Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2019
Η Πίστη στην Προσευχή
Όταν προσευχόμαστε πρέπει να πιστεύουμε στην δύναμη των λόγων της προσευχής έτσι, ώστε να μην διαφέρουν τα λόγια μας από τα έργα μας. Πρέπει να πιστεύουμε ότι τα έργα ακολουθούν τα λόγια μας, καθώς η σκιά ακολουθεί το σώμα, διότι ο λόγος και η πράξη του Θεού είναι αόρατα: «Διότι Αυτός είπε και εγεννήθησαν» (Ψαλμ. 148:5). Έτσι, πρέπει να πιστεύεις ότι εκείνο το οποίο λέγεις στην προσευχή σου και το οποίο ζητείς, αυτό και θα γίνει. Δοξολόγησες τον Θεό; Ο Θεός δέχθηκε την δοξολογία σου. Ευχαρίστησες τον Θεό; Ο Θεός δέχθηκε τις ευχαριστίες σου ως πνευματική ευωδία.
Όταν προσεύχομαι, να πιστεύω απολύτως:
1) Ότι μόνον ο Θεός υπάρχει και πληροί τα πάντα και ευρίσκεται πλησίον μου, έτοιμος να με βοηθήσει.
2) Ότι είμαι εικόνα Του.
3) Ότι ο Θεός είναι άβυσσος ευσπλαχνίας, η πηγή αυτής και ότι Αυτός με έκαμε ικανό και μου έδωκε το δικαίωμα και το προνόμιο να προσεύχομαι.
Όταν προσεύχεσαι είτε με το νου, είτε δυνατά με λέξεις, να είσαι απολύτως βέβαιος ότι ο Κύριος βρίσκεται πλησίον σου, εντός σου και ακούει κάθε λέξη και αν ακόμη την ακούς μόνον εσύ και αν ακόμη την λες με τον νου.
Μίλα λοιπόν με όλη σου την καρδιά, ειλικρινά, κρίνε τον εαυτό σου επίσης ειλικρινά και μη προσπαθείς καθόλου να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου. Πίστευε ότι ο Κύριος θα σε ευσπλαχνισθεί και δεν θα μείνεις ασυγχώρητος. Τούτο είναι αληθές και μαρτυρείται από την πείρα.
Πίστευε και έχε την πεποίθηση ότι όπως είναι εύκολο να αναπνέεις τον αέρα και με αυτόν να ζεις, ή να τρώγεις και να πίνεις, έτσι είναι εύκολο και μάλιστα ακόμη ευκολότερο για την πίστη σου να λαμβάνει όλα τα πνευματικά δώρα παρά του Κυρίου. Η προσευχή είναι η πνευματική σας βρώσις και πόσις.
«Η εν Χριστώ Ζωή, Αγ. Ιωάν. της Κροστάνδης»
Ιούλιος - Αύγουστος 2019
Ένα Πρότυπο Προσευχής Για Εθνική Αφύπνιση
Ο Προφήτης Δανιήλ ήταν μια από τις πιο άγιες, έξοχες και θαυμαστές προσωπικότητες της Αγίας Γραφής. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που ο Θεός αποκαλεί «σφόδρα αγαπητό» (Δανιήλ 9:23). Η σοφία του, η υπερφυσική αυτή δύναμη που του δόθηκε από τον Θεό, τον έκανε για 70 χρόνια να κατέχει την πρώτη θέση τόσο στη Βαβυλωνιακή, όσο και στη Μηδοπερσική Αυτοκρατορία. Η πίστη του ήταν τόσο μεγάλη και η αγάπη του στον Θεό τόσο απόλυτη, ώστε προτίμησε να βρεθεί στο λάκκο των λεόντων, παρά να συμβιβάσει τις πεποιθήσεις του.
Η ζωντανή - τρεις φορές την ημέρα - επικοινωνία του με τον Θεό, του έδινε τη δυνατότητα όχι μόνο να εξηγεί τα όνειρα και οποιοδήποτε μυστήριο και άγνωστο (Δανιήλ 5:17-30), αλλά και να αποκαλύπτει ποιο ήταν αυτό καθαυτό το όνειρο που ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσωρ είχε ξεχάσει (Δανιήλ 2:14-49)!! Τέλος η συμβολή του στα εσχατολογικά θέματα είναι ανεπανάληπτη.
