Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2019
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Πώς να προσευχόμαστε
Η προσευχή βρίσκεται στο κέντρο της πνευματικής ζωής του χριστιανού. Είναι η αναπνοή της ψυχής. Υπάρχει προσευχή; Υπάρχει ζωή στην ψυχή. Δεν υπάρχει προσευχή; Δεν υπάρχει ζωή στην ψυχή.
Η αληθινή προσευχή αρχίζει με την εμφάνιση στην καρδιά αλλεπάλληλων αισθημάτων συντριβής και αυτομεμψίας, ευγνωμοσύνης και δοξολογίας του Θεού, αφοσιώσεως και υποταγής στο θέλημά Του κλπ. Όλος ο προσευχητικός μας αγώνας συνίσταται και στοχεύει στη διέγερση τέτοιων αισθημάτων μέσα στη καρδιά μας και στην πλήρωσή της μ’ αυτά.
Προσευχή σημαίνει απερίσπαστη προσήλωση της καρδιάς στο Θεό. Μετά το πρώτο βήμα γι’ αυτή την προσήλωση, τη γέννηση δηλαδή των αισθημάτων που αναφέραμε, πρέπει να σταθεροποιήσουμε την προσευχή στην καρδιά. Και πώς θα πετύχουμε τη σταθεροποίησή της; Με την αδιάλειπτη καλλιέργειά της.
Θ’ αρχίσουμε με την επιμελή ανάγνωση και ακρόαση των καθημερινών προσευχών, στο σπίτι ή στο ναό. Διάβαζε και άκουε προσεκτικά τις ακολουθίες. Έτσι, σιγά-σιγά, θ’ ανεβάσεις την καρδιά σου ως τον Θεό. Οι προσευχές, που έχουν συντάξει οι άγιοι πατέρες, κρύβουν μεγάλη δύναμη. Όποιος, λοιπόν, εισχωρεί στα νοήματά τους με προσοχή και ζήλο, οπωσδήποτε θα πάρει κάτι από τη δύναμή τους, λιγότερο ή περισσότερο, ανάλογα με τη θερμότητα της διαθέσεώς του.
Για να γίνει η ακολουθία ενεργητικό μέσο προσευχητικής αγωγής, είναι απαραίτητο να την επιτελείς έτσι, ώστε και ο νους και η καρδιά σου να αφομοιώνουν το περιεχόμενό της. Και να τρεις απλοί κανόνες για να το πετύχεις: α) Μην αρχίζεις την ακολουθία χωρίς την κατάλληλη ψυχική προετοιμασία, β) Μην την κάνεις απρόσεκτα, με βιασύνη και προχειρότητα, αλλά με προσοχή, συναίσθηση και ευλάβεια, γ) όταν την τελειώνεις, μην καταπιάνεσαι αμέσως με τις συνηθισμένες βιοτικές ασχολίες σου.
(Οσίου Θεοφάνους του Έγκλειστου, Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, σελ. 34,35,36)
Όταν προσεύχεσαι
«Όταν προσεύχεσαι, φύλαγε με όλη σου τη δύναμη τη μνήμη σου, για να μη σου αραδιάζει τα δικά της, αλλά να παρακινείς τον εαυτό σου να συνειδητοποιεί πως στέκεις μπροστά στον Θεό. Γιατί συνήθως ξεκλέβεται πολύ ο νους από τη μνήμη, την ώρα της προσευχής».
