Το 2020
Ένας Ευλογημένος Χρόνος
O Θεός των Αγίων Προφητών, Αποστόλων και Πατέρων της Εκκλησίας είναι «Ο Ίδιος χτες, σήμερα και στους αιώνες» και θέλει και μπορεί με θαυματουργικό θείο τρόπο να σταματήσει το κατρακύλισμα του σύγχρονου ανθρώπου και της ανθρωπότητας και να μεταμορφώσει την κόλαση της σύγχρονης ζωής σε παράδεισο. Ο Θεός είναι ο Θεός των θαυμάτων!
Τα θαύματα του Θεού είναι μια φυσιολογική κατάσταση μέσα στην εκκλησιαστική χριστιανική ζωή. Ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία που αποκάλυψε αυτό το υπερφυσικό, το υπεράνθρωπο και το υπέρ λογικό. Ο Ιδρυτής της είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός που με τη ζωή Του, το θάνατό Του και την Ανάστασή Του απέδειξε ότι μπορεί να κάνει τα πάντα. Τίποτα για τον Ιησού Χριστό δεν ήταν αδύνατον όσο βρισκόταν εδώ κάτω στη γη, και τίποτα δεν είναι αδύνατο, τώρα που είναι στα δεξιά του Πατρός στον ουρανό.
Μέσα στα πάρα πολλά και υπέροχα που είπε, είναι η αλήθεια και η διαβεβαίωση που έδωσε στους μαθητές Του, αλλά και σε όλους τους Χριστιανούς, ότι όπως Αυτός έκανε τα αδύνατα δυνατά, το ίδιο θα κάνουν και αυτοί με την πίστη τους σ’ Αυτόν (Μάρκ. 11:24, Ιωάν. 15:7, Λουκ. 1:37).
Μία καταπληκτική διακήρυξη του Θεανθρώπου που κατεγράφη στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (κεφ.14 και χωρία 12-14), λέει τα παρακάτω: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, εκείνος που πιστεύει σε μένα, τα έργα που εγώ κάνω, θα τα κάνει και εκείνος και μεγαλύτερα από αυτά θα κάνει διότι εγώ πηγαίνω προς τον Πατέρα μου και ό,τι ζητήσει στο όνομά Μου, αυτό θα κάνω, για να δοξαστεί ο Πατέρας στον Υιό. Εάν ζητήσετε κάτι στο όνομά μου, εγώ θα το κάνω». Όταν ο Ιησούς Χριστός άρχιζε κάποια πρόταση με το «Αλήθεια, αλήθεια σας λέγω», το έκανε για να τονίσει μια μεγάλη αλήθεια που μπορεί να γίνει πραγματικότητα στη ζωή του πιστού. Με τη διακήρυξη αυτή, ο Θεάνθρωπος άνοιξε το δρόμο για μια ζωή ανώτατη, υπεράνθρωπη και θαυματουργική.
Ο Ιησούς Χριστός, πάλι το τονίζουμε, και θέλει και μπορεί να κάνει το 2020 τον καλύτερο χρόνο κάθε ανθρώπου. Δεν μπορεί όμως να κάνει απολύτως τίποτα, εάν ο άνθρωπος δεν εκπληρώσει τους όρους που ο Θεός έβαλε. Οι όροι αυτοί είναι, πρώτον, ο άνθρωπος να παραδεχτεί ότι είναι αμαρτωλός, δεύτερον, να λυπηθεί και να μετανοήσει ειλικρινά, τρίτον, να ζητήσει ο Ιησούς Χριστός να τον συγχωρήσει και να τον κάνει έναν καινούργιο εσωτερικά άνθρωπο, ένα ζωντανό μέλος της Εκκλησίας και τέταρτον, να τηρεί τις εντολές του Χριστού. Όταν ο άνθρωπος πλησιάσει έτσι τον Ιησού Χριστό, τότε Αυτός αναλαμβάνει τη ζωή του, τον βοηθάει, τον φωτίζει, τον δυναμώνει. Η εκκλησιαστική ιστορία αποδεικνύει με απόλυτη βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει άλυτο πρόβλημα στον πιστό Χριστιανό. Έτσι, λοιπόν, το 2020 μπορεί να γίνει ένας ευλογημένος χρόνος για τον καθένα μας.
Με τον Χριστό, λοιπόν, Αρχηγό στη ζωή, αρχίζει κάθε άνθρωπος μια νέα δυναμική ζωή. Ο Θεός, το Πανάγιο Πνεύμα που κυριαρχεί στη ζωή του, φέρνει μια ριζική και επαναστατική αλλαγή στο νου του, στην καρδιά του και στη θέλησή του. Αρχίζει και γεννά θετικές σκέψεις, επιθυμίες και κάθε μέρα και πιο πολύ οικοδομεί μια δυνατή καλή θέληση. Οι αρνητικές σκέψεις και οι επιθυμίες, η αδύνατη θέληση και γενικά η κακομοιριά, η κατάθλιψη και η απογοήτευση, ποτέ δεν προσελκύουν το ενδιαφέρον του Χριστού για να επέμβει δυναμικά στη ζωή του.
Η καινούργια ζωή που δημιουργεί ο Χριστός μέσα στον άνθρωπο, παράγει τις ευλογημένες εκείνες δυνάμεις της πίστης. Έτσι φανερώνεται το ενδιαφέρον του Χριστού. Εκείνος τότε επεμβαίνει δυναμικά και θαυματουργικά τόσο στη δική μας τη ζωή, όσο και στη ζωή αγαπητών μας προσώπων.
Το 2020 θα είναι ένας ευλογημένος χρόνος της ζωής μας, αν εμείς το θέλουμε να είναι και ζητήσουμε ο Χριστός να γίνει Κύριος στη ζωή μας, διότι ο Χριστός και θέλει και μπορεί να τον κάνει ευλογημένο.
Οδοιπορικό Στους Αγίους Τόπους
Ήταν όνειρο ζωής και βαθιά επιθυμία για μένα να επισκεφθώ τους Αγίους Τόπους. Την ευκαιρία αυτή μου την έδωσε ο Θεός μέσω αδελφής και φίλης που μου εξασφάλισε την θέση αυτή. Ξεκινήσαμε με συναισθήματα που μας προετοίμαζαν για το τι θα βλέπαμε και τι θα συναντούσαμε. Σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού και της παραμονής μας εκεί, όλα ήταν πολύ καλά και με πλήρη ασφάλεια, γιατί ο Θεός ήταν μαζί μας.
Η πρώτη επίσκεψή μας φθάνοντας ήταν το Μοναστηριακό συγκρότημα του Αγίου Γεωργίου στην Λήδα, όπου προσκυνήσαμε τον τάφο του Μεγαλομάρτυρος. Συνεχίσαμε για την Ιερουσαλήμ και φθάσαμε στο ναό της Αναστάσεως, όπου προσκυνήσαμε ευλαβικά τον Πανάγιο Τάφο του Χριστού μας, την αποκαθήλωση, τον Γολγοθά, τον τόπο ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού, το σημείο «Μη μου άπτου», το παρεκκλήσιο του Αγίου Λογγίνου. Σε όλα τα σημεία αισθανθήκαμε δέος, συγκίνηση και θαυμασμό με αποκορύφωση στον Γολγοθά.
