Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος της ψυχής μας
  • μέγεθος γραμματοσειράς +

Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος της ψυχής μας

 

pporfyrioskausokalibiths

 

Από αυτή τη λατρεία για τον Χριστό προήλθε Το Άσμα Ασμάτων του σοφού Σολομώντος. Αυτό το βιβλίο καλλιεργεί το θείο πόθο, τη θεία αγάπη, τη λατρεία και την εγρήγορση σε σχέση με τον ουράνιο Νυμφίο. Τι ωραία λόγια, γεμάτα αγάπη, πάθος, έρωτα Θείο! Φαίνονται σαν ανθρώπινα, είναι όμως θεία. «Ότι τέτρωμαι της σης αγάπης εγώ, μη χωρίσεις με νυμφίε επουράνιε», λέει ένα τροπάριο του εσπερινού της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας. Δηλαδή πάσχω, υποφέρω. Σε ζητάει η ψυχή μου, θέλει Εσένα που είσαι το φως, η ζωή, ο Κύριός μου και ο Θεός μου.

Κατ’ εξοχήν στο Άσμα Ασμάτων βλέπουμε τον Χριστό ως Νυμφίο. Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος της ψυχής μας. Η ψυχή μας, νύμφη Του, Τον ακολουθεί σ’ όλα. Και στο μαρτύριο και στο Γολγοθά και στη Σταύρωση, αλλά και στην ανάσταση. Όταν φθάσουμε σ’ αυτή την αγάπη, τότε ο Χριστός θα εγκύψει μέσα μας και θα γεμίσει την ψυχή μας.

Διαρκώς ατενίζουμε προς τα άνω, προς τον Χριστό. Να οικειώνεσθε με τον Χριστό, να εργάζεσθε με τον Χριστό, να ζείτε με τον Χριστό, ν’ αναπνέετε με τον Χριστό, να πονάτε με τον Χριστό, να χαίρεστε με τον Χριστό, να είναι το παν για σας ο Χριστός. Η ψυχή σας να ζητάει, να φωνάζει τον Νυμφίον της: «Σε, Νυμφίε μου, ποθώ!» Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος, είναι ο Πατέρας, είναι το παν. Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα στη ζωή από το να αγαπάμε τον Χριστό. Ότι θέλομε είναι στο Χριστό. Ο Χριστός είναι το παν. Όλη η χαρά, όλη η ευφροσύνη, όλη η παραδεισιακή ζωή. Όλα τα μεγαλεία έχομε, όταν έχομε τον Χριστό μέσα μας. Η ψυχή που είναι ερωτευμένη με τον Χριστό είναι πάντα χαρούμενη κι ευτυχισμένη, όσους κόπους και θυσίες κι αν της κοστίσει αυτό.

Κανείς δεν μπορεί ν’ αρνηθεί ότι το πλήρωμα είναι ο Χριστός. Όσοι αρνούνται αυτήν την αλήθεια είναι «άρρωστοι ψυχικώς». Κατέχονται υπό του κακού πνεύματος. Αρνούνται αυτό που τους λείπει. Έτσι βρίσκει κενή την ψυχή τους και μπαίνει ο διάβολος μέσα τους. Κι όπως το παιδί πληγώνεται πολύ βαθειά, αν στερηθεί στη ζωή του τον πατέρα και την μητέρα του, έτσι, και πολύ περισσότερο, αν στερηθεί ο άνθρωπος τον Χριστό και την Παναγία.