μέχρι τη συντέλεια του αιώνα, φθάνει να καταλάβουμε την τεράστια και αμέτρητη αγάπη Του για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Και όταν σκεφθούμε ότι σε κάθε Θεία Λειτουργία ξανα-θυσιάζεται επί της αγίας τραπέζης, ώστε να μπορεί ο κάθε πιστός να κοινωνήσει «σώμα και αίμα» Χριστού, φθάνει και περισσεύει να καταλάβουμε την τεράστια υπηρεσία της χάριτός Του σε μας σήμερα και παγκόσμια!!!
Το 2023 θα είναι θαυμαστός χρόνος, γιατί ο Θεός μέσα στους αιώνες έχει αποδείξει ότι μπορεί να αλλάζει ριζικά τον άνθρωπο. Είναι το μόνο Πρόσωπο στο σύμπαν και δεν έχει απωθημένα εναντίον κανενός. Μέσα στη φύση Του δεν υπάρχει η εκδίκηση, η κακία, το μίσος, η ζήλεια, ο φθόνος, η πονηριά και η καταστροφή του άλλου.
Το 2023, λοιπόν, θα είναι ο χρόνος της ζωής μας, γιατί ο Θεός είναι ένας ζωντανός Θεός αγάπης. Γιατί η φύση Του και η διάθεσή Του φανερώνουν ότι είναι ένας ζωντανός Θεός αγάπης. Γιατί η ουσία Του και η διάθεσή Του είναι να δει κάθε άνθρωπο ευτυχισμένο και χαρούμενο, μέσα από την σχέση του μαζί με τον Κύριο. Για το Θεό προβλήματα που τόσο μας καταβάλουν, όχι μόνον είναι μικρά για τη δύναμή Του και την αγάπη Του, αλλά είναι και εξαιρετικές ευκαιρίες για να δείξει την παντοδυναμία Του και το προσωπικό Του ενδιαφέρον για μας. Ο Θεός, λοιπόν, ο Πανάγαθος και ο Παντοδύναμος, ο Θεός που αιώνια αγαπάει κάθε άνθρωπο και χωρίς διακρίσεις, είναι Αυτός που μας χτυπάει πατρικά στην πλάτη και μας λέει: «Μη φοβάσαι. Μην τρομάζεις. Εγώ είμαι ο Θεός σου. Θα σε ενισχύσω, θα σε βοηθήσω, θα σε στηρίξω με το δίκαιο χέρι μου το δυνατό. Απ’ το δεξί σου χέρι σε κρατώ και σου λέω: Μη φοβάσαι, έρχομαι να σε βοηθήσω Εγώ» (Ησαΐας 41:10, 13). Με τη βοήθειά Του το 2023 θα δεις θαυμαστά και μεγάλα στη ζωή σου. Εμπιστεύσου τη ζωή σου στα χέρια του Θεού τη χρονιά αυτή και θα το δεις.
Χριστούγεννα δεν είναι μόνο μία από τις πιο μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης. Χριστούγεννα δεν είναι οι υπέροχες γιορταστικές ημέρες με τα όμορφα στολίδια, τα δένδρα, τα «Χρόνια Πολλά», τη συγκέντρωση της οικογενείας, τα νόστιμα φαγητά και τις διάφορες ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Τέλος, Χριστούγεννα δεν είναι μόνον οι ευλογημένες κατανυκτικές ακολουθίες. Χριστούγεννα είναι η γέννηση του Χριστού στη ζωή κάθε ανθρώπου, είναι η δυναμική θεία επέμβαση του Θεανθρώπου και Κυρίου Ιησού Χριστού στη διαμόρφωση της κοινωνίας, είναι η αγάπη του μοναδικού Σωτήρα του κόσμου που αγκαλιάζει όλες τις ηλικίες, όλες τις τάξεις και όλες τις εθνικότητες, είναι το σωτηριακό Του έργο που αναγεννά, μεταμορφώνει και μεταρρυθμίζει ριζικά την ζωή κάθε ανθρώπου που Τον πιστεύει και Τον ακολουθεί και κατά συνέπεια μεταρρυθμίζει ριζικά την ζωή κάθε κοινωνίας.
Το τονίζουμε. Τα Χριστούγεννα είναι η μεγαλύτερη δύναμη και η μεγαλύτερη αγάπη που ήρθε ποτέ στον πλανήτη μας. Η αγάπη αυτή και η δύναμη γίνονται πραγματικότητα σε κάθε άνθρωπο που ταπεινά θα ζητήσει ο Ιησούς Χριστός να γεννηθεί μέσα του, να γίνει Κύριος της ζωής του. Έτσι, βασική προϋπόθεση να γίνουν αυτά πραγματικότητα είναι να βρεθεί η καρδιά μέσα στην οποία θα γεννηθεί ο Μοναδικός Ανακαινιστής.
Ο Ιησούς Χριστός δεν ζητά από τον άνθρωπο τίποτα άλλο, παρά να του προσφέρει τον εαυτό του να γεννηθεί σ’ αυτόν. Ψάχνει φιλόξενες καρδιές, ταπεινές, χώρους όπως ο ταπεινός στάβλος. Ψάχνει για ανθρώπους και κοινωνίες που θα θελήσουν να προσφέρουν τους εαυτούς τους, για να γεννηθεί σ’ αυτούς η χαρά και η ειρήνη του Χριστού. Ψάχνει για ταπεινούς, συντετριμμένους, μικρούς και μεγάλους, φτωχούς ή πλούσιους, μορφωμένους ή αμόρφωτους. Ψάχνει, πάλι το τονίζουμε, για «πτωχούς στο πνεύμα», ανικανοποίητους από τη σύγχρονη ζωή, ανθρώπους πεινασμένους και διψασμένους για μια καθαρή και ειρηνική ζωή. Και οι μοναδικές προϋποθέσεις για να γεννηθεί σ’ αυτούς, είναι να αναγνωρίσουν ότι απέτυχαν με τα δικά τους θελήματα και να ζητήσουν πλέον, με ειλικρίνεια και μετάνοια, να γίνεται το θέλημα του Θεού στη ζωή τους, και τούτο έρχεται με τη γέννηση του Χριστού στη καρδιά τους.
Ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός ήταν, είναι και θα είναι ο μεγάλος «Νεοποιός». Σε όσους βέβαια Τον αναγνωρίζουν, Τον πιστεύουν και γι’ αυτό και Του ζητούν να πάρει τη ζωή τους στα χέρια Του. Δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει άλλο πρόσωπο στη γη μας, που να μπορεί να ανακαινίσει τον άνθρωπο. Το θαυμαστό με τον Ιησού Χριστό είναι ότι προκαλεί κάθε άνθρωπο και κάθε κοινωνία να Τον γευθεί. Η ριζική αλλαγή που φέρνει ο Ιησούς Χριστός είναι εμπειρική και συνειδητή. Αυτός που Τον ζητά για να γεννηθεί στη ζωή του νιώθει τη γέννησή Του. Ξέρει ότι ο Θεός τον αναγέννησε, τον μεταμόρφωσε σε μία νέα ζωή. Ξέρει ότι έχει αιώνια ζωή μετά τον θάνατο. Βλέπει την εσωτερική αλλαγή, την αλλαγή στο νου, της καρδιάς, της θέλησης. Ο άνθρωπος ανανεώνεται ριζικά και απόλυτα. Γίνεται καινούργιο δημιούργημα. Είναι πολύ εύκολο να κοιτάξουμε στα Συναξάρια και θα βρούμε αυτή την ριζική αλλαγή στην ζωή των Αγίων, σε μια ζωή ειλικρινούς πίστης και αγάπης στον Χριστό. Σε μια τέτοια ζωή μας καλούν τα Χριστούγεννα.
Τα φετινά Χριστούγεννα, λοιπόν, ας γίνουν μια μεγάλη ευκαιρία για κάθε άνθρωπο να ζητήσει τον Κύριο να γεννηθεί στη ζωή του. Το αστέρι που οδήγησε τους σοφούς μάγους στη Βηθλεέμ φωτίζει και σήμερα κάθε σοφό και ταπεινό άνθρωπο. Η προσκύνηση του βρέφους της Βηθλεέμ και η προσφορά της ζωής μας αντί για «χρυσό, λιβάνι και σμύρνα», θα φέρει πολλά και τεράστια αγαθά στη ζωή μας και στη ζωή των αγαπητών μας. Η αλλαγή κάθε ανθρώπου που έχει σαν συνέπεια την αλλαγή της κοινωνίας, εξαρτάται από το αν ο άνθρωπος ζητήσει και δεχθεί να γεννηθεί ο Ιησούς Χριστός στη ζωή του. Μα, γιατί να μην το κάνει;
Η διαμόρφωση της σύγχρονης δυναμικής και πολυδιάστατης κοινωνίας, είναι τέτοια, ώστε να κάνει τη ζωή μας δύσκολη και εξαντλητική.
