Χριστούγεννα
Η Καινούργια Ζωή
Tα Χριστούγεννα ο Θεός έδειξε την αγάπη Του στην ανθρωπότητα. Αγάπησε όλους τους ανθρώπους. Δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς. Αγαπάει όλους με μια θεϊκή αγάπη που δεν συγκρίνεται με τις ανθρώπινες αγάπες. Αγάπησε τους ανθρώπους και έδωσε τον Μονογενή Υιό του να πεθάνει πάνω στο σταυρό για τη σωτηρία μας. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης πολύ καθαρά μιλάει για την αγάπη Του αυτή: «Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιόν Του τον Μονογενή για να μη χαθεί κανένας που πιστεύει σ’ Αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια» (Ιωάν. 3:16).
Ο άνθρωπος όμως, αντί να ευχαριστήσει το Θεό, έμενε και μένει μακριά Του, αδιαφορώντας για την αγάπη αυτή, ζώντας μια ζωή αμαρτωλή, προσβάλλοντας έτσι το Θεό. Θέλησε να φτάσει και να περάσει το Θεό με τη ζωή του και τα έργα του. Θέλησε να γίνει ο μεγάλος κυρίαρχος των πάντων και συγχρόνως ο δούλος των παθών του, ανίκανος να αποχτήσει και να διατηρήσει την πιο στοιχειώδη ειρήνη και χαρά.
Η γέννηση του Ιησού Χριστού στη φάτνη της ασήμαντης Βηθλεέμ ήταν η αρχή μιας νέας ζωής. Μιας ζωής που «μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε και καρδιά ανθρώπου δεν επιθύμησε» (Α’ Κοριν. 2:9). Μιας ζωής τόσο άφθονης και πλούσιας, ώστε και οι άγγελοι από τους ουρανούς να ζηλεύουν (Α’ Πέτρου 1:12). Η γέννηση του Ιησού Χριστού ήταν η βαθύτατη έκφραση της αθεράπευτης αγάπης του Θεού. Δεν ήταν μόνον η ταπείνωση του Θεού στη φάτνη της Βηθλεέμ, αλλά επίσης και η κατάδυση της θεότητας και της δύναμής Του στο ανθρώπινο γένος.
Ο ερχομός του Θεού στον κόσμο με τους θριαμβικούς ύμνους των Αγγέλων σήμανε ότι ανοίγεται για τον άνθρωπο, κάθε άνθρωπο, ένας απέραντος ορίζοντας ζωής και ευτυχίας. Ο ουρανός κατέβηκε στη γη. Η γη ανέβηκε στον ουρανό. Το γήινο, το σάπιο, το βρώμικο, το άσχημο, το μωρό, το μίσος και η κακία αλλάζει ριζικά με το αίμα του Ιησού Χριστού επάνω στο σταυρό, καθαρίζεται, μετατρέπεται, αντικαθίσταται και γίνεται ουράνιο, γερό, καθαρό, όμορφο, σοφό, αγάπη και καλοσύνη. Κάθε άνθρωπος, πιστεύοντας στη γέννηση, στη σταύρωση, στην ανάσταση, στην ανάληψη και στο δεύτερο ερχομό του Χριστού σαν γεγονότα για τη δική του προσωπική σωτηρία, γίνεται από γήινος ουράνιος, από δυστυχισμένος ευτυχισμένος, από ακάθαρτος καθαρός, από δούλος κύριος και από κακός καλός.
Όταν ο άγγελος ανήγγειλε τη γέννηση του Χριστού στους βοσκούς δεν αστειευόταν, ούτε έκανε λογοπαίγνιο, όταν τους είπε: «Μη φοβάστε, διότι σας φέρνω ευχάριστα νέα που θα προξενήσουν μεγάλη χαράν εις όλον τον λαόν. Γεννήθηκε σήμερα εις την πόλιν του Δαβίδ για σας Σωτήρ, ο οποίος είναι ο Χριστός Κύριος. Και τούτο θα χρησιμεύσει σ’ εσάς για σημείον: Θα βρείτε βρέφος τυλιγμένο εις τα σπάργανα μέσα στη φάτνη» (Λουκάς 2:10, 11). Οι άγγελοι δεν κοροϊδεύουν. Λέει και σε μας ο άγγελος σήμερα ότι τόσο πολύ μας αγαπάει ο Θεός, ώστε έδωσε το πολυτιμότερο που είχε για να Τον πιστέψουμε ότι μας αγαπάει. Λέει ότι μπορούμε να ζήσουμε χαρούμενοι, αν δεχθούμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας.
Αν δέχεσαι την αγάπη Του και αν καταλάβεις ότι δεν είσαι εν τάξει με τον Θεό, τότε μετανόησε γι’ αυτό και ζήτησε από το Θεό να σε συγχωρήσει. Θυμήσου ότι στο «Πάτερ ημών» λέμε: «Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτες ημών.» Μην διστάζεις να εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου. Η Εκκλησία σε περιμένει, οι ιερείς είναι στην διάθεσή σου. Τότε μόνο θα γίνεις ένας χαρούμενος και ελεύθερος άνθρωπος, τότε θα καταλάβεις τι είναι αγάπη και τι είναι Χριστούγεννα.