ANASTASH XRISTOY

 

 Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο γεγονός της ανθρωπότητας. Το κεντρικό μήνυμα της πρώτης αποστολικής Εκκλησίας και το σπουδαιότερο γεγονός στην ιστορία του κόσμου ήταν και είναι η ανάσταση του Ιησού Χριστού. Οι Άγιοι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας, πιστεύοντας στην ανάσταση του Χριστού, κήρυξαν, θαυματούργησαν και στο τέλος πολλοί από αυτούς μαρτύρησαν.

Στην ιστορία των θρησκειών, μόνον ο τάφος του ιδρυτή του Χριστιανισμού είναι άδειος. Γι’ αυτό ακριβώς η βάση, το θεμέλιο της πίστης μας είναι η ανάσταση. Ο απ. Παύλος γράφει: «Εάν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, δεν έχει καμία αξία η πίστη σας. Βρίσκεστε ακόμη μέσα στις αμαρτίες σας» (Α΄ Κορινθ. 15:17). Η Σταύρωση, η Ανάσταση, η Πεντηκοστή, η Ανάληψη του Χριστού είναι οι κρίκοι μιας αλυσίδας. Χωρίς την Ανάσταση, η Σταύρωση δεν έχει καμία σημασία. Χωρίς την Πεντηκοστή, οι μαθητές δεν θα μπορούσαν να βιώσουν και να κηρύξουν τη δύναμη της ανάστασης. Αν ο Χριστός δεν ανασταινόταν, η σταύρωση θα ήταν η μεγαλύτερη τραγωδία. Αν ο Χριστός βρισκόταν ακόμα στο μνήμα, τότε η ανθρωπότητα θα βρισκόταν ακόμα μέσα σε πάρα πολύ βαθύ σκοτάδι.

Το πιο σημαντικό και καταπληκτικό γεγονός της ανάστασης είναι η άμεση σχέση της με τον άνθρωπο. Ο Ιησούς Χριστός δεν αναστήθηκε μόνο για να αποδείξει ότι είναι Θεός, αλλά για να αναστήσει την ανθρώπινη φύση μαζί Του. Γι’ αυτό λέει και ο απ. Παύλος: «Διότι πεθάνατε μαζί με τον Χριστό και η ζωή σας είναι κρυμμένη μαζί με τον Χριστό στον Θεό» (Κολ. 3:3). Αυτή την ζωή επιθυμεί ο Χριστός για κάθε άνθρωπο.

Έτσι, η ανάστασή Του, δίνει την πίστη και την ελπίδα στον άνθρωπο ότι και αυτός μπορεί να αναστηθεί ουσιαστικά και πραγματικά σε μία νέα ζωή. Η ανάσταση του Χριστού έγινε για να μπορεί ο άνθρωπος που βρίσκεται μακριά από τον Χριστό ή δεν είναι συνειδητός Χριστιανός, με μετάνοια για τις αμαρτίες του και με πίστη στο έργο του Χριστού, στο σταυρό και την ανάσταση, να ανασταίνεται σε μια υπέροχη ζωή εδώ κάτω στη γη και σε μια ακόμα πιο υπέροχη ζωή μετά το θάνατο.

Την ανάσταση του Χριστού την καταλαβαίνει κανείς όταν την πειραματιστεί στη ζωή του. Η ανάσταση δεν διδάσκεται, δεν μαθαίνεται, δεν συζητιέται. Είναι ζωντανή εμπειρία αυτών που πίστεψαν στην ανάσταση και ζήτησαν την προσωπική τους ανάσταση. Η ανάσταση είναι η ολοκληρωτική ήττα του θανάτου και η μετάβαση των μετανοημένων ανθρώπων σε μια νέα ζωή. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Εκείνος που πιστεύει σε μένα, κι αν πεθάνει θα ζήσει και καθένας που ζει και εμπιστεύεται σε μένα δεν θα πεθάνει ποτέ» (Ιωάν. 11:25,26). Αυτούς τους ανθρώπους ο αναστημένος Χριστός αναλαμβάνει να τους βοηθάει καθημερινά. Σ’ αυτούς φανερώνεται ζωντανός, Παντοδύναμος και Πανάγαθος.