Η εποχή μας έχει χαρακτηριστεί ως η εποχή της ανησυχίας και του άγχους. Ο άνθρωπος φοβάται και δεν ξέρει πολλές φορές γιατί και από τί φοβάται. Ανησυχεί και δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί και από τί ανησυχεί. Οι πιέσεις που δέχεται καθημερινά από την εργασία του, από το σπίτι του, από την κοινωνία, μαζί με την ακρίβεια, την αδικία και την εκμετάλλευση, κάνουν τη ζωή του αφόρητη. Η οικονομική κρίση από την άλλη πλευρά έχει αρνητική και καταστρεπτική συνέπεια στη σωματική και ψυχική του υγεία.
Μέσα σ’ αυτό το σύγχρονο και συνεχώς επεκτεινόμενο χάος, ο άνθρωπος ψάχνει να βρει την ψυχική γαλήνη και ξεκούραση, δυστυχώς όμως με το να μαζεύει υλικά αγαθά, διασκεδάζοντας, ξοδεύοντας τον ελεύθερο χρόνο του σε κάποιο χόμπι ή βρίσκοντας μια ακόμα εργασία για να τα βγάλει πέρα, αλλά και για να ξεχνάει την πραγματικότητα. Παρόλα αυτά, όταν βρίσκεται μόνος του, διαπιστώνει ότι όσο περνούν οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες, τα χρόνια, γίνεται ακόμα πιο ανήσυχος, πιο αγχώδης και πιο δυστυχισμένος.
Ποιος, λοιπόν, και τί θα γεμίσει το μεγάλο του κενό; Και τί θα τον ξεκουράσει και θα του δώσει λίγη χαρά;
Στο ερώτημα αυτό απαντάει ο ίδιος ο Θεός, προσφέροντας στον άνθρωπο τη μεγάλη ευκαιρία, όχι μόνον να τον ελευθερώσει από τις πιέσεις και τα άγχη της καθημερινής του ζωής, αλλά και να του δώσει τη μεγάλη αυτή ευκαιρία να ζήσει μια νέα και άφθονη ζωή. Μια ζωή όμορφη, ξεκούραστη, ελεύθερη από άγχη και ψυχικά βάρη, μια ζωή που βρίσκεται στον ίδιο το Θεό, που μπορεί και θέλει να προσφέρει στον άνθρωπο όλα εκείνα τα εσωτερικά αγαθά που τον γεμίζουν και τον ικανοποιούν.
Η Αγία Γραφή, χρησιμοποιώντας τον αρνητικό λόγο μας λέει: «Μάτι δεν είδε, ούτε αυτί άκουσε, ούτε τα έβαλε ο λογισμός του ανθρώπου, όσα ο ετοίμασε ο Θεός για εκείνους που τον αγαπούν» (Α΄ Κορινθ. 2:9). Στον στίχο αυτό, ο Θεός τονίζει τα υπέροχα πνευματικά αγαθά που δίνει σ’ αυτούς που Τον αγαπούν, σ’ αυτούς που Τον πιστεύουν ως Σωτήρα και Κύριο στη ζωή τους. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, την αλήθεια αυτή την παρουσιάζει χρησιμοποιώντας τον θετικό λόγο: «Ελάτε σ’ Εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι κι εγώ θα σας ξεκουράσω» (Ματθ. 11:28). Όποιος θέλει να αποκτήσει μια ζωή εσωτερικής ανάπαυσης και γαλήνης, αρπάζει την μεγάλη αυτή ευκαιρία και φωνάζει όπως ο Τελώνης: «Θεέ, ελέησέ με τον αμαρτωλό», και όπως ζήτησε ο άσωτος γιος, λέγοντας: «Πατέρα αμάρτησα κατά του ουρανού και ενώπιόν Σου και δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι υιός Σου» (Λουκ. 18:21). Ο Θεός άκουσε τις προσευχές τους, βλέποντας στην ταπείνωσή τους και τους έκανε και τους δυο ευτυχισμένους εσωτερικά ανθρώπους.
Η πείρα κάθε συνειδητού Χριστιανού ήταν, είναι και θα είναι η ίδια. Όλοι οι Άγιοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αλλά και οι απλοί Χριστιανοί, όλοι είχαν μια στιγμή στη ζωή τους, που με μετάνοια και πίστη στον Χριστό έγιναν νέα δημιουργήματα (Β’ Κορινθ. 5:17).
Όποιος ζητάει την σωτηρία του απ’ τον Χριστό, γίνεται καινούργιος άνθρωπος που απολαμβάνει την ευλογημένη χριστιανική ζωή, με την πνευματική μυστηριακή ζωή μέσα στην Εκκλησία, αλλά και σε κάθε στιγμή και κατάσταση της ζωής του.
