Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2020
Η Δύναμη της Προσευχής
Με την προσευχή συνομιλούμε με τον Θεό με λόγια νοητά, ο δε Θεός ανταποκρίνεται άμεσα και έμμεσα. Μας δίνει δηλαδή αμέσως τη βεβαιότητα ότι μάς άκουσε και ότι τα προβλήματά μας είναι στα χέρια Του, στο σχέδιο της προνοίας Του για μας. Στη συνέχεια δε ανταποκρίνεται με τα πράγματα, παρέχοντάς μας τα πνευματικά και υλικά αγαθά που έχουμε ανάγκη, εφόσον είναι προς το συμφέρον μας.
Με την προσευχή δοξάζουμε τον Θεό, την άπειρη δύναμή Του, την αγιότητά Του, τη σοφία Του και την αγαθότητά Του. Τον ευχαριστούμε για τα πνευματικά και υλικά αγαθά που μας χαρίζει. Και Του ζητάμε όχι μόνο να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, αλλά και να μας δώσει κάθε πνευματικό και υλικό αγαθό, που μας είναι απαραίτητο για τον αγώνα της ζωής. Ας μην ξεχνάμε ότι κάθε τι που έχουμε προέρχεται από τον ίδιο τον Θεό: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι, κατεβαίνον από του πατρός των φώτων» (Ιακώβ 1:17).
Η ελπίδα προς τον Ουράνιο Πατέρα μάς δίνει τη δύναμη να αποτεινόμαστε σ’ Αυτόν, να Τον δοξολογούμε, να Τον ευχαριστούμε και να Του ζητάμε κάθε τι που έχουμε ανάγκη, τόσο πνευματικό όσο και υλικό. Η ελπίδα μας αυτή προς τον Θεό επιβεβαιώνεται και αποδεικνύεται με τη θερμή μας προσευχή. Η προσευχή κατά τον μεγάλο Πατέρα της Εκκλησίας μας, τον Ιερό Χρυσόστομο, είναι το πανίσχυρο όπλο των πιστών. Και ο Κύριος κατά την ενανθρώπηση έκανε συνεχή χρήση της προσευχής. Καθώς δε μας λέγει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, «ην δανυκτερεύων εν τη προσευχή του Θεού» (Λουκ. 6:12), δηλαδή διέθετε ολόκληρες νύχτες προσευχόμενος.
Κατά τον ίδιο Πατέρα της Εκκλησίας μας, η προσευχή τιμά τον άνθρωπο, εκδιώκει τα πάθη, η δε «εκ βαθέων» δύναμή της απαλύνει τη σκληρότητα της ψυχής. Τίποτε δεν είναι ισχυρότερο από την προσευχή, ούτε ίσο προς αυτή. Με την προσευχή επιτυγχάνουμε την προστασία μας ενάντια στον πνευματικό εχθρό (τον σατανά).
Ο άνθρωπος μόλις ανυψώνει τα χέρια του προς τον ουρανό και αρχίσει να προσεύχεται, αμέσως απομακρύνεται νοερώς από τα εγκόσμια, μεταφέρεται στη μέλλουσα ζωή, φαντάζεται τα ουράνια και μετέχει της θείας δόξας, εφ’ όσον βέβαια προσεύχεται με προσοχή, κατάνυξη και αφοσίωση.
(Η δύναμη της προσευχής, Αθαν. Ι. Δεληκωστόπουλου, σελ. 5,6)