Στην αγχώδη εποχή μας, που ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ταραγμένος, ανήσυχος, νευρικός, ανικανοποίητος, φορτωμένος με καταθλίψεις, φόβους, άγχη, προβλήματα και αρρώστιες, ο Θεάνθρωπος επαναλαμβάνει τα λόγια που είπε στις γυναίκες μετά την ανάστατή Του: «Μη φοβάσαι» (Ματθ. 28:10). Αφού ο θάνατος, το πιο φοβερό γεγονός για τον άνθρωπο, έχει νικηθεί, οποιοδήποτε άλλο κακό μπορεί επίσης να νικηθεί. Ο Ιησούς Χριστός είναι πιο δυνατός απ’ όλα τα κακά που αντιμετωπίζουμε. Έτσι, μπορεί και θέλει να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τη στεναχώρια, το άγχος, την αδικία, την κακία, την ακολασία, θέλει και μπορεί να λύσει κάθε πρόβλημα και να θεραπεύσει κάθε αρρώστια. Εκείνο που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος, είναι να κάνει το αντίθετο από εκείνο που έκαναν οι πρωτόπλαστοι, δηλαδή να υπακούσει στον Θεό. Και αυτό γίνεται εάν σταθεί ταπεινά σαν τον Τελώνη και τον άσωτο, και με ειλικρίνεια και πίστη να ζητήσει τη σωτηρία του, την ανάστασή του. Η μετάνοια και η εξομολόγηση είναι το εισιτήριο στην συνειδητή χριστιανική ζωή.

Και ας θυμόμαστε ότι ο Χριστός δέχεται όλους που έρχονται σ’ Αυτόν με μετάνοια και πίστη. Το δήλωσε κατηγορηματικά όταν είπε: «Αυτόν που θα έρθει κοντά μου, εγώ δεν θα τον αποδιώξω» (Ιωάν. 6:37).

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ypsosisstavrou

 

 

Μάρτιος και πάλι, ο ιερός μήνας του Ελληνισμού, ο μήνας της διπλής γιορτής της χριστιανοσύνης και του έθνους. Τιμάμε την επέτειο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την επέτειο της έναρξης της επανάστασης του 1821, που οδήγησε στην απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Με την λέξη Ευαγγελισμός αναφερόμαστε στη χαρμόσυνη είδηση ης επικείμενης γέννησης του Ιησού Χριστού, που δόθηκε από τον αρχάγγελο Γαβριήλ προς τη Μαριάμ.

1821

 

«Χαίρε, κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου· ευλογημένη συ εν γυναιξίν»


«Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι, διό και το γεννώμενον άγιον κληθήσεται, υιός Θεού».


«Κανείς ποτέ, από τη δημιουργία του κόσμου και μέχρι τη συντέλειά του, δεν γεννήθηκε και δεν θα γεννηθεί κατά τον τρόπο, κατά τον οποίο γεννήθηκε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Κανείς ποτέ δε γεννήθηκε χωρίς άνδρα. Κανείς δε γεννήθηκε και δεν θα γεννηθεί με την επέλευση του Αγίου Πνεύματος. Σε κανέναν ποτέ δεν κατοίκησε το Άγιο Πνεύμα με τέτοια ολοκληρωμένη πληρότητα, με την οποία εγκατοίκησε στην Παναγία Παρθένο Μαρία. Κανέναν δεν επισκίασε η δύναμη του Υψίστου και τα μητρικά σπλάγχνα καμμίας γυναίκας δεν αγίασε, με τέτοια πληρότητα και δύναμη, όπως τα σπλάγχνα της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας… Όλοι εσείς, που είστε ομόψυχοι με μένα, πέστε μου, μπορεί να υπάρχει ανώτερη και καθαρότερη χαρά από αυτή, που δίνει η αίσθηση ότι μαζί μας είναι ο Κύριος; Ότι μας αγαπά, επειδή φυλάσσουμε τις εντολές Του και ότι θα έλθει μαζί με τον Άναρχο Πατέρα Του και θα κατοικήσει μαζί μας!» (Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, του ιατρού)


Η γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου τιμά τη στιγμή που ο Θεός ανύψωσε την Παναγία μέχρι τον ουρανό, δια της οποίας ο Σωτήρας μας ήρθε στη γη. Την αξίωσε να γίνει η πλατυτέρα των ουρανών που θα κρατούσε στην αγκαλιά της τον Θεάνθρωπο Χριστό. Τι πιό ωραιότερο νέο από αυτό; Ο Θεός επισκέπτεται τον άνθρωπο και όχι μόνον τότε, αλλά και κάθε μέρα, όπως ανέφερε παραπάνω ο Άγιος Λουκάς ο ιατρός.


