† Του Μητροπολίτου Φλωρίνης, π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Σαν μαγνήτης ο Πρόδρομος είλκυε τα πλήθη, η έρημος έγινε πόλις. Μέσα στους χιλιάδες ανεπισήμους να και κάποιος άγνωστος, ένας μαραγκός από τη Ναζαρέτ. Ήταν ο Ιησούς ο Ναζωραίος, ο εξάδελφος του Βαπτιστού. Δεν τον είχε δεί ποτέ· αυτός έμενε στην πόλη, ενώ ο Ιωάννης στην έρημο. Τον είδε εκεί και το Πνεύμα το Άγιο του λέει· Αυτός είνε «ο βαπτίζων εν Πνεύματι αγίω» (Ιω. 1,33).
Χριστούγεννα είναι η γέννηση του Κυρίου Ιησού Χριστού, του Θεανθρώπου, του μοναδικού Εκείνου που δίνει μια απόλυτα καινούργια ζωή σε κάθε άνθρωπο που ταπεινά θα ζητήσει τη σωτηρία του.
Ο Ιησούς Χριστός ήλθε για ένα μοναδικό σκοπό: Να βγάλει τον άνθρωπο από το σκοτάδι της άγνοιας, της αμαρτίας και τον πνευματικό θάνατο και να τον φέρει στο φως, στη γνώση της αλήθειας και στην ανάσταση, σε μια νέα ζωή εδώ κάτω στη γη και σε μια ακόμα πιο υπέροχη ζωή μετά το θάνατό του στον ουρανό.
Τα Χριστούγεννα επίσης μας θυμίζουν τη μεγάλη αγάπη του Θεού για εμάς. «Τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε το Γιο Του τον μονογενή, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια» (Ιωάν. 3:16). Η ειλικρινής και βαθιά αγάπη του Θεού για τον καθένα μας ξεχωριστά βρήκε τον πιο παράξενο και πρωτότυπο τρόπο για να γίνει πράξη. Ο Θεός έστειλε το Γιο Του τον Μονογενή να γεννηθεί ως άνθρωπος στη γη και να πεθάνει επάνω στο σταυρό για όλους μας. Η γέννηση του Θεανθρώπου από την Αγία Παρθένο Μαρία ήταν κάτι το ασύλληπτο για τον άνθρωπο.
Αυτό που δεν θα τολμούσε να ζητήσει ο άνθρωπος από τον Θεό, ο Θεός το έδωσε - τον μοναδικό του Γιο - για να ελευθερώσει κάθε άνθρωπο από τον ίδιο τον εαυτό του και να τον κάνει έναν καινούργιο άνθρωπο. Ο ερχομός του Κυρίου Ιησού Χριστού δεν ήταν μόνο ένα ορόσημο στην ιστορία με το προ Χριστού και το μετά Χριστόν, αλλά μια επαναστατική αλλαγή σε όλους τους ανθρώπους που θα πίστευαν ότι είναι ο μοναδικός Σωτήρας.
Ο Ιησούς Χριστός, ως Αρχηγός της Χριστιανικής Πίστης, δεν είναι ένας ακόμα μεγάλος μύστης και ιδρυτής κάποιας θρησκείας. Είναι ο μόνος που ήλθε από τον ουρανό. Ο μόνος που γεννήθηκε από τον Πατέρα Θεό και ως άνθρωπος από την Αγία Παρθένο. Ο μόνος που έζησε χωρίς αμαρτία. Ο μόνος που αναλήφθηκε ζωντανός, με πνευματικό σώμα, θεώνοντας την ανθρώπινη φύση. Ο μόνος που θα ξανάρθει έτσι όπως αναλήφθηκε στους ουρανούς. Όλοι οι άλλοι μεγάλοι της ανθρωπότητας ήταν άνθρωποι με αδυναμίες, που άσχετα από τα πόσα μεγάλα και σπουδαία έκαναν, πέθαναν, θάφτηκαν και παρέμειναν έτσι στην ιστορία της ανθρωπότητας, ως μεγάλοι, άντρες και γυναίκες.
Κύριε,
Η νέα χρονιά - επισκέπτης άγνωστος, δρόμος απρόβλεπτος, βιβλίο άγραφο λευκό - εισέρχεται στη ζωή μας γεμάτη ερωτηματικά. Δεν ξέρουμε πώς θα τελειώσει. Ούτε καν για τη σημερινή μέρα δεν το γνωρίζουμε αυτό.
