Σας προσκαλούμε στη Φθινοπωρινή μας Συνάντηση
στο Πνευματικό μας Κέντρο, Σατωβριάνδου 31
πίσω από το Εθνικό θέατρο,
την Κυριακή 25 Οκτωβρίου στις 6:30 μ.μ.
Η συνάντηση αυτή μας δίνει μια εξαιρετική ευκαιρία
να ανανεώσουμε τη φιλία μας και την αδελφική μας αγάπη
και με την ευκαιρία να εορτάσουμε και
την διπλή εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Σας περιμένουμε μαζί με τα αγαπητά σας πρόσωπα.
Στο τέλος θα προσφερθούν γλυκά και αναψυκτικά.
Το Διοικητικό Συμβούλιο
Φοβερά στοιχεία
της ελληνικής προσφοράς στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
Μια ματιά στα παρακάτω στοιχεία, αρκεί για να μας πείσει για την γενναία ψυχή που έχουμε κρυμμένη μέσα μας.
ΗΜΕΡΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Ελλάς: 219
Νορβηγία 61
Γαλλία 43
Πολωνία 30
Βέλγιο 18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Δανία 0 μέρες.
Οι Δανοί παραδόθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ, ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων. Ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ.
Τσεχοσλοβακία 0
Λουξεμβούργο 0
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ
Οι νεκροί Έλληνες στρατιώτες ανήλθαν κατά την διάρκεια των 219 ημερών στους 13.676. Ο αριθμός αυτός είναι ασήμαντος μπροστά σε όσους χάθηκαν εκτός πεδίων μαχών.
Συνολικές απώλειες σε ποσοστό επί του πληθυσμού (εκτελέσεις, κακουχίες, μάχες).
Ελλάς 10% (750.000)
Σοβιετική Ένωση 2,8%
Ολλανδία 2,2%
Γαλλία 2%
Πολωνία 1,8%
Γιουγκοσλαβία 1,7%
Βέλγιο 1,5%
Η διαμόρφωση της σύγχρονης πολυσύνθετης και πολυδιάστατης κοινωνίας έχει δημιουργήσει μια δύσκολη, κουραστική και αγχώδη ζωή. Τα καυσαέρια που αναπνέουμε στις μεγαλουπόλεις, η σκληρή εργασία, ο αθέμιτος και απάνθρωπος ανταγωνισμός σε όλους τους τομείς της ζωής, η μανία για οικονομική επιβίωση, πρόοδο και ευημερία είναι οι εξοντωτικές εκείνες δυνάμεις που καταστρέφουν ανεπανόρθωτα την υγεία μας. Η έκπτωση των αξιών και των ιδανικών της ζωής, η υποβάθμιση του ανθρώπου με τη σεξουαλική ασυδοσία, κάνουν τη ζωή μας αγχώδη, νευρική, καταθλιπτική και αποδυναμωμένη από κάθε ομορφιά, ηθική, ελευθερία και χαρά.
Για να μπορεί ο σύγχρονος άνθρωπος να αντιμετωπίσει τα ποικίλα προβλήματα της εποχής μας, θα πρέπει να αποκτήσει τη δύναμη εκείνη που θα τον βοηθήσει και θα τον βοηθά καθημερινά όχι μόνο να δίνει λύσεις στα προβλήματα αυτά, αλλά και να κυριαρχεί πάνω σ’ αυτά. Η δύναμη αυτή που δεν υπάρχει στον άνθρωπο, υπάρχει στον Θεό. Ο προφήτης Ησαΐας βροντοφωνάζει: «Θαρρείτε επί τον Κύριο πάντοτε, διότι εν Κυρίω τω Θεώ είναι αιώνιος δύναμη» (Ησαΐας 26:4). Η υπεράνθρωπη δύναμη που χρειάζεται ο σύγχρονος άνθρωπος βρίσκεται στον Παντοδύναμο και Πανάγαθο Θεό, ο οποίος είναι έτοιμος και διατεθειμένος να τη δώσει σε κάθε άνθρωπο που θα τη ζητήσει με πίστη και για τη δόξα του Θεού.