Η σκέψη μας επίσης πηγαίνει τις ημέρες αυτές στα πυκνά εκείνα γεγονότα που έλαβαν χώρα το 1821, μελετώντας τα λαμπρά εκείνα παλικάρια και τις μάχες που έδωσαν μέχρι θυσίας για την ελευθερία της Πατρίδας μας.


Ο ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος υπολογίζει ότι ένα εκατομμύριο χριστιανόπουλα εξισλαμίστηκαν στα γενιτσαρικά τάγματα. Ο Κολοκοτρώνης διεκήρυξε: «Η επανάσταση η δική μας δε μοιάζει με καμία απ’ όσες γίνονται τη σήμερον στην Ευρώπη. Ο δικός μας πόλεμος ήταν ο πλέον δίκαιος». Οι αντιξοότητες ήταν πολλές. Οι νίκες των Ελλήνων θαυμαστές και οι σφαγές που πραγματοποίησαν οι Τούρκοι εναντίον των Ελλήνων τόσο απάνθρωπες, ώστε προκάλεσαν τον θαυμασμό και τη συμπάθεια των ευρωπαίων πολιτών. Έτσι, δημιουργήθηκε ένα ισχυρό φιλελληνικό ρεύμα με αξιόλογους Φιλέλληνες που βοήθησαν στον απελευθερωτικό αγώνα.


Φέρνοντας στη μνήμη μας τα δοξασμένα εκείνα χρόνια, το μυαλό μας δεν ξέρει πού να σταθεί και τι να πρωτοθυμηθεί. Με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» ρίχνονταν οι πρόγονοί μας στη μάχη. Ο αγνός πατριώτης και πολεμιστής Γιάννης Μακρυγιάννης επτά φορές λαβώθηκε και ξέφυγε από τον θάνατο. Μετά την απελευθέρωση δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για την επίλυση προβλημάτων που προέκυπταν στην Ελλάδα. Στα απομνημονεύματά του γράφει: «Το λοιπόν, αν θέλουμε το λίγο να γίνει μεγάλο, πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, να αγαπάμε την Πατρίδα και να’ χουμε αρετή. Τα παιδιά μας να τα μάθουμε γράμματα και ηθική». Ο μεγάλος οπλαρχηγός της Πελοποννήσου, ο Γέρος του Μοριά, απηύθυνε τα επόμενα λόγια στους σπουδαστές από την Πνύκα: «Πριν απ’ όλα φυλάξτε στην ψυχή σας την πίστη και την Πατρίδα σας. Εμείς περισσότερο από τα τουφέκια ελευθερώσαμε την Πατρίδα μας με την πίστη στον Χριστό και την αγάπη στην Πατρίδα». Στη Λαμία οι πασάδες επιχειρούν να πείσουν τον Αθανάσιο Διάκο να προσκυνήσει, να αρνηθεί την Πατρίδα, να αλλαξοπιστήσει. Απέτυχαν όμως για να ακούσουν και πάλι το θρυλούμενο δίστιχο: «Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε να πεθάνω». Άλλος μεγάλος οπλαρχηγός της Επανάστασης, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, κατά γενική αποδοχή, υπήρξε γενναιότατος και με στρατηγική ευφυία μεγάλη. Ήταν ο στρατηγός γεννημένος για μεγάλες θυσίες. Ο Κωστής Παλαμάς, ο μεγάλος ποιητής μας γράφει: «Ένας ξεχώριζε του Γένους το καμάρι, της καλογριάς ο γιός». Το ίδιο με τους άντρες πολεμιστές, γενναίες και αποφασιστικές στάθηκαν και οι γυναίκες. Η Μαντώ Μαυρογένους, η ατρόμητη Μπουμπουλίνα, οι ηρωίδες του Μεσολογγίου, οι γυναίκες στη Νάουσα, οι Σουλιώτισσες και όπου αλλού τις καλούσε η Πατρίδα.


Αξίζει λοιπόν με συνειδητοποίηση της υποθήκης που μας κληροδότησαν, να γονατίσουμε ευλαβικά μπροστά στο μεγαλείο του διαχρονικού τους παραδείγματος και να τους τοποθετήσουμε στην πρώτη γραμμή της ιστορικής μνήμης και τιμής.


