Μάρτιος - Απρίλιος 2021

 Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος

Απροσωποληψία. Δεχόταν Όλους

Ήταν απροσωπόληπτος ο Γέροντας μιμούμενος το Θεό. Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν επισκέπτες που τον κούραζαν και τον στενοχωρούσαν – και άλλοι, που τον ανέπαυαν και τον χαροποιούσαν – ποτέ δεν διέκρινε τους μεν από τους δε, ώστε να παραγκωνίσει τους πρώτους και να ευνοήσει τους δεύτερους. Ήταν δίκαιος, προς όλους, αγαπούσε εξ ίσου όλους, ίσως λίγο περισσότερο αυτούς που τον κούραζαν, γιατί αυτοί είχαν μεγαλύτερη ανάγκη αγάπης. Μερικές φορές, από την κόπωση και τις ασθένειες, αναγκαζόταν να διακόψει τις ακροάσεις. Όταν έβλεπε με το διορατικό του βλέμμα κάποια ψυχή να έχει επείγουσα ανάγκη συμπαραστάσεως για ένα όντως σοβαρό πρόβλημά της, την δεχόταν κατ’ εξαίρεση, έστω και εις βάρος της υγείας του…

Το Γέροντα επισκέπτονταν και άνθρωποι διαφόρων θρησκευτικών και ιδεολογικών τάσεων. Ετερόδοξοι: παπικοί και προτεστάντες. Ετερόθρησκοι: Ισλαμιστές, Βουδιστές. Ορθολογιστές, σκεπτικιστές, νιτσεϊκοί, μαρξιστές, φροϋδιστές, μηδενιστές, αναρχικοί, μασόνοι, χιλιαστές και πολλοί άλλοι. Όλους τους άγγιζε ψυχικά και σ’ όλους προσέφερε τον αποδεκτό οικοδομητικό του λόγο. Έβρισκε κάποιο δικό του τρόπο για να προβληματίσει και να αφυπνίσει τον καθένα. Ιδιαίτερα τους ετεροδόξους κι ακόμη πιο πολύ, τους ομοδόξους εκείνους, που ζώντας σ’ ένα κλίμα ορθοδοξολογίας, παρέκκλιναν από το δρόμο της ορθοπραξίας σε μονοπάτια ακραίων τάσεων. Κοντά στο Γέροντα ο επισκέπτης ένιωθε τη θερμότητα μιας κατανυκτικής αγαλλίασης, που πήγαζε καθαρή από την ισορροπημένη πνευματικότητά του, τη θεμελιωμένη στην εν Χριστώ ταπεινή αγάπη του και υπεύθυνη ελευθερία του.

(Ανθολόγιον Συμβουλών, π. Πορφυρίου, σελ. 59, 60)