Ο Δανιήλ, ως Προφήτης, βλέποντας την κατάσταση και την διαφθορά του λαού του, ταπεινώνεται μπροστά στον Θεό, νηστεύει, φοράει σάκο αντί ρούχων, περιλούζει με στάχτη το κεφάλι του και ζητάει το έλεος του Θεού. Ο κάθε ειλικρινής και έντιμος άνθρωπος θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα την προσευχή του Δανιήλ και να την κάνει δική του, αν πράγματι αγαπά την Πατρίδα μας και πιστεύει ότι ο Θεός θέλει και μπορεί να σώσει την αγαπημένη μας Ελλάδα. Η προσευχή του βρίσκεται στο κεφάλαιο 9 και στα χωρία 4-19. Παρακάτω αναφέρουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα, με την ευχή ο Κύριος να μας κάνει να «ζηλέψουμε», ώστε να κάνουμε δική μας την προσευχή αυτή, για μας και για την Πατρίδα μας.
«Αχ, Κύριε, μεγάλε και φοβερέ Θεέ. Εσύ τηρείς τη διαθήκη Σου και αγαπάς αυτούς που σε αγαπούν κι εφαρμόζουν τις εντολές Σου. Αμαρτήσαμε κι ανομήσαμε, ασεβήσαμε, επαναστατήσαμε και στρέψαμε τα νώτα μας στις εντολές Σου και στις υποδείξεις Σου… Άκουσε, λοιπόν, Θεέ μας, την προσευχή του δούλου σου και τους στεναγμούς μου και κοίταξε μ’ ευμένεια τον ερημωμένο ναό Σου, για χάρη Σου, Κύριε. Στρέψε το αυτί Σου, Θεέ μου, κι άκουσε... Δεν προσευχόμαστε σ’ εσένα στηριγμένοι στη δικαιοσύνη μας, αλλά στη δική Σου άπειρη ευσπλαχνία. Άκουσε Κύριε, συγχώρησε Κύριε, κοίταξε προσεκτικά, Κύριε, και πράξε. Μη βραδύνεις, Θεέ μου, γιατί η πόλη αυτή και ο λαός της φέρουν το όνομά Σου».
Ο έντιμος και ειλικρινής άνθρωπος θα παραδεχτεί με ταπεινό πνεύμα ότι το έθνος μας έφυγε από το δρόμο του Θεού! Οι Έλληνες αμαρτήσαμε και συνεχίζουμε να αγαπάμε να αμαρτάνουμε. Σε κάθε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο γίνεται ένας εμφανής συναγωνισμός ποιος θα κάνει τη μεγαλύτερη κομπίνα και απάτη. Η λύση είναι μία. Συντριβή και μετάνοια. Με ειλικρινή ταπείνωση και κραυγή ελέους, ίσως ο Κύριος να μας ελεήσει. Αν όμως αυτό δεν γίνεται από τα υπεύθυνα πρόσωπα, ας γίνει από μας, που αγαπάμε τον Κύριο και πονάμε την Πατρίδα μας. Ας μένουμε πιστοί μέρα και νύχτα στη σκοπιά της προσευχής. Ο Κύριος που μας αγαπάει και ακούει προσευχές θα φέρει μια μεγάλη και θαυμαστή αφύπνιση.
Μάιος - Ιούνιος 2019
Η Προσευχή Ελπίζει Να Λάβει Τα Πάντα
Όλοι σεις οι οποίοι προσεγγίζετε δια να υπηρετήσετε τον Θεόν μάθετε να είσθε ως Αυτός, ταπεινοί, ειρηνικοί και κατά την καρδίαν αληθείς. Μη επιτρέπετε να εισέλθη εις την καρδίαν σας απάτη, δολιότης ή ψυχρότης. Προσπαθείτε να έχετε το Πνεύμα Του, διότι «ει τις Πνεύμα Χριστού ουκ έχει, ούτος ούκ έστιν αυτού» (Ρωμ. 8,9). Ο Κύριος αναζητεί εντός μας ό,τι είναι όμοιον προς Αυτόν και συγγενές δια να εμβολιασθή η χάρις Του επάνω εις αυτό. Γνώριζε ότι ούτε μία λέξις δεν χάνεται κατά την προσευχήν αν λέγετε αυτήν με την καρδίαν σας. Ο Θεός ακούει κάθε λέξιν και την ζυγίζει. Ενίοτε νομίζομεν ότι οι λόγοι μας πλήττουν εις μάτην τον αέρα και ηχούν ωσάν την φωνήν του ανθρώπου που φωνάζει εις την έρημον. Όχι, όχι δεν είναι τούτο αληθές! Πρέπει να γνωρίζωμεν ότι ο Θεός μας εννοεί όταν προσευχώμεθα, δηλαδή τους λόγους μας, καθώς εννοούν αυτούς και εκείνοι οι οποίοι προσεύχονται τελείως, διότι ο άνθρωπος είναι εικών του Θεού. Ο Κύριος απαντά εις κάθε επιθυμίαν της καρδίας είτε αύτη εκφράζεται δια λόγου, είτε όχι.