Ηλιοπούλου Φωτεινή, Εκπαιδευτικός

 
 

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2022

 

Όλα καινούργια για σένα

Ο Ιανουάριος, είναι ο μήνας που μας δίνει την ευκαιρία να τα κάνουμε όλα καινούργια στη ζωή μας. Είναι ο μήνας που μας καλεί να ανανεώσουμε τη ζωή και τη σχέση μας με τον Θεό και την Εκκλησία. Μπαίνουμε, λοιπόν, στον καινούργιο χρόνο με νέες προσδοκίες, νέες ελπίδες και όνειρα για μια καινούργια και καθαρή ζωή, για μία ζωντανή μαρτυρία και υπηρεσία στον Κύριο.

Ποια είναι η μεγάλη και απαραίτητη ανάγκη του καινούργιου χρόνου για το σύγχρονο κουρασμένο και ταλαιπωρημένο άνθρωπο; Οι περισσότεροι θα απαντήσουν τα χρήματα. Άλλοι θα πουν η υγεία, άλλοι ο γάμος, οι σπουδές, μια καλή εργασία κλπ. Ποια όμως είναι η πρώτη ανάγκη; Η πρώτη μεγάλη και απαραίτητη ανάγκη είναι η ριζική αλλαγή και η μεταμόρφωση του ανθρώπου. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ανάγκη να γίνει ένας καινούργιος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος με τη χαρά στη ζωή του, με την ειρήνη και τη γαλήνη, την αγάπη. Ένας άνθρωπος που να θέλει το καλό και να μπορεί και να κάνει το καλό. Αυτή την αλλαγή κανένας άνθρωπος, κανένα κοινωνικό σύστημα, καμία φιλοσοφία δεν μπορεί να την κάνει, παρά μονάχα ο Ιησούς Χριστός. Αυτός δημιούργησε τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος έφυγε μακριά Του και υποφέρει. Αυτός και μόνον Αυτός μπορεί να τον ξαναδημιουργήσει.

Πολλοί είναι εκείνοι που επιζητούν να γίνουν καινούργιοι άνθρωποι. Καταλαβαίνουν ότι πρέπει να πετάξουν από πάνω τους τα παλιά, τα φαύλα, τα γερασμένα που ασχημίζουν τη ψυχή και το χαρακτήρα τους. Έτσι, καταφεύγουν σε βιβλία και σε σύγχρονες συνταγές ανθρώπων, αλλά μάταια. Διότι καινούργιους ανθρώπους δεν δημιουργούν οι καλοί στο πνεύμα, στη νοοτροπία και στη ζωή άνθρωποι, όσο σοφοί κι αν είναι, ούτε οι συνταγές τους. Τους δημιουργεί μονάχα εκείνος που διαθέτει την αληθινή καινούργια διδαχή και δύναμη να μεταμορφώσει τα πάντα. «Ιδού καινά ποιώ πάντα» (Αποκ. 21:5), βεβαιώνει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ο αιώνιος Ανακαινιστής. Μόνον αυτός έχει τη δύναμη να κάνει τον άνθρωπο νέο, να τον μεταβάλει «σε καινούργιο δημιούργημα», να του χαρίζει «καινούργια ζωή», την «άνωθεν γέννηση» (Ιωάν. 3:3)

Η σύγχρονη πολυσύνθετη και πιεστική ζωή απαιτεί ριζική αλλαγή του ανθρώπου. Ποτέ πριν δεν ζήσαμε τόσο επικίνδυνους καιρούς, όπου το μέλλον και η επιβίωσή μας βρίσκονται σε κίνδυνο. Οι ελπίδες που στηρίζουμε πάνω στην εξυπνάδα μας, στα κατορθώματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, αλλά και στις πολλές μας ικανότητες φαίνονται να μη γίνονται πραγματικότητα. Το παρελθόν μας διδάσκει πως αν συνεχίσουμε έτσι, στο τέλος της πορείας θα βρούμε την απογοήτευση και το θάνατο.
Δόξα τω Θεώ όμως υπάρχει ελπίδα.

