Ιούλιος - Αύγουστος 2018

Ιερά Εξομολόγηση

Ελέησόν με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου·

και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου

εξάλειψον το ανόμημά μου.
(Ψαλμός Ν΄1)

Το μυστήριο της μετανοίας συνοδεύεται από την λεγομένη εξομολόγηση.

Χωρίς αυτήν η μετάνοια δεν είναι πλήρης. Η παρουσία του πνευματικού ιερέως στην θέση του Ιησού Χριστού βοηθά στην ταπείνωση που χρειάζεται όσο τίποτε άλλο η ψυχή, ώστε να έρθει η πολυπόθητη ανακαίνιση και ελευθερία μέσα μας.

Η συνείδηση μας πολλές φορές μας ελέγχει όταν παραστρατούμε, όταν παίρνουμε λάθος κατεύθυνση και πορεία στη ζωή μας. Οι αμαρτίες μας αποτελούν δείγματα της ασθένειας της ψυχής: «Μηδείς πειραζόμενος λεγέτω ότι από Θεού πειράζομαι· ο γαρ Θεός απείραστός εστι κακών, πειράζει δε αυτός ουδένα. Έκαστος δε πειράζεται υπό της ιδίας επιθυμίας εξελκόμενος και δελεαζόμενος· είτα η επιθυμία συλλαβούσα τίκτει αμαρτίαν, η δε αμαρτία αποτελεσθείσα αποκύει θάνατον» (Ιακ.1.13).

Δηλαδή, Κανένας από αυτούς που μπαίνουν σε πειρασμό να μην λέγει «ο Θεός με βάζει σε πειρασμό». Γιατί ο Θεός ούτε μπαίνει σε πειρασμό από το κακό, ούτε βάζει σε πειρασμό κανέναν. Καθένας μπαίνει σε πειρασμό από τη δική του επιθυμία. Αυτή τον παρασύρει και τον εξαπατάει. Έπειτα η επιθυμία αυτή συλλαμβάνει το κακό και γεννάει την αμαρτία. Και η αμαρτία, όταν ολοκληρωθεί, φέρνει τον θάνατο.

Στην προσπάθεια η ψυχή να κατευνάσει την ταραχή της, εφευρίσκει διάφορους τρόπους, έχοντας ως σύμμαχο τον εγωϊσμό, ώστε να αποφύγει την ομολογία της αμαρτίας. Με αυτόν τον τρόπο καταφεύγει σε δικαιολογίες και σε άρνηση να αφήσει στα πόδια του Ιησού Χριστού που είναι παρών στο πρόσωπο του ιερέως, τα αμαρτήματά του. Ωσάν να βολεύεται με την παρουσία των αμαρτιών στη ζωή του.

Στην συνάντησή μας με τον Ιησού, η αμαρτία δεν έχει λόγο ύπαρξης... είναι άλλωστε παρά φύσιν κίνηση της ψυχής, όπως λέγει εύστοχα ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, και μόνον υγιές δεν είναι για τον άνθρωπο, απεναντίας, τον θάνατο φέρνει. Τι λοιπόν φοβάται η ψυχή; Τι δειλιάζει; Έστω κι αν χρειαστεί να ομολογήσει ενώπιον του Θεού τις αμαρτίες του, ποιο το πρόβλημα;

Δεν θέλεις ψυχή μου τη σωτηρία σου; Δεν επιζητάς τη λύτρωσή σου; Δεν επιθυμείς η καρδιά σου να ειρηνεύσει; Να κάνει μια νέα αρχή;

Ο Θεός σου είναι εδώ, έτοιμος να σε γιατρέψει... Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Ου γαρ ήλθον ίνα κρίνω τον κόσμον, αλλ’ ίνα σώσω τον κόσμον» (Iωαν.12.47).

Για να κατορθώσει όμως να πετύχει τη θεραπεία της ψυχής σου θα πρέπει να αφεθείς στα χέρια Του... ο Θεός δεν έχει ανάγκη εκείνος από την εξομολόγησή μας, …εμείς έχουμε ανάγκη από αυτήν... Και ο Θεός θέλει να αφεθούν από εμάς οι αμαρτίες μας… Πώς όμως θα αφεθούν, αν εμείς δεν τις αφήσουμε; Ιδού λοιπόν ημέρα σωτηρίας... Ας εμπιστευτούμε τη ζωή μας στα χέρια του θεραπευτή Χριστού... ομολογώντας (παραδεχόμενοι) τις αμαρτίες μας, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη για αυτές, χωρίς δικαιολογίες... ώστε να κατορθώσει το Πανάγιο Πνεύμα να φέρει την ειρήνη και τη θεραπεία στην ψυχή μας. Αξίζει να της δώσουμε ό,τι πιο όμορφο, ό,τι πιο γλυκό, ό,τι πιο πολύτιμο... την ειρήνη και το φωτισμό.

Και όταν αυτό συντελεστεί και ανέβει στην κεφαλή μας το άγιο πετραχήλι, δείγμα της ουράνιας σκέπης της χάριτος του Θεού, τότε θα έρθει και η αγαλλίαση... θα φύγουν οι αμαρτίες και δεν θα ενοχλούν πλέον... Ας γίνει η εξομολόγησή μας η ανανέωση του θείου Βαπτίσματος, όπως αποκαλούν οι Άγιοι Πατέρες την εξομολόγηση και ας αναφωνήσουμε εκ νέου… «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε».

Βοναζούντας Αντώνιος

Κατηχητής