Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Απελπισία Και Μετάνοια
  • μέγεθος γραμματοσειράς +

Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2019

 

Απελπισία Και Μετάνοια

«Ποτέ μην απελπίζεσαι, ω άνθρωπε. Κανένας δεν πρέπει να απογοητεύεται για τη σωτηρία του. Αμάρτησες; Μετανόησε. Ας μην αμφιβάλλουμε, λοιπόν, ότι θα μας συγχωρεί ο Θεός, αλλά και να προσέχουμε, βέβαια, μήπως με τις πολλές και αλλεπάλληλες φορές συνηθίσουμε στην αμαρτία και μας γίνει χρόνια πάθηση στην ψυχή δυσκολότερη και αθεράπευτη»

(Αγ. Ιωάν. ο Χρυσόστομος)


Πώς να βλέπουμε τους συνανθρώπους μας

Όλους τους πιστούς οφείλομε να τους βλέπουμε σαν έναν και να σκεφτόμαστε, ότι στον καθένα από αυτούς είναι ο Χριστός. Και να έχουμε για τον καθένα τέτοια αγάπη, ώστε να είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε για χάρη Του και τη ζωή μας. Γιατί οφείλουμε να μη λέμε ούτε να θεωρούμε κανέναν άνθρωπο κακό, αλλά όλους να τους βλέπουμε ως καλούς. Κι αν δεις έναν αδελφό να ενοχλείται από τα πάθη, να μην τον μισήσεις αυτόν, μίσησε τα πάθη που τον πολεμούν. Κι αν τον δεις να τυραννιέται από επιθυμίες και συνήθειες προηγουμένων αμαρτιών, περισσότερο σπλαχνίσου τον, μη τυχόν δοκιμάσεις και συ πειρασμό, αφού είσαι από υλικό που εύκολα γυρίζει από το καλό στο κακό. Η αγάπη προς τον αδελφό σε προετοιμάζει να αγαπήσεις περισσότερο τον Θεό. Το μυστικό, λοιπόν, της αγάπης προς το Θεό είναι η αγάπη προς τον αδελφό. Γιατί αν δεν αγαπάς τον αδελφό σου που τον βλέπεις, πώς είναι δυνατό να αγαπάς τον Θεό που δεν τον βλέπεις;

«Ο γαρ μη αγαπών τον αδελφόν όν εώρακε, τον Θεόν όν ούχ εώρακε πώς δύναται αγαπάν» (Α’ Ιωάν. 4:20).

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος