Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2014

Η παρακάτω είναι πραγματική ιστορία και αξίζει να την διαβάσουμε.

«Στην εργασία μου είχα πρόβλημα με κάποια συνάδελφο. Συνέχεια με συκοφαντούσε και έλεγε εναντίον μου ψέματα πολλά. Ο πνευματικός μου με συμβούλευε να κάνω υπομονή κι ίσως αλλάξει. Όμως η κατάσταση χειροτέρευε. Μα εγώ δεν άντεχα άλλο πλέον. «Δεν μπορώ πάτερ να περιμένω άλλο, θα την βάλω στη θέση της».

«Πρόσεξε παιδί μου», μου είπε ο γέροντάς μου, «μήπως βάζοντάς την στη θέση της εσύ βγεις έξω από την δική σου. Το καλό, παιδί μου, δεν είναι καλό, όταν δεν γίνεται με καλό τρόπο».

Ακούγοντας τα λόγια του πνευματικού μου έδειξα υπομονή και μακροθυμία. Προσπάθησα να της δείχνω αγάπη και συμπάθεια. Οπότε σταμάτησε την άσχημη συμπεριφορά της και τώρα, συνταξιούχες και οι δύο, είμαστε πολύ καλές φίλες.»