Ο σύγχρονος, λοιπόν, άνθρωπος, για να νικήσει τις αρνητικές δυνάμεις που κάνουν τη ζωή του καταθλιπτική και αφόρητη, χρειάζεται μια ριζική αλλαγή και ανακαίνιση. Το έργο αυτό το κάνει μόνον ο Θεός. Όταν ο Θεάνθρωπος έλεγε: «Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και οι φορτωμένοι και εγώ θα σας ξεκουράσω» (Ματθ. 11:28), το εννοούσε και το έκανε. Έτσι, άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές τάξεις, ο Ζακχαίος, ο Νικόδημος ο βουλευτής Ιωσήφ από την Αριμαθαία, γυναίκες αρχικά ανήθικες, όπως η Μαρία η Μαγδαληνή και η Σαμαρείτισσα, βρήκαν την ειρήνη της ψυχής τους - το πιο πολύτιμο και σπάνιο αγαθό της εποχής μας - ελευθερώθηκαν από τη δουλεία του πάθους, των χρημάτων και της διαφθοράς, απαλλάχτηκαν από την εξουσία των δαιμονίων και άρχισαν μια καινούργια ζωή.
Αυτό που έγινε στους ανθρώπους της εποχής του Χριστού συνεχίστηκε και συνεχίζει να γίνεται και σήμερα. Όποιος ειλικρινά καταλαβαίνει και παραδέχεται ότι απέτυχε να γίνει νέος άνθρωπος με μόνιμη ειρήνη και χαρά, όποιος ειλικρινά αναγνωρίζει ότι δεν έχει τη δύναμη να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες μεγάλες και κακές δυνάμεις με τη δική του ανθρώπινη δύναμη και στρέφεται στον Θεό με ταπεινό πνεύμα, ζητώντας τη σωτηρία του, ελευθερώνεται μια για πάντα απ’ όλες τις καταλυτικές αυτές δυνάμεις και γίνεται σε μια στιγμή ένας καινούργιος άνθρωπος.
Ο άνθρωπος που ζητάει τη βοήθεια του Θεού, πάντοτε την παίρνει και μάλιστα αμέσως. Ο Ιησούς Χριστός, είπε: «Αυτός που έρχεται σε μένα, δεν θα τον βγάλω έξω» (Ιωάν. 6:37). Όταν, λοιπόν, ο άνθρωπος ζητήσει τον Θεό στη ζωή του, ο Θεός έρχεται και την κάνει εντελώς καινούργια. «Όποιος είναι του Χριστού είναι καινούργιο δημιούργημα, τα παλιά πέρασαν, όλα έγιναν νέα» (Β΄ Κορινθ. 5:17). Ο Θεός, που κατοικεί μέσα στον ανακαινισμένο άνθρωπο, αναλαμβάνει την υποχρέωση να τον προστατεύει καθημερινά, να τον βοηθά και να φροντίζει τις ανάγκες του και τις ανάγκες των αγαπητών του προσώπων. Όποιος, λοιπόν, με ειλικρινή μετάνοια και πίστη ζήτησε από τον Θεό να τον κάνει ένα καινούργιο δημιούργημα, ο Θεός τον έκανε.
«Μεγάλο και θείο, απόρρητο και ακατανόητο, όχι μόνο στους ανθρώπους αλλά και στους αγγέλους και τους αρχαγγέλους είναι το γεγονός ότι η φύση μας έγινε διά του Ιησού Χριστού ομόθεος και μας χαρίστηκε η επάνοδός μας στο καλύτερο. Αυτό είναι το μυστήριο που πιστεύεται αλλά δεν γνωρίζεται...