Ο Ιησούς Χριστός είναι πολύ πιο δυνατός απ’ όλα τα κακά μαζί της σύγχρονης ζωής και μπορεί να μας ελευθερώσει από το τρομερό κατρακύλισμα. Ο Ιησούς Χριστός είναι η απάντηση και η λύση στα προβλήματα που βασανίζουν το σύγχρονο άνθρωπο. Ο Ιησούς Χριστός δεν είναι μόνο μια ιστορική προσωπικότητα, που γεννήθηκε πριν 2000 χρόνια. Είναι ζωντανός και σήμερα. Ζει και μεσιτεύει για μας στον Πατέρα Θεό στον Ουρανό. Ο Απ. Παύλος βροντοφωνεί: «Εάν μόνον σ’ αυτή τη ζωή ελπίζουμε στο Χριστό, είμαστε οι ελεεινότεροι όλων των ανθρώπων» (Α’ Κοριν. 15:19).

Ο Ιησούς Χριστός ενδιαφέρεται άμεσα να ικανοποιήσει τις ανάγκες του ανθρώπου. Δεν μένει αδιάφορος στα ανθρώπινα δεινοπαθήματα. Επεμβαίνει κι ενεργεί με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, με την αγάπη, με την πίστη, με την Εκκλησία Του και με την επίδραση του Ευαγγελίου Του. Το πρόβλημα δεν είναι στον Θεό να βοηθήσει. Το πρόβλημα είναι στον άνθρωπο. Στον άνθρωπο που δεν έρχεται στο Θεό ταπεινά να ομολογήσει την αδυναμία Του, να παραδεχτεί την αμαρτωλότητά του και να ζητήσει τη σωτηρία του και τη σωτήρια επέμβαση του Χριστού στη ζωή του. Αυτό, δηλαδή, που έκαναν κι όλοι οι Άγιοι στους αιώνες.
Ο σοφός, ο σοβαρός, ο ειλικρινής και ταπεινός άνθρωπος αναγνωρίζει την κατάστασή του και την ανάγκη του να έρθει ο Χριστός στη ζωή του. Ο άνθρωπος αυτός, σαν τον Τελώνη, τον Άσωτο, την Μαρία Μαγδαληνή, συντρίβεται μπροστά στο Χριστό, μετανοεί, ζητάει και δέχεται το Χριστό στη ζωή του ως Σωτήρα και Κύριο και ο Χριστός τον «αναγεννά», τον κάνει «καινούργιο δημιούργημα», κυριολεκτικά τον ανασταίνει. Όλα γίνονται καινούργια γι’ αυτόν.

Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2021

 

Μας Αγάπησε Και Μας Έδωσε Τον Χριστό

Το πιο ευχάριστο και θαυμαστό γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι ότι ο Θεός μας αγάπησε και μας αγαπάει τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον Υιόν Του, τον Ιησού Χριστό, να πεθάνει πάνω στο σταυρό για τις αμαρτίες μας. Το τονίζουμε και πάλι. Τόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού, ώστε έδωσε ό,τι πολυτιμότερο είχε για να δημιουργήσει ξανά τον άνθρωπο και να τον κάνει ευτυχισμένο και χαρούμενο. Επιτέλους ας ξυπνήσουμε. Ο Θεός έδωσε τον Υιό Του τον Μονογενή να πεθάνει για τις αμαρτίες μας πάνω στο σταυρό.

Ο Θεός μέσα στους αιώνες «επιθύμησε, επιθυμεί και θα συνεχίσει να επιθυμεί» να κάνει τον άνθρωπο ελεύθερο, ευτυχισμένο και ικανοποιημένο από τη ζωή του. Τα Χριστούγεννα, λοιπόν, είναι η γιορτή της μεγάλης αγάπης του Θεού στον άνθρωπο.

Ο άνθρωπος όμως, αντί να ευχαριστήσει το Θεό, αντί να ταπεινωθεί και να ζει μαζί Του, ν’ αγαπάει τον συνάνθρωπό και να υπηρετεί το Θεό, γέμισε με υπερηφάνεια και αλαζονεία. Θέλησε να φτάσει και να ξεπεράσει το Θεό, κι έτσι από κυρίαρχος της γης κατάντησε δούλος και ανίκανος να αποκτήσει και να διατηρήσει την πιο στοιχειώδη χαρά.

Ο Θεός όμως συνεχίζει να αγαπάει τον άνθρωπο. Τον αγαπάει με τα καλά του και με τα άσχημά του. Αυτό είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων. Η γέννηση του Θεανθρώπου στη φάτνη της ασήμαντης Βηθλεέμ ήταν η αρχή μιας νέας ζωής για τον άνθρωπο. Μιας ζωής που «μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε και καρδιά ανθρώπου δεν επιθύμησε» (Α΄ Κοριν. 2:9). Μιας ζωής τόσο άφθονης και πλούσιας, ώστε και οι άγγελοι να ζηλεύουν από τους ουρανούς (Α΄ Πέτρου 1:12).