Όμως, ό,τι κι αν φέρει μαζί της, ό,τι κι αν συμβεί στη διάρκειά της, για ένα Σε παρακαλώ: Κάθε στιγμή του νέου χρόνου να μας βρίσκει στη θέση μας. Στην όποια θέση μας! Εκεί που πρέπει να είμαστε. Πουθενά αλλού.
Στη σκοπιά ο στρατιώτης. Στο τιμόνι ο καπετάνιος. Στα βιβλία ο φοιτητής. Στα γόνατα ο κάθε προηγούμενος εφόσον είναι πιστός Χριστιανός!
Όλοι στη θέση μας. Στο ύψος μας. Να δίνουμε το παρόν εκεί που επιβάλλεται. Και να απουσιάζουμε από εκεί που δεν αρμόζει να βρεθούμε.
Κύριε,
Ευλόγησε κάθε στιγμή και ώρα του νέου χρόνου, ώστε να είμαστε όλοι εκεί που πρέπει. Ο ναύτης, ο αγρότης, ο δημόσιος λειτουργός, ο δάσκαλος, η μάνα, ο πατέρας, ο ηγέτης, ο ιερέας. Όλοι.
Μην επιτρέψεις να βρεθούμε ούτε στιγμή κάπου αλλού. Μόνο στη θέση μας.
Εκστατικοί στεκόμαστε μπροστά στο ασύλληπτο μυστήριο της ενανθρώπισης του Ιησού Χριστού, που έλαβε ανθρώπινη φύση για να μας αγιάσει με την αγιότητά Του, να μας λυτρώσει με το αίμα Του, να μας δώσει ζωή με το θάνατό Του.
Αφού ο άνθρωπος στην πεσμένη κατάσταση που βρισκόταν, δεν μπορούσε να πλησιάσει τον Θεό, έγινε Εκείνος Υιός του ανθρώπου, για να κάνει τον άνθρωπο “Υιό του Θεού”. “Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον ώστε τον Υιόν Αυτού, τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόλλυται, αλλ’ έχει ζωήν αιώνιον” (Ιωαν. 3: 16).
Η αγία εκείνη νύχτα αποτελεί και ορόσημο δύο κόσμων. Ο Κύριος έγινε ο ιδρυτής μιας καινούριας τάξης στον κόσμο, μιας καινούριας ζωής μεταξύ των ανθρώπων. Ο Χριστός έγινε όμοιος με εμάς, για να γίνουμε και εμείς όμοιοι με Εκείνον. Εκεί στη φάτνη άρχισε το έργο της λυτρώσεως και της σωτηρίας μας. Το κοσμοσωτήριο αυτό έργο γιορτάζεται από την Εκκλησία μας σαν ένα σύγχρονο πάντα γεγονός. Ο Χριστός ξαναγεννιέται, πλέον μέσα στην καρδιά του ανθρώπου που Τον θέλει, Τον αγαπά, Τον πιστεύει. Και φέτος θα αντηχήσουν οι χαρμόσυνοι εκείνοι ύμνοι της γεννήσεως του Θεανθρώπου. “Χριστός γεννάται, δοξάσατε”. “Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει”.
Το φθινόπωρο είναι η υπέροχη εποχή του χρόνου, γιατί μετά την ανάπαυση του καλοκαιριού, μας αγκαλιάζει με καινούργιες φιλοδοξίες, επιθυμίες και σχέδια για μια καινούργια και επιτυχημένη περίοδο για όλους μας. Ενώ πολύ γρήγορα από το χειμώνα περνάμε στο καλοκαίρι αγγίζοντας λίγο την άνοιξη, το φθινόπωρο είναι μεγάλο, ευχάριστο και δροσιστικό και δεν βιάζεται να μας βάλει στο χειμώνα.
Το φθινόπωρο μας ανοίγει μεγάλους ορίζοντες για μια υπέροχη ζωή. Αντίθετα με οποιεσδήποτε αρνητικές προβλέψεις, πρέπει να πιστεύουμε ότι αρχίζει μια νέα περίοδος επιτυχίας και προόδου. Η βεβαιότητα αυτή βρίσκεται στον Θεό, που με την Παντοδυναμία Του και τη μεγάλη Του αγάπη θα νικήσει και θα χρησιμοποιήσει πρώτα εμάς σωστά, με τις περιστάσεις και με οτιδήποτε άλλο χρειαζόμαστε για να αποκτήσουμε και να πετύχουμε μια καλύτερη ζωή.
Ο Ιησούς Χριστός στο δυστυχισμένο πατέρα του δαιμονισμένου παιδιού είπε: «Αν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά σ’ εκείνον που πιστεύει» (Μάρκος 9:23). Όταν συγκεντρώσεις την προσοχή σου στον Θεό και με όση δύναμη έχεις, Του ζητήσεις να σε κάνει έναν καινούργιο άνθρωπο, τότε ο Κύριος έρχεται στη ζωή σου, σε ελευθερώνει από κάθε κακό. Tο Άγιο Πνεύμα σου δίνει τεράστιες υπεράνθρωπες δυνάμεις να αντιμετωπίσεις δυσκολίες και προβλήματα που με ανθρώπινες προσπάθειες ήταν αδύνατο να τις αποκτήσεις. Ο απ. Παύλος είπε: «Όταν κάποιος ανήκει στον Χριστό είναι μια καινούρια δημιουργία. Τα παλιά πέρασαν, όλα έχουν γίνει καινούρια» (Β΄ Κορινθ. 5:17).
Η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Θεό κινεί τις τεράστιες δυνάμεις Του για τη λύση των προβλημάτων σου και την πρόοδό σου σ’ όλους τους σωστούς τομείς της ζωής σου. Εμπιστεύεσαι με ειλικρίνεια στον Θεό για κάτι καλό, αλλά αδύνατο για σένα, και ο Παντοδύναμος και Πανάγαθος Θεός το κάνει δυνατό. Η πίστη στον Θεό είναι η μεγάλη δύναμη που έδωσε ο Παντοδύναμος και που κινεί τη δική Του υπεράνθρωπη δύναμη. Δεν υπάρχει πρόβλημα ή δυσκολία μεγαλύτερη από τον Θεό. Εκείνο που υπάρχει είναι η αμφιβολία, η ολιγοπιστία, η απιστία, η άγνοια του Θεού και το χειρότερο από όλα η υπερηφάνεια που κατέχει τον άνθρωπο. Έτσι δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την υπεράνθρωπη δύναμη του Θεού για να ελευθερωθεί.
Όταν πιστεύεις στον Θεό και εμπιστεύεσαι σ’ Αυτόν τις υποθέσεις σου, δεν μπορεί παρά να νικήσεις. Ο προφήτης Δαβίδ λέει: «Με τον Θεό μαζί μας θα κάνουμε σπουδαία κατορθώματα» (Ψαλμ. 60:14). Δείχνοντας πίστη στον Θεό θα διαπιστώσεις ότι: «Όλα είναι δυνατά γι’ αυτόν που πιστεύει» (Μάρκος 9:23). Η πίστη στον Θεό, εκτός του ότι εξασφαλίζει τη νίκη και τη λύση των προβλημάτων σου, δημιουργεί μέσα σου έναν καινούργιο άνθρωπο που παραδέχεται και πιστεύει στο αδύνατο. Έναν άνθρωπο που πιστεύει ότι «αυτά που είναι αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό» (Λουκάς 18:27). Έτσι μαθαίνεις ότι όσο πιστεύεις ότι τα πράγματα για σένα θα πάνε καλά, τότε σου έρχονται και καλά. Πιστεύεις ότι με τη δύναμη του Θεού θα καλυτερεύουν τα πράγματα, ευχαριστείς τον Θεό και Τον δοξάζεις χωρίς να βλέπεις ακόμα καμιά βελτίωση και τα πράγματα αρχίζουν να καλυτερεύουν. Η εμπιστοσύνη σου στον Θεό ενεργοποιεί τον Παντοδύναμο και Αυτός μετατρέπει τα αρνητικά και τα αδύνατα της ζωής σου σε πραγματικά και δυνατά.
Δοκίμασε, λοιπόν, αγαπητέ μου τον Θεό, τον Παντοδύναμο και Πανάγαθο. Πίστευσε απόλυτα στον Χριστό. Εμπιστεύσου Τον. Τότε θα δεις ότι ο Καλός Θεός δεν θα είναι Παντοδύναμος και Πανάγαθος μόνο για τους άλλους, αλλά θα γίνει Παντοδύναμος και Πανάγαθος και για σένα.