Μέσα στο γάμο πρέπει να υπάρχει κοινωνία και αλληλομετάδοση των υλικών και πνευματικών αγαθών. Ό,τι ανήκει στον άντρα, προσφέρεται με αγάπη στη γυναίκα. Ό,τι ανήκει στη γυναίκα, προσφέρεται με αγάπη στον άντρα. Όταν στο γάμο αρχίζει να ακούγεται ο λόγος «τα δικά μου» ή «τα δικά σου», κάτι δεν πηγαίνει καλά. Κάτι προδίδει ότι δεν βαδίζουμε το δρόμο της αγάπης.
Φαίνεται πως σε κάθε εποχή υπήρχε η αρρώστια αυτή. Γι’ αυτό ακούμε τον ιερό Χρυσόστομο να ελέγχει τους συζύγους για το θέμα αυτό: «Μετά το γάμο δεν είστε πλέον δύο σώματα, αλλά ένα, και πώς οι περιουσίες σας είναι δύο και όχι μία; Έχετε γίνει ένας άνθρωπος, μία ζώσα ύπαρξη και λες ακόμη “τα δικά μου”; Είναι καταραμένος και άθλιος ο λόγος αυτός και τον έχει εισηγηθεί ο Διάβολος. Ο Θεός όλα τα δημιούργησε κοινά για όλους μας και τα πιο αναγκαία από τα χρήματα, και συ λες ότι τα δικά σας δεν είναι κοινά; Δεν είναι δυνατόν βέβαια να πεις “ο δικός μου ήλιος, το δικό μου φως, τα δικά μου νερά”! Όλα τα απαραίτητα λοιπόν, ο Θεός τα έκανε κοινά και τα χρήματά σας δεν είναι κοινά»;
Στην περίπτωση που η γυναίκα μιλά για «δικό μου» ή «δικό σου», ο άγιος Ιωάννης συμβουλεύει τον άντρα να διδάξει τη γυναίκα του, αλλά με πολλή καλοσύνη: «Να βγάλεις από την ψυχή της κυρίως αυτό: “το δικό μου” και “το δικό σου”. Αν πει “τα δικά μου” να της πεις: “Ποια λες δικά σου, δεν καταλαβαίνω. Τίποτε δικό μου δεν έχω εγώ, πώς λοιπόν λες “τα δικά μου”, ενώ όλα είναι δικά σου; Όλα είναι δικά σου κι εγώ δικός σου είμαι». Αυτός ο λόγος δε είναι λόγος κολακείας, αλλά πολλής συνέσεως… Λέγε λοιπόν: «Κι εγώ δικός σου είμαι παιδί μου. Αυτό με συμβούλεψε ο απόστολος Παύλος λέγοντας “ο ανήρ του ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει, αλλ’ η γυνή. Εάν δεν έχω εξουσία πάνω στο σώμα μου, αλλά την εξουσία την έχεις εσύ, πολύ περισσότερο δεν έχω εξουσία πάνω στα χρήματα”… Ώστε, μ’ αυτά που λες, δίδαξέ την να μη λέγει ποτέ “δικό μου” και “δικό σου”».
(«Το Μυστήριο του Γάμου», Ιερομόναχου Γρηγορίου, σελ, 12, 13)