«Δόξα εις την μηδέποτε λείπουσαν δύναμιν του σταυρού Σου Κύριε!» Όταν ο εχθρός με πιέζη με αμαρτωλάς σκέψεις και συναισθήματα και κάμνω με πίστιν το σημείον του σταυρού πολλάκις, η αμαρτία μου αιφνιδίως παρέρχεται, η δυσκολία εξαφανίζεται και γίνομαι ελεύθερος και πάλιν. Δόξα Σοι, Κύριε! Κύριε, μη επιτρέψης τίποτε το σαρκικόν, το υλικόν να μας παρασύρη μακράν Σου. Ικάνωσόν μας να είμαστε πάντοτε μαζί Σου! Πόσον καλόν είναι να είναι κανείς πάντοτε μαζί Σου.
(Η Εν Χριστώ ζωή, Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, σελ. 64,65)
Μάρτιος - Απρίλιος 2019
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
H προσευχή του ουρανού
«Εάν λοιπόν έχετε αναστηθεί μαζί με τον Χριστό, να ζητάτε όσα είναι επάνω, όπου ο Χριστός κάθεται εις τα δεξιά του Θεού, να σκέπτεσθε τα πράγματα εκεί επάνω και όχι τα επίγεια» (Κολοσσαείς 3:1,2).
Επουράνιε Κύριέ μου και Θεέ μου,
Σε δοξάζω και Σε ευχαριστώ για τη Βασιλεία Σου και για όλα τα επουράνια.
Ζητώ και επιθυμώ την τέλεια αγάπη της Αγίας Τριάδος, την αγάπη των αγγέλων και την αγάπη των Αγίων του ουρανού. Επιθυμώ πάρα πολύ την κοινωνία, τη χαρά, τη λατρεία, τη δοξολογία, τους ύμνους του ουρανού. Χρειάζομαι πάρα πολύ τον δικό Σου άγιο νου και τις δικές Σου άγιες σκέψεις, την αγία Σου καρδιά και τις άγιες επιθυμίες Σου.
Θέλω να βλέπω τους συνανθρώπους μου όπως Εσύ μας βλέπεις από τον ουρανό. Χρειάζομαι απαραίτητα την εγκράτειά Σου για τις άσχημες καταστάσεις της γης, την πειθαρχία Σου να κάνω το σωστό, την καλοσύνη Σου, τον άγιο χαρακτήρα Σου, την αγάπη Σου, την υπομονή Σου, την πραότητά Σου, τη δύναμή Σου, το έλεός Σου, την συγχώρησή Σου, τη δικαιοσύνη Σου, τη γνώση Σου, τη σοφία Σου, τη χάρη Σου, την ευγένειά Σου, τα σπλάχνα οικτιρμών Σου, την επιείκειά Σου σε μας τους αμαρτωλούς και περισσότερο τη μακροθυμία Σου.
Ζητώ από τον Κύριο να μου δίνει την πραότητα, την αγάπη, την ταπείνωση, την εγκράτεια, την πειθαρχία του Κυρίου Ιησού Χριστού. Να με βοηθήσει να γίνω ένα μικρό φως στον κόσμο, ώστε να βοηθώ τους ανθρώπους. Να με αξιώνει να είμαι το νερό και το ψωμί, η οδός, η αλήθεια, η ζωή, ο καλός ποιμένας των ανθρώπων και να είμαι υγιής όπως ο Κύριός μου ο Ιησούς Χριστός.
Ζητώ από τον Κύριο να με κάνει έναν αγνό και καθαρό άνθρωπο. Να διδάσκω την αλήθεια του Αγίου Πνεύματος, να βοηθάω και να συμπαραστέκομαι στους αδύνατους και αρρώστους αδελφούς μου. Να με βοηθήσει να έχω αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστοήθεια, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα και εγκράτεια. Να φωτίζω τους ανθρώπους με τη ζωή μου και τα έργα μου.