Όσα κι αν γράφονται, όσα κι αν λέγονται κάθε χρόνο για την 28η Οκτωβρίου 1940, δεν είναι ποτέ πολλά για να υμνήσουν την ημέρα που ήταν το ξεκίνημα της πιο δύσκολης, αλλά και της πιο τιμημένης εποχής του νεότερου ελληνισμού.
Ο πόλεμος και η Κατοχή, οι ήρωες που ξεπήδησαν στην Πίνδο, στα κακοτράχαλα αλβανικά βουνά, στα οχυρά της Μακεδονίας και της Θράκης, στις θάλασσες και στον αέρα, έγραψαν την εποποιΐα του 1940. Ήταν η περίοδος της ιστορίας μας που έπρεπε κανείς να τα παίξει όλα για όλα για να μείνει άνθρωπος.
Ο πόλεμος του ’40 πρόσθεσε στην ιστορία μας λαμπρές σελίδες δόξας. Σε έναν άνισο αγώνα με την πάνοπλη Ιταλία, η Ελλάδα αναδείχτηκε νικήτρια. Όταν ζητήθηκε από τον Μεταξά, να επιτραπεί η διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων μέσα από τα ελληνικά εδάφη, η απάντηση που έδωσε ήταν η απάντηση ολάκερης της Ελλάδας, «ΌΧΙ, δεν θα περάσει».
Οι άνθρωποι σταμάτησαν κάθε εργασία τους και ξεχύθηκαν στους δρόμους για την υλοποίηση της απόφασης του ΟΧΙ που ειπώθηκε στους Ιταλούς. Η μικρή Ελλάδα ύψωσε το ανάστημά της εναντίον των εισβολέων της. Μικρό το ποσοστό ότι θα νικούσαμε. Ο Μουσολίνι είχε υπολογίσει τη συντριβή και την υποδούλωση της Ελλάδας, γνωρίζοντας τα πενιχρά όπλα που θα μπορούσαμε να αντιτάξουμε εναντίον των στρατιωτικών του δυνάμεων. Δεν υπολόγιζε όμως ότι θα πολεμούσε έναν λαό που είχε πνευματικά όπλα, αξίες και ιδανικά που εύκολα δεν νικιούνται: Την αγάπη για την Πατρίδα, την ελευθερία, τη θρησκεία, την οικογένεια. Οι στρατιώτες μας, με πίστη στον Θεό, ρίχτηκαν στην μάχη. Σε μικρό χρονικό διάστημα ελευθερώνονται μεγάλες πόλεις της Β. Ηπείρου. Δόξα και θρίαμβος για την Ελλάδα. Σημαντική ήταν και η προσφορά των γυναικών στον αγώνα, ετοιμάζοντας ζεστά ρούχα και προμήθειες για τους στρατιώτες και κουβαλώντας πυρομαχικά στις πλάτες τους, σε δύσβατες περιοχές, σε βουνά και σε όρη.
Οι Έλληνες αντιμετώπισαν και τους Γερμανούς με την ίδια γενναιότητα και μαχητικότητα. Όμως τα πάνοπλα γερμανικά στρατεύματα διείσδυσαν τελικά στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941 και έμειναν ως κατακτητές μέχρι τον Οκτώβριο του 1944, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές, πόνο, πείνα και δυστυχία. Η αντίσταση των κατακτημένων Ελλήνων ήταν συνεχής, με αυτοθυσία, γενναιότητα και αυταπάρνηση.
Η ηρωική αντίσταση της Ελλάδας ανέτρεψε τα σχέδια του Χίτλερ, επιβραδύνοντας την επίθεσή του κατά της σοβιετικής Ρωσίας κατά 40 ημέρες και της έδωσε τον χρόνο να προετοιμάσει την άμυνά της.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Μόσχας χαιρέτιζε τον αγώνα τον Ελλήνων: «Έλληνες πολεμήσατε άοπλοι εναντίον πάνοπλων και νικήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά, γιατί είστε Έλληνες. Χάρη στη θυσία σας κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι, σας ευγνωμονούμε!»
Ο πόλεμος του 1940 παραμένει μέχρι και σήμερα λαμπρό παράδειγμα αγάπης για την Πατρίδα και τα ιδανικά της. Χρέος μας είναι η μνήμη των ηρωικών θυσιών των προγόνων μας να παραμένει άσβεστη και παντοτινή.
Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός