Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2022
Η Ζωή στην Παναγούδα
H τελευταία Καλύβα του Αγίου είναι η Παναγούδα (Γενέθλιον της Θεοτόκου Μονής Κουτλουμουσίου). Εκεί εγκαταβίωσε από το 1979 μέχρι και το 1993.
Συνδύασε άριστα τη διακονία προς τους ανθρώπους και την ησυχαστική ζωή. Με τη χαρισματική του διόραση διερευνούσε όχι μόνο τις διαθέσεις, αλλά και τη σοβαρότητα των προβλημάτων των προσερχομένων.
Με το πέρασμα του χρόνου ο αριθμός των επισκεπτών αυξήθηκε υπερβολικά και ξεπερνούσε τα όρια της αντοχής του. Έλεγε εξομολογητικά: «Δεν ορίζω τον εαυτό μου. Έχω γίνει πρόγραμμα των ανθρώπων. Παλαιά ο νους μου βυθιζόταν στην ευχή. Τώρα ζω τα προβλήματα των ανθρώπων. Πολλές φορές πετιέμαι στον ύπνο!»
Τότε ήταν που σκεφτόταν σοβαρά να βρει ησυχαστικό μέρος και εκτός του Αγίου Όρους. Σκεφτόταν να επιστρέψει στο αγαπημένο του Σινά για πάντα, παρά τα προβλήματα υγείας του. Η έρημος ήταν ο διαχρονικός του πόθος. Πάνω της ακούμπησε τα βάρη του, τους προβληματισμούς του. Όμως απότομα έγινε εμφανής η αλλαγή της στάσης του. Διέκοψε τελείως και για πάντα τις αγαπημένες του εξόδους για προσευχή στο δάσος και περιόρισε τις ώρες εγκλεισμού στο κελί του. Υπάρχει μαρτυρία, ότι εμφανίστηκε η Παναγιά και του είπε: «Η δική μου δουλειά είναι να φυλάω τα σύνορά σας και το κάνω. Έτσι και εσύ να δέχεσαι τον κόσμο ανεξαιρέτως, γιατί έχουν ανάγκη».
Ο Γέροντας Παΐσιος υπάκουσε ταπεινά στην Παναγιά. Έβαλε και επίσημα με εντολή της το διακόνημα της παρηγοριάς των πονεμένων. Παρότι όμως τους δεχόταν όλους με αγάπη θυσιαστική, ο κόσμος δεν τον αλλοίωσε, δεν τον εκοσμίκευσε. Αντίθετα, ο Γέροντας με την χάρη του Θεού και την ευλογία της Παναγίας μεταμόρφωνε τους ανθρώπους.
Βίωνε και στην Παναγούδα υπερφυσικές καταστάσεις, άγνωστες στους πολλούς. Έβλεπε καθαρά την άλλη ζωή, την αιώνια, την αληθινή, που εμείς δεν μπορούμε να δούμε λόγω της αμαρτωλότητάς μας. Τις νύχτες και όταν ήταν μόνος στο κελί του ανέφερε με την προσευχή του τα αιτήματα των ανθρώπων στον Θεό και όταν ήταν με τους ανθρώπους «κήρυττε Χριστόν».
Όλη η ζωή του περιστρεφόταν γύρω απ’ αυτόν τον άξονα και έτσι το άρωμα της αγιότητάς του έφτασε και εκτός του Αγίου Όρους, σε ολόκληρο τον κόσμο.
(Μυστικοί Ασκητικοί Αγώνες του Αγ. Παϊσίου, σελ. 172, 173)