Ζητώ και επιθυμώ, Κύριε, την ειρήνη, την ηρεμία, τη γαλήνη και την ευτυχία του ουρανού. Έχω μεγάλη ανάγκη να επικοινωνώ με τους συνανθρώπους μου, όπως οι Άγιοι του ουρανού επικοινωνούν και αγαπούν ο ένας τον άλλον.
Ζητώ και επιθυμώ, Κύριε, να δω στη ζωή μου την αγνότητα, την καθαρότητα, την αγιότητα και την προθυμία και υπακοή των αγγέλων να Σε υπηρετούν και να υπηρετούν κι εμάς εδώ κάτω στη γη. Θα ήμουν πολύ ευτυχισμένος εάν θα μπορούσα να μάθω τους ύμνους που ψάλλουν και τον τρόπο που Σε δοξάζουν.
Ζητώ και επιθυμώ, Κύριε, την ευλογημένη και άγια ζωή των Αγίων του ουρανού. Μια ζωή χωρίς δάκρυα, χωρίς λύπη και θλίψη, χωρίς άγχος και πόνο (Αποκ. 21:4). Τη ζωή χωρίς νύχτα (Αποκ.22:5), χωρίς αμαρτία και αμετανόητους αμαρτωλούς (Αποκ. 21:8).
Ζητώ και επιθυμώ τον ουρανό εδώ κάτω στη γη, όπου ο ήλιος θα είσαι Εσύ Κύριε και η δόξα Σου (Αποκ. 21:23).
Σε παρακαλώ, Κύριε, δώσε μου τη ζωή Σου και τη ζωή όλων των κατοίκων του ουρανού. Aμήν.
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2019
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Το Πνευματικό Χάδι της Προσευχής
Κάθε φορά που ο Γέροντας Πορφύριος μιλούσε για την προσευχή, αντιλαμβανόμουν ότι δεν εννοούσε μια προσπάθεια επιδερμική και αποσπασματική, αλλά βαθιά και διαρκή. Κάποτε, αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα του παιδιού μιας γνωστής στο Γέροντα και σε μένα μητέρας, η οποία μού ζήτησε να τον ρωτήσω σχετικά, μου είπε:
Το παιδί είναι καλό, δεν το θέλει αυτό που κάνει, αλλά αναγκάζεται, είναι δεμένο από κάτι. Δεν διορθώνεται με τη λογική, δεν μπορείς να το πείσεις με συμβουλές, ούτε να το αναγκάσεις με απειλές. Αυτό θα κάνει τα αντίθετα. Μπορεί να γίνει χειρότερα, μπορεί να μείνει έτσι, μπορεί και να απαλλαγεί απ’ αυτό. Για να απαλλαγεί, πρέπει να αγιασθεί η μητέρα του. Για να ελευθερωθεί, θέλει κοντά του έναν άγιο άνθρωπο, με πολλή αγάπη, που δε θα του κάνει διδασκαλία, ούτε θα το φοβερίζει, αλλά θα ζει με αγιότητα, και το παιδί που θα τον βλέπει, θα ζηλέψει και θα τον μιμηθεί. Προ πάντων, το παιδί θέλει κοντά του έναν άνθρωπο πολλής και θερμής προσευχής. Η προσευχή κάνει θαύματα. Δεν πρέπει η μητέρα να αρκείται στο αισθητό χάδι στο παιδί της, αλλά να ασκείται στο πνευματικό χάδι της προσευχής. Όταν πάει να το χαϊδέψει χωρίς προσευχή, το παιδί κάνει έτσι (απλώνει βίαια τα χέρια και απωθεί την μητέρα). Όταν όμως, χωρίς να το χαϊδέψει, κάνει μυστικά για το παιδί της θερμή προσευχή, τότε αυτό αισθάνεται στην ψυχή του ένα ανεξήγητο, για εκείνο, πνευματικό χάδι, που το ελκύει προς την μητέρα του. Η μητέρα στην προσευχή της για το παιδί πρέπει να λιώνει σαν τη λαμπάδα. Να προσεύχεται σιωπηλά και με τα χέρια ψηλά προς τον Χριστό, ν’ αγκαλιάζει μυστικά το παιδί της.
(Γέροντος Πορφυρίου,
Η ευθύνη των γονέων για την ανατροφή των παιδιών, σελ. 75, 76)