Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Οι Γονείς Επιδιώκουν να Προβάλλονται Μέσω Των Παιδιών Τους
  • μέγεθος γραμματοσειράς +

Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2021

 

Οι Γονείς Επιδιώκουν να Προβάλλονται Μέσω Των Παιδιών Τους

GAMOS

Ιδιαίτερα αξίζει να επισημάνουμε τα εξής: Στην περίπτωση της καυχησιολογίας πρέπει να υπαχθεί η προσπάθεια πολλών γονέων να αναδείξουν τα παιδιά τους σε κάτι που ούτε τα ίδια θέλουν, αλλά και αν θέλουν, δεν μπορούν να τα φτάσουν. Πιο συγκεκριμένα είναι πάμπολλες οι περιπτώσεις όπου ο γονιός προσπαθεί να διοχετεύσει στο παιδί του κάτι, που ο ίδιος δεν πέτυχε, κάτι που δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει στη ζωή του. Και αυτό συχνά γίνεται κατά τρόπο πολύ πιεστικό, μέχρι σημείου, που τα ίδια τα παιδιά καταπιέζονται με αφόρητο τρόπο να φθάσουν σ’ αυτό που οι γονείς τους υποδεικνύουν.

Βέβαια κατ’ αρχάς δεν υπάρχει αντίρρηση στο να τεθούν υψηλοί στόχοι για την πρόοδο των παιδιών. Μετά από καλή και συστηματική έρευνα και συνεργασία γονέων και παιδιών, μπορεί ο γονιός να συμπαρασταθεί ουσιαστικά στον επαγγελματικό προσανατολισμό του παιδιού του, πάντοτε όμως με μια βασική προϋπόθεση, να ασπάζεται την επιθυμία του παιδιού του θέλοντας, ο γονιός, το ίδιο το παιδί του ελεύθερα και αβίαστα να ακολουθήσει το α’ ή το β’ επάγγελμα.

Συνήθως όμως αυτό δεν γίνεται. Οι γονείς ενδιαφέρονται ήδη από το Δημοτικό Σχολείο για να πάρει το παιδί τους υψηλή βαθμολογία, όχι σαν δίκαιη επιβράβευση των προσπαθειών του, αλλά για να έχουν οι ίδιοι αφορμή καυχήσεως στο κοινωνικό περιβάλλον τους. Και με αυτή τη νοοτροπία μεγαλώνουν τα παιδιά τους.

Όταν μάλιστα φθάσει η ώρα της επιλογής επαγγέλματος, τότε δεν δίδεται προσοχή στις έμφυτες κλίσεις του παιδιού, ούτε στις δυνατότητες που διαθέτει, αλλά κριτήριο επιλογής είναι η κοινωνική προβολή των γονέων μέσα από την επιτυχία του παιδιού, η οικονομική ευρωστία του επαγγέλματος, αν δηλαδή θα βγάλει πολλά χρήματα κ.λ.π. Μέσα από το παιδί μας επιδιώκουμε την δική μας καύχηση (είμαι ο πατέρας του γιατρού, κ.λ.π), την αυτοπροβολή μας, παραμερίζοντας τις επιπτώσεις αυτής της νοοτροπίας, αν δηλαδή το παιδί είναι ικανοποιημένο ή ευτυχισμένο.

Σοβαρότατο είναι το τίμημα αυτών των τοποθετήσεων. Το παιδί προκειμένου να φθάσει στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα πιέζεται και ταλαιπωρείται ψυχικά και σωματικά. Οι γονείς ξοδεύονται και επενδύουν στα φροντιστήρια τεράστια ποσά για να «βοηθήσουν» το παιδί τους.

Και όλα αυτά για να βγούμε στην κοινωνία να καυχηθούμε για τη ματαιότητά μας. Μη νομίσουμε ότι ο φαρισαίος είναι ένας τύπος μιας περασμένης εποχής. Ο φαρισαίος κυκλοφορεί ανάμεσά μας. Εμείς είμαστε οι φαρισαίοι. Μόνον που πρέπει κάποιος να μας βοηθήσει να το συνειδητοποιήσουμε.

(«ΛΟΓΟΣ ανθρώπινος και θεανθρώπινος»,
Γεωργίου Σπ. Κωτσάκη)