Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Το «Μέντιουμ» Και Η Φάλαγγα Δαιμόνων
  • μέγεθος γραμματοσειράς +

Ιούλιος - Αύγουστος 2020

 

Μυστικοί Ασκητικοί Αγώνες (Οσίου Παϊσίου)

 

Το «Μέντιουμ» Και Η Φάλαγγα Δαιμόνων

agios Paisios

Μία άλλη φορά κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο ο Γέροντας Παΐσιος, είδε κάτι που τον εντυπωσίασε και τον στεναχώρησε. Είδε έναν άντρα παράξενο, περίεργο, φουρτουνιασμένο. Φαινόταν ότι βιαζόταν να μπει στο καλυβάκι του περισσότερο από περιέργεια. Τον ακολουθούσε μία ολόκληρη φάλαγγα δαιμονική, ένα «μαύρο σμήνος». Πρώτη φορά είδε στη ζωή του ο Γέροντας άνθρωπο να εξουσιάζεται, τυφλά να υπακούει σε τόσους δαίμονες!

Επρόκειτο για μέντιουμ που ανακάτευε τις ευχές της Εκκλησίας με δαιμονικές επικλήσεις. Τα είχε κάνει όλα αχταρμά και έβγαζε το άχτι του στα ανυποψίαστα θύματά του.

«Τι ήρθε αυτός να κάνει εδώ;» σκέφτηκε ο Γέροντας αντιλαμβανόμενος ότι ο συγκεκριμένος είχε έρθει, κατόπιν δαιμονικής εντολής, να κάνει τουρισμό στη Μονή Σταυρονικήτα και τα πέριξ.

Λίγο καιρό μετά ένας άλλος μάγος, νεαρός αυτή τη φορά, ο Γιωργάκης από το Θιβέτ επισκέφτηκε τον Γέροντα Παϊσιος και συζητούσε μαζί του έξω από την καλύβα του. Ο δεκαεξάχρονος Γιωργάκης είχε μεγαλώσει στο Θιβέτ και είχε γίνει άσσος στη μαγεία. Τον πόνεσε ο π. Παϊσιος τον νεαρό που ήταν στο έλεος των μαύρων δυνάμεων του σκότους, παρότι ο μικρός επιχείρησε να του κάνει, χωρίς επιτυχία, κακό. Οι δυνάμεις του, αν και δαιμονικές, ήταν ανίκανες να κυριαρχήσουν πάνω στην αγιότητα του Γέροντα. Ο Γιωργάκης δεν είχε καμία διάθεση στην πραγματικότητα να αλλάξει τρόπο και επιλογές ζωής και έτσι ο Παΐσιος σταμάτησε να τον βοηθά. Σεβάστηκε το αυτεξούσιο.

Δεν έχει νόημα να βοηθάς κάποιον που αρνείται, που αντιστέκεται, που αδιαφορεί στις συμβουλές σου.

Έλεγε αργότερα ο Γέροντας: «Περισσότερο απ’ όλα ο δαίμονας, και κυρίως ο διάβολος, δεν θέλει να προσευχόμαστε. Όταν δει κάποιον να προσεύχεται, αν δεν μπορεί να τον εμποδίσει, προσπαθεί τουλάχιστον να παρασύρει τον νου του σε φαντασίες ή σε λογισμούς».

Μιλτιάδης Βιτάλης, «Μυστικοί, Ασκητικοί, Αγώνες» του Αγ. Παϊσίου, σελ. 142, 143