Ιούλιος - Αύγουστος 2018

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΑ

Ο Μονογενής Υιός του Θεού μάς έκρινε αξίους μεγάλων μυστηρίων και μάλιστα τέτοια, για τα οποία δεν είμαστε άξιοι, αλλά έπρεπε αυτά να τα παράσχει. Διότι, αν αναλογισθεί κανείς την αξίαν μας, όχι μόνον είμαστε ανάξιοι της δωρεάς, αλλά επιπλέον υπόδικοι κολασμού και τιμωρίας. Επειδή όμως ο Θεός δεν απέβλεψε εις αυτό, όχι μόνον μας απήλλαξε από την τιμωρία, αλλά μας χάρισε ζωή που, λαμπρότερη από την προηγούμενη, μας εισήγαγε σε νέο κόσμο και μας έκαμε νέο δημιούργημα. «Ώστε ει τις εν Χριστώ καινή κτίσις» (Β΄ Κορ.5.17), λέγει ο Απόστολος. Αλλά ποιο είναι αυτό το νέον δημιούργημα; Άκουσε, τι λέγει ο ίδιος ο Χριστός:

«Απεκρίθη Ιησούς· αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού.» (Ιωαν. 3.5).

Είχε εμπιστευθεί σ’ εμάς τον παράδεισο, αλλά δεν φανήκαμε άξιοι να ζήσουμε εκεί και όμως μας μετέφερε στους ουρανούς. Στα πρώτα αγαθά δεν βρεθήκαμε πιστοί και όμως μας εμπιστεύθηκε μεγαλύτερα. Δεν μπορέσαμε ν’ αρνηθούμε τον καρπό ενός μόνον δένδρου και όμως μας χάρισε την ουράνια απόλαυση. Δεν δείξαμε υπομονή εις τον Παράδεισο και όμως μας άνοιξε τους ουρανούς. Δικαίως είπε ο Παύλος: «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού!» (Ρωμ. 11.33)