«Απόστολοι εκ περάτων…»
  • μέγεθος γραμματοσειράς +

«Απόστολοι εκ περάτων…»

XRISTOS

Αύγουστος μήνας ήταν που αποδήμησε η Μητέρα του Θεού απ’ τον κόσμο αυτό. Και τούτο δεν ήταν τυχαίο.

Αυτός ο μήνας ξεχωρίζει από τους άλλους. Μακριές ζεστές οι μέρες, μας γεμίζουν γλυκιά ραθυμία, μας αφαιρούν τη διάθεση για έντονες δραστηριότητες που κουράζουν. Μας κάνουν να ζητάμε γαλήνη σε κάποια ήσυχη γωνιά, να ηρεμήσουμε και να χαρούμε τη φύση. Κυρίαρχος της αυγουστιάτικης καθαρής νύχτας, το αυγουστιάτικο φεγγάρι, καθώς το βλέπουμε να γεμίζει με το σιωπηλό φως του τη νυχτιά και να γλυκαίνει το σκοτάδι της γης, μας βοηθά να νιώθουμε ανάλαφροι, σαν να μας καλεί να αποδράσουμε από τις έγνοιες της ζωής, να αφήσουμε πίσω τα πρόσκαιρα του κόσμου τούτου, να ξεφύγουμε και να ανεβούμε ψηλότερα. Ο έναστρος καθαρός ουρανός, πλημμυρισμένος από την παρουσία και τη σιωπή του Θεού, τονίζει αυτή την ακατανόητη απεραντοσύνη του κόσμου των άστρων και εκμηδενίζει τον χρόνο. Αισθανόμαστε τότε και νιώθουμε πόσο ασήμαντη και στιγμιαία είναι η ανθρώπινη ζωή επάνω σ’ αυτή τη γη και πόσο απελπιστικά εφήμερες και μάταιες είναι οι γήινες φιλοδοξίες μας.

Κάπως έτσι θα ήταν και τότε τον Αύγουστο μήνα οι μέρες και οι νύχτες στη Γεθσημανή, όταν περνούσε εκεί τις τελευταίες της ημέρες η Μητέρα του Θεού, η Παναγία. Κουρασμένη και εκείνη από μια ζωή γεμάτη θλίψη και πόνο, με μόνη συντροφιά την αγάπη και του άλλου μαθητή, του Ευαγγελιστή Ιωάννη, θα περίμενε με εμπιστοσύνη την απόφαση του Γιού της, του Χριστού, για το ταξίδι της προς τον ουρανό. Εκείνος, για να την τιμήσει από κει ψηλά, είχε φροντίσει ιδιαίτερα για τη λαμπρή εξόδιο τελετή. Είχε δώσει εντολή να συναχθούν «εκ περάτων» οι Απόστολοί Του για να τιμήσουν με την παρουσία τους την ιερή εκείνη στιγμή.

Οι θεόπνευστοι υμνογράφοι της Εκκλησίας μας γεμάτοι δέος μας συγκλονίζουν, καθώς και οι ίδιοι αδυνατούν να συλλάβουν και να περιγράψουν το γεγονός της Κοιμήσεως και απορούν «πώς η πηγή της ζωής εν μνημείω τίθεται;»

Το δεκαπενθήμερο που προηγείται της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ψάλλονται οι κατανυκτικές παρακλήσεις στη μεγάλη Μητέρα όλου του κόσμου και τέλος καλούνται οι Απόστολοι να συναθροιστούν στη Γεθσημανή για να παραστούν στον ενταφιασμό της Υπεραγίας Θεοτόκου.

«Ἀπόστολοι ἐκ περάτων,

συναθροισθέντες ἐνθάδε,

Γεθσημανῆ τῷ χωρίῳ,

κηδεύσατέ μου τὸ σῶμα,

καὶ σύ, Υἱὲ καὶ Θεέ μου,

παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα.

Καὶ σὲ μεσίτριαν ἔχω,

πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεόν,

μή μου ἐλέγξῃ τὰς πράξεις,

ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων,

παρακαλῶ σε, Παρθένε,

βοήθησόν μοι ἐν τάχει.»

Ηλιοπούλου Φωτεινή, Εκπαιδευτικός

Το Σύμβολον της Πίστεως

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου, και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόνται εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Αγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών. Εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

Θα μας βρείτε

Σατωβριάνδου 31 - AΘHNA 104 31 1ος όροφος  (η είσοδος μας είναι διαφορετική της πολυκατοικίας)

Τηλέφωνο: 2105227726

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Top