Την δεύτερη μέρα πήγαμε στο όρος των ελαιών όπου έγινε η ανάληψη του Χριστού, στη συνέχεια στη μικρή Γαλιλαία όπου εμφανίσθηκε ο Χριστός στους μαθητές Του, μετά την Ανάσταση. Διαβήκαμε την οδό του Μαρτυρίου, όπου ο Χριστός έκανε δύο στάσεις. Την μία που είχε κουραστεί και ακούμπησε την παλάμη του στον τοίχο και άφησε το αποτύπωμα. Εκεί, ο Σίμων ο Κυρηναίος σήκωσε τον σταυρό του Κυρίου. Και η άλλη στάση ήταν εκεί που συνάντησε την μητέρα του και τη Βερονίκη, την μετέπειτα Αγία, που σκούπισε το πρόσωπό του με το Άγιο Μανδήλιο. Στη συνέχεια φθάσαμε στο Πραιτώριο και στην φυλακή του Χριστού. Κατόπιν μεταβήκαμε στον οίκο Ιωακείμ και Άννας και στο σπίτι που γεννήθηκε η Παναγία. Στη συνέχεια στον Κήπο της Γεθσημανής όπου βρίσκεται ο τόπος της προδοσίας και ο βράχος της Αγωνίας.
Την τρίτη ημέρα επισκεφθήκαμε στην περιοχή της Γαλιλαίας την Ναζαρέτ, όπου υπάρχει ο ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Συνεχίσαμε για την Κανά όπου έγινε το πρώτο θαύμα του Χριστού, η μετατροπή του ύδατος εις οίνο, έπειτα στο όρος Θαβώρ που έγινε η Μεταμόρφωση του Κυρίου. Επίσκεψη στην Καπερναούμ, όπου σήμερα δεν υπάρχει τίποτα, έχει καταστραφεί, στο όρος των Μακαρισμών όπου ο Κύριος έκανε την επί του όρους ομιλία.
Τέταρτη μέρα, Κυριακή, εκκλησιασθήκαμε στην Βηθλεέμ στον Ναό της Γεννήσεως του Χριστού. Υπάρχει ένας υπέρλαμπρος ναός και εντός του ναού, κατεβαίνοντας σκαλιά, συναντάμε το σπήλαιο, το σημείο που γεννήθηκε ο Χριστός και τη Φάτνη που τοποθετήθηκε μετά την γέννησή Του. Και τα δύο σημεία τα προσκυνούν οι πιστοί. Στο Ναό αυτό νιώθεις χαρά, αγαλλίαση και ειρήνη.
Την πέμπτη μέρα επισκεφθήκαμε τον λόφο της Σιών, με το υπερώον που έγινε ο Μυστικός Δείπνος, η ψηλάφηση του Θωμά και η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Στην Ιεριχώ συναντάμε το Σαραντάριο όρος όπου ο Χριστός έζησε 40 ημέρες με νηστεία και προσευχή και δέχθηκε τους πειρασμούς από τον σατανά. Στη συνέχεια στον Ιορδάνη ποταμό όπου έγινε η Βάπτιση του Χριστού και πολλοί εκ των προσκυνητών μπήκαν μέσα στον Ιορδάνη. Τώρα τα προσκυνήματα είναι ανακαινισμένα και δεν είναι στη μορφή που διαδραματίσθηκαν τα γεγονότα και όπως τα έχουμε ο καθένας στο μυαλό του. Σε κάθε προσκύνημα υπάρχει και ένα Μοναστήρι και οι μοναχοί τα διατηρούν σε καλή κατάσταση.
Τις μέρες που περνάμε τώρα, το μυαλό μου ανατρέχει στους τόπους που έγιναν τα παραπάνω γεγονότα. Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά, αισιοδοξία και ελπίδα για το μέλλον, γιατί γεννήθηκε ο Σωτήρας μας και ο Λυτρωτής του κόσμου, που μας δίνει προοπτική για αιώνια ζωή μαζί Του.
Εύχομαι στον καθένα να επισκεφθεί τα μέρη αυτά γιατί είναι μία σπάνια εμπειρία και μια ευλογία που τον συνοδεύει σε όλη του την ζωή.