Παραβαίνοντας την εντολή του Θεού κατεβήκαμε μέχρι τον Άδη και πολλά δεινά μας βρήκαν διαδοχικά. Το γένος μας γεύτηκε τη λύπη και η ζωή μας έγινε γεμάτη οδύνη. Ο Θεός όμως που μας έπλασε με ευσπλαχνία και φιλανθρωπία έκλινε τους ουρανούς και κατέβηκε για να μας βρεί, παίρνοντας από την αγία Παρθένο τη φύση μας που την ανακαίνισε. Ο Θεός στέλνοντας τον αρχάγγελο στην Παρθένο την κάνει μητέρα του Χριστού. Αν η σύλληψη του Χριστού θα ήταν από ανθρώπινη επέμβαση, ο Χριστός δεν θα ήταν ο νέος άνθρωπος. Τώρα ήρθε και από το Άγιο Πνεύμα γίνεται άνθρωπος και σαρκώθηκε στη μήτρα της παρθένου, μένοντας αναλλοίωτος Θεός και τέλειος άνθρωπος...
Η Παρθένος ρώτησε όχι από απιστία αλλά επειδή ζητούσε να μάθει πώς ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί αυτό το θαύμα, γι’ αυτό ακριβώς μετά την εξήγηση του αρχαγγέλου, εκείνη τρέχει προς τον Θεό και απευθύνεται προς αυτόν. Λέγει λοιπόν στον αρχάγγελο: «αν όπως λες έρθει σ’ εμένα το Άγιο Πνεύμα για να με καθαρίσει περισσότερο και να με δυναμώσει να δεχτώ το σωτήριο έμβρυο, ας με επισκιάσει η δύναμη του Υψίστου που θα μορφώσει μέσα μου ως άνθρωπο αυτόν που είναι Θεός και Βασιλεύς αιώνιος, πιστεύω ότι τίποτε δεν είναι αδύνατο για τον Θεό. Λοιπόν, ιδού εγώ η δούλη του Κυρίου ας γίνει σύμφωνα με το λόγο σου». Τότε έφυγε από εκεί ο άγγελος, αφού άφησε στην γαστέρα της τον Δημιουργό του κόσμου, ενωμένο με την Παρθένο.
Μετά από αυτό το γεγονός η Παναγία είναι το μοναδικό μεθόριο μεταξύ κτιστής και άκτιστης φύσεως, είναι η χώρα του αχωρήτου. Αυτήν θα υμνήσουν στο μέλλον μετά το Θεό όλοι οι πιστοί. Αυτή είναι η αιτία κάθε καλού και η προστάτης και πρόξενος των αιωνίων αγαθών, είναι η αρχή των αποστόλων και το εδραίωμα των μαρτύρων, είναι η δόξα της γης και η τερπνότητα των ουρανίων, είναι το στολίδι όλης της κτίσεως. Από αυτήν ας αποκτήσουμε ελπίδα και εμείς και με τις δικές της αδιάκοπες προσευχές για όλους μας ας έρθει η δόξα και η χαρά εκείνου που γεννήθηκε από τον Πατέρα πριν από τους αιώνες και σαρκώθηκε από την Παναγία μας. Στον Ιησού Χριστό ανήκει κάθε δόξα και τιμή και προσκύνηση στους αιώνες τον αιώνων.
(Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, Ομιλία 14)
Η διαμόρφωση της σύγχρονης δυναμικής και πολυδιάστατης κοινωνίας είναι τέτοια, ώστε να κάνει τη ζωή μας δύσκολη και εξαντλητική. Η εποχή μας έχει χαρακτηρισθεί ως η εποχή της ανησυχίας και του άγχους. Ο άνθρωπος φοβάται και δεν ξέρει πολλές φορές γιατί και από τι φοβάται. Ανησυχεί και δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί και από τι ανησυχεί. Οι πιέσεις που δέχεται καθημερινά από την εργασία του, από το σπίτι του, από την κοινωνία, μαζί με την ακρίβεια, την αδικία και την εκμετάλλευση, κάνουν τη ζωή του αφόρητη. Η οικονομική κρίση, από την άλλη πλευρά και οι κίνδυνοι για μια ολοκληρωτική καταστροφή του πλανήτη μας έχουν αρνητική και καταστρεπτική συνέπεια στη σωματική και ψυχική του υγεία.