Η γέννηση του Ιησού Χριστού ήταν η βαθύτερη έκφραση της υπέρτατης αγάπης του Θεού. Δεν ήταν μόνον η ταπείνωση του Θεού στη φάτνη της Βηθλεέμ, αλλά και η κατάδυση της Θεότητας στο ανθρώπινο γένος. Ο Μέγας Αθανάσιος θα πει: «Ο Θεός ενανθρώπησε, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν».

Όταν ο άγγελος ανήγγειλε τη γέννηση του Χριστού στους βοσκούς λέγοντας: «Μην τρομάζετε! Σας φέρνω ένα χαρμόσυνο άγγελμα, που θα γεμίσει με χαρά μεγάλη όλο τον κόσμο: Σήμερα, στην πόλη του Δαβίδ γεννήθηκε για χάρη σας Σωτήρας κι αυτός είναι ο Χριστός, ο Κύριος» (Λουκάς 2:10,11), δεν αστειεύτηκε, ούτε έκανε λογοπαίγνιο. Οι άγγελοι δεν κοροϊδεύουν. Τόνισε τότε στους βοσκούς, και το τονίζει σήμερα σε μας, ότι ο Θεός τόσο πολύ αγαπάει τον άνθρωπο, ώστε έδωσε το πολυτιμότερο που είχε, ώστε να καταλάβουμε επιτέλους ότι μας νοιάζεται και θέλει το καλό μας. Ο Ουράνιος Πατέρας μας με τον άγγελό Του μας τονίζει επίσης ότι μόνον ο Ιησούς Χριστός σώζει και επομένως δεν υπάρχει άλλη σωτηρία από εκείνη που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός (Πράξεις 4:12).

Ο Θεός, λοιπόν, αγάπησε, αγαπάει και θα συνεχίσει να αγαπάει τον άνθρωπο. Το βίωσαν και το διακήρυξαν όλοι οι Άγιοι στους αιώνες! Θέλει να αλλάξει και να κάνει καινούργιο κάθε άνθρωπο που ειλικρινά και ταπεινά Τον πλησιάζει όπως ο άσωτος γιος, η Μαρία η Μαγδαληνή, ο ληστής στο σταυρό και τόσοι άλλοι. Όλοι αυτοί, με ειλικρινή ταπείνωση και συντριβή ήρθαν στο Θεό, πιστεύοντας στο έργο του Χριστού στο σταυρό και ζήτησαν τη σωτηρία, παρέδωσαν την ζωή τους στον Θεό. Και ο Θεός που δέχεται όλους και κανέναν δεν διώχνει, τους δέχτηκε, τους συγχώρεσε και τους έκανε παιδιά Του, ζωντανά μέλη της Εκκλησίας Του, όπως ακριβώς το περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στον 1ο κεφάλαιο και χωρίο 12: «Σ’ όσους όμως τον δέχτηκαν και πίστεψαν σ’ αυτόν, έδωσε το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού».

tashmeiatwnkairwn

 

Τα όμορφα της ζωής: η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η ευτυχία, η ελπίδα, η ηρεμία, η γαλήνη, η πίστη και η ελευθερία είναι μερικά από τα ανεκτίμητα δώρα του Θεού στον άνθρωπο. Είναι οι θείες ιδιότητες της υπόστασής Του. Ο Θεός που είναι η πηγή κάθε αγαθού, δίνει γενναιόδωρα στον άνθρωπο τις θείες αυτές αρετές, με μοναδικό σκοπό ώστε ο άνθρωπος να ζει ευτυχισμένος και χαρούμενος.

 

Πατήστε για να δείτε ή να "κατεβάσετε" το βιβλίο...

 

Σελίδα 5 από 32

Το Σύμβολον της Πίστεως

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου, και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόνται εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Αγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών. Εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

Θα μας βρείτε

Σατωβριάνδου 31 - AΘHNA 104 31 1ος όροφος  (η είσοδος μας είναι διαφορετική της πολυκατοικίας)

Τηλέφωνο: 2105227726

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Top