Ιουλία Κωνσταντακοπούλου
Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα
«Χριστός γεννάται»! Αυτός ο ενεστώς χρόνος του «γεννάται» κι όχι «εγεννήθη». Είναι πολύ συνηθισμένο βέβαια, στους ρήτορες, όπως λέγει ένας παλαιός ερμηνευτής, να «προσφέρουν τα περασμένα πράγματα εις χρόνον ενεστώτα, για να δείξουν αυτά ως παρόντα εις τα ομμάτια των ακροατών και ακολούθως να κάμουν αυτούς περισσότερον θεατάς, παρά ακροατάς».
Όμως, για τον καθένα Χριστιανό που το ακούει, το διαβάζει ή το ψάλλει, εκείνο το «γεννάται» δηλώνει μια καινούρια γέννηση του Χριστού μέσα του:
Τώρα, αυτή τη στιγμή «γεννάται» ο Χριστός, ετοίμασε το σπήλαιό σου – λέγει στον καθένα μας, διώξε από μέσα κάθε αμαρτωλή σου πράξη ή σκέψη και τρέξε να Τον προϋπαντήσεις. Υψώσου από τη γη κι από τα γήινα, για να δώσεις την αγάπη σου όλη σ’ Εκείνον, που κατεβαίνει τώρα στη γη για σένα.
Αν δεν έχεις τίποτ’ άλλο να Του προσφέρεις για δώρο, όπως οι Μάγοι και οι ποιμένες, βγάλε από πάνω σου τις αμαρτίες και πρόσφερέ τις – θ’ αδειάσει έτσι ο τόπος «εν τω καταλύματί» σου, για να φιλοξενήσεις τον Ερχόμενον ως νήπιον. Μην αργείς και μην αναβάλλεις, «τώρα Χριστός γεννάται», τώρα υποδέξου Τον στη φάτνη της ψυχής σου….
Χριστούγεννα
Καινούργια Ζωή Στον Άνθρωπο
Το μήνυμα των Αγγέλων μέσα στους αιώνες βροντοφωνάζει ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε για να έχουμε μια καινούργια ζωή και μια μόνιμη χαρά: «Σας φέρνω ένα χαρμόσυνο άγγελμα, που θα γεμίσει με χαρά μεγάλη όλο τον κόσμο: Σήμερα, στην πόλη του Δαβίδ γεννήθηκε για χάρη σας σωτήρας κι αυτός είναι ο Χριστός, ο Κύριος» (Λουκ. 2:10,11).
Η χαρά που έρχεται στη ζωή μας είναι το αποτέλεσμα του τέλειου καθαρισμού που κάνει ο Θεάνθρωπος. Είναι η υπέροχη εσωτερική, βαθιά και μόνιμη απελευθέρωση από την κατάρα των συνειδητών αμαρτιών που χρόνια μας βαραίνουν. Ο άνθρωπος, πιστεύοντας συνειδητά στον Ιησού Χριστό, ως Σωτήρα και Κύριο στη ζωή του, αρχίζει μια νέα θαυμαστή ζωή. Γίνεται ένα καινούργιο δημιούργημα (Β’ Κορινθ. 5:17).
Ο Ιησούς Χριστός είναι στην ιστορία της ανθρωπότητας η μοναδική προσωπικότητα που επισκίασε κάθε ανθρώπινο επίτευγμα. Ο Ιησούς Χριστός παρουσιάζει τη ζωή στην τέλεια πληρότητά της. Το μεγαλείο Του φαίνεται στην τεράστια πρακτική βοήθεια που πρόσφερε και προσφέρει στον άνθρωπο. Η γέννησή Του, η ζωή Του, το κήρυγμά Του, τα θαύματά Του, η σταύρωσή Του, η ανάστασή Του, η ανάληψή Του και η θέση Του στα δεξιά του Πατέρα Θεού, έναν και μοναδικό σκοπό έχουν για μας: Την τέλεια ελευθερία και σωτηρία μας, την απόκτηση μίας καινούργιας ζωής στο σώμα της Εκκλησίας.
