Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η Δύναμη Της Προσευχής Σε Ώρα Κινδύνου
  • μέγεθος γραμματοσειράς +

Ιούλιος - Αύγουστος 2022

 

Θαυμαστό Περιστατικό Ιερέα Για Την Μεταθανάτια Ζωή
(Διασκευή από το περιοδικό ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ)

didymoipyrgoi

 

Η κ. Μαρίνα Κρεμμύδα ζει πολλά χρόνια στην Αυστραλία. Ένα χαρούμενο γεγονός εδώ στην Ελλάδα την οδηγεί στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης για να έρθει στη χώρα μας. Το αεροπορικό αυτό ταξίδι παραμένει αλησμόνητο στο μυαλό της. Νά τι διηγείται η ίδια.

Απογειωθήκαμε από το αεροδρόμιο της Μελβούρνης με κατεύθυνση την Αθήνα. Όταν προσγειωθήκαμε στη Σιγκαπούρη ομαλά, μείναμε περίπου μιάμιση ώρα για ν’ ανεφοδιαστεί το αεροπλάνο σε καύσιμα. Κάποια στιγμή βρισκόμασταν σε ύψος 35.000 πόδια, 625 επιβάτες. Όλα ήσυχα. Ξαφνικά ακούμε από τα μεγάφωνα.

– Προσοχή, προσοχή! Επιστρέφουμε στη Σιγκαπούρη! Ο κινητήρας έχει πάρει φωτιά!


Πανζουρλισμός στο αεροπλάνο, χαλασμός! Φωνές υστερικές, κλάματα, αλαλαγμοί. Μικρά παιδιά τσιρίζουν, μανάδες σφίγγουν μ’ απόγνωση τα βρέφη τους! Εγώ καθόμουν κοντά στα φινιστρίνι και βλέπω ολοκάθαρα τον πυρωμένο κινητήρα. Ο πιλότος αδειάζει τις δεξαμενές των καυσίμων. Σχηματίζω τη γνώμη ότι δεν θα ζήσουμε και ότι από στιγμή σε στιγμή θα τιναχτούμε στον αέρα. Στην τσάντα μου πάντα κουβαλώ ένα ξύλινο σταυρό, που έχω αγοράσει από την Παναγία της Τήνου. Ανοίγω βιαστικά την τσάντα μου, αρπάζω με τα δύο μου χέρια το σταυρό και φωνάζω δυνατά:


– Ελέησέ μας Κύριε! Σώσε μας, Κύριε! Σταυρέ του Χριστού, σώσε μας!


Σε λίγο όλοι ηρεμούμε, γιατί το αεροπλάνο προσγειώνεται ομαλά στη Σιγκαπούρη!


Ακολουθούν χειροκροτήματα παρατεταμένα, φωνές, «μπράβο», «ζήτω» και άλλα πολλά. Στον αερολιμένα με πλησιάζουν τρεις νεαροί, άγνωστοι τελείως σε μένα και μου λένε.


– Κυρία μου, ξέρετε γιατί σωθήκαμε;


– Όχι τους λέω!


– Με την προσευχή σας στο Σταυρό του Χριστού, που κρατούσατε στα χέρια σας!


– Εγώ έπραξα ότι έπρεπε. Ο Θεός έκαμε το θαύμα του. Δοξασμένο το όνομά Του!


Μερικοί ονομάζουν την προσευχή «κεραυνοβόλο λεγεώνα»! Η Παναγία της Τήνου άπλωσε τις φτερούγες της και κατέβασε ομαλά το τεράστιο φλεγόμενο αεροπλάνο!

(«Σ’ ευχαριστώ για τον πόνο», Θεόδωρος Κ. Βγόντζας, σελ. 139, 140)