Μέσα σ’ αυτό το σύγχρονο και συνέχεια επεκτεινόμενο χάος, ο άνθρωπος ψάχνει να βρει ψυχική γαλήνη και ξεκούραση, μαζεύοντας υλικά αγαθά, διασκεδάζοντας, ξοδεύοντας τον ελεύθερο χρόνο του σε κάποιο χόμπι, ή βρίσκοντας μια ακόμα εργασία για να τα βγάλει πέρα, αλλά και για να ξεχνά την πραγματικότητα. Παρόλα αυτά, όταν βρίσκεται μόνος του, διαπιστώνει ότι όσο περνούν οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες, τα χρόνια, γίνεται ακόμα πιό ανήσυχος, πιό αγχώδης και δυστυχισμένος. Ποιός, λοιπόν, και τι θα γεμίσει το μεγάλο κενό; Ποιός θα τον ξεκουράσει και θα του δώσει λίγη χαρά;
Στο πρώτο σε αξία και μεγάλο σε περιεχόμενο αυτό ερώτημα του σύγχρονου κουρασμένου ανθρώπου, έρχεται να απαντήσει ο ίδιος ο Θεός, προσφέροντας στον άνθρωπο μια ζωή που, όχι μόνο τον ελευθερώνει από τις πιέσεις και τα άγχη της καθημερινής του ζωής, αλλά και του δίνει τη μεγάλη ευκαιρία να ζήσει μια νέα άφθονη ζωή. Μια ζωή όμορφη, ξεκούραστη, ελεύθερη από άγχη και ψυχικά βάρη, μια ζωή που βρίσκεται έξω από αυτόν, στον ίδιο τον Θεό, που μπορεί και θέλει να προσφέρει στον άνθρωπο όλα εκείνα τα εσωτερικά αγαθά που τον γεμίζουν και τον ικανοποιούν.
Τα αγαθά αυτά ο Λόγος του Θεού μας τα περιγράφει ως εξής: «Μάτι δεν είδε κι’ ούτε τα άκουσε αυτί, κι ούτε που τα ’βαλε ο λογισμός του ανθρώπου, όσα ετοίμασε ο Θεός για κείνους που τον αγαπούν» (Α΄ Κορινθ. 2:9). Στο στίχο αυτό, ο Θεός μάς τονίζει δύο σημεία. Πρώτον, μας λέει ότι είναι αδύνατο στον άνθρωπο να συλλάβει και να περιγράψει πόσο υπέροχα είναι αυτά που ο Θεός δίνει. Και δεύτερον, τα υπέροχα αυτά τα δίνει σ’ αυτούς που Τον αγαπούν, σ’ αυτούς που Τον έχουν ζητήσει και Τον έχουν δεχτεί Σωτήρα στη ζωή τους. Ο Θεάνθρωπος την αλήθεια αυτή την παρουσιάζει χρησιμοποιώντας το θετικό λόγο. «Ελάτε σ’ εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι κι εγώ θα σας ξεκουράσω» (Ματθ. 11:28). Όποιος θέλει να αποκτήσει μια ζωή εσωτερικής ανάπαυσης και γαλήνης, δεν έχει παρά να τη ζητήσει, όπως τη ζήτησε ο Τελώνης λέγοντας: «Θεέ, ελέησέ με τον αμαρτωλό», και όπως τη ζήτησε ο άσωτος γιος λέγοντας: «Πατέρα, αμάρτησα κατά του ουρανού και ενώπιόν Σου και δεν αξίζω να λέγομαι παιδί Σου» (Λουκ. 15:21). Ο Θεός άκουσε τις προσευχές τους, βλέποντας στην ταπείνωσή τους, και τους έκανε δυο ευτυχισμένους και καινούργιους ανθρώπους.