Δύο μεγάλες γιορτές γιορτάζουμε μέσα στο Μάρτιο. Στις 25 Μαρτίου γιορτάζει η Εκκλησία μας τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ο Θεός προαναγγέλλει τον ερχομό του Σωτήρα στον κόσμο. Γιατί σαν σήμερα έφτασε στη γη άγγελος απ’ τον ουρανό, αναγγέλλοντας την απαρχή όλων των καλών. Όλοι οι άνθρωποι εκφράζουν προς την Παναγία την τιμή τους και την ευγνωμοσύνη τους, γιατί Αυτή έγινε η κλίμαξ η ουράνια, δι’ ης κατέβη ο Κύριος στη γη μας για να μας σώσει, να μας λυτρώσει και να ενωθούμε διά του Χριστού με τον ουράνιο Πατέρα μας.
Ακόμη, την 25η Μαρτίου καθιερώθηκε να γιορτάζεται η έναρξη της Επανάστασης του ’21. Η Ελληνική Επανάσταση χρειάστηκε μεγάλη προετοιμασία. Με το Θούριο του Ρήγα και το “Ελευθερία ή Θάνατος” ο αγώνας φούντωσε σε στεριά και θάλασσα. Ήταν το ξέσπασμα ενός λαού που για 400 χρόνια υπέφερε τα πάνδεινα. Οι Τούρκοι ήταν πανίσχυροι και είχαν μαζί τους όλη την Ευρώπη με την “Ιερή Συμμαχία”.
Οι αντιξοότητες ήταν πολλές. Οι νίκες των Ελλήνων θαυμαστές, μα και οι σφαγές που πραγματοποίησαν τόσο απάνθρωπες, ώστε προκάλεσαν το θαυμασμό και τη συμπάθεια των ευρωπαίων πολιτών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα ισχυρό ρεύμα φιλελληνισμού.
Φέρνοντας στη μνήμη μας τα δοξασμένα εκείνα χρόνια, το μυαλό μας δεν ξέρει πού να σταθεί και τι να πρωτοθυμηθεί. Ονόματα ηρώων και ηρωίδων περνούν από τη σκέψη μας!
Με το σύνθημα “Ελευθερία ή Θάνατος” έπεφταν επάνω στον εχθρό, μη λογαριάζοντας τη ζωή τους. Όταν ο μπουρλοτιέρης Κωνσταντίνος Κανάρης έδενε το πυρπολικό του στην τουρκική ναυαρχίδα για να βάλει φωτιά, είπε στον εαυτό του: “Κωνσταντίνε ήρθε η ώρα να πεθάνεις.” Κι έτσι έμεινε αθάνατος! Ο αγνός πατριώτης - πολεμιστής Γιάννης Μακρυγιάννης επτά φορές λαβώθηκε και ξέφυγε το θάνατο. Και μετά την απελευθέρωση δε σταμάτησε να αγωνίζεται για να λύσει διάφορα προβλήματα που προέκυπταν στην Ελλάδα. Από τα Απομνημονεύματά του διαβάζουμε:
“....το λοιπόν αν θέλουμε το λίγο να γίνει μεγάλο, πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, να αγαπάμε την πατρίδα, να’ χουμε αρετή. Τα παιδιά μας να τα μάθουμε γράμματα και ηθική”. Ως κατακλείδα χρησιμοποιούμε τα λόγια του: “Αν αναζητάς τη γαλήνη έξω από τον εαυτό σου και από το δίκιο, του κάκου την αναζητάς”.
Ο μεγάλος οπλαρχηγός της Πελοποννήσου, ο Γέρος του Μοριά, απηύθυνε τα παρακάτω λόγια στους σπουδαστές από την Πνύκα: “Πριν από όλα, φυλάξετε την ψυχή σας, την πίστη σας και την πατρίδα σας. Εμείς περισσότερο από τα τουφέκια, με την πίστη μας στο Χριστό και την αγάπη μας στην πατρίδα ελευθερώσαμε την Ελλάδα. Μείνετε πάντα καλοί Χριστιανοί και καλοί Έλληνες. Έτσι ο Θεός θα σας ευλογεί και όλα θα πάνε καλά στη ζωή σας”. Στη Λαμία οι πασάδες επιχειρούν να πείσουν τον Αθανάσιο Διάκο να “προσκυνήσει”, να αρνηθεί την πατρίδα, να αλλαξοπιστήσει. Απέτυχαν όμως, για ν’ ακούσουν και πάλι το θρυλούμενο δίστιχο: “Εγώ γραικός γεννήθηκα, γραικός και θα πεθάνω”.
Άλλος οπλαρχηγός της επανάστασης, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης κατά γενική αποδοχή υπήρξε γενναιότατος πολέμαρχος, αλλά και στρατηγική ευφυΐα μεγάλη. Ήταν ο στρατηγός γεννημένος για μεγάλες θυσίες. Ο Κωστής Παλαμάς, ο μεγάλος ποιητής μας γράφει: “Ένας ξεχώριζε. Του γένους το καμάρι, της καλογριάς ο γιος”.
Δεν θα ήθελα να μακρηγορήσω περισσότερο. Το ίδιο με τους άνδρες, γενναίες και αποφασιστικές, στάθηκαν και οι γυναίκες. Η Μαντώ Μαυρογένους, η ατρόμητη Μπουμπουλίνα, οι ηρωίδες του Μεσολογγίου, οι γυναίκες στη Νάουσα, στο Σούλι και όπου αλλού τις καλούσε η πατρίδα.
Κλείνοντας τη σύντομη αυτή αναδρομή πειθαρχούμε στα λόγια του ποιητή:
Στοχάσου μιας αθάνατης γενιάς
πως είσαι θρέμμα
και εντός σου λάμπει αδούλωτη
του Γένους η ψυχή.
Φωτεινή Ηλιοπούλου
Εκπαιδευτικός