Η ριζική αλλαγή που κάνει ο Ιησούς Χριστός στη ζωή του μετανοημένου ανθρώπου έχει τεράστια επίδραση επίσης στην οικογενειακή ζωή. Ο άνωθεν γεννημένος άνθρωπος (Ιωάν. 3:3), ζώντας την υπέροχη αυτή πραγματικότητα, δημιουργεί μια καινούργια οικογενειακή ζωή.
Ο Ιησούς Χριστός, στη νέα αυτή ζωή, τον δυναμώνει και τον οδηγεί να φέρεται με αγάπη και καλοσύνη. Στο παρελθόν φρόντιζε πρώτα τον εαυτό του και μετά τους άλλους. Τώρα φροντίζει πρώτα τους άλλους και μετά τον εαυτό του. Βγήκε από το σκοτάδι και μπήκε στο φως. Έτσι, με το παράδειγμά του οδηγεί και τα άλλα μέλη της οικογενείας του στην υπέροχη ζωή του Χριστού. Το σπίτι του γίνεται, κάθε μέρα και πιο πολύ, παράδεισος.
Τα καλά νέα που η στρατιά των αγγέλων έφερε στη γη ήταν: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκάς 2:14). Η υπέροχη ζωή του Χριστού δημιουργεί καλές σκέψεις για τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος, τον οποίον ο Θεός έκανε καινούργιο, επιθυμεί να ζει για το καλό της κοινωνίας. Με τα καλά του έργα και την κοινωφελή του συμπεριφορά γίνεται φως που φωτίζει και αλάτι που συντηρεί και νοστιμίζει την άνοστη κοινωνία μας.
Ο «άνωθεν γεννημένος άνθρωπος», σύμφωνα με το παράδειγμα του Ιησού Χριστού, προσφέρεται να υπηρετήσει το συνάνθρωπό του (Μάρκος 10:45). Δεν ζει για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει. Έτσι, γίνεται ένα χαμόγελο στη σκληρή και απάνθρωπη κοινωνία μας και νιώθει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση.
Ο καινούργιος ευτυχισμένος άνθρωπος, τόσο ως άτομο όσο και ως μέλος της οικογένειας και της κοινωνίας, είναι το χαμόγελο της καταθλιπτικής και αγχώδους ζωής. Ζώντας καθημερινά με το Θεό, προσφέροντας, υπηρετώντας, ξοδεύοντας χρόνο, κόπο και αγαθά, φέρνει τον ουρανό στη γη. Με τη συμπεριφορά του αυτή «ξαναγεννά» τον Ιησού Χριστό μέσα στη «φάτνη» κάποιας ταπεινής, περιφρονημένης καρδιάς.
Ο άνθρωπος μέσα στον οποίο γεννήθηκε ο Χριστός, ο ασήμαντος για τους πολλούς, είναι «ο μαέστρος της χορωδίας των αγγέλων». Είναι μαέστρος και βιρτουόζος μαζί. Ξέρει να διευθύνει και να κατευθύνει πολύ καλά, αλλά παράλληλα να παίζει και τον πρώτο ρόλο στο αγαθό, σαν το πρώτο βιολί.
Η παρουσία του στην σκληρή αυτή και απάνθρωπη κοινωνία φέρνει το χαμόγελο, γιατί αυτός ο ίδιος είναι το χαμόγελο. Το χαμόγελο του Ιησού Χριστού.
Το χρέος της μνήμης του πολέμου του 1940
Δεν υπάρχει πνεύμα χωρίς μνήμη και χωρίς πιστότητα. Δεν υπάρχει ανθρώπινη αρετή χωρίς πιστότητα και συνέχεια. Τι θα ήταν η αγάπη μιας ημέρας, η τιμιότητα μιας ημέρας, η φιλοπατρία μιας ημέρας; Τίποτε! Έχουμε χρέος να θυμόμαστε. Η λήθη, η απομάκρυνση, η αδιαφορία, δυστυχώς, είναι οι συνηθισμένοι καρποί της εποχής μας.
Έχουμε χρέος να θυμόμαστε γεγονότα, πρόσωπα που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν, ώστε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας και πάλι και να διδαχτούμε μέσα από το έργο τους. Να τιμάμε την 28η Οκτωβρίου και να σκεφτόμαστε όλα τα γεγονότα που προηγήθηκαν και αυτά που ακολούθησαν, μέχρι η πατρίδα μας να φτάσει στην απελευθέρωση.
Με την τιμή που δίνουμε στη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου, εξακολουθούμε να πιστεύουμε στα ιδανικά εκείνα που ενέπνεαν τους προγόνους μας: την αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία.
Εκείνο το πρωί της 28ης Οκτωβρίου που ζήτησαν οι Ιταλοί από τον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά να τους επιτρέψει να εισέλθει ο στρατός τους στην Ελλάδα, η κατάσταση άρχισε να παίρνει άλλη τροπή. Ο Ιωάννης Μεταξάς απάντησε αδίστακτα «ΟΧΙ». Αυτό το ίδιο, που απέδειξε με θυσίες και ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Παρόλη την πολλαπλάσια δύναμη των Ιταλών, ο πόλεμος αυτός ήταν ένας θρίαμβος για τους Έλληνες. Πολύ σύντομα απώθησαν τις μονάδες του ιταλικού στρατού και ελευθέρωσαν τη μία μετά την άλλη τις πόλεις της Β. Ηπείρου. Οι άθλοι, τα κατορθώματα και οι λαμπρές νίκες εκφράζουν τη βαθύτατη συναίσθηση του ανώτερου σκοπού των Ελλήνων, που ενδυναμώνονται με την ευλογία της Παναγίας.
«Ο ελληνικός στρατός έβλεπε τις νύχτες μία γυναικεία μορφή να προβαδίζει. Την αναγνώριζε, την ήξερε από πάντα. Ήταν η Μάνα η Μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα, η λαβωμένη της Τήνου, η «Υπέρμαχος Στρατηγός» γράφει ο μεγάλος και αξέχαστος Άγγελος Τερζάκης.
Ο αντίλαλος της νίκης ήταν παγκόσμιος. Θα τους πετάγαμε στη θάλασσα, αν δεν μας χτυπούσαν οι Γερμανοί. Όμως οι Έλληνες φαντάροι αντιμετώπισαν με το ίδιο θάρρος και την ίδια γενναιότητα και τους νέους εισβολείς. Επάνω στο ηρώο του Ιστίμπεη είναι χαραγμένα τούτα τα λόγια: «Εδώ η υπεροψία του δυνατού εκάμφθη προ της δυνάμεως του δικαίου, τον Απρίλιο 1941».
Ο Χίτλερ εξέδωσε ειδικό ανακοινωθέν, που, αναγνωρίζοντας τον ελληνικό στρατό ως τον καλύτερο του κόσμου, έλεγε: «Είμαι υποχρεωμένος απέναντι της ιστορίας να διαπιστώσω ότι εξ’ όλων των στρατών που πολέμησαν τον γερμανικό στρατό, ο ελληνικός είναι ο καλύτερος όλων!».
Όλοι οι τότε μεγάλοι σύμμαχοί μας, Άγγλοι, Ρώσοι, Αμερικανοί, εγκωμίασαν τον ηρωικό αγώνα του στρατού μας, παρότι στην εξέλιξη δεν τήρησαν όλα όσα μας υποσχέθηκαν.
Εμείς παρά τα δεινά του πολέμου και την αγνωμοσύνη των συμμάχων, καταφέραμε να βγούμε από τη δίνη που μας δημιούργησαν και σήμερα με το μέτωπο ψηλά, με εθνική υπερηφάνεια και ομοψυχία, ατενίζουμε ελπιδοφόρα το μέλλον.