Μάρτιος - Απρίλιος 2022
Απελπισία Και Μετάνοια
«Ποτέ μην απελπίζεσαι, ω άνθρωπε. Κανένας δεν πρέπει να απογοητεύεται για τη σωτηρία του. Αμάρτησες; Μετανόησε. Ας μην αμφιβάλλουμε, λοιπόν, ότι θα μας συγχωρεί ο Θεός, αλλά και να προσέχουμε, βέβαια, μήπως με τις πολλές και αλλεπάλληλες φορές συνηθίσουμε στην αμαρτία και μας γίνει χρόνια πάθηση στην ψυχή δυσκολότερη και αθεράπευτη».
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2022
«Για ποιό λόγο στην Βάπτιση του Κυρίου άνοιξαν οι ουρανοί;
Για να μάθεις, ότι κάτι τέτοιο γίνεται, όταν κι εσύ βαπτίζεσαι.
Ο Θεός σε καλεί προς την άνω Πατρίδα.
Σε πείθει, ότι τίποτε κοινό δεν έχεις προς το χώμα».
Ιερός Χρυσόστομος
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2021
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2021
Η Δύναμη του Σταυρού
(Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου)
Θα ήθελα να μπορώ κι εγώ να λέω μαζί με τον Παύλο: «Εμοί κόσμος εσταύρωται, καγώ τω κόσμω». Δηλαδή, για μένα ο κόσμος έχει χάσει τη δύναμή του δια της πίστεως μου στο σταυρικό θάνατο του Κυρίου, αλλά και εγώ έχω νεκρωθεί ως προς τον κόσμο.
Όμως, δεν μπορώ να το πω, επειδή κατέχομαι από διάφορα πάθη. Γι’ αυτό συμβουλεύω και σας και πριν από σας συνιστώ στον ίδιο τον εαυτό μου να νεκρωθούμε ως προς τον κόσμο, δια της πίστεως στο Σταυρό.
Και τίποτα το κοινό να μην έχουμε με τα γήινα πράγματα, αλλά όλο μας τον πόθο να τον κατευθύνουμε στην ουράνια πατρίδα μας και στα αιώνια αγαθά.
Γιατί είμαστε στρατιώτες του ουράνιου Βασιλιά και είμαστε οπλισμένοι με όπλα πνευματικά. Εκεί που βρίσκεται ο Βασιλιάς, εκεί πρέπει να βρίσκεται και ο στρατιώτης. Ο Βασιλιάς των ουρανών, θέλει όλοι να βρίσκονται κοντά στο βασιλικό Του θρόνο.
Και πώς είναι δυνατόν, ενώ βρισκόμαστε εδώ κάτω στη γη, θα ρωτήσει κανείς, να σταθούμε κοντά σε εκείνο το θρόνο; Και όμως, είναι δυνατόν, γιατί και ο Παύλος, μολονότι βρισκόταν στη γη, όλη τη σκέψη την είχε διαρκώς προσηλωμένη στον Κύριο.
Μάιος - Ιούνιος 2021
Λόγος Εις Την Ανάστασιν
Είδες της αναστάσεως τα κατορθώματα; Διπλό θάνατο πεθάναμε εμείς και διπλή άρα περιμένουμε τώρα ανάσταση. Εκείνος απλό θάνατο πέθανε, κι έτσι, απλή ανάσταση αναστήθηκε. Πώς; Θα σας το εξηγήσω. Πέθανε ο Αδάμ και κατά το σώμα και κατά την ψυχή. Πέθανε και με την αμαρτία και με την φύση. «Αν σήμερα φάγητε από του ξύλου, θανάτω αποθανείσθε».
Δεν πέθανε όμως την ίδια μέρα με την φύση, αλλά μονάχα με την αμαρτία. Ο ένας ήταν θάνατος της ψυχής, ο άλλος, ο δεύτερος, ήταν θάνατος του σώματος. Κι όταν ακούσεις θάνατο της ψυχής, μη νομίσεις ότι πεθαίνει η ψυχή. Η ψυχή είναι αθάνατη. Ο θάνατος της ψυχής είναι η αμαρτία και η αιωνία κόλαση. Γι’ αυτό κι ο Χριστός λέγει: «Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι. Φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα απολέσαι εν γεένη». Όπως έλεγα, διπλός είναι ο θάνατος σε μας. Επομένως και διπλή πρέπει να είναι η ανάστασή μας. Στον Χριστό ήταν απλός θάνατος. Διότι ο Χριστός δεν αμάρτησε. Αλλά και ο απλός θάνατός Του για μας συνέβη. Δεν χρωστούσε να τον υποστεί Εκείνος. Διότι δεν ήταν ένοχος αμαρτίας, άρα ούτε και θανάτου. Γι’ αυτό Εκείνος μεν ανέστη την ανάσταση την από απλό θάνατο. Ενώ εμείς, έχοντας πεθάνει διπλό θάνατο, διπλή ανάσταση έχουμε. Μια φορά αναστηθήκαμε χθες από την αμαρτία. Ταφήκαμε μαζί Του στο βάπτισμα και εγερθήκαμε μαζί Του μες από το βάπτισμα. Η μία, λοιπόν, είναι αυτή η ανάσταση, δηλαδή η απαλλαγή από τα αμαρτήματα. Η δε ανάσταση η δεύτερη είναι εκείνη του σώματος. Η πρώτη είναι πολύ μεγαλύτερη από τη δεύτερη. Διότι πολύ σπουδαιότερο είναι να απαλλαγεί κανείς από την αμαρτία, παρά να αναστηθεί σωματικά.