Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2023

Μυστικοί Ασκητικοί Αγώνες
Το Υπερκόσμιο Θέαμα Στην Αγρυπνία

Ήταν 28 Σεπτεμβρίου του 1992. Σε ένα κελί της Καψάλας γινόταν αγρυπνία προς τιμήν του Οσίου Ισαάκ του Σύρου. Μεταξύ των πατέρων ήταν και ο Γέροντας Παΐσιος που ευλαβείτο ιδιαίτερα τον Άγιο Ισαάκ.

Η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική και την αγρυπνία παρακολουθούσαν και δύο Ορθόδοξοι Λιβανέζοι, ένας κληρικός και ένας νέος. Σε μια στιγμή γυρίζει να πει κάτι ο κληρικός στον νέο και βλέπει τον Γέροντα Παΐσιο όρθιο, υπερυψωμένο από το έδαφος εικοσιπέντε με τριάντα εκατοστά, να κρατά με το αριστερό του χέρι το κομποσκοίνι του και να βρίσκεται ολόκληρος μέσα στο φως. Λουσμένος σε ουράνιο φως! Τα ακάλυπτα μέρη του σώματος, το πρόσωπο και τα χέρια του εξέπεμπαν φως πολύ δυνατό!

Αντικρίζοντας το ασυνήθιστο αυτό υπερκόσμιο θέαμα, του ήρθε να φωνάξει, αλλά η φωνή του δεν έβγαινε παρά την προσπάθεια του (προσωρινή αφωνία). Βλέποντας την κατάπληξη του κληρικού, ο νέος γύρισε προς τα πίσω και είδε και αυτός το θέαμα. Ο Άγιος Παΐσιος είχε λίγο σκυμμένο το κεφαλάκι του, φαινόνταν να είναι ευτυχισμένος και μειδιούσε.

Ξαφνικά το φως δυνάμωσε τόσο και θαμπωμένοι κληρικός και νέος, δεν μπορούσαν να τον αντικρύσουν. Αυτό κράτησε μερικά λεπτά και μετά επανήλθε ο Γέροντας σε φυσιολογική κατάσταση.

Το ίδιο υπερφυσικό γεγονός είδε από το Ιερό και άλλος Ορθόδοξος αλλοδαπός ιερέας. Παρευρίσκονταν στην αγρυπνία συνολικά εικοσιπέντε άνθρωποι, αλλά ο Γέροντας «μεταμορφώθηκε» ενώπιον τριών!

Στο Άγιον Όρος πολλοί είναι αυτοί που δέχτηκαν τις ευεργεσίες του Αγίου Γέροντα και κατάλαβαν, ότι ο Χριστός δεν είναι μία αόρατη δύναμη, αφηρημένη, αλλά είναι Πρόσωπο που μας αγαπά. Ότι οι προσευχές των Αγίων έχουν τη δύναμη της πύρινης φλόγας, γιατί είναι καρπός σχέσης αγαπητικής, παντοτινής. Καρπός συνεχούς επικοινωνίας μαζί Του.

«Αυτός που κατορθώνει», έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος, «να έχει συνεχώς τον νου του στον Θεό, νιώθει και την παρουσία του Θεού δίπλα του, με όλη τη Θεία πατρική Του στοργή».

Κάθε συνάντηση με έναν αγιορείτη γέροντα είναι μία επαφή με τον θεόπτη Μωυσή. Κάνει τη ζωή σου «Όρος Σινά», τη μεταμορφώνει σε «Όρος Θαβώρ», όπου ακούγεται η φωνή του Θεού. Την καθιστά Άγιον Όρος, που επιβεβαιώνει την αιώνια Παρουσία Του.

(Μυστικοί ασκητικοί αγώνες του Αγ. Παϊσίου, σελ. 182, 183)